NH Nieuws

Eigenwijs, koppig en vooral doorzetten. Dé ingrediënten die volgens René van der Wijden (62) nodig zijn om een kleine hoekwinkel tot een succes te maken. Al honderd jaar lang is de winkel in zijn familie. Met NH Nieuws blikt hij terug naar het verleden, in de wetenschap dat het voortbestaan van de populaire buurtsuper aan een zijden draadje hangt.

Geen winkelbezoeker kan het ontgaan: binnenkort bestaat de buurtsuper Coop Van der Wijden op de hoek van het Stuyvesantplein in Haarlem-Noord honderd jaar. Op het bord waar normaal gesproken de aanbiedingen worden aangeprezen, zijn nu oude zwart-wit foto’s geplakt met de datum 16 februari 1923.

Op een van de foto’s staat oma Hoes achter de toonbank. Zij was de vrouw die op 16 februari samen met haar kersverse man Tom van der Wijden het vijfde filiaal van het Haarlemse familiebedrijf Hoes aan de Frans Halsstraat 37 opende. "Mijn oma kwam uit een echt ondernemersgezin. Een week voor de opening trouwde ze met mijn opa", vertelt haar kleinzoon René. Sinds 1995 is hij de eigenaar van de franchisewinkel.

(Tekst gaat verder onder de foto)

Via de Frans Halsstraat, Schoterweg en Voorduinstraat streken zijn grootouders in 1939 neer op het Stuyvesantplein nummer 11. In de oorlog bleek de winkel een belangrijke rol te spelen in het verspreiden van levensmiddelen. "Van mijn grootouders heb ik nooit wat gehoord over deze oorlogsjaren. Het zijn mijn klanten die met bijzondere verhalen naar me toe komen.”

René rommelt in de plastic zak met de oude foto’s die voor hem op tafel ligt. Hij zoekt en vindt de foto uit de oorlogsjaren waarop allerlei mensen voor de winkel staan. "Een oudere klant vertelde me over een voorval met olie. Alles was toen op de bon. Iedereen moest zijn eigen glas of flesje meenemen en daar goot mijn grootvader vanachter de toonbank dan een beetje olie in."

"Zo ook bij een mevrouw. Toen ze wegliep, liet ze het flesje vallen. Kapot. Mijn grootvader pakte een ander flesje en zorgde ervoor dat iedereen in de rij een klein beetje van zijn olie doneerde in het flesje van de vrouw, zodat ze toch nog met olie thuis kwam.”

(Tekst gaat verder onder de foto)

Zelf weet René nog hoe hij als kleine jongen met zijn opa de bestellingen rondbracht. Zijn vader had de winkel toen al overgenomen, maar zijn grootvader bracht de boodschappen naar de klanten. Natuurlijk was er altijd wel een klusje te doen als hij thuiskwam van school, toch zijn zijn ouders er nooit van uitgegaan dat hij de buurtsuper zou overnemen.

"Juist niet. Net zoals mijn grootouders tegen mijn vader hadden gezegd, zeiden ze tegen mij: Doe het niet", lacht René. "Zij wisten als geen ander dat je met een eigen zaak altijd aan het werk bent. Helemaal als je er ook nog eens boven woont."

(Tekst gaat verder onder de foto)

Toch ging hij na het behalen van zijn vwo-diploma bij zijn vader in loondienst, om beetje bij beetje steeds meer verantwoordelijkheden op zich te nemen. In de jaren zeventig en tachtig kreeg zijn vader regelmatig van de gemeente te horen dat de zaak te klein was.

Toen het hoekpand naast hem, waar een drogisterij zat, te koop werd aangeboden, kocht zijn vader het gelijk op. "De gemeente heeft zo vaak tegen mijn vader gezegd dat zijn winkel geen toekomst had, omdat die te klein was. Dus dacht mijn vader: dan word ik wel groter.”

Nadat ook nummer tien te koop werd aangeboden, aarzelde zijn vader geen moment. En later bouwde hij achter de winkel nog het huidige magazijn. In 1995, toen René net het stokje had overgenomen, was er zelfs sprake van nieuwbouw, maar dat plan werd op het laatste moment afgeblazen.

René heeft weleens verder gekeken naar een nieuwe locatie. Het oude politiebureau aan de Marnixstraat en zelfs basisschool het Wilgenhoekje was een mogelijkheid. Maar het bleek allemaal niet haalbaar. "Dit is een prachtplek, maar het is en blijft een kleine winkel."

(Tekst gaat verder onder de foto)

Jarenlang heeft hij met veel plezier de winkel die ook een maatschappelijke functie had, gerund. Vele buurtkinderen kregen er hun eerste zaterdagbaantje. "Ik denk dat we in totaal tachtig medewerkers hebben gehad." Toch speelt hij al langer met de gedachte dat het mooi is geweest. Opvolgers heeft hij niet, dus wil hij na het honderdjarig jubileum de boel verkopen. Vorig jaar nog had hij de keuze uit verschillende kopers.

Totdat de oorlog in Oekraïne uitbrak. "Sindsdien zijn de ombouwkosten die nodig zijn om de winkel te moderniseren, met vijftig procent gestegen. En haken potentiële kopers een voor een af." Voor zijn vijf vaste, trouwe medewerkers die al bij zijn vader in dienst waren, hoopt hij op een goede oplossing. "Het contract met de Coop loopt in augustus af. Voor die tijd moeten we een oplossing hebben."

Van der Wijden onderzoekt nu verschillende opties, want er is weinig tijd. Zo is hij in gesprek met een projectontwikkelaar, maar ook kijkt hij naar mogelijkheden tot verhuur. "Als de bestemming eenmaal wonen wordt, dan komt er nooit meer een winkel in het hoekpand. En dat zou toch wel heel erg jammer zijn."

Inderdaad, want voor de vele klanten is het honderdjarige familiebedrijf als de voorraadkast waar ze soms wel meerdere keren per dag naar toe lopen. "In de familie zal het bedrijf niet blijven, maar iemand die graag een winkel wil runnen. Dat zou mooi zijn".

Maar wat de toekomst ook brengt, eerst viert hij op 16 februari het 100-jarige bestaan van zijn familiewinkel. En daar is René trots op.

Er zijn grote zorgen over het lerarentekort op de Muidense school Kindcentrum Muiderkring. Door ziekte en vertrekkende leerkrachten en een forse toename van het aantal leerlingen kwam de school afgelopen jaar zo in de problemen dat besloten is om de lesweek voor de eerste twee groepen met een dag te verkorten. Dat laat de school aan de gemeente Gooise Meren weten. 

De school zag eind vorig jaar geen andere optie dan overstappen op een vierdaagse lesweek voor de eerste twee groepen. Voor groep twee is de lesweek ondertussen weer opgeschroefd naar vijf dagen les, de eerste groep heeft nog steeds vier dagen les. 

De problemen komen door dat de school aan de ene kant steeds minder leraren heeft, door ziekte of andere banen. Daar staat tegenover dat het aantal leerlingen het afgelopen jaar flink is gestegen: van 220 leerlingen een jaar geleden tot 351 leerlingen nu. Dat komt weer doordat de school in een populaire nieuwbouwwijk staat, met veel jonge gezinnen, die nog altijd groeit. 

De school had er voor kunnen kiezen om geen leerlingen meer toe te laten, maar de gemeente hanteert het uitgangspunt dat alle leerlingen uit nieuwbouwwijk De Krijgsman ook in de wijk naar school moeten kunnen. Daarom werd ervoor gekozen om steeds iets meer in te schikken. Op een gegeven moment zag de school geen andere uitweg meer dan het verkorten van de lesweek. 

De problemen op de Muider school leiden tot zorgen onder het gemeentebestuur. "Ondanks dat het niet de verantwoordelijkheid is van de gemeente om personeelstekorten in het onderwijs op te lossen, is het wel een maatschappelijk probleem waarvan we de gevolgen zullen ondervinden. Zo komen ouders in de problemen met hun werk, denk hierbij ook aan essentiële beroepen, en zullen leerachterstanden wellicht verder oplopen", stelt het gemeentebestuur aan de raad.

De gemeente Gooise Meren willen daarom kijken hoe het de school kan helpen. Er wordt gedacht aan het aanbieden van lessen door partijen buiten de school. Zo zouden externe partijen bijvoorbeeld vakken als handenarbeid en kunst, muziek en de gymlessen over kunnen nemen. Verder wordt er gekeken of de buurtsportcoaches kunnen helpen. 

Het enige dat de gemeente zelf nog meer kan doen tegen het lerarentekort is de gemeente zo aantrekkelijk mogelijk maken voor leraren om zich er te vestigen en aan het werk te gaan. Te denken valt aan het reserveren van huizen voor leraren. De gemeente heeft daar al eerder over nagedacht, maar daarover wordt nog altijd gesproken met de andere regiogemeenten. 

Zaanse Turken zijn met allerlei acties bezig om de slachtoffers in het rampgebied te steunen. In Zaanstad wonen veel mensen van Turkse afkomst. Zo worden er Turkse pizza's gebakken en massaal spullen ingezameld. "Ik was heel asociaal en heb alle powerbanks meegenomen", zegt Kübra Kara.

Kübra Kara is fondsen aan het werven en koopt daar zaklampen, maandverband en andere noodzakelijke spullen mee. Ook powerbanks zijn erg in trek. "We hebben ze allemaal zelf opgeladen", zegt Kübra, die alle schappen met powerbanks heeft leeg gehaald. 

Kübra heeft familie die in de buurt woont en de schokken gevoeld hebben, voor de zekerheid zijn ze naar Istanbul vertrokken. "Mijn familie woont in Ankara daar voelde ze aardbeving ook. Heel Turkije heeft die aardbeving gevoeld." Kübra is ook geboren in Ankara en vanaf haar tweede maand een Zaanse.

Dit weekend gaat ze weer spullen kopen want de Tikkies komen nog steeds binnen. "We zoeken naar buitenkleding, en spullen die duur zijn maar wel hard nodig."

Er wordt volgens Kübra zoveel ingezameld dat er in de bouwmarkten geen verhuisdoos meer te krijgen is. Op Schiphol worden er massaal al hulpgoederen in geladen die verzameld zijn in Zaandam.

Tekst gaat verder onder video.

Ismail Yilmaz van de Alevitische vereniging vertelt dat ze inmiddels gestopt zijn met inzamelen. "Na onze oproep hebben we zoveel spullen gekregen... Denk aan kindervoeding, pampers, flessen en medicatie. Ik ben in contact met andere organisaties om het zo snel mogelijk naar Turkije te krijgen."

Abdulla Basar van Allday export heeft al vier volle vrachtwagens op de weg naar het rampgebied. "Ze zijn nu in Tsjechië en rusten even en gaan dan door", vertelt Abdulla. "We weten nog niet wanneer ze aankomen want er rijden heel veel vrachtwagens vanuit west Europa die kant op." Normaal doen ze er drie dagen over, maar naar verwachting zullen ze zaterdagmiddag arriveren.

"Het is nogal chaotisch. Vandaag wordt er nog een trailer ingeladen. Deze vrachtwagen willen we met medische goederen vullen, dat heeft meer voorbereiding nodig. We hopen die vrijdagavond of zaterdagochtend de weg op kunnen sturen vanuit Zaandam."

Abdulla heeft geen familie in het gebied maar wel collega's en vrienden die daar familie hebben. "Daar gaat het gelukkig relatief goed mee, maar ze hebben geen huizen meer. Ook hebben ze geen toegang tot schoon water of eten. 

Na de hevige aardbeving in Turkije en Syrië is er een golf aan hulpacties op gang gekomen, ook in Noord-Holland. Op meerdere plekken in de provincie worden goederen ingezameld voor de slachtoffers van de ramp. Max Veenstra van Humanitarian Recources International Foundation (HRIF) in Weesp werkt al meer dan 26 jaar als hulpverlener over de grens. Hij geeft drie tips aan mensen die hulp willen bieden.

De Turkse zanger Kemal Samat uit Zaandam is in Turkije. Hij zou daar een videoclip opnemen, maar dat is uiteraard geschrapt. "Het is hier verschrikkelijk", vertelt een aangeslagen Kemal, "vrienden van mij zijn familieleden kwijt."

Zaanse Turken zijn met allerlei acties bezig om de slachtoffers in het rampgebied te steunen. In Zaanstad wonen veel mensen van Turkse afkomst. Zo worden er Turkse pizza's gebakken en massaal spullen ingezameld. "Ik was heel asociaal en heb alle powerbanks meegenomen", zegt Kubra Kara.

Kübra Kara is fondsen aan het werven en koopt daar zaklampen, maandverband en andere noodzakelijke spullen mee. Ook powerbanks zijn erg in trek. "We hebben ze allemaal zelf opgeladen", zegt Kübra, die alle schappen met powerbanks heeft leeg gehaald. 

Kübra heeft familie die in de buurt woont en de schokken gevoeld hebben, voor de zekerheid zijn ze naar Istanbul vertrokken. "Mijn familie woont in Ankara daar voelde ze aardbeving ook. Heel Turkije heeft die aardbeving gevoeld." Kübra is ook geboren in Ankara en vanaf haar tweede maand een Zaanse.

Dit weekend gaat ze weer spullen kopen want de Tikkies komen nog steeds binnen. "We zoeken naar buitenkleding, en spullen die duur zijn maar wel hard nodig."

Er wordt volgens Kübra zoveel ingezameld dat er in de bouwmarkten geen verhuisdoos meer te krijgen is. Op Schiphol worden er massaal al hulpgoederen in geladen die verzameld zijn in Zaandam.

Tekst gaat verder onder video.

Ismail Yilmaz van de Alevitische vereniging vertelt dat ze inmiddels gestopt zijn met inzamelen. "Na onze oproep hebben we zoveel spullen gekregen... Denk aan kindervoeding, pampers, flessen en medicatie. Ik ben in contact met andere organisaties om het zo snel mogelijk naar Turkije te krijgen."

Abdulla Basar van Allday export heeft al vier volle vrachtwagens op de weg naar het rampgebied. "Ze zijn nu in Tsjechië en rusten even en gaan dan door", vertelt Abdulla. "We weten nog niet wanneer ze aankomen want er rijden heel veel vrachtwagens vanuit west Europa die kant op." Normaal doen ze er drie dagen over, maar naar verwachting zullen ze zaterdagmiddag arriveren.

"Het is nogal chaotisch. Vandaag wordt er nog een trailer ingeladen. Deze vrachtwagen willen we met medische goederen vullen, dat heeft meer voorbereiding nodig. We hopen die vrijdagavond of zaterdagochtend de weg op kunnen sturen vanuit Zaandam."

Abdulla heeft geen familie in het gebied maar wel collega's en vrienden die daar familie hebben. "Daar gaat het gelukkig relatief goed mee, maar ze hebben geen huizen meer. Ook hebben ze geen toegang tot schoon water of eten. 

Na de hevige aardbeving in Turkije en Syrië is er een golf aan hulpacties op gang gekomen, ook in Noord-Holland. Op meerdere plekken in de provincie worden goederen ingezameld voor de slachtoffers van de ramp. Max Veenstra van Humanitarian Recources International Foundation (HRIF) in Weesp werkt al meer dan 26 jaar als hulpverlener over de grens. Hij geeft drie tips aan mensen die hulp willen bieden.

De Turkse zanger Kemal Samat uit Zaandam is in Turkije. Hij zou daar een videoclip opnemen, maar dat is uiteraard geschrapt. "Het is hier verschrikkelijk", vertelt een aangeslagen Kemal, "vrienden van mij zijn familieleden kwijt."

De 23-jarige Hilversummer die augustus vorig jaar de Kruidvat aan de Kerkstraat in Hilversum overviel, is veroordeeld tot 28 maanden celstraf. Volgens de rechtbank is bewezen dat de man met geweld de winkel heeft overvallen en daarbij ongeveer 40.000 euro heeft buitgemaakt. 

Vlak voor openingstijd op 9 augustus vorig jaar belt de man aan bij de achterdeur van de drogisterij. Op dat moment zijn er twee medewerkers aanwezig. Een van hen opent de deur voor de overvaller. Hij draagt een mondkapje, petje en werkkleding en deed zich voor als aircomonteur.

Eenmaal binnengelaten overmeestert hij de medewerkers en bindt ze vast met tyraps. Uit de kluis van de winkels neemt hij 40.000 euro mee. Tijdens de worsteling met de werknemers verliest de man zijn pet en mondkap. Middels het DNA uit van de mondkap van de overvaller weet de politie enkele dagen later de man op te pakken. 

Het Openbaar Ministerie (OM) eiste eerder 36 maanden cel. Het onderzoek is echter nog niet afgerond. Er loopt namelijk nog onderzoek naar drie medeverdachten. Ook zou uit het onderzoek blijken dat de overvaller getipt is. 

Komende maandag 13 februari is er in de Philharmonie Haarlem een speciaal concert naar aanleiding van de aardbevingen in Turkije en Syrië. De opbrengst gaat volledig naar Giro 555 om de slachtoffers van de aardbevingen in de rampgebieden te helpen.

Een keur aan artiesten treedt maandagavond belangeloos op: onder meer Willeke Alberti, Candy Dulfer, Douwe Bob, Ruben Hein, Cor Bakker en Laura Fygi hebben hun medewerking toegezegd. Radiomaker Jan Douwe Kroeske presenteert de benefietavond.

Kaarten voor de voorstelling kosten 35 euro en zijn hier te bestellen. De Philharmonie hoopt met het benefietconcert minstens 40.000 euro op te halen. 

Bij een botsing tussen een zorgtaxi en personenauto op een kruispunt in Amstelveen, zijn vanochtend twee personen gewond geraakt. De slachtoffers zaten beiden in de auto, die total loss raakte. 

Het ongeluk gebeurde op de kruising tussen de Laan van Langerhuize en de Burgemeester Boersweg. De weg is daar enige tijd afgesloten geweest, maar inmiddels weer open. 

De auto heeft het busje in de flank geraakt. Die heeft daarbij een flinke deuk opgelopen. Er zaten toen het ongeluk gebeurde geen passagiers in de taxi. De personenauto heeft de meeste schade opgelopen. Hoe het met de slachtoffers gaat is onbekend. De bestuurder van de taxibus is ongedeerd. 

Telefonische babbeltrucs komen steeds vaker voor. Het aantal meldingen van telefonische oplichting steeg het afgelopen jaar met achttien procent. Iemand die zich bijvoorbeeld voordoet als bankmedewerker, maar vervolgens ervandoor gaat met je geld. Vooral ouderen zijn een geliefd doelwit van criminelen met een vlotte babbel. Ben jij weleens in een babbeltruc gestonken? Of heb je dat gelijk door?

De Fraudehelpdesk ontving vorig jaar ongeveer 500.000 belletjes en mailtjes over fraude aan de telefoon. Daarbij werd financiële schade gemeld van ruim 43 miljoen euro. De stijging komt omdat oplichters steeds geraffineerder te werk gaan. Ze gebruiken bijvoorbeeld datalekken en het darkweb om aan informatie te komen om mensen op te lichten.

Niet alleen telefonisch zijn de oplichters aan het werk, ook aan de deur of op straat komen babbeltrucs voor. De oplichters zien er meestal netjes uit en doen zich voor als bankmedewerker of iemand van de Fraudehelpdesk. Ook tijdens het pinnen worden mensen slachtoffer van een vlotte babbel door een oplichter.

Onder andere de politie en de fraudehelpdesk geven tips hoe je een babbeltruc kunt herkennen en voorkomen. Zij waarschuwen om nooit geld over te maken op basis van een telefoontje of tekstbericht. Ook waarschuwen ze niet zo maar iemand binnen te laten die je niet kent. Het is ook goed om altijd te vragen of personen aan de deur zich kunnen legitimeren. Bij sommige babbeltrucs wordt gevraagd om een bankpas of pincode ter controle af te geven. Banken of de politie zullen daar nooit om vragen.

De zware aardbevingen in Turkije en Syrië eiste het leven van meer dan 10.000 mensen en laat een grote ravage achter in het getroffen gebied. Hulp komt niet alleen vanuit de Turkse en Syrische gemeenschap, ook Tonny van de Ven (38) uit Heiloo is samen met zijn motorclub een inzamelingsactie begonnen, bij HAL 25 in Alkmaar. "Beelden van mensen die uit het puin worden getrokken, raken ons enorm. We moeten nu iets doen en hebben geen tijd te verliezen."

Een zware aardbeving in het zuidoosten van Turkije, vlak bij de grens van Syrië, liet in de nacht van zondag op maandag talloze gebouwen instorten, met duizenden doden en gewonden tot gevolg. In de dagen erna vonden ook nog krachtige naschokken plaats.

Nog steeds worden mensen uit het puin getrokken en op verschillende plaatsen in het gebied komt de hulp maar moeilijk op gang. 

Nadat vorig jaar de oorlog met Rusland uitbrak, kwam de Alkmaarse motorclub ook in actie voor Oekraïense slachtoffers. Dat deden ze met het opzetten van inzamelingspunten bij Hal25 in Alkmaar en in Egmond aan Zee. "Zolang die oorlog duurt, blijven we onze hulp aanbieden. We gaan het nu ook net zo groots aanpakken als vorig jaar", reageert Tonny.

Lees hier het verhaal terug over hoe deze vriendengroep vorig jaar alles op alles zette om hun drie maten in Kiev te helpen:

Ook voor deze hulpactie zochten de mannen weer contact met de organisatie van HAL 25. "Daar werd het idee meteen omarmd", zegt Tonny. "Hulpgoederen, zoals kleding, dekens en luiers kunnen aanstaande maandag en dinsdag tussen twaalf en vijf uur 's middags worden gebracht."

Of het inzamelingspunt voor langere tijd openblijft, is afhankelijk van de drukte. "Er lijkt hier minder aandacht voor te zijn dan toen met de oorlog in Oekraïne", meent Tonny. "Dat moet eigenlijk niet kunnen, man."

Om alle spullen ook in het getroffen gebied te krijgen, is de hulp ingeschakeld van een moskee in Utrecht. Ook daar zijn vrijwilligers druk bezig met een grote inzamelingsactie. "Zij hebben de juiste contacten en zorgen ook voor het transport naar Turkije en Syrië."

De Heilooër overweegt zelfs af te reizen naar het rampgebied. "Ik wil gewoon dat die spullen echt goed terechtkomen. Ze kunnen alle hulp vast goed gebruiken, misschien kan ik daar ook iets voor hen betekenen."

Wekelijks komt de Culture Club-redactie van NH met drie uitgaanstips voor de komend weekend: optredens, evenementen of andere culturele gebeurtenissen in de provincie die je niet mag missen. The Zanders doen mee met het Tim Knol's wandelpopfestival in Hoorn, Kees en Lenette van Dongen in het Singer Museum in Laren en gypsyjazz gitaarheld Robin Nolan komt naar Texel. 

In de warme zomer van 2018 stonden de broertjes Floris en Johan Tentij en hun goede vriend Tim Reisinger elke dag te vissen in de haven van Hoorn. Ze draaiden ook muziek en dronken biertjes. Toen ontstond het idee om een bandje op te richten. Omdat de Beatles hun grote inspiratiebron was zochten ze een dierennaam. Het werd toepasselijk The Zanders, vernoemd naar de vis de zander oftewel de snoekbaars. De Friese gitarist Rens van der Kooij maakte de band compleet. Ze schreven liedjes over de liefde en die namen ze op in de studio van de vader van Floris en Johan,  Jeroen Tentij in Hoorn. Vorig jaar kwam hun eerste echte album uit. Veel optredens deden ze nog niet maar daar komt dit jaar verandering in. Komend weekend zijn The Zanders een van de muzikale acts op het Walk On festival dat door Tim Knol is georganiseerd. 

Walk On Hoorn vindt plaats op 12 februari in Hoorn in samenwerking met de lokale organisatoren van Small Town Music Walk. Na een openingsconcert van Tim Knol in de Oosterkerk zijn er door het centrum van Hoorn optredens geprogrammeerd waar bezoekers langs bijzondere locaties wandelen om muziek te beluisteren. Naast The Zanders spelen Bob uit Zuid, Bente, Fleur en Cloud Cafe ergens op de route in Hoorn. Aanvang 12;00 uur.  

Het Singermuseum in Laren staat komende zaterdag in het teken van Van Dongen. U kunt naar de prachtige tentoonstelling van schilder Kees van Dongen. De tentoonstelling met ruim 100 werken in zeven zalen toont een boeiende reconstructie van de stappen van de jonge Rotterdammer richting zijn cruciale rol te midden van de avant-garde met Piscasso en Matisse. Vanwege de Van Dongen dag mogen bezoekers die Van Dongen heten, uit de Noord-Brabantse gemeente Dongen komen, in of aan de Kees van Dongenstraat, -laan of -weg wonen, de tentoonstelling op deze dag gratis bezoeken. 

's Avonds is er dan ook nog een optreden van cabaretière Lenette van Dongen in het Singer theater. Helaas is de voorstelling al uitverkocht. Wel is wer 's middags om 16;00 uur een meet and greet met Lenette van Dongen in het museum. 

De Van Dongendag in het Singermuseum in Laren op zaterdag 11 februari van 9;30 uur tot 17;30 uur.  

George Harrison en Willie Nelson hadden hem hoog zitten: de gypsyjazz gitarist Robin Nolan.  Zondag 12 februari is hij met zijn Robin Nolan trio te gast in de nieuwste editie van Club Jazz on the Waves dat gehouden wordt in De Waldhoorn in Den Hoorn op Texel.

Robin Nolan werd in Vietnam geboren uit Amerikaanse ouders, verhuisde later naar Londen en woont sinds 1992 in Nederland. Jarenlang speelde Nolan op het Leidseplein in Amsterdam, maar inmiddels leidt hij al vele jaren zijn eigen trio en speelt hij met een keur aan bekende jazz muzikanten, waaronder het Rosenberg Trio. Robin is als gypsyjazz gitarist niet alleen groot liefhebber en navolger van jazz legende Django Rheinhardt, hij is ook fan van the Beatles en AC/DC. Op zijn reportoire staan dan ook nummers van the Beatles en AC/DC in een gypsyjazz jasje. 

Club Jazz on the Waves met het Robin Nolan Trio op zondag 12 februari in De Waldhoorn in Den Hoorn op Texel aanvang 16:00 uur. 

In de Zuider Havendijk in Enkhuizen zwemmen, net als vorig jaar, weer duizenden vissen. Dat gebeurde vorig jaar ook al. Wat doen die vissen daar? We vragen het aan Jorrit Voet van het Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier (HHNK). 

Jorrit Voet: “De vissen trekken in de wintermaanden vanaf het IJsselmeer de havens in van Enkhuizen. Daar is het vaak net iets warmer dan de buitenwateren. Bovendien is er in de haven meer beschutting die beschermt tegen jagende vogels en vissen. De vissen die zich ophouden in de Zuider Havendijk zijn vooral witvissen, zoals voorn en brasem. Heel soms zie je ook een roofvis, zoals een baars of een snoek.”

“Toen zaten er duizenden vissen vast in de haven van Enkhuizen. Een groot aantal daarvan zwom in de gracht aan de Zuider Havendijk en clusterden bij elkaar. Door werkzaamheden aan de Sassluis in Enkhuizen konden de vissen niet naar buiten trekken, het IJsselmeer op. Zo zaten ze opgesloten. Normaliter is er voor de vissen genoeg leefruimte, maar soms zwemmen ze toch de haven van Enkhuizen binnen. Vanwege verschillende redenen. Zo werd een deel opgejaagd door aalscholvers. Een ander deel van de vissen bevond zich al in de haven, en weer een ander deel volgde de school naar de andere vissen. Vissen zijn immers kuddedieren. Doordat er zoveel vissen zich bij elkaar verzamelden en het hoge zuurstofverbruik, kregen veel vissen last van zuurstofgebrek. Het water in de doodlopende gracht had simpelweg niet genoeg capaciteit om dat aantal vissen te huisvesten.”

“Het Hoogheemraadschap maakt zich inderdaad op dit moment geen zorgen. De werkzaamheden aan de Sassluis zorgde vorig jaar grotendeels voor de problemen. Die zijn inmiddels verholpen. Dus bij laagwater staat de sluis gewoon open. Hierdoor kan de vis vrij de haven in- en uit zwemmen. Het geeft natuurlijk geen garantie voor geen problemen, maar we verwachten dat de vissen hun weg wel zullen vinden.”

“Nee, de inwoners van Enkhuizen kunnen niet direct iets voor de vissen betekenen. Alles is bekend bij onze organisatie, Sportvisserij MidWest Nederland en Rijkswaterstaat. Dat is voor nu voldoende. Over het algemeen zijn de vissen in de haven een natuurlijk fenomeen, dat in veel meer havens in Nederland voorkomt. Het waterpeil en de doorstroming van het water zijn goed geregeld. Ik geloof dat het wel goed komt, ze zullen hun eigen weg wel vinden.”

In de Zuider Havendijk in Enkhuizen zwemmen, net als vorig jaar, weer duizenden vissen. Dat gebeurde vorig jaar ook al. Wat doen die vissen daar? We vragen het aan Jorrit Voet van het Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier (HHNK). 

Jorrit Voet: “De vissen trekken in de wintermaanden vanaf het IJsselmeer de havens in van Enkhuizen. Daar is het vaak net iets warmer dan de buitenwateren. Bovendien is er in de haven meer beschutting die beschermt tegen jagende vogels en vissen. De vissen die zich ophouden in de Zuider Havendijk zijn vooral witvissen, zoals voorn en brasem. Heel soms zie je ook een roofvis, zoals een baars of een snoek.”

“Toen zaten er duizenden vissen vast in de haven van Enkhuizen. Een groot aantal daarvan zwom in de gracht aan de Zuider Havendijk en clusterden bij elkaar. Door werkzaamheden aan de Sassluis in Enkhuizen konden de vissen niet naar buiten trekken, het IJsselmeer op. Zo zaten ze opgesloten. Normaliter is er voor de vissen genoeg leefruimte, maar soms zwemmen ze toch de haven van Enkhuizen binnen. Vanwege verschillende redenen. Zo werd een deel opgejaagd door aalscholvers. Een ander deel van de vissen bevond zich al in de haven, en weer een ander deel volgde de school naar de andere vissen. Vissen zijn immers kuddedieren. Doordat er zoveel vissen zich bij elkaar verzamelden en het hoge zuurstofverbruik, kregen veel vissen last van zuurstofgebrek. Het water in de doodlopende gracht had simpelweg niet genoeg capaciteit om dat aantal vissen te huisvesten.”

“Het Hoogheemraadschap maakt zich inderdaad op dit moment geen zorgen. De werkzaamheden aan de Sassluis zorgde vorig jaar grotendeels voor de problemen. Die zijn inmiddels verholpen. Dus bij laagwater staat de sluis gewoon open. Hierdoor kan de vis vrij de haven in- en uit zwemmen. Het geeft natuurlijk geen garantie voor geen problemen, maar we verwachten dat de vissen hun weg wel zullen vinden.”

“Nee, de inwoners van Enkhuizen kunnen niet direct iets voor de vissen betekenen. Alles is bekend bij onze organisatie, Sportvisserij MidWest Nederland en Rijkswaterstaat. Dat is voor nu voldoende. Over het algemeen zijn de vissen in de haven een natuurlijk fenomeen, dat in veel meer havens in Nederland voorkomt. Het waterpeil en de doorstroming van het water zijn goed geregeld. Ik geloof dat het wel goed komt, ze zullen hun eigen weg wel vinden.”

In de Zuider Havendijk in Enkhuizen zwemmen, net als vorig jaar, weer duizenden vissen. Toen 'regende' het vissen in de stad, maar nu lijkt het vooralsnog mee te vallen. Hoe zit dat precies? We vragen het aan Jorrit Voet van het Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier (HHNK). 

Het lichaam dat vorige week in de Ringvaart in Aalsmeer werd gevonden, is van een man die sinds oudjaarsdag vermist werd. De man werd gevonden bij de Bosrandbrug. 

Nadat de man maandagmiddag was aangetroffen, werd het lichaam met een kraan uit het water getakeld. Forensisch onderzoekers hebben vervolgens onderzoek gedaan naar mogelijke aanwijzingen voor een misdrijf, maar die werden niet gevonden. 

Daags na de vondst liet de politie aan NH Nieuws weten een misdrijf uit te sluiten. Het onderzoek -en daarmee de berichtgeving- is daarom afgerond. 

Mooi nieuws voor dominee Alexander Noordijk. Hij heeft een nieuwe regenboogvlag gekregen van burgemeester Marian van der Weele. "Ik ben totaal verrast en het is een mooi symbool dat laat zien dat de gemeente Waterland voor inclusiviteit staat." 

Afgelopen december werd tijdens een door de Protestantse Kerk georganiseerde liefdesconcert de vlag van de kerktoren van de Grote Kerk gestolen en verbrand teruggevonden in een bushokje in Monnickendam.

Het stelen van de vlag was een smet op het Love Love-concert dat juist bedoeld was om dominee Alexander Noordijk een hart onder de riem te steken. De christelijke band InSalvation had afgezegd om op te treden in de kerk, omdat de dominee getrouwd is met een man. Vervolgens werd een liefdesconcert georganiseerd.

(Tekst gaat verder onder foto)

Alexander snapt nog steeds niet waarom de vlag in brand is gestoken. "Het is gewoon idioot", zegt hij. Wie er achter de diefstal en vernieling zit, is niet bekend. "Maar we laten ons niet uit het veld slaan. Ik ben heel blij dat wij en ook de Protestantse gemeenschap Monnickendam een nieuwe vlag hebben gekregen. Daarmee geeft de gemeente een signaal af dat zij pal achter ons staan."

De nieuwe vlag hangt nog niet aan de kerktoren. "Het is een enorme vlag en dus een enorme klus om op te hangen. Dat gaan we binnenkort doen", lacht hij. Ook vertelt hij dat er binnenkort een vervolg komt op het liefdesconcert. "We gaan iets organiseren op Bevrijdingsdag."

Mooi nieuws voor dominee Alexander Noordijk. Hij heeft een nieuwe regenboogvlag gekregen van burgemeester Marian van der Weele. "Ik ben totaal verrast en het is een mooi symbool dat laat zien dat de gemeente Waterland voor inclusiviteit staat." 

Afgelopen december werd tijdens een door de Protestantse Kerk georganiseerde liefdesconcert de vlag van de kerktoren van de Grote Kerk gestolen en verbrand teruggevonden in een bushokje in Monnickendam.

Het stelen van de vlag was een smet op het Love Love-concert dat juist bedoeld was om dominee Alexander Noordijk een hart onder de riem te steken. De christelijke band InSalvation had afgezegd om op te treden in de kerk, omdat de dominee getrouwd is met een man. Vervolgens werd een liefdesconcert georganiseerd.

(Tekst gaat verder onder foto)

Alexander snapt nog steeds niet waarom de vlag in brand is gestoken. "Het is gewoon idioot", zegt hij. Wie er achter de diefstal en vernieling zit, is niet bekend. "Maar we laten ons niet uit het veld slaan. Ik ben heel blij dat wij en ook de Protestantse gemeenschap Monnickendam een nieuwe vlag hebben gekregen. Daarmee geeft de gemeente een signaal af dat zij pal achter ons staan."

De nieuwe vlag hangt nog niet aan de kerktoren. "Het is een enorme vlag en dus een enorme klus om op te hangen. Dat gaan we binnenkort doen", lacht hij. Ook vertelt hij dat er binnenkort een vervolg komt op het liefdesconcert. "We gaan iets organiseren op Bevrijdingsdag."

De marechaussee heeft gisteravond een 37-jarige man aangehouden die meerdere wapens bij zich had. Het gaat om een keukenmes, een stiletto en mogelijk twee vuurwapens.

De man reed gisteravond in zijn auto in de buurt van Schiphol. Na een controle van de marechaussee werd een 'op een vuurwapen gelijkend voorwerp' aangetroffen. Daarnaast had hij een keukenmes in zijn broekband. Nadat de man werd aangehouden is in zijn voertuig een stiletto en nog een mogelijk vuurwapen ontdekt.

De man zit vast en de wapens zijn in beslag genomen. In zijn voertuig zat ook een grote hond. De viervoeter is meegenomen door de marechaussee en wordt daar tijdelijk verzorgd. 

Afgelopen maandag werd er nog een 18-jarige man aangehouden op de luchthaven met een uitzonderlijk groot mes. Het wapen zat in zijn broeksband. 

Veel sneeuw en hard gelach: team Elvis is pas drie dagen onderweg en heeft al heel wat avonturen beleefd. De Zaankanters Paul Kok, Erwin Vinke, Michael Leegwater en Ruud Huijgen rijden met hun Volvo uit 1990 de Carbage Run in Scandinavië. Het idee: met een oud barrel de minder toeristische routes door Europa volgen, in dit geval dus in Scandinavië. 

De Zaankanters filmen hun reis voor NH Nieuws. In bovenstaande video dansen de mannen in de sneeuw, hebben ze autopech en maken ze veel kilometers.

De rit gaat niet zonder slag of stoot. Er is veel sneeuw en de oude auto, die maar maximaal vijfhonderd euro mocht kosten, kan dit niet aan. Gelukkig schieten andere deelnemers de mannen te hulp. 

De mannen moeten tijdens de roadtrip gekke opdrachten doen. Zo gingen ze op zoek naar hout met een bepaald vochtigheidspercentage. "Het hout hebben we gevonden, maar niet met het juiste vochtigheidspercentage. Dus we hebben geen punten gekregen. Dat is jammer." 

Eerder vertelde de Zaankanters al aan NH Nieuws waarom ze meedoen:

Team Elvis en hun Volvo moeten het nog een paar dagen volhouden. De vrienden houden NH Nieuws op de hoogte tijdens de tocht, dus binnenkort zal duidelijk worden of ze de eindstreep van hun roadtrip halen.

De fiets is veruit het meest gebruikte vervoersmiddel in de stad. Niet voor niets dus dat Amsterdam flink investeert in overdekte fietsenstallingen. Met de komst van de gloednieuwe stalling bij het Centraal Station beheert de gemeente 19 overdekte fietsenstallingen. Samen goed voor ruim 31.000 parkeerplekken. Maar toch blijven we kampioen in het foutparkeren van onze fietsen. Zo belandden er in de afgelopen drie jaar bijna 200.000 fietsen in het fietsendepot. Hoe komt dat toch en wat is er aan te doen?

"Ik ben hier maar even, dus vind het een beetje overdreven om helemaal naar beneden te rijden", "Ik moest alleen even brood halen", en "een soort luiheid denk ik toch", zijn enkele reacties die wij kregen op de vraag waarom mensen hun fiets niet in de overdekte fietsenstalling zetten. 

Toch is het volgens gedragsexpert Saar Mollen een aanname om te denken dat alle mensen te lui zijn om hun fiets in de stalling te plaatsen. "Er kunnen diverse redenen zijn", vertelt ze. "Misschien vindt iemand het een beetje eng om de fiets beneden te plaatsen. Als je weet waarom mensen de fietsen er niet neerzetten kan je de omgeving en de communicatie daarop aanpassen."Hierbij is het volgens Mollen ook belangrijk om na te denken welk publiek er komt. Zijn dat ook toeristen, dan is het handig om in meerdere talen te communiceren. Hoe je dat moet onderzoeken? "Door vragen te stellen, waarom zet je je fiets wel of niet in de stalling. Of door vragenlijsten."

"Er stonden hier allemaal fietsen dus ik dacht dat het weer mocht", vertelt een voorbijganger. "Dat is een sociale norm die gecreëerd is", aldus Mollen. "Als jij ergens komt en je ziet allemaal fietsen staan, zeker als je ergens voor het eerst bent, dan zet je je fiets daar ook neer."

Om die sociale norm te doorbreken moeten stoepen en pleinen waar de fiets niet mag staan, worden schoongeveegd, vertelt ze. De gemeente doet dat ook op verschillende plekken. Zo zijn fietsenknippers dagelijks bij het Leidseplein en het Beursplein te vinden, twee keer per week aan de Oosterdokskade en rijden ze elke dag langs een treinstation in de stad. 

Of dat genoeg is hangt af van wat er dagelijks aan foutgeparkeerde fietsen staan, zegt Mollen. Volgens haar werkt het niet als mensen niet zien dat er een consequentie aan zit. Een boete of een ritje naar het fietsendepot, kan het gedrag van mensen beïnvloeden. "Wat je wil, is dat het duidelijk is dat het plaatsen van je fiets in de fietsenstalling meer voordelen biedt dan  nadelen."

Maar het gedrag van mensen is ook op een positieve manier te veranderen. "Mensen willen altijd bij de meerderheid horen", vertelt Mollen. "Daarom zou het ook een goed idee zijn om te benadrukken hoeveel mensen de fiets al wél in de stalling hebben gezet. Dat kan door grote borden bij de ingangen van de stallingen te plaatsen waarop staat dat steeds meer mensen hun fiets al in de stalling hebben gezet. Op die manier zorg je ervoor dat je ook de laatste mensen over de streep trekt."

De fiets is veruit het meest gebruikte vervoersmiddel in de stad. Niet voor niets dus dat Amsterdam flink investeert in overdekte fietsenstallingen. Met de komst van de gloednieuwe stalling bij het Centraal Station beheert de gemeente 19 overdekte fietsenstallingen. Samen goed voor ruim 31.000 parkeerplekken. Maar toch blijven we kampioen in het foutparkeren van onze fietsen. Zo belandden er in de afgelopen drie jaar bijna 200.000 fietsen in het fietsendepot. Hoe komt dat toch en wat is er aan te doen?

"Ik ben hier maar even, dus vind het een beetje overdreven om helemaal naar beneden te rijden", "Ik moest alleen even brood halen", en "een soort luiheid denk ik toch", zijn enkele reacties die wij kregen op de vraag waarom mensen hun fiets niet in de overdekte fietsenstalling zetten. 

Toch is het volgens gedragsexpert Saar Mollen een aanname om te denken dat alle mensen te lui zijn om hun fiets in de stalling te plaatsen. "Er kunnen diverse redenen zijn", vertelt ze. "Misschien vindt iemand het een beetje eng om de fiets beneden te plaatsen. Als je weet waarom mensen de fietsen er niet neerzetten kan je de omgeving en de communicatie daarop aanpassen."Hierbij is het volgens Mollen ook belangrijk om na te denken welk publiek er komt. Zijn dat ook toeristen, dan is het handig om in meerdere talen te communiceren. Hoe je dat moet onderzoeken? "Door vragen te stellen, waarom zet je je fiets wel of niet in de stalling. Of door vragenlijsten."

"Er stonden hier allemaal fietsen dus ik dacht dat het weer mocht", vertelt een voorbijganger. "Dat is een sociale norm die gecreëerd is", aldus Mollen. "Als jij ergens komt en je ziet allemaal fietsen staan, zeker als je ergens voor het eerst bent, dan zet je je fiets daar ook neer."

Om die sociale norm te doorbreken moeten stoepen en pleinen waar de fiets niet mag staan, worden schoongeveegd, vertelt ze. De gemeente doet dat ook op verschillende plekken. Zo zijn fietsenknippers dagelijks bij het Leidseplein en het Beursplein te vinden, twee keer per week aan de Oosterdokskade en rijden ze elke dag langs een treinstation in de stad. 

Of dat genoeg is hangt af van wat er dagelijks aan foutgeparkeerde fietsen staan, zegt Mollen. Volgens haar werkt het niet als mensen niet zien dat er een consequentie aan zit. Een boete of een ritje naar het fietsendepot, kan het gedrag van mensen beïnvloeden. "Wat je wil, is dat het duidelijk is dat het plaatsen van je fiets in de fietsenstalling meer voordelen biedt dan  nadelen."

Maar het gedrag van mensen is ook op een positieve manier te veranderen. "Mensen willen altijd bij de meerderheid horen", vertelt Mollen. "Daarom zou het ook een goed idee zijn om te benadrukken hoeveel mensen de fiets al wél in de stalling hebben gezet. Dat kan door grote borden bij de ingangen van de stallingen te plaatsen waarop staat dat steeds meer mensen hun fiets al in de stalling hebben gezet. Op die manier zorg je ervoor dat je ook de laatste mensen over de streep trekt."