NH Nieuws

Het is het eerst referendum ooit in Purmerend. En het gaat om het hoogbouwplan voor de Kooimanweg. Vanmorgen melden twee mannen zich bij de gemeente met een verzoek voor een referendum, schrijft RTV Purmerend. De twee initiatiefnemers zeggen een grote groep Purmerenders te vertegenwoordigen die de hoogbouw aan de Kooimanweg niet ziet zitten

Hun belangrijkste bezwaar geldt de hoogte van de drie torens met 15, 17 en 19 verdiepingen. Tevens willen de bezwaarmakers een groene muur aan de kant van het spoor, zodat bewoners aan de overkant van het spoor niet tegen een grijze wand hoeven aan te kijken.

De achterliggende reden voor hun initiatief is de angst dat het plan de identiteit van het oude stadje zal aantasten. Bovendien voorzien zij allerlei overlast van parkeerders , verkeersdrukte, windhinder en schaduwwerking.

Twee dagen voor aanvang van de raadsvergadering van 23 februari moeten de initiatiefnemers een officieel verzoek indienen, waarvoor 200 mensen in het stadhuis hun handtekening moeten zetten. De raad beslist in de vergadering van 23 februari of het verzoek voldoet aan de regels. Is dat positief dan volgt een definitief verzoek waarvoor nog eens 775 handtekeningen ter plekke gezet moeten worden. Het definitieve besluit over het bestemmingsplan wordt uitgesteld.

Gebaseerd op een voorzet van de initiatiefnemers is het de raad die vraagstelling en bijbehorende antwoord categorieën van het referendum vaststelt. Dat komt uiteindelijk op het stembiljet. Om geldig te zijn moet 40 procent van de kiesgerechtigden gaan stemmen. Blijkt daarvan een meerderheid voor dan betekent dat een positieve uitkomst.

Het is een raadplegend referendum, dat wil zeggen dat het bestemmingsplan Kooimanweg weer ter besluitvorming aan de raad wordt voorgelegd inclusief de uitslag van het referendum en het advies van het college. De gemeenteraad heeft dus het laatste beslissende woord.

In het Provinciehuis in Haarlem is op dit moment de interessante tentoonstelling 'Ode aan het landschap' te zien. Een aantal kunstenaars toont hun liefde voor het landschap door middel van foto's, schilderijen of installaties. Maar ze proberen ons ook met andere ogen naar het landschap om ons heen te laten kijken en zo onze kwetsbare leefomgeving meer te gaan waarderen. 

"Hier loopt een geul en dan zie je daar de groene monding vol met algen, prachtig toch!", de Texelse fotograaf Pieter de Vries vertelt enthousiast over zijn liefde voor het Waddengebied. Hij fotografeerde de Wadden, die zich uitstrekken van de Razende Bol bij Texel tot de Deense eilanden, vanuit een vliegtuig. Zo maakte hij foto's die je bijna abstracte kunstwerken zou kunnen noemen. "De natuur maakt de kunst, maar weet niet dat het dat doet. Ik zie het en leg het als kunstenaar weer vast in mijn foto's", legt Pieter uit.

De Wadden zijn een goed voorbeeld van een kwetsbaar landschap dat te zien is op de tentoonstelling. "We zijn ons er waarschijnlijk niet altijd bewust van dat het landschap vaak het kind van de rekening is. Met wat we in dit volgepropte landje allemaal willen, met klimaattransitie en de stikstofcrisis en noem maar op. Er is heel veel aan de hand", aldus curator van de tentoonstelling Ellen Kraus. "Dat landschap kan ons juist heel veel brengen. Met deze tentoonstelling laten we zien wat kunstenaars daar over te vertellen hebben."

De beroemde ontwerpster Claudy Jongstra maakte een enorm wandkleed van wol met honderden symmetrische vakjes in verschillende tinten geel en bruin. "Claudy toont ons het verkavelde Nederlandse landschap dat soms wat eentonig is", vertelt curator Kraus. "Ze houdt ons een spiegel voor en stimuleert ons om wat meer aandacht te hebben voor bodem en diversiteit."

Tekst gaat door onder de foto.

Kunstenares Merel Karhof werd geboren in Edam en houdt van het Noord-Hollandse polderlandschap met zijn molens. Ze bouwde zelf een windmolen die wollen sjaals kan breien. "Als het flink waait, dan kan molen wel drie meter sjaal breien op een dag", lacht Merel. De molen heeft ze zelf gebouwd. Het brei mechanisme komt uit een oude breimachine van rond 1900.

"Tijdens mijn studie aan the Royal College of Art raakte ik vreemd genoeg gefascineerd door de wind. Als Nederlandse ging ik in Engeland wat met de wind doen", vertelt Merel. "Ik ben altijd heel erg geïnteresseerd geweest in een windmolen in het Zaanse landschap. Dat is een klein huisje met daarop een hele grote Amerikaanse windmolen. Geïnspireerd daarop heb ik mijn molentje gemaakt." Met de molen toont Merel de kijker het belang van duurzaamheid in het verleden en het heden. 

Tekst gaat door onder de foto. 

De tentoonstelling Ode aan het Landschap in het Provinciehuis in Haarlem is nog te zien tot en met 31 maart 2023. De tentoonstelling is vrij toegankelijk op werkdagen van 9.00 tot 17.00 uur. 

Tata Steel krijgt een boete van 110.000 euro voor de verschillende keren dat het bedrijf de afgelopen jaren water, lucht en land in de omgeving vervuilde. Eén van de bekendste incidenten is de zwarte sneeuw in februari 2021. Gezondheidsstichtingen uit de IJmond voelen nu de wind in de zeilen: "Het geeft vertrouwen voor volgende zaken, zoals de massa-aangifte door advocate Bénédicte Ficq."

"Deze uitspraak is heel belangrijk", zegt Antoinette Verbrugge van Gezondheid op 1. Jaap Venniker van FrisseWind: "Die 110 duizend, dat is klein bier, maar in dit vonnis zegt de rechter voor het eerst: 'Tata Steel heeft een grote verantwoordelijkheid voor de omgeving', dat is winst."

Vanmiddag was de uitspraak van de eerste strafzaak tegen Tata Steel. Die voelt als een opmaat voor andere strafzaken die snel komen, zeggen mensen van de stichtingen. Zij willen kort gezegd dat Tata Steel de omgeving geen centje vervuild. 

En de rechter zei vandaag dat Tata Steel dat wel gedaan heeft, door afvalwater in de zee, stof door de lucht. Soms kan dat per ongeluk gegaan zijn, maar andere keren ook expres. En dus moet de staalfabrikant de boete betalen.

Een bestuurslid van IJmondig geeft toe soms wel eens moedeloos te worden van de strijd tegen Tata Steel of voor volksgezondheid. "Deze uitspraak geeft weer energie."

Dat Tata Steel-directeur Hans van de Berg bij een eerdere zitting zélf kwam opdraven om de fabriek te verdedigen, is volgens Verbrugge een teken dat Tata Steel de zaken serieus neemt, en dat de stichtingen dus kansrijk zijn: "Hij was daar volgens mij aan het oefenen voor volgende zaken."

Die volgende zaken zijn dus een massa-aangifte van ruim 1.100 omwonenden van Tata Steel door advocate Bénédicte Ficq. Die lijkt raakvlakken te hebben met de zaak van vandaag: in die zaak wordt de staalfabrikant namelijk verweten 'dat zij opzettelijk en onrechtmatig schadelijke stoffen in de bodem, de lucht of het oppervlaktewater heeft gebracht of laten brengen, met een mogelijk gevaar voor de openbare gezondheid'. 

En volgens Venniker hebben al ruim 900 mensen zich aangemeld op de website van FrisseWind voor een schadevergoeding van Tata Steel 'voor materiële schade, maar ook schade aan gezondheid.' Omdat er in RIVM-rapporten van de afgelopen jaren verbanden zijn gelegd tussen de uitstoot van Tata Steel en gezondheidsrisico's, denkt hij een kansrijke zaak te hebben.

Als hij vandaag de rechtszaal uitloopt, peilt hij even bij de meegenomen jurist: "OM eiste een boete 150 duizend euro, dan is 110 duizend best een succes, denk ik?",  Zij weegt de worden en knikt. "Ja, dat betekent dat de rechter het op veel punten eens is met het OM."

Ongeveer op hetzelfde moment als de uitspraak, maakte de Omgevingsdienst, toezichthouder op Tata Steel bekend aangifte te doen tegen het bedrijf. Meetapparatuur bij de veelbesproken kooksfabrieken zou niet in orde zijn geweest.

De stranden van IJmuiden, Velsen-Noord en Wijk aan Zee liggen bezaaid met duizenden dode zeesterren. De harde wind heeft de bodem omgewoeld en ze hiernaartoe geblazen. Het is een natuurverschijnsel dat zich eens in de zoveel tijd voordoet. 

Een ander 'natuurverschijnsel' aan de kust is de verandering van kleur. De zon maakt blauw wat heel lang grijs is geweest. Het lokt strandwandelaars en hondenbezitters.

Tekst gaat door onder de foto. 

De huurfietsen in de Zeestraat in Wijk aan Zee blijven nog onaangeroerd, maar de terrassen lopen alweer aardig vol. Wil je het er nog van nemen, doe het dan vandaag. De weersvooruitzichten voor morgen en de dagen erna zijn minder goed.

Vrijwilligerswerk is van levensbelang en vrijwilligers vormen het cement van de samenleving. Maar zie ze maar eens te vinden. Medewerkers van vrijwilligersorganisaties uit Haarlem en Bloemendaal kwamen dinsdagavond bijeen om te praten over de toekomst van het vrijwilligerswerk in de regio. Een zoektocht naar nieuwe helden.

De bijeenkomst 'Vrijwillige inzet: Van Hier en Van Nu' in De Koepel in Haarlem werd geopend door de Bloemendaalse wethouder Attiya Gamri en haar Haarlemse collega Diana van Loenen. Beiden legden het belang van vrijwilligers voor de samenleving uit.

Van Loenen: "Het vrijwilligerswerk is zo belangrijk. Vrijwilligers zijn het cement van de samenleving". Gamri: "Toen wij net naar Nederland kwamen, sprak mijn moeder de taal niet. Een vrijwilliger kwam een paar keer per week bij ons thuis om haar te leren lezen en schrijven. Dat was zo belangrijk voor ons gezin."

Uit cijfers van het landelijke vrijwilligersplatform NLvoorelkaar blijkt dat Nederland in de Europese Top 5 staat qua vrijwilligerswerk. Bijna veertig procent van de inwoners steekt op vrijwillige basis de handen uit de mouwen. Maar toch is er volgens directeur Jeroen de Punder een probleem: "De concurrentie tussen verschillende organisaties die leunen op vrijwilligers is moordend. Het aantal vrijwilligers neemt toe, maar het aantal hulpvragen stijgt sneller. Het tekort is nijpender dan ooit." 

In Haarlem trekken het Vrijwilligerscentrum Haarlem en omstreken en burenhulporganisatie BUUV tegewoordig samen op als VWC-BUUV. Een logische samenwerking, vindt directeur Linda Wegman. "Wij willen ervoor zorgen dat iedereen in Haarlem en Bloemendaal die wil helpen, weet waar ze terecht kunnen. BUUV is echt gericht op kleine, vrijblijvende klusjes. Het Vrijwilligerscentrum is meer voor het 'klassieke' vrijwilligerswerk."

De grote uitdaging ligt volgens Wegman in het aantrekken van jongeren. "We kunnen nu nog een beroep doen op de generatie zestigers, maar in de toekomst moeten we het echt hebben van jongere vrijwilligers. Die moet je op een andere manier zien te bereiken, bijvoorbeeld via Instagram."

Tekst gaat door onder de foto

Vrijwilligers binden zich niet meer zomaar aan een organisatie. Ze willen duidelijkheid: hoeveel tijd gaat het kosten, kan ik mijn tijd zelf indelen en kan ik er ook weer makkelijk mee stoppen? Flexibel vrijwilligerswerk heeft de toekomst. Dat zijn meer korte of eenmalige klussen, zoals het uitlaten van de hond of een ommetje maken met iemand.

De vele vrijwilligersorganisaties uit Haarlem en Bloemendaal die in De Koepel vertegenwoordigd waren, staan allemaal te springen om nieuwe helpende handen. Het advies dat ze meekregen, is om goed te luisteren naar potentiële vrijwilligers. Zorg voor een aantrekkelijk aanbod en investeer in hun persoonlijke ontwikkeling.

Veel Noord-Hollandse gemeenten hebben de vlag halfstok hangen om hun medeleven te tonen aan de slachtoffers en nabestaanden van de aardbevingen op de grens van Turkije en Syrië. Het aantal slachtoffers van de aardbevingen loopt nog steeds op: er zijn al zeker 10.000 mensen overleden.

Jan Hamming, de burgemeester van Zaanstad, hing gisteren de vlag van het stadhuis halfstok. "Onze gedachten zijn bij alle slachtoffers en nabestaanden", schrijft de gemeente op Twitter. 

Ook de gemeente Huizen betuigt het medeleven met de slachtoffers en de mensen die dakloos zijn geraakt door de aardbevingen maandag. 

Tekst gaat door onder de tweet.

Ook in Heemskerk heeft de gemeente de vlag halfstok gehangen. "Wij leven mee met alle slachtoffers en hun familie., schrijven zij op Twitter. 

Tekst gaat door onder de foto.

In Haarlem besloot de gemeente een Turkse vlag halfstok te hangen vanaf het stadhuis. Burgemeester Jos Wienen hing hem gisteren zelf op met slachtoffers in beide landen in gedachten. 

Tekst gaat door onder de foto.

Ook in Beverwijk is de vlag halfstok gehangen vanwege de slachtoffers in Turkije en Syrië. Op Facebook is te lezen dat de Turkse gemeenschap uit de gemeente daar blij mee. "Wij willen gemeente Beverwijk bedanken voor dit gebaar namens de Turkse gemeenschap", schrijft Ali Akdeniz namens hen. 

De gemeente Velsen heeft de vlag met dezelfde gedachte halfstok gehangen. 

Brieven, brieven en nog eens brieven. Postbode Daan Kikkert (80) is een beroemdheid in Laren. Want ondanks zijn hoge leeftijd bezorgt hij nog steeds vier keer per week de post in het centrum van het dorp. Komende maandag viert hij zijn 60-jarig jubileum als postbode. En dat mag niet ongezien voorbij gaan, vinden zijn dochters.

Daarom roepen ze iedereen op: stuur een kaartje naar postbode Daan om hem te feliciteren! "Dit is zo'n bijzonder moment, we willen hem graag verrassen met iets feestelijks", vertelt Andrea Warnier. Samen met haar twee zussen heeft ze deze actie op touw gezet. "Er komen al kaarten binnen uit Singapore en Griekenland, heel bijzonder."

In de video hieronder zie je hoe postbode Daan te werk gaat. "Mijn dienst duurt officieel zo'n twee uur, maar ik ben vaak vijf, zes uur bezig."

Postbode Daan woont in Huizen. "Elke ochtend haalt hij de post op in Blaricum en dan fietst hij naar Laren om te bezorgen", vertelt dochter Andrea. Iedereen kent hem in het dorp en hij maakt overal een praatje. "Dit is het allermooiste werk dat er is: postbode zijn. Ik heb een heleboel kennissen en vrienden hier", vertelt Daan. 

Dat kan iedereen op zijn route beamen. "Hij is een heel goede vriend. We hebben veel samen meegemaakt, hij is echt een topper," vertelt kapster Marjan Stomphorst. De postronde van Daan begint altijd met een kopje koffie in de kapsalon. "Even bijpraten, hij weet echt álles", lacht Marjan.

En zo kan het gebeuren dat zijn shift van twee uur bijna de hele dag duurt. "Maar ik reken geen plus-uren, hoor. Ik vind het prima wat ik er voor betaald krijg", vertelt Daan. Toch zorgt het soms voor verwarring. "Dan belt mijn teamcoach: 'Ben je nog steeds aan het lopen, Daan? Je wil toch niet zeggen dat je al acht uur bezig bent met die wijk?' Dan moet ik uitleggen dat ik bij vijf verjaardagen werd uitgenodigd voor taart, haha."

De carrière van Daan Kikkert begon zestig jaar geleden in Maastricht. "Drie maanden was ik postbode daar. Vervolgens heb ik twee dagen in Amsterdam gewerkt, maar dat vond ik niets. En toen kwam Laren en dat beviel meteen goed", vertelt Daan. 

"Wij mochten als kind al mee met mijn vader om de post te bezorgen in Laren", vertelt dochter Andrea. "Dan gingen we bekende mensen spotten. Nou, mijn vader kwam gewoon bij alle sterren op de koffie."

Ze is apetrots op haar vader. "Hij doet het gewoon al zestig jaar, dat is echt uniek", zegt Andrea. "Hij houdt van z'n werk, geniet van z'n werk. Hij hoeft helemaal niet te werken, maar het is gewoon een kanjer." 

De vrouw van Daan overleed afgelopen jaar op 26 april. "Ook zij zou ook heel trots geweest zijn op hem, dat weet ik zeker" zegt Andrea. Nog een reden om dit jubileum niet zomaar voorbij te laten gaan. "We willen iets origineels voor hem doen, iets speciaals. Hoe meer kaarten, hoe beter. We hopen op een paar honderd."

Aan stoppen denkt Daan overigens nog lang niet. "Ik ben nog nooit chagrijnig naar mijn werk gegaan. Ik vind het nog steeds leuk en ik hoop dat ik nog tien jaar zo door kan. Zoals ik me nu voel, denk ik: dat gaat me wel lukken!"

Kaarten met felicitaties mogen naar:
Daan Kikkert
Postbus 11
1270 AA Huizen

PS: Postbode Daan Kikkert weet nog niets van de kaarten-actie, dus hou het nog even stil!

Maar liefst 100.000 euro is er beschikbaar voor het finalefeest van 450 jaar Alkmaar Ontzet. De organisatoren willen met dat geld een muziekfestijn organiseren op 8 oktober, waarbij 4.500 verlichte drones het spektakelstuk zullen zijn. En er zijn meer plannen.

Over acht maanden is het precies 450 jaar geleden dat Alkmaar in 1573 als eerste stad weerstand bood tegen de Spanjaarden tijdens de Tachtigjarige Oorlog, en dat wordt groots gevierd. Al eerder werden er bij inwoners en ondernemers ideeën verzameld voor het jubileumjaar, en wat er precies staat te gebeuren, wordt steeds concreter.

Zo zijn er vier grote evenementen gepland die allemaal in september en oktober op de rol staan. Een groots muziek- en lichtspektakel A Night with the Alkmaer Proms is als afsluiting op zondag 8 oktober gepland.

Met de ton subsidie neemt dit slotfeest een flinke hap uit de beschikbare pot van 450.000 euro die de gemeente beschikbaar stelt. "We willen dan een muzikale reis maken van 1573 tot nu; een feest bestemd voor jong tot heel oud", vertelt organisator Rob Boerlage.

"Met bekende Alkmaarse artiesten zoals Angela Groothuizen, Karin Bloemen en Vulcano (met de broer van Groothuizen en hits in de jaren 80, red.). En als finale een show met tussen de 200 en 4.500 verlichte drones in de lucht. Die show wordt georganiseerd door mensen die dit zelfs in Las Vegas doen, je gaat huilen zo mooi is het", jubelt Boerlage.

"Voor de Proms hebben we de drafbaan als locatie op het oog, daar kunnen 45.000 mensen terecht." Naast de flinke subsidie en financiële steun van sponsoren, worden er kaartjes verkocht voor de toegang.

"Mensen betalen symbolisch 15,73 euro. En leden van de 8 October Vereeniging slechts 8,10 euro", legt Boerlage uit, die ook bestuurslid is van de vereniging die jaarlijks Alkmaar Ontzet organiseert. "Voor minima komt er een regeling, zodat echt iedereen er heen kan."

Tekst gaat verder onder foto.

Drie andere grote festiviteiten, die allemaal 50.000 euro subsidie toebedeeld krijgen, zijn een Ontzet-theatervoorstelling op de fundamenten van de Middeleeuwse kastelen in de Oudorperpolder en een gratis 'theaterfestival aan huis', met onder meer rondrijdende DJ-trucks.

Daarnaast komt er een audiotour door het stadhuis waarbij deelnemers met projecties door het verleden, heden en toekomst worden geleid. De verteller is acteur Daan Schuurmans, die eerder de Nederlandse geschiedenis op NPO1 tot leven bracht.

Ook zijn er kleinere activiteiten die door de gemeente financieel gesteund worden. "Aan 35 initiatieven is subsidie verstrekt. Over negen ideeën moet nog worden besloten", stelt burgemeester Anja Schouten tijdens de presentatie in het stadhuis.

De meeste daarvan spelen zich af in het centrum van de stad. "Maar er worden ook evenementen georganiseerd in de wijken, zoals Koedijk en Oudorp, en in de buitengebieden." Tijdens het Ontzet-jubileum is er een heel divers programma, voor jong tot oud, benadrukt Schouten.

Getuigen van de explosies begin deze week in de Amsterdamse Venserpolder hebben op beide locaties een man met vergelijkbaar signalement gezien. Ze omschrijven een man met een normaal postuur, een zwarte gewatteerde jas met een witte streep over de arm. Ook draagt hij een zwarte broek met zo'n zelfde witte streep aan de zijkant. 

In de nacht van 5 op 6 februari is bij woningen aan de Anna Blamansingel een explosief tot ontploffing gekomen. Een paar minuten later klinkt een soortgelijke ontploffing aan de Alexander Dumaslaan. Bij de explosies raakt niemand gewond, wel is op beide locaties schade aan het gebouw ontstaan. 

Meerdere getuigen hebben op beide locaties twee mannen gezien. Een van hen zat op de scooter, van hem ontbreekt een signalement. De andere man wordt omschreven als iemand met een normaal postuur, met zwarte kleding met witte strepen en zwarte schoenen. De politie noemt het 'opvallend' dat op beide locaties een overeenkomstig signalement wordt gegeven. 

Inwoners van Venserpolder reageren geschokt na de twee explosies in de wijk. "Ik werd wakker door het geluid van een brommertje. Toen hij bij de brug was kwam de knal daar al snel achteraan. Het hele gebouw sidderde, het was een enorme knal", vertelt een van de bewoners van Anna Blamansingel afgelopen maandag aan AT5. 

De politie vraagt meer getuigen zich te melden. 

Bekijk hier de reacties na de explosies in de wijk:

Het was de afgelopen twee dagen zulk zacht weer, dat het RIVM een 'stookalert' afgekondigde in de provincie. Er stond zo weinig wind, dat de schadelijke stoffen die vrijkomen bij het verbranden van hout geen kant op konden. Vooral mensen met aandoeningen aan hun luchtwegen kunnen daar vooral erg veel last van krijgen.

Volgens de overheid zijn mensen met een houtkachel of open haard nog niet altijd voldoende bewust van de overlast en de luchtvervuiling die ze veroorzaken. Vooralsnog zet de overheid dus niet in op een verbod, maar op het creëren van bewustwording en draagvlak voor een aantal voorschriften.

Onder andere het Longfonds waarschuwt voor de gevaren van houtrook. De rook van een houtkachel bestaat uit een mengsel van veel verschillende stoffen en die veroorzaken en verergeren longziekten zoals astma, COPD en longkanker, maar ook hart- en vaatziekten. 

Uit recente berekeningen blijkt dat open haarden en houtkachels voor zo'n 23 procent bijdragen aan de landelijke uitstoot van fijnstof. Het aandeel van houtrook in de gemiddelde concentraties fijnstof in de lucht stijgt door het stoken in open haarden naar 4 procent, zo meldt Radar. Luchtvervuiling door fijnstof verkort het leven van een Nederlander gemiddeld met een jaar.   

Deel van die bewustwording heeft te maken met het tijdstip van stoken. Bij ongunstige weersomstandigheden of een slechte luchtkwaliteit blijft rook langer hangen. Met een  'stookalert' roept het RIVM mensen op om dan geen hout te stoken. Verder is het belangrijk om het juiste hout te gebruiken en helpt het om je kachel met de 'Zwitserse methode' aan te steken. Kijk voor tips op de site van Milieucentraal.

De stookwaarschuwing geldt niet voor mensen die hun huis niet op een andere manier kunnen verwarmen.     

Vliegtuigen op Schiphol mogen vanaf volgende maand voor vertrek een stuk korter gebruikmaken van hun vervuilende hulpmotor (APU). De toegestane tijd gaat terug van 10 naar 5 minuten. Ook wordt het toezicht op het gebruik van die motoren aangescherpt. Dat laat Schiphol aan NH Nieuws weten nadat de luchthaven op de vingers is getikt door de Inspectie Leefomgeving en Transport (ILT). 

De ILT heeft tussen oktober 2021 en juli 2022 1.531 vliegtuigen op Schiphol gecontroleerd en kwam tot de conclusie dat de hulpmotoren vaker wordt ingezet dan de schonere alternatieven, zoals een vaste stroomvoorziening op de plek waar een vliegtuig parkeert.

De APU, kort voor auxiliary power unit, zit onder de staart en wordt gebruikt voor energie als het toestel geparkeerd staat, bijvoorbeeld voor het starten en de werking van de airco. Volgens de ILT zijn er te weinig vaste stroomvoorzieningen op Schiphol als vervanging voor de vervuilende hulpmotoren. De luchthaven heeft de verantwoordelijkheid afgeschoven naar de afhandelingsbedrijven, maar volgens de ILT ontbreekt elke vorm van coördinatie. 

Schiphol heeft na de kritiek beterschap beloofd en laat NH Nieuws weten uiterlijk 1 maart met een actieplan te komen, conform de eis van de ILT. Daarin komt te staan hoe het APU-gebruik zal worden aangepakt.

De luchthaven kan wel al melden dat het gebruik van de hulpmotor, voor vertrek van een vliegtuig, vanaf 20 april zal worden teruggebracht van 10 naar 5 minuten. "Een vermindering van een derde van de regulier toegestane uitstoot", zegt Schiphol. "Ook het toezicht op APU gebruik wordt aangescherpt."

Op Schiphol ademen grondmedewerkers dagelijks schadelijke stoffen in, zoals stikstof, zwavel en ultrafijnstof, die de hulpmotoren uitstoten. Bovendien maken de APU's veel lawaai als ze aanstaan. Passagiers kunnen eraan worden blootgesteld als ze via een trap een vliegtuig instappen.

"Het verminderen van uitstoot van schadelijke stoffen is één van de strategische doelstellingen van Schiphol", laat een woordvoerder weten. "Initiatieven die leiden tot een reductie van uitstoot van schadelijke stoffen door APU-gebruik worden dan ook volledig door Schiphol omarmd."

"Schiphol ziet het terugdringen van APU gebruik als een prioriteit omdat het concreet verbetering brengt in de werkomstandigheden van de platformmedewerkers. Daarnaast draagt het bij aan het terugdringen van de uitstoot van de luchtvaart als geheel."

Paradijsvogels: zo noemt Brenda jongeren zoals haar kind. En gedreven door de ervaringen die de vrouw uit Venhuizen heeft, zorgt ze voor plekken waar deze jongeren ruimte hebben om veilig hun vleugels uit te slaan. Want je veilig voelen is niet vanzelfsprekend voor jongeren bij wie de traditionele genderidentiteit niet past. Bij NH vertelt ze hoe haar plannen ontstonden.

Brenda is een Strijder: een inspirerende Noord-Hollander, die gedreven vanuit eigen ervaring een positieve bijdrage aan de maatschappij levert. NH Nieuws geeft mensen als Brenda een platform.

Twee gekleurde vleugels op de sokkel naast haar, staan symbool voor de paradijsvogel; als verwijzing naar mensen die kleur geven aan de maatschappij. Het is ook de naam van de pop-up camping die afgelopen zomer zo'n succes was. Komende zomer is de camping er weer en Brenda zint op meer momenten in het jaar om LHBTI-jongeren samen te brengen.

'Strijders' is ook te beluisteren als podcast. Abonneer je op de serie via je favoriete podcastaanbieder.

Luister de aflevering hieronder met Brenda.

Een muzikale steunbetuiging aan de slachtoffers van de aardbeving op de grens van Turkije en Syrië: de Hilversumse stadsbeiaardier speelt vanochtend op de klokken van het raadhuis een Turks en een Syrisch liedje. 

"Ik probeer altijd iets actueels te spelen", vertelt Wim Ruitenbeek aan NH Nieuws. "Ik wil een beetje medeleven betuigen aan de mensen uit Turkije en Syrië. Veel meer kun je eigenlijk ook niet doen vanaf hier." 

De beiaardier speelt het Syrische 'Tiri Tiri ya asfoura' en het Turkse 'Dandini dandini dastana'. Beide liedjes zijn door Richard de Waardt, stadsbeiaardier in Rotterdam in het Groot Rotterdams Songbook gezet. "Ik ken zelf niet zoveel van die liedjes, omdat ik die achtergrond niet heb en de vraag niet eerder heb gehad", vertelt Ruitenbeek. "Beiaardier Richard de Waardt wil van alle 170 nationaliteiten in Rotterdam een liedje opnemen in het boek. In het eerste deel staan deze liedjes al. Het is hele mooie muziek." 

"Het Syrische liedje is een soort vredesliedje dat te horen is geweest in de oorlog met Libanon", weet Ruitenbeek te vertellen. "Vertaald staat er in de tekst 'Vlieg, vlieg, kleine vogel'. Ook zit er een stukje in over een vogel zonder huis, dat vond ik erg bij de situatie passen." Het Turkse liedje is een slaapliedje dat veel mensen met een Turkse achtergrond kunnen kennen. 

Vanochtend om 11.00 uur speelt Ruitenbeek de liedjes vanaf het raadhuis in Hilversum. Morgen om 12.00 uur speelt Ruitenbeek de twee liedjes ook op het stadhuis in IJmuiden. "Over twee weken is de oorlog in Oekraïne alweer een jaar bezig, dan zal ik daar ook aandacht aan besteden", blikt hij vooruit. 

Ruitenbeek is op zoek naar meer Turkse of Syrische liedjes, zodat hij volgende week nog meer kan spelen. Hij roept mensen die bladmuziek hebben op om hem dat te mailen. 

De politie is op zoek naar de man die op 27 januari met zijn auto een agent honderden meters meesleurde. Dat gebeurde toen de politie hem in Zaandam wilde oppakken voor identiteitsfraude. Hij wordt verdacht van poging tot doodslag op de agent. 

De agent werd de bewuste avond in zijn gezicht geslagen én met een snelheid van 70 kilometer per uur ruim 300 meter meegesleurd. 

Opsporing Verzocht besteedde gisteravond aandacht aan de zaak. "Weet iemand waar de Britse Jaimy Patrick Bailey is?", vraagt presentatrice Anniko van Santen. Het is een 37-jarige man uit Groot-Brittannië. Eerder gaf hij de valse naam Jamie Francis Vaughan op. Het zou volgens de politie kunnen dat hij meer valse namen gebruikt of iets aan zijn uiterlijk heeft veranderd. 

De man werd op 24 januari al eens aangehouden, toen nadat hij betrapt was op rijden onder invloed. Hij liet een paspoort zien, maar na onderzoek ontdekte de politie dat dat een nagemaakt exemplaar was. Omdat de verdachte toen al naar huis was gestuurd, kon de politie hem op dat moment niet in de boeien slaan.

Op vrijdagavond 27 januari zien agenten de man weer rijden. Ze verzoeken hem te stoppen en dat doet hij. " De agenten deelden de man mee dat hij werd aangehouden in verband met gebruikmaking van een vervalst paspoort", schrijft de politie op haar website.

Tekst gaat door onder de foto's van de gezochte man. 

De man vraagt aan de agenten of hij zijn telefoon even uit de auto mag pakken. Dat vinden ze goed, maar in plaats van zijn telefoon te pakken, start hij de auto en rijdt weg. Een van de agenten pakt de verdachte vast, maar hij blijft gas geven, sleept de agent mee en slaat hem.

"De politieman durfde niet los te laten uit angst om onder de wielen van de hardrijdende auto terecht te komen", schrijft de politie. Eerder liet een woordvoerder van de politie weten dat het naar omstandigheden goed gaat met de agent, die schrammen en blauwe plekken opliep. Hij ging de volgende dag weer aan het werk. De auto waar de man in reed, is later gevonden en door de politie in beslag genomen.

De gebrachte spullen stapelen zich op voor de deur van de Turkse moskee in Huizen. Hoewel het verdriet van de moskeegangers nog vers is, is de wil om de handen uit de mouwen te steken misschien nog wel groter. Binnen worden alle gedoneerde spullen gesorteerd en op de karavaan richting het rampgebied verstuurd. "Nu pakken we door", zo klinkt het in het gebedshuis. 

"De eerste dag durfde ik niet eens de televisie aan te zetten. De beelden waren te heftig", zo vertelt Mehmet Halici, voorzitter van de Turkse moskee in Huizen, terwijl hij zich door de drukte begeeft. "Maar nu is de knop omgeslagen en pakken we door." En dat is te merken. 

Zowel binnen als buiten de kleine, knusse moskee staan stapels met spullen die zijn gebracht. En deze stapel blijft maar groeien, want uit de heel Huizen en daarbuiten komen mensen al de hele dag hulpgoederen en andere bruikbare spullen brengen. Een klaar-over moet er zelfs aan te pas komen om het verkeer op de smalle parkeerplaats te regelen.

Binnen worden alle bruikbare spullen eruit gehaald, gesorteerd en in dozen gestopt. "Vanuit Turkije kregen we door wat er vooral nodig was, zoals kleding en babyvoeding. De eerste vrachtwagen is eerder vandaag vertrokken." Buiten staat de tweede volle vrachtwagen alweer te ronken. "En dit is niet de laatste. Ze vertrekken naar het verzamelpunt in Almere", legt Halici uit. Daarna vertrekt een karavaan aan hulpgoederen naar het rampgebied. "Over twee dagen moeten ze er ongeveer zijn."

Hoewel de moskeegangers allemaal de schouders eronder zetten is er ook verdriet. Iedere moskeeganger kent wel iemand uit het gebied. "Je bent altijd bang als de telefoon gaat", vertelt Halici. Op zijn telefoon laat hij een kennis zien die is omgekomen tijdens de aardbeving. En bij een kennis blijft het niet.

De tekst gaat door onder deze foto's.

Zo is naar buiten gekomen dat de oud-imam van de moskee, Ömer Faruk Bilgili, tijdens de aardbevingen om het leven is gekomen. Hij was de eerste imam toen de Turkse Moskee in 1996 werd geopend en bleef dat tot 2000. 

Ook andere Gooise moskeeën kwamen de afgelopen dagen in actie voor de aardbevingsslachtoffers in Turkije en Syrië. Zo vertrok er vanuit de Hilversumse Mevlana-moskee maandagavond al een vrachtwagen met hulpgoederen naar het getroffen gebied. 

En in de Hilversumse Milli Görus-moskee wordt vrijdagmiddag na het vrijdagmiddaggebed een zogenoemde 'dodengebed' om de slachtoffers te herdenken. 

De aardbevingen die maandagochtend Turkije raakten, hebben ook desastreuze gevolgen voor Syrië. Dat land verkeert al twaalf jaar in een burgeroorlog wat de hulp voor de mensen daar nu extra moeilijk maakt. 

Khalil Algahanem woont met zijn vrouw en twee dochters drie jaar in Nederland. Hij spreekt al aardig de taal en het gaat het goed met hem. "Ik leer Nederlands en het gaat goed, maar wat er daar gebeurt, is vreselijk."

We spreken de 37-jarige Syriër bij zijn bezoek aan een eettentje in Schalkwijk. "Ik kom hier vaak, ik ken de mensen en doe boodschappen bij de supermarkt hiernaast."

De afgelopen twee dagen waren zwaar voor Khalil. Nadat hij hoorde over de aardbeving dacht hij aan een ding: hoe zou het zijn met mijn familieleden die nog in de plaats Manbij, in het noorden van Syrië wonen. 

Bekijk hieronder de video waarin Khalid vertelt over zijn moeder. Tekst gaat door onder de video.

De angst voor militairen is niet zonder reden. Al twaalf jaar woedt er een allesverwoestende burgeroorlog. Een oorlog waardoor de vader van Khalil in de gevangenis zit en hun stukje land is afgepakt door de regering van dictator Bashar al-Assad.

"Ik heb geen idee hoe het met mijn vader gaat. Mensen worden zomaar in de gevangenis gestopt zonder dat je er iets van hoort. Soms staat diegene na jaren plots weer op de stoep. Maar ik heb nooit meer iets van mijn vader gehoord, ik weet niet of hij leeft of niet", zegt Khalil.

De hulp en goederen die Syrië nu het meeste nodig heeft zijn vooral dekens, tenten en dikke kleding. "Het is winter en er ligt sneeuw. Ik hoop dat alle landen in de wereld gaan helpen. Hoe kan ik het zeggen? Dit is een heel groot probleem." 

Volgens Khalil kunnen de hulpgoederen daar wel komen: "Dat kan makkelijk. Als het in Turkije is, kan het vandaar naar Syrië. En er zijn heel veel mensen die willen helpen."

Toch beaamt hij wel dat de wegen niet goed zijn. "We hebben er geen straten, er is grond met veel water wat het lopen lastig heel moeilijk maakt", aldus Khalil.

Toch hoopt Khalil dat de mensen in Haarlem helpen. Zie daarvoor de video hieronder.

In Zaandam staat het eerste Tiny Forest van Europa en volgens wetenschappers van de universiteit in Wageningen (WUR) doet het bosje het erg goed. In Nederland staan inmiddels 300 van dit soort bosjes en na onderzoek blijkt vooral het bosje in Zaandam te zorgen voor een zeer rijke biodiversiteit en slaat het veel CO2 op. Daan Bleichrodt stond aan het begin van de bosjes in Nederland en heeft nu een boek geschreven hoe je zelf een Tiny Forest in je tuin kan maken.

Al in 2020 bleek dat het bos 640 kilo CO2 had opgezogen: "Dat is te vergelijken met 3000 kilometer in een gewone personenauto rijden", zegt Daan Bleichrodt van het Instituut voor natuureducatie. Hij heeft aangestuurd op het bos in Zaandam. 

Wat volgens de onderzoekers vooral bijzonder was dat er heel veel insecten in het bosje zaten "En dat is weer een kriebelend buffet voor vogels en zo". Het bos in Zaandam blijft toch een speciaal plekje voor hem houden. "Ik ben heel trots op dit bos, het voelt nog steeds als mijn bos".

Loes van Houten (17) en haar oude klasgenoot Indi Bakkum (17) kunnen, met moeite, het boompje vinden dat ze zeven jaar geleden geplant hebben. "Ik had graag mijn naam er op willen zetten, maar dat is hem niet geworden", zegt Indi. Omdat de bomen dicht op elkaar zijn geplant groeien ze extra snel. Loes loopt er bijna elke dag langs en vindt het bos erg mooi geworden.

"Nostalgie van dertig jaar. Ik ben hier opgegroeid. Er was niks mooiers dan met die kotters in de weer." Een hartenkreet van oud-visser Mark Hoelandt uit Den Helder. Ook hij komt afscheid nemen van weer twee viskotters in de Helderse haven. Ze moeten naar de sloop als rijksmaatregel na het aanscherpen van de stikstofregels. "Het is gewoon fucked up!"

Het is definitief einde verhaal voor de viskotters HD4 (bouwjaar 1994) en de HD30 (bouwjaar 2003) van rederij Bais in Den Helder. Beide Noordzeekotters zijn aangemeld voor sanering als maatregel van de stikstofproblematiek. Van de schepen mag niets over blijven na de sloop. Eigenaar Bais haalt gelaten zijn schouders op: "De motor van de HD30 zit er net twee jaar in."

Het was gezien de hoge brandstofprijzen, de CO2-discussie, het stopzetten van de pulsvisserij, de Brexit en de komst van windmolenparken ook niet meer te doen, vindt Bais. Vissers, oud-vissers en havenmedewerkers lopen de hele middag al langs om een laatste blik te werpen op de kotters. Er vallen zelfs tranen. "Mijn vader heeft er jaren op gewerkt. Het was één grote speeltuin voor mij", vertelt Mark Hoelandt op de kade. 

Tekst gaat door onder de video.

Onlangs is de visafslag in Den Helder gesloten, omdat er vrijwel geen aanvoer meer is van vis. Toch is het nog niet helemaal gedaan met de visserij in Den Helder, vertelt directeur Pim Visser van Visafslag Hollands Noorden. Ook hij komt afscheid nemen van de kotters.

"Het is de afsluiting van boomkorvisserij in Den Helder, maar de garnalenvisserij blijft ondanks alle tegenslagen. Het zal anders worden. Het moet ook anders." Langzaam verdwijnen de kotters uit het zicht van de haven. "Daar gaan ze, ongelooflijk. Ze hebben mooi weer. Da's nog iets." 

Een paar voetjes en een half beentje op een sokkel; het is het trieste resultaat van een hondsbrutale grafroof bij de algemene begraafplaats in Castricum. Een grafrover sloeg daar vorige week dinsdag op klaarlichte dag toe. Vier monumentjes werden met grof geweld van hun grafzerk afgebroken. De bronzen herinneringen werden gelukkig teruggevonden. "Hij was nog zo brutaal om terug te komen, maar hij had niet op ons gerekend", vertelt een verbijsterde beheerder.  

"Ik was hier aan het werk en ik hoorde ineens heel hard 'pang'", vertelt René Dekker die onderhoud verricht bij de begraafplaats. "Daarna liep er een man verdacht weg. Ik vertrouwde het niet en toen ik terugliep lag al dat brons op een hoopje bij een graf. Daar had hij de buit verzameld, met het idee om het later op te halen."

Dat begraafplaatsen regelmatig door bronsdieven worden bezocht, is bij beheerder Miel van de Velde wel bekend. Maar dat gebeurt dan meestal in het holst van de nacht. Dit keer om 12 uur in de middag. "We hebben juist de bosschages laag gehouden zodat we overzicht houden maar het gebeurt evengoed, het is bizar."

En het verhaal wordt nog gekker. Want de vermoedelijke bronsdief komt weer terug. "Mijn collega zag hem ineens weer de begraafplaats op fietsen. Ik ben er toen heen gerend om hem staande te houden. Hij mompelde in slecht Nederlands dat hij het toilet zocht. Ik geloofde er niks van. Hij schaamde zich nergens voor."

Omdat de man niet op heterdaad betrapt is, moet Van de Velde hem wel laten gaan. "Ik heb nog zijn fietstassen doorzocht maar kon niks vinden. Helaas hebben we geen enkel bewijs, dus dat was wel frustrerend."

NH Nieuws bezocht met beheerder Miel van de Velde de vernielde graven in Castricum, bekijk hieronder de beelden ( tekst loopt door) 

Een van de afgebroken kunstwerken van een dame met een vlinder in haar hand staat voorlopig opgeslagen in de werkplaats van de begraafplaats. "Dat beeld is wel vijftig kilo zwaar. Dan moet je wel grof geweld gebruiken om dat los te krijgen. Het is erg triest, ga gewoon werken voor je geld."

Om nabestaanden niet te veel te laten schrikken is Van de Velde persoonlijk langs geweest om ze het slechte nieuws mee te delen. "Het is heel pijnlijk. Het levert bij de oud-ijzerboer, als die het tegenwoordig al wil hebben, een paar tientjes op. Maar de emotionele waarde is levensgroot." 

"Het is shockerend dat je zo ver een grens overgaat", vertelt een van de nabestaanden aan NH Nieuws. Het grafmonumentje van zijn opa, twee bronzen boomblaadjes, werd ook van de sokkel gesloopt. De kunstenaar gaat het repareren. "Je bent niet helemaal honderd als je dit doet. Het is onterend naar mijn opa toe."

De politie is op de hoogte van de poging tot diefstal en de vernielingen, maar er is nog niemand aangehouden. Of er in de toekomst echt iets tegen te doen is, is volgens Van de Velde lastig. "Met het plaatsen van camera's krijg je te maken met privacy van bezoekers. Ik hoop dat dit een waarschuwing is voor andere begraafplaatsen want het kan daar ook gebeuren."

De kantine is dicht, de douches staan uit en de velden zijn verlaten: het bestuur van sv-WMC stopt na 48 jaar met de voetbalclub aan de Vork in Heerhugowaard. De club zou al jaren kampen met een teruglopend ledenaantal. "Daarnaast hebben we te maken met stijgende energiekosten", verklaart voorzitter Loek van Hinsbergen.

Afgelopen week stapte de vaste selectie al op, vertelt Van Hinsbergen tegen mediapartner Dijk en Waard Centraal. De hoge energiekosten zijn volgens het bestuur niet de enige oorzaak. "Er speelde de laatste jaren gewoon veel. Door corona zijn veel leden weggelopen, we zitten op een niet zo lekkere locatie en daarnaast hebben we in 2019 ook al een herstart gemaakt." 

Het laatste kwartaal moest de Waardse club 3.600 euro aan gas betalen. "Dat is gewoon niet op te brengen", reageert Van Hinsbergen.

Dat de voetbalclub nu ophoudt te bestaan, komt hard aan bij de trouwe leden en supporters. "Na 48 jaar doet dit zeer. Vooral de groep gehandicapten hebben er moeite mee. Ze keken zo uit naar het sporten en dat is nu voorbij. Samen met de gemeente zijn we nog aan het kijken of er een mogelijkheid is dat de drie G-teams een ander onderkomen krijgen."