NH Nieuws

De politie heeft vandaag in Bureau NH beelden vrijgegeven van een man die zondagavond 25 februari een handgranaat ophing aan de deur van een café aan het Willemsoord in Den Helder. Het zeer duidelijke camerabeeld toont hoe de verdachte te werk gaat. Ook deelt de politie een opgenomen 112-gesprek over het incident.

De politie deed eerder nog een oproep aan de verdachte zich te melden. "We gaan deze beelden bij Bureau NH uitzenden als de verdachte zich niet uiterlijk dinsdag 12 maart meldt", zo klonk het. 

Aan dat ultimatum tot gisteravond is dus geen gehoor gegeven en dus brengt Bureau NH vandaag bovenstaande camerabeelden naar buiten. 

Daarop is te zien dat de verdachte langzaam aan komt lopen met een tasje in zijn hand. Hij hangt dat tasje, met een granaat erin, op aan de deur van een café aan het Willemsoord.

De granaat is overigens niet afgegaan, maar heeft degene die aangifte heeft gedaan wel de stuipen op het lijf gejaagd.

Ook heeft de politie een opgenomen 112-gesprek naar buiten gebracht, dat hieronder te beluisteren is. Het betreft een man die de politie die dag zelf heeft opgebeld om te melden dat er iets aan de deur aan de horecagelegenheid was gehangen. De man noemt zichzelf Jan Bos. 

"Wie herkent zijn stem?", luidt de vraag van de politie. Tips kunnen op onderstaande manieren worden doorgegeven.

De Larense baby die in december 2022 dood werd aangetroffen, kwam om het leven door zwaar hersenletsel bij een 'ware geweldsexplosie'. De verdachte, de toenmalige partner van de moeder, hangt een celstraf van tien jaar boven het hoofd. Tijdens de emotionele zitting in de rechtbank van Lelystad blijft het echter onduidelijk wat er nou precies gebeurd is in die decembernacht van 2022. 

Bij de inloop van de zittingszaal is te zien dat zowel de moeder van de baby, haar familie en vrienden allemaal een wit shirt dragen met daarop de foto van het overleden meisje. 

"Vandaag 13 maart is het 440 dagen geleden dat ik op gruwelijke wijze afscheid heb moeten nemen van mijn dochter", vertelt de moeder van het meisje in een emotionele verklaring. "Er is iets gruwelijks misgegaan in de nacht dat ik haar aan jou toevertrouwde. Jij bepaalde dat drie weken genoeg was."

Ook de opa van het meisje, de vader van de moeder, maakt gebruik van zijn spreekrecht. Hij praat vanuit het perspectief van het overleden meisje. "Waarom belde je niet gelijk 112? Waarom hou jij nog steeds je mond, papa?"

Wie weet wat er precies is gebeurd in de nacht van 5 op 6 december van 2020 is Amsterdammer Robbie S. In januari van 2023 werd hij opgepakt nadat de baby van zijn toenmalige vriendin dood in haar bedje in Laren werd aangetroffen. Hulpdiensten probeerden het kind nog te reanimeren, maar dat mocht niet baten. Het meisje werd drie weken oud.

S. is niet de biologische vader van het kind, maar heeft haar wel erkent. Ze draagt ook zijn achternaam. Samen met de moeder heeft hij een ander kind van drie jaar oud, die wel biologisch van hem is. Hij is eerder vrijgesproken voor mishandeling van dit kind. 

Uit onderzoek van de psychiater en psycholoog blijkt dat de verdachte een verstandelijke beperking heeft en 'chronisch overvraagt werd in een ongelijke partnerrelatie'. Om hiermee te dealen gebruikt hij cannabis, waarvan het gebruik is geëscaleerd tot een verslaving. Achteraf stelt de verdachte tegen de onderzoekers dat hij niet in staat was om voor het kind te zorgen. "Ik was elke dag zo stoned als een kikker."

In de rechtbank verklaart de verdachte dat hij met het kind op zijn borst midden in de nacht van 5 op 6 december 2022 in slaap is gevallen op de bank. De moeder sliep in haar eigen bed. Hij had die dag drie joints gerookt. Enkele uren later werd hij wakker van gehuil van de baby die op de grond lag. De verdachte vertelt in shock te zijn wanneer hij het kind huilend ziet liggen. 

Na een tijdje met het kindje te hebben gezeten wilde hij haar weer in het bedje leggen, maar bij de draai stootte hij haar hoofdje tegen de muur, zo verklaart S. Hij voelde aan het hoofdje en realiseerde zich dat het niet goed zat. Hij zag het rechteroogje omlaag zakken. Maar omdat het kind stopte met huilen, legde hij haar terug in bed. 

Wanneer hij rond 7.00 uur 's ochtends wakker wordt, ziet hij dat het niet goed gaat met de baby. De hulpdiensten worden ingeschakeld en zowel de moeder als de ambulancemedewerkers proberen het meisje te reanimeren. Dat mocht niet baten. 

Het kindje is door een forensisch patholoog en een forensisch arts onderzocht. De forensisch patholoog Dingemans Rijken is woensdagmiddag zelf aanwezig in de rechtszaal om zijn bevindingen onder ede uit te leggen. 

De deskundigen stellen dat de verklaring die S. deed niet overeenkomt met het letsel dat bij de baby is te zien. Uiteindelijk is het meisje overleden aan zwaar hersenletsel veroorzaakt door een 'enkele of meervoudige impact'. Verder waren er andere heftige schedelbreuken, bloeduitstortingen rond de oogzenuwen, een gebroken rib en zijn er minimaal 50 blauwe plekken over het hele lichaam te zien. "Bij zogenoemde pre-mobiele kinderen zijn blauwe plekken relatief zeldzaam", luidt de uitleg. 

Het letsel is zo heftig dat het niet door 'huis-, tuin- en keukenongelukken', zoals een val van de bank of klap tegen de muur, kan zijn veroorzaakt. Het past eerder bij een ernstig verkeersongeval. Op het moment dat dit gezegd wordt is het doodstil in de zaal, iedereen wil horen wat S. te zeggen heeft, maar hij blijft bij zijn verklaring. 

Volgens de officier van justitie zijn er geen aanknopingspunten dat er voorbedachte raad in het spel is, maar rekent hij het de verdachte erg aan dat hij geen openheid van zaken geeft en het letsel extreem ernstig is. "Het meisje had geen schijn van kans om te overleven." Daarom eist het Openbaar Ministerie (OM) een onvoorwaardelijke tien jaar cel. Hieraan worden ook extra maatregelen toegevoegd waarbij hij streng in de gaten wordt gehouden.

De rechtbank doet over twee weken uitspraak. 

De uitslag van het referendum over het invoeren van betaald parkeren in grote delen van Haarlem is definitief. De opkomst ligt ruim boven de benodigde dertig procent en het oordeel van de Haarlemmers is duidelijk: ruim tachtig procent is tegen het voorgestelde beleid.

De cijfers verschillen nauwelijks van de eerste uitslag die op woensdagavond 6 maart bekend werd gemaakt. Burgemeester Wienen maakte vanmiddag bekend dat 37,71 procent van de ruim 132.000 stemgerechtigden daadwerkelijk een stem uitbracht. De opkomst moest boven dertig procent liggen, anders was de uitslag niet geldig.

Van alle stemmen bleek 81,61 procent tegen het parkeerbeleid te zijn. Slechts 18,39 procent stemde voor en 0.3 procent van de stemmers bracht een blanco of ongeldige stem uit.

In Haarlem en Spaarndam waren in totaal 75 stembureaus ingericht. Alleen in het stembureau in de HH Anna en Mariakerk aan de Kinderhuissingel werden meer voor- dan tegenstemmen uitgebracht. Van de 325 getelde stemmen waren er 181 voor het invoeren van betaald parkeren in grote delen van de stad en 143 tegen. In alle andere stembureaus waren de tegenstemmen in de meerderheid. 

Tekst loopt door onder de foto

De opkomst was met name hoog in de stadsdelen waar het betaald parkeren volgens de plannen zou worden ingevoerd. Toch brachten ook veel Haarlemmers uit wijken die niet op die lijst staan hun stem uit, zoals in Parkwijk en Schalkwijk. Ook inwoners van grote delen van Haarlem-Noord kwamen massaal opdagen.

In het enige stemlokaal in Spaarndam werden 'maar' 136 ingevulde stembiljetten geteld. Daarvan waren er 119 tegen het parkeerplan en 17 voorstanders.

Nu uit de volksraadpleging overduidelijk blijkt dat een overgrote meerderheid van de Haarlemmers zich uitspreekt tegen de parkeervoorstellen die de gemeenteraad eerder aannam, is de raad weer aan zet.

Op donderdag 21 maart bespreekt de commissie Beheer de uitslag. Een week later neemt de volledige gemeenteraad een besluit over de vraag of de bewuste nota de prullenbak in gaat of niet. De raad kan besluiten de uitkomst van het raadgevend referendum naast zich neer te leggen, al lijkt die kans niet groot. 

Noordwest Ziekenhuisgroep en de gemeente Texel hebben een oplossing gevonden voor inwoners van Texel die de boot naar huis niet meer kunnen halen na een laat ontslag van de spoedeisende hulp. Na een oproep van de Texelse Mariëlle meldden zich meer dan honderd Texelaars die ‘s nachts ook in de kou stonden in Den Helder en nergens naartoe konden. 

De oplossing is gevonden in de familiekamers van het ziekenhuis in Den Helder. De kamers kunnen per direct worden ingezet. Deze kamers zijn oorspronkelijk gecreëerd voor ouders van kinderen die in het ziekenhuis liggen en voor de partners van vrouwen die op de afdeling kraam- en verloskunde verblijven.

Het gebeurt ongeveer 45 keer per jaar dat patiënten vanuit de spoedeisende hulp in de avond of nacht niet meer terug kunnen naar het eiland. De verwachting is dat bijna altijd een familiekamer beschikbaar zal zijn. Mochten de kamers toch bezet zijn, dan worden patiënten zoals gebruikelijk doorverwezen naar een nabijgelegen hotel en, mocht dat nodig zijn, voorzien van kleding. 

"Ik ben heel blij met deze uitkomst", zegt de Texelse Mariëlle Hin. "Dit had ik niet verwacht maar natuurlijk wel stiekem een beetje gehoopt." Zij riep in februari Texelaars via Facebook op die een vervelende ervaring hadden als ze 's nachts na een spoedopname het Noordwest Ziekenhuis in Den Helder moesten verlaten. Want dan vaart er geen veerboot en moesten de eilanders acuut een onderkomen voor de nacht zoeken. 

Binnen een dag kreeg ze al meer dan honderd reacties. Mariëlle had zelf ook een soortgelijke ervaring gehad toen haar moeder met spoed moest worden opgenomen in het Noord West Ziekenhuis. Met een ambulance werd ze met de laatste boot naar het ziekenhuis in Den Helder gebracht, maar kon na ontslag niet meer terug naar huis. 

In een reactie liet het ziekenhuis eerder weten geen overnachting aan de eilanders aan te kunnen bieden. Maar na een gesprek van de bestuurders van Texel met het ziekenhuis is er nu toch een passende oplossing gevonden. "Het is ook fijn dat de patiënten in het ziekenhuis kunnen blijven", zegt Mariëlle. "Ze hoeven niet naar buiten om elders onderdak te vinden."

Ze verwacht dat er geen Texelaars meer in de kou hoeven te blijven. "Er zijn twee kamers in het ziekenhuis, dat moet voldoende zijn." Het ziekenhuis heeft haar persoonlijk geïnformeerd. "Dat vind ik ook heel netjes", zegt ze. "Ik heb op 27 maart nog een afspraak met de burgemeester. Het is heel goed om het over sommige dingen te hebben. Ook als ze goed zijn afgerond."

In het winkelgebied van Bussum, rondom de Veerstraat en het Veerplein, zie je steeds meer leegstaande winkels. Ook de openbare ruimte eromheen kan een heel stuk schoner en netter. Jeroen van den Biggelaar, een bevlogen ondernemer uit Bussum, roept de gemeente op om met winkeliers, verhuurders en andere betrokken ondernemers rond de tafel te gaan om oplossingen te bedenken.

De laatste tijd zijn er een paar gebieden goed opgeknapt in en rond het centrum van Bussum. Zo is de Vlietlaan omgetoverd tot een boulevard, de Kapelstraat tot restaurant-straat en de Spiegelstraat is een aantrekkelijke winkelstraat geworden. Enige kritiek op de herinrichting van de Vlietlaan is er wel: de stoepen van de 'boulevard' zijn te breed, waardoor met name de veiligheid van fietsers in het gedrang komt.

Maar naast alle vernieuwing valt in het eigenlijke hart van het centrum de enorme leegstand van winkelpanden op. Ook kunnen de stoepen en fietspaden daar een opknapbeurt gebruiken. Omdat er veel gaten en scheuren in de weg zitten, geeft dat een armoedige indruk.

Tekst gaat door onder de foto

Jeroen van den Biggelaar, expert op het gebied van winkels, heeft zijn kantoor aan de pas opgeknapte Vlietlaan. Met veel gedrevenheid vertelt hij dat het hem dwars zit dat de gemeente niet wat beter voor het centrum van Bussum zorgt. Een dichtgetimmerd pand staat aan het begin van de Nassaulaan, veel leegstaande winkels, de fietspaden door het centrum vertonen scheuren en ook het plaatselijke groen mag volgens hem wat beter verzorgd worden.

De winkelexpert doet een aantal suggesties, zoals bijvoorbeeld meer regie op straat door boa's, het bijhouden van groen en vaker de straten vegen. Maar het begint eigenlijk bij de verhuurders van de winkelpanden: die willen hun huurprijs niet verlagen uit angst voor waardevermindering van hun bezit. Dat werkt leegstand in de hand dus de gemeente zou ook daar een rol in kunnen hebben, om met de verhuurders om tafel te gaan.

Op dit moment is ook het winkelgebied te 'versnipperd' volgens Van den Biggelaar. Enkele jaren geleden was de slogan in Bussum met betrekking tot groenvoorziening 'meer doen met minder'. En dat zou nu weer kunnen, maar dan: meer doen met minder winkelstraten. Als voorbeeld van de versnippering geeft de Bussumse ondernemer de Action die achter het station zit. Een winkel die volgens hem niet thuishoort in een woonwijk met kleine straten, getuige ook de enorme vrachtwagen die daar ter plekke moet laden en lossen.

Voorbeelden van waar het wel goed gaat zijn dus bijvoorbeeld de Vlietlaan en de Kapelstraat. Maar ook de Nieuwe Brink waar de Hema naar toe is verhuisd. Daar is de loop van het winkelend publiek naar toe gegaan en is het een aantrekkelijk stukje Bussum geworden.

Toch gaat dit blijkbaar wel ten koste van andere winkelstraten in het centrum. Een wandeling door de Veerstraat leert dat daar alleen al acht lege winkelpanden staan. En het Julianaplein heeft ook een treurige aanblik met de enorme winkel waar eerst de Hema zat, daarna de supermarkt Jumbo, maar die nu leegstaat.

Ondernemers in de straat zijn bezorgd. Liever willen ze niet met hun naam in de pers, om niet nog meer negativiteit te veroorzaken. Maar het is duidelijk dat er minder winkelend publiek is. Sommige winkeliers, die al lang in de straat zitten, vragen zich af of de combinatie tussen omzetderving en hoge huurprijzen nog wel vol te houden is.

Gooise Meren is wel van plan om onder andere het Veerplein en de Veerstraat een make-over te geven. De bedoeling was om daar eind van dit jaar een start mee te maken maar dat zal in de eerste helft van volgend jaar worden. Maar dan is het misschien al te laat om het tij te keren: veel winkels hebben zich al verplaatst naar de randen van het centrum. De vrees onder de winkeliers bestaat dat als de Veerstraat eenmaal is opgeknapt, het publiek al ergens anders inkopen doet.

De gemeente laat in een reactie weten dat binnenkort het ontwerp van de herinrichting van de Veerstraat aan belanghebbenden zal worden gepresenteerd. Daarna zal het college een besluit nemen over datzelfde ontwerp.

Nederlandse particulieren bezitten tussen de 7 en 9 miljard euro aan kunst. Dat blijkt uit een schatting van de grootste kunstverzekeraars van Nederland, in opdracht van onderzoeksjournalisten van Investico en De Groene Amsterdammer. Wat hangt er bij jou aan de muur?

Als je kunst koopt heb je belastingvoordelen. Veel kunstkopers zien het als belegging en leggen hun dure kunst vaak veilig in een kluis. 

Wij vragen vandaag: wat heb jij aan de muur hangen? Heb je kunstwerken, reproducties van kunstwerken, of een grote koekoeksklok? En heb je wel eens iets op de rommelmarkt op de kop getikt wat nu al jaren boven de bank hangt? Deel jouw verhaal en stuur een foto van wat je aan de muur hebt hangen via de Facebookpagina van De Peiling. En praat mee via NH Radio vanmiddag vanaf 16:30 uur!

De gemeente Zandvoort doet geen mededelingen over een eventueel onderzoek naar de integriteit van Kennemer Park BV. Dit bedrijf is de nieuwe eigenaar van camping Sandevoerde. Het bedrijf heeft de contracten met de kampeerders opgezegd, om er 260 chique chalets te kunnen bouwen.

Vaste kampeerder Geert Sijtzema vroeg gisteravond tijdens de commissievergadering, namens de recreanten, naar de toeristische visie van wethouder Martijn Hendriks. De kampeerders willen dat er een bibob-onderzoek wordt ingesteld door de gemeente. 

Van deze 'wet bevordering integriteitsbeoordelingen door het openbaar bestuur', ook wel bibob genoemd, kunnen lokale overheden gebruik maken om te voorkomen dat onbewust criminaliteit wordt gefaciliteerd.

Sijtzema zei Kennemer Park daar niet van te beschuldigen, maar suggereerde dat een Bibob-onderzoek wel op zijn plaats zou zijn, om erachter te komen met wie de gemeente nu precies onderhandelt. Uit onderzoek zou namelijk zijn gebleken dat 20 miljoen euro het hoogste bedrag is dat ooit is betaald bij de overname van een kampeerplaats in Nederland.

Ook vindt hij het ondoorzichtig dat de nieuwe eigenaar een zogeheten trust company is, waar vijftig bedrijven onder hangen. "Met wie praten jullie?", vroeg hij Hendriks. "Wij kennen ze niet! Als je in Zandvoort een restaurantje wil beginnen, volgt een Bibob-onderzoek, maar als het om een camping gaat van 20 miljoen, dan kan het gewoon. Dat is heel bijzonder. Een Bibob-onderzoek is de morele plicht van de gemeente." 

Het antwoord op de vraag of de gemeente een onderzoek begint naar de eigenaar, die de familiecamping wil omvormen tot een luxe vakantiepark, valt onder de AVG (Algemene Verordening Gegevensbescherming), zei Hendriks. "Daar doet de gemeente dus geen mededelingen over."      

De commissievergadering was op de dag dat de Omgevingsdienst IJmond projectontwikkelaar 'Sandevoerde Ontwikkeling', dat namens Kennemer Park opereert, een aanlegvergunning verleende. Hierdoor kunnen voorbereidingen worden getroffen voor de aanleg van nutsvoorzieningen, zoals elektriciteit en wegen.

Kampeerders en omwonenden, die overlast vrezen, zijn bang dat dit betekent dat de chalets er nu echt komen. "Want waarom sta je anders toe dat er voorbereidende werkzaamheden kunnen worden getroffen?", vragen zij zich af.  

Een vergunning voor de bouw zelf is waarschijnlijk niet nodig, antwoordde Hendriks op een vraag van GroenLinks-raadslid Karim el Gebaly. "Chalets vallen in beginsel onder vergunningsvrij bouwen. Als de chalets binnen de maximale afmetingen blijven, kan het. Maar we houden toezicht en als blijkt dat de bouwer zich daar niet aan houdt, dan zullen we de bouw stilleggen."

Om te kunnen bouwen, moet 'Sandevoerde Ontwikkeling' nog wel andere vergunningen aanvragen. Zo zal de provincie Noord-Holland de stikstof-uitstoot toetsen voordat het toestemming geeft. Het terrein grenst aan een Natura 2000-gebied. De ontwikkelaar moet ook nog toestemming krijgen van het Hoogheemraadschap Rijnland, voordat ze beginnen met het uitgraven van een grote recreatieplas op het terrein.

De Russische miljardair Arkady Volozj wordt vrijdag door de Europese Unie van de sanctielijst gehaald. De oprichter van het Russische techbedrijf Yandex kwam vanwege zijn rol bij het bedrijf in 2022 op de sanctielijst, waardoor zijn bezittingen werden bevroren. Een van die eigendommen is het gekraakte herenhuis aan de Vossiusstraat, waar Volozj een rechtszaak over verloor. Wat de krakers gaan doen nu het pand weer van de miljardair wordt, is nog niet duidelijk.

De Russische miljardair werd op de Europese sanctielijst gezet omdat zijn bedrijf Yandex, de Russische variant van Google, zoekresultaten zou hebben gemanipuleerd. Volgens de EU zou Volozj via de zoekmachine van het bedrijf propaganda hebben verspreid en zoekresultaten over de oorlog met Oekraïne wegfilteren. 

Doordat hij op de sanctielijst terechtkwam, mocht Volozj niet meer de EU inreizen en werden zijn bezittingen bevroren. Zo ook zijn miljoenenpand aan het Vondelpark. Verkopen, verhuren of verbouwen zat er voor de miljardair niet in en krakers besloten daarom eind oktober 2022 om zich te vestigen in het herenhuis. "Wij zijn tegen de oorlog, tegen de hebzucht van oligarchen en miljardairs én tegen parasieten die kapitaal creëren", lieten de krakers destijds weten. 

Volozj spande een kort geding aan tegen de krakers, omdat hij aanvoerde dat hij onterecht op de sanctielijst stond en omdat hij het pand wilde gebruiken als 'family home'. De miljardair verloor zowel het kort geding als het hoger beroep. Volgens beide rechters was de sanctielijst reden genoeg om de krakers te laten zitten in het miljoenenpand. 

Maar Volozj gaat verdwijnen van de sanctielijst. De miljardair heeft zijn functie als topman bij Yandex namelijk opgezegd en veroordeelde vorig jaar de oorlog die Rusland tegen Oekraïne voert. "De Russische invasie van Oekraïne is barbaars, en ik ben er categorisch tegen", schreef hij toen in een verklaring.

Voor de EU was het genoeg om Volozj, die ook niet meer in Rusland maar in Israël woont, van de sanctielijst te halen. Hij mag daarom weer naar de EU reizen en ook zijn woning wordt weer uit de vriezer gehaald. Een bron die dicht bij Volozj zou staan heeft aan de NOS laten weten dat het bezoeken van het het herenhuis 'hoog op zijn lijstje staat'.

AT5 sprak met de advocaat van de krakers na de uitspraak in het hoger beroep:

De advocaat van de krakers heeft haar cliënten aangeraden om uit het huis te vertrekken. Volgens Heleen over de Linden is vanaf vrijdag, als Volozj van de sanctielijst wordt afgehaald, alles weer van de miljardair. "Wat bevroren is, wordt ontdooid. Hij kan dan weer alles met zijn pand doen wat eerst niet mocht, zoals opknappen en verkopen. En opknappen zal zeker nodig zijn nu de krakers er een tijd hebben gewoond." Het laatste woord is er volgens de advocaat nog zeker niet over gezegd. "Volozj heeft laten zien hoe belangrijk deze woning voor hem is. Hij zal hoogstwaarschijnlijk met een schadeclaim komen."

Voor de miljardair is Amsterdam nu over het algemeen een gewilde locatie. Na zijn vertrek bij Yandex is het bedrijf begonnen met de verkoop van de Russische activiteiten, zoals de zoekmachine, en wil een doorstart maken onder een nieuwe naam in Amsterdam. Of dat met Volozj is, is nog niet duidelijk. 

Hoewel het weer de komende dagen nog een beetje grillig blijft met hier en daar een spatje regen, is er goed nieuws: de lente staat voor de deur! Morgen kun je alvast genieten van temperaturen tussen de 15 en 16 graden, vergezeld door zonnestralen. 

Het blijft vandaag tamelijk droog met hier en daar nog wat miezerregen, aldus NH-weerman Jan Visser. Later vandaag zal het weer opklaren en dat zet de rest van de week door. Visser spreekt morgen zelfs van een 'thermische verwennerij' met zon en lenteachtige temperaturen. 

Regen vanuit de Britse eilanden kan nog wat roet in het eten gooien, wat betreft het lentegevoel. Vooral vrijdag kan de depressie uit Engeland voor wat buien zorgen. In het weekend blijft het weer wisselvallig met lenteachtige temperaturen van boven de 10 graden. 

Volgens Visser nemen de buien na het weekend af en biedt zich dan een langere periode van lentedagen aan. De zachte temperaturen en lage kans op neerslag houdt zeker aan tot 21 maart: de officiële eerste dag van de lente. 

In de Amsterdamse haven staat een proeffabriek waar door middel van vergassing waterstof wordt gemaakt. Dat gebeurt met houtsnippers die worden vergast, die afkomstig zijn van timmerfabrieken en houtzagerijen. Een groene energiebron, die volgens experts noodzakelijk is om schepen te laten varen, vliegtuigen te laten vliegen en bij Tata Steel duurzaam staal te maken. 

Alexander de Kock leidt ons vol trots rond in de fabriek van Bio Energy in de Amsterdamse haven. In deze proeffabriek wordt afval bij hoge temperaturen vergast in een stalen reactorvat. Het woord verbranden is hier taboe, want vergassing is een ander procedé.

Met argusogen kijkt Alexander naar de schoorsteen van de buren van afvalbedrijf AEB, waar grijze rook de lucht ingeblazen wordt. Deze fabriek heeft geen schoorsteen, want er wordt niets verbrand. Wel staat het vol met stalen buizen en ketels, want het blijft een industrieel proces.  

Simpel gezegd betekent vergassing dat bij temperaturen van rond de 1000 graden houtsnippers worden ontleed tot chemische basiselementen waarmee gas gemaakt wordt. Daarmee kun je grote schepen laten varen, vliegtuigen de lucht in sturen en zware vrachtwagens laten rijden. Bovendien kan je er waterstof mee maken, waarmee men bij Tata Steel in IJmuiden groen staal kan maken. Wat overblijft van de houtsnippers is houtskool. Dat wordt opvangen in containers en kunnen ze in de tuinbouw goed gebruiken voor de teelt.

Bij TNO in Petten wordt onderzoek gedaan naar vergassing. Volgens Berend Vreugdenhil is vergassing 'cruciaal om fossiele brandstoffen te kunnen vervangen' door biologische varianten. Zeker in sectoren waar elektrificatie niet haalbaar is, is de productie van groen gas een absolute noodzaak. 

Wie de techniek in de vingers heeft kan dus een belangrijke rol spelen bij de energietransitie en dus ook veel geld verdienen. De techniek is volgens Vreugdenhil niet het struikelblok. Maar het kost heel veel geld om een grote installatie te bouwen die economisch rendabel is. Het is duur en vooralsnog alleen mogelijk met veel subsidie van de overheid. 

In de Amsterdamse haven staat een proeffabriek waar door middel van vergassing waterstof wordt gemaakt. Dat gebeurt met houtsnippers die worden vergast, die afkomstig zijn van timmerfabrieken en houtzagerijen. Een groene energiebron, die volgens experts noodzakelijk is om schepen te laten varen, vliegtuigen te laten vliegen en bij Tata Steel duurzaam staal te maken. 

Alexander de Kock leidt ons vol trots rond in de fabriek van Bio Energy in de Amsterdamse haven. In deze proeffabriek wordt afval bij hoge temperaturen vergast in een stalen reactorvat. Het woord verbranden is hier taboe, want vergassing is een ander procedé.

Met argusogen kijkt Alexander naar de schoorsteen van de buren van afvalbedrijf AEB, waar grijze rook de lucht ingeblazen wordt. Deze fabriek heeft geen schoorsteen, want er wordt niets verbrand. Wel staat het vol met stalen buizen en ketels, want het blijft een industrieel proces.  

Simpel gezegd betekent vergassing dat bij temperaturen van rond de 1000 graden houtsnippers worden ontleed tot chemische basiselementen waarmee gas gemaakt wordt. Daarmee kun je grote schepen laten varen, vliegtuigen de lucht in sturen en zware vrachtwagens laten rijden. Bovendien kan je er waterstof mee maken, waarmee men bij Tata Steel in IJmuiden groen staal kan maken. Wat overblijft van de houtsnippers is houtskool. Dat wordt opvangen in containers en kunnen ze in de tuinbouw goed gebruiken voor de teelt.

Bij TNO in Petten wordt onderzoek gedaan naar vergassing. Volgens Berend Vreugdenhil is vergassing 'cruciaal om fossiele brandstoffen te kunnen vervangen' door biologische varianten. Zeker in sectoren waar elektrificatie niet haalbaar is, is de productie van groen gas een absolute noodzaak. 

Wie de techniek in de vingers heeft kan dus een belangrijke rol spelen bij de energietransitie en dus ook veel geld verdienen. De techniek is volgens Vreugdenhil niet het struikelblok. Maar het kost heel veel geld om een grote installatie te bouwen die economisch rendabel is. Het is duur en vooralsnog alleen mogelijk met veel subsidie van de overheid. 

In de Amsterdamse haven staat een proeffabriek waar door middel van vergassing waterstof wordt gemaakt. Dat gebeurt met houtsnippers die worden vergast, die afkomstig zijn van timmerfabrieken en houtzagerijen. Een groene energiebron, die volgens experts noodzakelijk is om schepen te laten varen, vliegtuigen te laten vliegen en bij Tata Steel duurzaam staal te maken. 

Alexander de Kock leidt ons vol trots rond in de fabriek van Bio Energy in de Amsterdamse haven. In deze proeffabriek wordt afval bij hoge temperaturen vergast in een stalen reactorvat. Het woord verbranden is hier taboe, want vergassing is een ander procedé.

Met argusogen kijkt Alexander naar de schoorsteen van de buren van afvalbedrijf AEB, waar grijze rook de lucht ingeblazen wordt. Deze fabriek heeft geen schoorsteen, want er wordt niets verbrand. Wel staat het vol met stalen buizen en ketels, want het blijft een industrieel proces.  

Simpel gezegd betekent vergassing dat bij temperaturen van rond de 1000 graden houtsnippers worden ontleed tot chemische basiselementen waarmee gas gemaakt wordt. Daarmee kun je grote schepen laten varen, vliegtuigen de lucht in sturen en zware vrachtwagens laten rijden. Bovendien kan je er waterstof mee maken, waarmee men bij Tata Steel in IJmuiden groen staal kan maken. Wat overblijft van de houtsnippers is houtskool. Dat wordt opvangen in containers en kunnen ze in de tuinbouw goed gebruiken voor de teelt.

Bij TNO in Petten wordt onderzoek gedaan naar vergassing. Volgens Berend Vreugdenhil is vergassing 'cruciaal om fossiele brandstoffen te kunnen vervangen' door biologische varianten. Zeker in sectoren waar elektrificatie niet haalbaar is, is de productie van groen gas een absolute noodzaak. 

Wie de techniek in de vingers heeft kan dus een belangrijke rol spelen bij de energietransitie en dus ook veel geld verdienen. De techniek is volgens Vreugdenhil niet het struikelblok. Maar het kost heel veel geld om een grote installatie te bouwen die economisch rendabel is. Het is duur en vooralsnog alleen mogelijk met veel subsidie van de overheid. 

Een agressieve kat maakt de straten van Rijsenhout onveilig. Vorige week heeft de kat voor de zoveelste keer toegeslagen, weer viel hij een hond en zijn baasje aan.

"Ik noem hem nu de karatekat", zegt de Rijsenhoutse Melissa Korfer, die in januari getuigen was van een aanval van de kat. Ze heeft hem sindsdien niet meer gezien, maar zelfs de politie heeft de kat nu in het vizier. 

Vorige week viel de kat in het gangetje van de Boeierstraat naar het Zeilhof een hond en zijn baasje aan tijdens het uitlaten. De hond raakte gewond aan zijn bek en het baasje moet een nieuwe spijkerbroek halen. Nadat een bewoner had opgeroepen de kat binnen te houden, is eerder deze week de wijkagent bij de eigenaar van de kat langsgeweest. 

De inmiddels beruchte grijze kat heeft meerdere keren een hond en baasje aangevallen in het gangetje vanaf de Boeierstraat naar het Zeilhof. Nadat de kat afgelopen week weer toesloeg, hebben buurtbewoners deze benoemd tot 'killerkat'.

De eigenaar van een labradoodle zag hoe zijn hond daar de kat werd aangevallen. Het baasje ging voor haar hond staan, maar daar trok de kat zich niets van aan. Die sprong tegen de vrouw aan en zette zijn nagels in haar spijkerbroek. De vrouw probeerde de kat van zich af te schudden en viel daarbij op de grond. "Het was echt een film."

Voor een mogelijke verklaring voor het gedrag van de kat belde NH met Maaike de Smid, zij is werkzaam geweest als kattengedragstherapaut. Volgens de Smit kan agressief gedrag bij katten veroorzaakt worden door angst of pijn. 

De bewoner durft sinds het voorval niet meer door de Boeierstraat en zegt minder relaxed door de wijk te lopen. "Ik ben bang dat het beestje ineens weer om de hoek staat." De buurtbewoner omschrijft de kat als een 'Sheba-kat', het bekende kattenvoermerk. 

Een andere Rijsenhoutse claimt in een besloten facebookgroep dat zij en haar honden een paar jaar geleden door dezelfde kat zijn aangevallen. 

"Het was echt een killerkat, eerst de hond, dan ook jij", zegt Melissa die in januari getuige was van de aanval. Ze loopt regelmatig langs het paatje, maar heeft de kat sindsdien niet meer gezien. 

De politie maakt niet openbaar wie de eigenaar van de kat is, maar na het huisbezoek van eergisteren benadrukt agent Talebi dat het om 'een storm in een glas water gaat'. "Ik kreeg goed zicht van de eigenaar en de kat was rustig." De agent zegt dat er nog geen maatregelen worden genomen. "We houden het in de gaten, maar we wachten het af."

Als er toch sprake is van een trauma bij de kat, is het volgens kattendeskundige Smit van belang dat er professionals bij worden betrokken. "Als er verkeerd gehandeld wordt, kan dit de problemen alleen maar verergeren", vertelt de Smit.

De telefoon stond roodgloeiend in de studio van NH Radio na de oproep van Hans Wold (85) uit Beverwijk. Zijn wens: álle Baantjer-boeken verzamelen. Van heinde en verre stroomden de aanbiedingen toe. En nu is er goed nieuws te melden: "De verzameling is compleet, ik ben enorm blij!"

Wie van spannende verhalen houdt, is bij de boeken van schrijver Appie Baantjer aan het juiste adres. Een moord is elke keer aanleiding voor rechercheurs Vledder en De Cock (met Cee Oo Cee Kaa) om op onderzoek uit te gaan.

Hans leest de Baantjer-boeken graag, maar er zit nóg verhaal achter zijn oproep. "Mijn broer werkte jarenlang bij het politiebureau in de Warmoesstraat in Amsterdam en hij kende Appie Baantjer ook goed", vertelt Hans. "Enige tijd geleden is mijn broer overleden. Aanleiding voor mij om de boeken nu eens van a tot z te gaan lezen."

Dat betekende dat Hans maar liefst 94 delen met Baantjer-avonturen op zijn nachtkastje moest verzamelen. Hij schakelde de hulp in van NH Helpt en deed een oproep op de radio. In heel Noord-Holland speurden mensen hun boekenkast af om te helpen. Hans is dan wel al op leeftijd, maar hij reed eigenhandig de hele provincie door om overal de boeken op te halen. 

Met succes, want de verzameling is nu compleet. "Ik ben inmiddels hard aan het lezen", laat een blije Hans aan NH weten. "Ik heb de eerste dertig delen al uit. Dus: veel dank aan alle gulle gevers, ik ben overdonderd."

Het was nog even moeilijk om de meest recente boeken te vergaren. "Appie Baantjer schreef de boeken 1 tot en met 70, die hebben veel mensen dubbel door erfenissen", vertelt Hans. De boeken 71 tot en met 94 zijn geschreven door Peter Römer, de zoon van acteur Piet, die jarenlang de hoofdrol speelde in de televisieserie Baantjer. "De nieuwere boeken hadden nog niet veel mensen dubbel, maar uiteindelijk is het dus gelukt om alles compleet te krijgen", vertelt Hans.

Omdat de donaties zó hard binnenstroomden - vooral van de oudere boeken dus - heeft Hans nu ook veel exemplaren dubbel. "Ik denk wel een paar honderd. Die geef ik graag aan NH, zodat jullie weer andere mensen blij kunnen maken", zegt Hans.

In de video hieronder doen NH Helpt presentatoren Isabella Prins en Rachel Morssink nu een keer zélf een oproep: Baantjer-boeken in de aanbieding.

Heb jij interesse een paar kilo Baantjer-boeken? Reageer dan op het aanbod op nhhelpt.nl.

De telefoon stond roodgloeiend in de studio van NH Radio na de oproep van Hans Wold (85) uit Beverwijk. Zijn wens: álle Baantjer-boeken verzamelen. Van heinde en verre stroomden de aanbiedingen toe. En nu is er goed nieuws te melden: "De verzameling is compleet, ik ben enorm blij!"

Wie van spannende verhalen houdt, is bij de boeken van schrijver Appie Baantjer aan het juiste adres. Een moord is elke keer aanleiding voor rechercheurs Vledder en De Cock (met Cee Oo Cee Kaa) om op onderzoek uit te gaan.

Hans leest de Baantjer-boeken graag, maar er zit nóg verhaal achter zijn oproep. "Mijn broer werkte jarenlang bij het politiebureau in de Warmoesstraat in Amsterdam en hij kende Appie Baantjer ook goed", vertelt Hans. "Enige tijd geleden is mijn broer overleden. Aanleiding voor mij om de boeken nu eens van a tot z te gaan lezen."

Dat betekende dat Hans maar liefst 94 delen met Baantjer-avonturen op zijn nachtkastje moest verzamelen. Hij schakelde de hulp in van NH Helpt en deed een oproep op de radio. In heel Noord-Holland speurden mensen hun boekenkast af om te helpen. Hans is dan wel al op leeftijd, maar hij reed eigenhandig de hele provincie door om overal de boeken op te halen. 

Met succes, want de verzameling is nu compleet. "Ik ben inmiddels hard aan het lezen", laat een blije Hans aan NH weten. "Ik heb de eerste dertig delen al uit. Dus: veel dank aan alle gulle gevers, ik ben overdonderd."

Het was nog even moeilijk om de meest recente boeken te vergaren. "Appie Baantjer schreef de boeken 1 tot en met 70, die hebben veel mensen dubbel door erfenissen", vertelt Hans. De boeken 71 tot en met 94 zijn geschreven door Peter Römer, de zoon van acteur Piet, die jarenlang de hoofdrol speelde in de televisieserie Baantjer. "De nieuwere boeken hadden nog niet veel mensen dubbel, maar uiteindelijk is het dus gelukt om alles compleet te krijgen", vertelt Hans.

Omdat de donaties zó hard binnenstroomden - vooral van de oudere boeken dus - heeft Hans nu ook veel exemplaren dubbel. "Ik denk wel een paar honderd. Die geef ik graag aan NH, zodat jullie weer andere mensen blij kunnen maken", zegt Hans.

In de video hieronder doen NH Helpt presentatoren Isabella Prins en Rachel Morssink nu een keer zélf een oproep: Baantjer-boeken in de aanbieding.

Heb jij interesse een paar kilo Baantjer-boeken? Reageer dan op het aanbod op nhhelpt.nl.

Het is een wettelijke verplichting: bij grote verduurzamingswerkzaamheden moet een verhuurder een akkoord krijgen van 70 procent van de huurders. Sommige wooncorporaties vinden dat een erg hoge drempel, vooral omdat een niet-stem wordt geteld als een tegenstem. Volgens hen komt het isoleren van de tienduizenden woningen die de komende jaren verbeterd moeten worden veel te traag op gang.

Op Sanders balkon in De Baarsjes moet je oppassen dat je niet per ongeluk een plantenpot omstoot - er passen nog net een paar stoelen tussen al het groen. Toen verhuurder Ymere aankondigde de sociale huurwoningen in zijn blok op te knappen, leverde dat voor Sander meteen de nodige stress op. "Veel moest ik weggooien, de rest heeft negen maanden lang binnen gestaan."

Inmiddels zijn de steigers aan de achterkant van zijn deel van het blok afgebroken. Behalve een opknapbeurt voor de gevels en de balkons zijn er ook brandwerende maatregelen genomen. "En het trappenhuis is schoongemaakt en geschilderd."

Als Sander vanaf zijn opgeknapte balkon over de binnentuinen uitkijkt, zegt hij 'op zich best tevreden' te zijn. Zijn woonblok, zo'n honderd jaar geleden opgetrokken in de stijl van de Amsterdamse School, kan er weer even tegenaan. Maar verhuurder Ymere had eigenlijk grotere plannen. "Ze wilden ook isoleren", zegt Sander: "Betere beglazing bijvoorbeeld." Sander, die niet met zijn echte naam in het artikel wil, zag het wel zitten: dubbel glas kan veel geld schelen op de energierekening. "Dat wil toch iedereen? Goed idee ook om het te combineren met de gewone onderhoudswerkzaamheden. Zo zit je maar één keer in de overlast."

En Sander stond niet alleen in zijn enthousiasme. Van de 101 huishoudens spraken 56 zich in een stemming uit vóór de verduurzamingsplannen. 25 stemden tegen en 20 huishoudens brachten geen stem uit. Dat komt neer op steun van 69 procent van de uitgebrachte stemmen. Op het eerste gezicht een behoorlijk sterk mandaat.

Maar het is niet voldoende. Artikel 220 van het Burgelijk Wetboek Boek 7 stelt dat voorstellen voor grote werkzaamheden door de verhuurder 'redelijk' moeten zijn. Een abstracte term, maar de wet voorziet in een heldere vaststelling van die redelijkheid: als ten minste 70 procent van de huurders instemt met het plan van de huurder. 

Een verhuurder mág daarna nog proberen om individuele stemmers over te halen, dus voor Ymere leek die 70 procent nog haalbaar. Maar zo simpel is het niet, vertelt Ymere-woordvoerder Coen Springelkamp. "Iedereen die niet stemt, wordt geteld als een 'nee'-stem." Zo geteld zijn er geen 25, maar 45 tegenstemmen. Het aandeel 'ja'-stemmers valt door deze rekenmethode lager uit: geen 69 procent, maar 55. Bij lange na niet genoeg.

In het complex aan de Witte de Withstraat, de Van Speykstraat en de Van Kinsbergenstraat had Ymere te maken met serieuze tegenstand. Enkele bewoners verenigden zich in een commissie en verspreidden een brief onder hun buren waarin ze in rode letters opriepen niet akkoord te gaan met de plannen. "Natuurlijk zijn wij niet tegen verbeteringen of tegen verduurzaming", schrijven de commissieleden. "Sterker, dit is hard nodig. Maar wij hebben wél bezwaar tegen de overhaaste manier waarop dit nu gebeurt."

De plannen waren volgens commissielid Bambi Bogert een beetje halfbakken. "Een voorbeeld: het vervangen van het glas is een goed idee. Maar veel hout in de kozijnen is verrot. Maar die kozijnen werden niet grondig aangepakt in het plan, terwijl die echt aan vervanging toe zijn." Ook gevelisolatie, volgens Bogert broodnodig in veel huizen, kwam niet in het plan voor. "Alsof je een lekke band op één plekje plakt, maar de andere gaten ongemoeid laat." Los daarvan werden huurders volgens Bogert behoorlijk onder druk gezet om vóór te stemmen. "Met brieven en sms'jes. Ze brachten ook onverwachte huisbezoeken om handtekeningen op te halen."

Uiteindelijk vroeg de bewonerscommissie aan Ymere om drie extra zaken op te nemen in het renovatieplan, waaronder gevel- en dakisolatie. Bogert: "Als je het doet, doe het dan goed."

Vooral die dakisolatie was voor bewoner Geertje Geurtsen een cruciaal punt. "Wij wonen op de hoogste verdieping, dus pal onder het dak. In de winter is het ontzettend koud en in de zomer bloedheet." Geurtsen, net als Bogert ook lid van de bewonerscommissie, was dan ook verguld toen Ymere in een tweede voorstel de dakisolatie wél had meegenomen in de verduurzaming. "Ik vond het heel lastig, maar ik heb uiteindelijk vóór gestemd."

Maar doordat twee andere punten niet mee werden genomen, bleef de rest van de commissie achter de tegenstem staan. "Nu die 70 procent niet gehaald is", vertelt woordvoerder Springelkamp, "doen wij alleen de al geplande onderhoudswerkzaamheden." Daarvoor is wettelijk gezien géén stemming nodig. "Elke euro kan je maar één keer uitgeven. Wij kijken wat elke extra euro aan investeringen oplevert qua energiebesparingen. Daarom kunnen we niet aan alle eisen tegemoet komen."

Want juist voor Ymere, de grootste wooncorporatie van de stad, is die verduurzamingsopgave behoorlijk groot. Tot en met 2027 is afgesproken dat Amsterdamse wooncorporaties tussen de 27.000 en 33.000 woningen verbeteren en verduurzamen. De helft daarvan zullen huizen met een laag energielabel zijn. Geen enkele corporatie heeft zoveel woningen met een E-, F- en G-label in het bezit als Ymere: 6877 in totaal.

Even verderop loopt Lot Berkelmans, gebiedsontwikkelaar bij wooncorporatie De Alliantie, door een kale woning in de Sara Burgerhartstraat. "Dit is een modelwoning", legt Berkelmans uit. "Bewoners in het complex konden hier zien wat onze verduurzamingsplannen precies inhouden." Met bordjes aan de muur is aangegeven wat de corporatie wil doen in het ruim 70 jaar oude gebouw, zoals het wegwerken van verwarmingsleidingen. Elk van de 105 appartementen heeft na de werkzaamheden ten minste energielabel C of hoger.

Een hele klus dus, zo'n inspraakprocedure - maar het wierp zijn vruchten af toen de stemming plaatsvond. Berkelmans, lachend: "Ik was zenuwachtig voor de uitslag, ja." Uiteindelijk heeft 72 procent van de huurders vóór gestemd. Voor Berkelmans en haar collega's reden om de champagne te openen. In het voorjaar van 2025 gaan de werkzaamheden van start.

In totaal heeft De Alliantie krap 4100 woningen met een E-, F- en G-label. Ook zonder een tijdrovende inspraakprocedure is het een monsterklus om een deel daarvan de komende jaren te isoleren. "Die procedure belemmert de uitvoering wel", geeft Berkelmans toe. Toch kan ze begrip opbrengen voor de hoge drempels in de wet. "We moeten niet vergeten naar de bewoners te luisteren."

Overigens is het niet zo dat het niet-behalen van de 70 procent automatisch betekent dat het hele project de prullenbak in kan, vertelt vastgoedadvocaat Joyce ten Brinke. "De verhuurder kan een procedure starten om het project op redelijkheid te laten toetsen. Zegt de rechter dat het redelijk is, dan móeten de huurders meewerken." De rechter kijkt dan naar alle factoren: van de aard en de duur van de werkzaamheden tot de financiële gevolgen voor de huurders.

Maar zo'n juridische stap is niet heel aantrekkelijk voor corporaties: zo sleepte een zaak tussen huurders op de Marnixkade en verhuurder Ymere jarenlang voort. Uiteindelijk vond de rechter 'het maatschappelijk belang zwaarder wegen', en besliste in oktober vorig jaar in het voordeel van Ymere.

In het blok aan de Van Speijkstraat, de Van Kinsbergenstraat en de Witte de Withstraat komt het niet tot een rechtszaak. Ymere heeft de knopen geteld en laat alleen de kleinschalige renovatiewerkzaamheden uitvoeren.

Bewonerscommissielid Bambi Bogert noemt het wrang: zij en de anderen van de commissie worden volgens haar erop aangekeken dat de verduurzamingsoperatie niet doorgaat. "Wij hadden als bewonerscommissie goede hoop dat we er wel uit zouden komen met Ymere." Ze vindt dat Ymere beter had moeten aanpakken. Woordvoerder Coen Springelkamp bezweert dat Ymere de inspraakprocedure 'heel serieus' neemt.

Buurvrouw Geertje Geurtsen blijft voorlopig dus zitten met haar dungeïsoleerde dak. "Natuurlijk baal ik dat het niet doorgaat. En ik snap ook dat een corporatie lastige keuzes moet maken. Maar ik denk dat Ymere de bewoners beter had moeten meenemen aan het begin van het proces. Door de snelheid waarmee er gestemd moest worden is te weinig goodwill gekweekt."

Volendammer Joey Veerman speelt vanavond met PSV om een plek in de kwartfinales van de Champions League. Volgens zijn beste vrienden heeft Veerman maar geluk dat hij zo goed kan voetballen. "Wij weten niet wat hij anders dan voetballer had moeten worden", zegt Stef Schokker.

Tijdens de heenwedstrijd in Eindhoven werd Veerman gekozen als beste speler van de week in de Champions League. "Joey heeft mazzel dat hij twee goede voeten heeft", zegt goede vriend en amateurvoetballer Stef Schokker. "Toen hij een week stageliep in de bouw, is hij jankend naar huis gegaan. Joey trok het zo slecht dat hij moest kotsen", vertelt Schokker lachend.

"Voor de rest heeft Joey eigenlijk nooit een uur gewerkt. Hij heeft nog een paar zaterdagen in 'de vis' gewerkt, maar dat vond hij te lange dagen. Er is altijd wel iets, Joey kan goed klagen."

Maar, geeft Schokker ook aan, Veerman heeft wel een omslag gemaakt in de afgelopen jaren. "Ik merk dat hij serieuzer is geworden. Toen hij bij FC Volendam zat, kwam hij op zaterdagavond nog wel eens bij onze vriendengroep langs om één biertje te drinken. Tegenwoordig zien we hem niet meer en stuurt hij foto's van salades en rijst met kip."

De anekdote van Schokker vertelt het verhaal van de ontwikkeling die Joey Veerman heeft doorgemaakt. De 25-jarige middenvelder is in de afgelopen twee jaar uitgegroeid tot een bepalende speler bij PSV. Dit seizoen was de Volendammer in twintig eredivisieduels drie keer trefzeker en gaf hij elf assists. Het aantal assists is het hoogste van alle spelers in de competitie. 

Tekst gaat verder onder X-bericht.

Veelzeggend is ook dat in de zeven wedstrijden die PSV in 2024 speelde zonder Veerman er vier keer niet werdt gewonnen. Zijn beschikbaarheid tegen Dortmund kan doorslaggevend zijn voor het behalen van de kwartfinale, vindt oud-doelman Edwin Zoetebier. "Kijk maar naar de wedstrijden dat hij er niet bij was. Als Joey niet speelt, ontbreekt de creatieve geest bij PSV."

Oud-voetballer van FC Volendam Edwin Keizer kan zich vinden in die woorden. "Joey is een rastalent. Met hem in de ploeg heb je zoveel extra kwaliteit. Er zijn altijd twijfels geweest over hem. Dat komt door zijn haast achteloze uitstraling. Er wordt al heel lang gekeken naar wat Joey niet goed doet. Het werd hem vaak verweten dat hij te weinig meters maakte en niet goed omschakelde. Maar ik denk dat alle statistieken wel uitwijzen dat hij zijn minpunten enorm heeft verbeterd."

In de zomer van 2016 maakt Veerman zijn officieuze debuut voor FC Volendam. In gesprek met NH Sport ging Veerman in op zijn sterke en zwakke punten. Tekst gaat verder onder video.

Ook Zoetebier vindt dat Veerman een ontwikkeling heeft doorgemaakt. "In zijn tijd bij Volendam trok hij nog wel eens zijn been in bij een duel", zegt Zoetebier die Veerman ook persoonlijk goed kent. "Ik heb daar vaak genoeg wat van gezegd tegen hem. Niet alleen het aanvallen, maar ook verdedigen is onderdeel van het vak."

Scouts die naar Veerman kwamen kijken bij Volendam hadden vaak wat aan te merken op zijn verdedigende kwaliteiten. "Ik gaf dat aan bij Joey en hij is ermee aan de slag gegaan. Als je ziet wat voor stappen hij verdedigend gemaakt heeft. Dat soort dingen zie je nu niet meer terug bij hem."

Tekst gaat verder onder de foto.

De middenvelder van PSV heeft een doorlopend contract tot medio 2026. Zowel Keizer als Zoetebier vinden dat Veerman na dit seizoen aan een transfer toe is. Zoetebier: "Joey gaat alleen nog maar beter worden als hij een stap gaat maken naar het buitenland. Je moet je alleen afvragen of je bij een topclub aan de bak komt. Bij een middenmoter in een topcompetitie kan hij zo terecht."

Zoetebier neemt Edwin van der Sar als voorbeeld. "Hij ging van Juventus naar Fulham. Iedereen vond dat een vreemde transfer, maar hij maakte vervolgens wel de stap naar het grote Manchester United. Stel Joey gaat nu naar United, dan gaat hij niet vaak spelen."

"Als hij de rest van het seizoen net zo voetbalt als voor zijn blessures, is het logisch dat PSV ook een flinke zak geld aan hem wil verdienen", vertelt Keizer. "Ik denk dat de Spaanse competitie het meest geschikt voor hem is. In Italië wordt er nog beter verdedigd en moet je vaak lang op trainingskamp. Ik denk niet dat dat Joey's favoriete bezigheid is."  

Als het aan Schokker ligt, is de keuze snel gemaakt. "Joey gaat het liefste naar Spanje toe. Wij hopen voor ons vriendenweekend dat het dan Valencia of Sevilla wordt. Daar zien we ons wel aan het strand liggen. Twee jaar bij Valencia of Real Betis en daarna door naar Atletico Madrid", besluit Schokker met een grote lach.

Het is een wettelijke verplichting: bij grote verduurzamingswerkzaamheden moet een verhuurder een akkoord krijgen van 70 procent van de huurders. Sommige wooncorporaties vinden dat een erg hoge drempel, vooral omdat een niet-stem wordt geteld als een tegenstem. Volgens hen komt het isoleren van de tienduizenden woningen die de komende jaren verbeterd moeten worden veel te traag op gang.

Op Sanders balkon in De Baarsjes moet je oppassen dat je niet per ongeluk een plantenpot omstoot - er passen nog net een paar stoelen tussen al het groen. Toen verhuurder Ymere aankondigde de sociale huurwoningen in zijn blok op te knappen, leverde dat voor Sander meteen de nodige stress op. "Veel moest ik weggooien, de rest heeft negen maanden lang binnen gestaan."

Inmiddels zijn de steigers aan de achterkant van zijn deel van het blok afgebroken. Behalve een opknapbeurt voor de gevels en de balkons zijn er ook brandwerende maatregelen genomen. "En het trappenhuis is schoongemaakt en geschilderd."

Als Sander vanaf zijn opgeknapte balkon over de binnentuinen uitkijkt, zegt hij 'op zich best tevreden' te zijn. Zijn woonblok, zo'n honderd jaar geleden opgetrokken in de stijl van de Amsterdamse School, kan er weer even tegenaan. Maar verhuurder Ymere had eigenlijk grotere plannen. "Ze wilden ook isoleren", zegt Sander: "Betere beglazing bijvoorbeeld." Sander, die niet met zijn echte naam in het artikel wil, zag het wel zitten: dubbel glas kan veel geld schelen op de energierekening. "Dat wil toch iedereen? Goed idee ook om het te combineren met de gewone onderhoudswerkzaamheden. Zo zit je maar één keer in de overlast."

En Sander stond niet alleen in zijn enthousiasme. Van de 101 huishoudens spraken 56 zich in een stemming uit vóór de verduurzamingsplannen. 25 stemden tegen en 20 huishoudens brachten geen stem uit. Dat komt neer op steun van 69 procent van de uitgebrachte stemmen. Op het eerste gezicht een behoorlijk sterk mandaat.

Maar het is niet voldoende. Artikel 220 van het Burgelijk Wetboek Boek 7 stelt dat voorstellen voor grote werkzaamheden door de verhuurder 'redelijk' moeten zijn. Een abstracte term, maar de wet voorziet in een heldere vaststelling van die redelijkheid: als ten minste 70 procent van de huurders instemt met het plan van de huurder. 

Een verhuurder mág daarna nog proberen om individuele stemmers over te halen, dus voor Ymere leek die 70 procent nog haalbaar. Maar zo simpel is het niet, vertelt Ymere-woordvoerder Coen Springelkamp. "Iedereen die niet stemt, wordt geteld als een 'nee'-stem." Zo geteld zijn er geen 25, maar 45 tegenstemmen. Het aandeel 'ja'-stemmers valt door deze rekenmethode lager uit: geen 69 procent, maar 55. Bij lange na niet genoeg.

In het complex aan de Witte de Withstraat, de Van Speykstraat en de Van Kinsbergenstraat had Ymere te maken met serieuze tegenstand. Enkele bewoners verenigden zich in een commissie en verspreidden een brief onder hun buren waarin ze in rode letters opriepen niet akkoord te gaan met de plannen. "Natuurlijk zijn wij niet tegen verbeteringen of tegen verduurzaming", schrijven de commissieleden. "Sterker, dit is hard nodig. Maar wij hebben wél bezwaar tegen de overhaaste manier waarop dit nu gebeurt."

De plannen waren volgens commissielid Bambi Bogert een beetje halfbakken. "Een voorbeeld: het vervangen van het glas is een goed idee. Maar veel hout in de kozijnen is verrot. Maar die kozijnen werden niet grondig aangepakt in het plan, terwijl die echt aan vervanging toe zijn." Ook gevelisolatie, volgens Bogert broodnodig in veel huizen, kwam niet in het plan voor. "Alsof je een lekke band op één plekje plakt, maar de andere gaten ongemoeid laat." Los daarvan werden huurders volgens Bogert behoorlijk onder druk gezet om vóór te stemmen. "Met brieven en sms'jes. Ze brachten ook onverwachte huisbezoeken om handtekeningen op te halen."

Uiteindelijk vroeg de bewonerscommissie aan Ymere om drie extra zaken op te nemen in het renovatieplan, waaronder gevel- en dakisolatie. Bogert: "Als je het doet, doe het dan goed."

Vooral die dakisolatie was voor bewoner Geertje Geurtsen een cruciaal punt. "Wij wonen op de hoogste verdieping, dus pal onder het dak. In de winter is het ontzettend koud en in de zomer bloedheet." Geurtsen, net als Bogert ook lid van de bewonerscommissie, was dan ook verguld toen Ymere in een tweede voorstel de dakisolatie wél had meegenomen in de verduurzaming. "Ik vond het heel lastig, maar ik heb uiteindelijk vóór gestemd."

Maar doordat twee andere punten niet mee werden genomen, bleef de rest van de commissie achter de tegenstem staan. "Nu die 70 procent niet gehaald is", vertelt woordvoerder Springelkamp, "doen wij alleen de al geplande onderhoudswerkzaamheden." Daarvoor is wettelijk gezien géén stemming nodig. "Elke euro kan je maar één keer uitgeven. Wij kijken wat elke extra euro aan investeringen oplevert qua energiebesparingen. Daarom kunnen we niet aan alle eisen tegemoet komen."

Want juist voor Ymere, de grootste wooncorporatie van de stad, is die verduurzamingsopgave behoorlijk groot. Tot en met 2027 is afgesproken dat Amsterdamse wooncorporaties tussen de 27.000 en 33.000 woningen verbeteren en verduurzamen. De helft daarvan zullen huizen met een laag energielabel zijn. Geen enkele corporatie heeft zoveel woningen met een E-, F- en G-label in het bezit als Ymere: 6877 in totaal.

Even verderop loopt Lot Berkelmans, gebiedsontwikkelaar bij wooncorporatie De Alliantie, door een kale woning in de Sara Burgerhartstraat. "Dit is een modelwoning", legt Berkelmans uit. "Bewoners in het complex konden hier zien wat onze verduurzamingsplannen precies inhouden." Met bordjes aan de muur is aangegeven wat de corporatie wil doen in het ruim 70 jaar oude gebouw, zoals het wegwerken van verwarmingsleidingen. Elk van de 105 appartementen heeft na de werkzaamheden ten minste energielabel C of hoger.

Een hele klus dus, zo'n inspraakprocedure - maar het wierp zijn vruchten af toen de stemming plaatsvond. Berkelmans, lachend: "Ik was zenuwachtig voor de uitslag, ja." Uiteindelijk heeft 72 procent van de huurders vóór gestemd. Voor Berkelmans en haar collega's reden om de champagne te openen. In het voorjaar van 2025 gaan de werkzaamheden van start.

In totaal heeft De Alliantie krap 4100 woningen met een E-, F- en G-label. Ook zonder een tijdrovende inspraakprocedure is het een monsterklus om een deel daarvan de komende jaren te isoleren. "Die procedure belemmert de uitvoering wel", geeft Berkelmans toe. Toch kan ze begrip opbrengen voor de hoge drempels in de wet. "We moeten niet vergeten naar de bewoners te luisteren."

Overigens is het niet zo dat het niet-behalen van de 70 procent automatisch betekent dat het hele project de prullenbak in kan, vertelt vastgoedadvocaat Joyce ten Brinke. "De verhuurder kan een procedure starten om de rechter te laten toetsen. Zegt de rechter dat het redelijk is, dan móeten de huurders meewerken." De rechter kijkt dan naar alle factoren: van de aard en de duur van de werkzaamheden tot de financiële gevolgen voor de huurders.

Maar zo'n juridische stap is niet heel aantrekkelijk voor corporaties: zo sleepte een zaak tussen huurders op de Marnixkade en verhuurder Ymere jarenlang voort. Uiteindelijk vond de rechter 'het maatschappelijk belang zwaarder wegen', en besliste in oktober vorig jaar in het voordeel van Ymere.

In het blok aan de Van Speijkstraat, de Van Kinsbergenstraat en de Witte de Withstraat komt het niet tot een rechtszaak. Ymere heeft de knopen geteld en laat alleen de kleinschalige renovatiewerkzaamheden uitvoeren.

Bewonerscommissielid Bambi Bogert noemt het wrang: zij en de anderen van de commissie worden volgens haar erop aangekeken dat de verduurzamingsoperatie niet doorgaat. "Wij hadden als bewonerscommissie goede hoop dat we er wel uit zouden komen met Ymere." Ze vindt dat Ymere beter had moeten aanpakken. Woordvoerder Coen Springelkamp bezweert dat Ymere de inspraakprocedure 'heel serieus' neemt.

Buurvrouw Geertje Geurtsen blijft voorlopig dus zitten met haar dungeïsoleerde dak. "Natuurlijk baal ik dat het niet doorgaat. En ik snap ook dat een corporatie lastige keuzes moet maken. Maar ik denk dat Ymere de bewoners beter had moeten meenemen aan het begin van het proces. Door de snelheid waarmee er gestemd moest worden is te weinig goodwill gekweekt."

Muziek heeft altijd een centrale rol gespeeld in het leven van Jan Rovers (76) en zijn gezin. Als trombonist trad hij regelmatig op in meerdere ensembles, maar toen zijn vrouw Wil MS kreeg, kon ze niet meer mee naar zijn optredens. Daarom besloot Jan de optredens naar hun eigen woonkamer te verplaatsen. De concerten zijn een groot succes, ook omdat hij crêpes bakt voor de bezoekers. Via NH Helpt zocht hij naar meer crêpepannen. 

De huiskamerconcerten van Jan Rovers zijn inmiddels een begrip. Ze werden voor het eerst in 2005 georganiseerd in Stompetoren, waar het gezin destijds woonde. In 2018 verhuisden ze naar Sint Pancras. Jan heeft daar een nog grotere huiskamer én een grote tuin tot zijn beschikking. Hier komen elke maand zo'n 60 mensen samen om te genieten van verschillende optredens. Tot groot verdriet van Jan heeft Wil dit niet meer mogen meemaken.

Wil overleed in 2013 aan de gevolgen van MS. Toch zette Jan de concerten voort. "Wil stond hier helemaal achter", legt Jan uit aan June Hoogcarspel, die voor NH Helpt langs gaat in Sint Pancras. "Als je ziet hoe muziek hier verbindt, dan is het echt de moeite waard om mensen uit te nodigen om naar muziek te luisteren."

Tekst gaat door onder de foto 

Voor Jan gaat het niet alleen om de muziek. Het idee dat mensen samenkomen en contact maken is voor hem misschien wel het belangrijkste onderdeel van de concerten die hij organiseert. "Na afloop zetten we hier een lange rij tafels neer en dan blijven hier zo'n vijfendertig mensen soep en crêpes eten. Dan begint de ontmoeting pas echt en komen de verhalen over vroeger en het leven op tafel", legt Jan uit.

Jan kan echter nog wel een paar crêpe-pannen gebruiken. Hij deed daarom een oproep in het radioprogramma van June: June tot Twee. En daar hebben enkele trouwe luisteraars gehoor aan gegeven. Zoals Nanny uit Alkmaar, die naar Sint Pancras is gereden om haar crêpe-pan aan Jan te overhandigen.

De jongste dochter van Wanda en Jacques Beemsterboer werd in 2006 vermoord door haar ex-vriend. Een verdriet dat, ondanks dat het bijna 18 jaar geleden is, nooit slijt. Het verhaal van Nadine maakt nu onderdeel uit van de buitenexpositie ‘Femicide’ van Open Mind en de gemeente Hoorn.

"Mam, ik bel je zo terug", het waren de laatste woorden van de toen 20-jarige Nadine Beemsterboer uit Hoorn. Zij werd kort na dat telefoontje, op 2 december 2006, doodgestoken door haar ex-vriend die niet kon verkroppen dat zij de relatie had verbroken.

Jacques en Wanda Beemsterboer, inmiddels verhuisd naar het Gelderse Doesburg, werden door Open Mind benaderd met de vraag of ze wilden meewerken aan deze expositie. De reizende expo toont 12 portretten en verhalen van vrouwen die door hun (ex-)partners om het leven zijn gebracht, verteld door hun nabestaanden. "Wij vinden het belangrijk dat er veel aandacht is voor femicide, ofwel vrouwenmoord", aldus Wanda. 

Want elke acht dagen wordt er in Nederland een vrouw vermoord en in zestig procent van de gevallen is de dader een (ex-)partner. En dat zijn schokkende cijfers, benadrukt Wanda. "Het gaf mij heel sterk het gevoel: ik moet hier iets aan doen. Het is zo'n ramp wat er gebeurd is. Om op deze manier ook andere vrouwen te kunnen waarschuwen, heb ik er geen moment aan getwijfeld." Volgens Wanda wordt er in de politiek steeds meer gesproken over femicide en ook de media doen er steeds meer mee.

Met de expositie, genaamd ‘Femicide’, krijgen zij een gezicht en wordt hun verhaal gedeeld zodat rode vlaggen en signalen van partnergeweld onder de aandacht worden gebracht. Jacques en Wanda waren maandagmiddag bij het startschot van de expo in Hoorn aanwezig. En ondanks dat het bijna 18 jaar geleden is, blijft de pijn en is het verdriet voelbaar. "Ik merkte vanochtend, toen deze prachtige vrouwen op de vrachtauto kwamen aanrijden, dat het me ontzettend diep raakte. Nadine heeft hier gedanst, is hier opgegroeid. En dan zie je haar op een grote foto binnenkomen, dat vond ik heel heftig om te zien", vertelde ze aan NH.

Ook wethouder Axel Boomgaars van de gemeente Hoorn nam het woord en gaf een duidelijk signaal af: "We kunnen niet zwijgend toekijken terwijl vrouwen het slachtoffer worden van geweld en moord. We moeten een vuist maken tegen deze afschuwelijke vorm van onrecht en ons uitspreken voor de vrouwen die hun stem niet meer kunnen laten horen. Hiermee geven we de vrouwen in deze expositie een stem. Een belangrijke stem in onze strijd tegen vrouwenmoord. Geen enkele vrouw zou op een van deze foto's moeten staan", zei hij tijdens de opening. 

Tot 2 april is de expositie te bezichtigen op het Noorderplantsoen naast het treinstation, vlak bij de Vlinderrots. Daarna zal de expositie verder reizen.

Bekijk hieronder de reportage die NH maakte met Jacques en Wanda Beemsterboer: