NH Nieuws

Jongeren in Velsen-Noord zijn niet verbaasd over de maatregelen tegen steekwapens. "Misschien wel de helft van de jongeren loopt met een mes op zak", zegt één jongeman in het dorp. Burgemeester Dales is het zat: volgende week kunnen jongeren hun steekwapens zonder straf inleveren en tot en met december is Velsen-Noord veiligheidsrisicogebied. Daarmee mag de politie mensen in het dorp sneller dan normaal fouilleren.

Steekpartijen zijn er voor zover bekend gelukkig nog niet geweest, maar volgens de gemeente zijn er 'in één maand vijf incidenten geweest waarbij wapens zijn aangetroffen', door politie en ouders. Een jongeman uit Velsen-Noord die anoniem wil blijven, maar wiens naam bekend is bij de redactie, weet van twee van die gevallen.

"Dit was al in april", begint hij zijn verhaal. "Ik weet dat er bij iemand in het dorp een mes en een machete lagen. Dat mes was ook best wel groot volgens mij. De politie was gebeld, om ze te komen ophalen. Maar de politie kwam maar niet. Nog een keer gebeld. Wat bleek: ze dachten dat ze de messen al hadden opgehaald, want tegelijkertijd was er nog een andere melding in de buurt van twee gevonden messen. Díé hadden ze opgehaald."

Van de andere drie incidenten weet hij niets, maar de drastische maatregelen verbazen hem ook niet: "Ik denk dat van de jongens tussen 12 en 18 misschien wel de helft met een mes op zak loopt hier. Maar volgens mij is dat niet alleen in Velsen-Noord. Dat is overal zo."

De helft van de jongeren met een mes op zak? Dat lijkt Lars Steeneken een wel heel groot getal. Hij is teamcoach jongerenwerk bij Welzijn Velsen. "Maar we horen soms wel verhalen van jongeren die we begeleiden, ook over messen." Van de incidenten waarover de gemeente spreekt, kent hij de details niet.

Steeneken: "Velsen-Noord is een klein dorp, maar er zijn over het algemeen relatief veel incidenten, niet alleen onder jongeren. Meer dan in bijvoorbeeld een dorp als Velserbroek, waar ik ook werk. En als er dan in korte tijd vijf incidenten met steekwapens zijn, dan snap ik wel dat de burgemeester maatregelen neemt."

In het dorp zelf willen tieners niet veel zeggen over jongeren en hun wapens, als de verslaggever van NH ze aanschiet. Maar van de zeven aangesproken jongens is er geen één verbaasd als zij horen over steekwapens, of maatregelen ertegen.

Aan het Stratingplantsoen lachen twee jongens van een jaar of veertien, vijftien, de messenmaatregelen weg. Ze hebben een petje over hun korte kapsels, sweater met capuchon aan en één heeft een modieus tasje om: "Messen? Ja, stumpers hebben die. Vrienden van ons ook."

En dat verbaast jongerenwerker Steeneken dan weer: "Dat ze tegen een verslaggever zeggen dat ze andere jongens kennen die messen dragen." Betekent dat dat ze de messen normaal zijn gaan vinden? 

"Dat de jongens op straat er zo nonchalant over doen, komt denk ik omdat ze totaal niet overzien wat de maatregelen van de burgemeester voor ze betekenen. Want het is nogal wat: dat Velsen-Noord is uitgeroepen tot veiligheidsrisicogebied."

Het is nodig, vindt burgemeester Frank Dales. Als het nu een trend is om wapens te dragen, moet die trend snel gebroken worden, zegt hij. En dus komt er komende week een wapeninleveractie. Wie zijn mes, ploertendoder of werpster dan inlevert, krijgt geen straf. Vuurwapens kunnen trouwens niet zonder gevolgen worden ingeleverd.

Vanaf donderdag 15 juni, over twee weken dus, mag de politie iedereen in Velsen-Noord fouilleren op wapens. Vanaf dan is het dorp een half jaar lang een zogenaamd 'veiligheidsrisicogebied' en is er één krabbel van de officier van justitie nodig om twaalf uur lang iedereen te mogen controleren.

Jongeren in Velsen-Noord zijn niet verbaasd over de maatregelen tegen steekwapens. "Misschien wel de helft van de jongeren loopt met een mes op zak", zegt één jongeman in het dorp. Burgemeester Dales is het zat: volgende week kunnen jongeren hun steekwapens zonder straf inleveren en tot en met december is Velsen-Noord veiligheidsrisicogebied. Daarmee mag de politie mensen in het dorp sneller dan normaal fouilleren.

Steekpartijen zijn er voor zover bekend gelukkig nog niet geweest, maar volgens de gemeente zijn er 'in één maand vijf incidenten geweest waarbij wapens zijn aangetroffen', door politie en ouders. Een jongeman uit Velsen-Noord die anoniem wil blijven, maar wiens naam bekend is bij de redactie, weet van twee van die gevallen.

"Dit was al in april", begint hij zijn verhaal. "Ik weet dat er bij iemand in het dorp een mes en een machete lagen. Dat mes was ook best wel groot volgens mij. De politie was gebeld, om ze te komen ophalen. Maar de politie kwam maar niet. Nog een keer gebeld. Wat bleek: ze dachten dat ze de messen al hadden opgehaald, want tegelijkertijd was er nog een andere melding in de buurt van twee gevonden messen. Díé hadden ze opgehaald."

Van de andere drie incidenten weet hij niets, maar de drastische maatregelen verbazen hem ook niet: "Ik denk dat van de jongens tussen 12 en 18 misschien wel de helft met een mes op zak loopt hier. Maar volgens mij is dat niet alleen in Velsen-Noord. Dat is overal zo."

De helft van de jongeren met een mes op zak? Dat lijkt Lars Steeneken een wel heel groot getal. Hij is teamcoach jongerenwerk bij Welzijn Velsen. "Maar we horen soms wel verhalen van jongeren die we begeleiden, ook over messen." Van de incidenten waarover de gemeente spreekt, kent hij de details niet.

Steeneken: "Velsen-Noord is een klein dorp, maar er zijn over het algemeen relatief veel incidenten, niet alleen onder jongeren. Meer dan in bijvoorbeeld een dorp als Velserbroek, waar ik ook werk. En als er dan in korte tijd vijf incidenten met steekwapens zijn, dan snap ik wel dat de burgemeester maatregelen neemt."

In het dorp zelf willen tieners niet veel zeggen over jongeren en hun wapens, als de verslaggever van NH ze aanschiet. Maar van de zeven aangesproken jongens is er geen één verbaasd als zij horen over steekwapens, of maatregelen ertegen.

Aan het Stratingplantsoen lachen twee jongens van een jaar of veertien, vijftien, de messenmaatregelen weg. Ze hebben een petje over hun korte kapsels, sweater met capuchon aan en één heeft een modieus tasje om: "Messen? Ja, stumpers hebben die. Vrienden van ons ook."

En dat verbaast jongerenwerker Steeneken dan weer: "Dat ze tegen een verslaggever zeggen dat ze andere jongens kennen die messen dragen." Betekent dat dat ze de messen normaal zijn gaan vinden? 

"Dat de jongens op straat er zo nonchalant over doen, komt denk ik omdat ze totaal niet overzien wat de maatregelen van de burgemeester voor ze betekenen. Want het is nogal wat: dat Velsen-Noord is uitgeroepen tot veiligheidsrisicogebied."

Het is nodig, vindt burgemeester Frank Dales. Als het nu een trend is om wapens te dragen, moet die trend snel gebroken worden, zegt hij. En dus komt er komende week een wapeninleveractie. Wie zijn mes, ploertendoder of werpster dan inlevert, krijgt geen straf. Vuurwapens kunnen trouwens niet zonder gevolgen worden ingeleverd.

Vanaf donderdag 15 juni, over twee weken dus, mag de politie iedereen in Velsen-Noord fouilleren op wapens. Vanaf dan is het dorp een half jaar lang een zogenaamd 'veiligheidsrisicogebied' en is er één krabbel van de officier van justitie nodig om twaalf uur lang iedereen te mogen controleren.

Een 'ecologische verbinding' over de Egmonderstraatweg die de duingebieden rondom Egmond aan Zee met elkaar verbindt. Dat is het voorstel van natuurbeheerder PWN. De 'Poort van Egmond' is de gekozen naam voor het project. Egmonders reageren wisselend op de mogelijke aanleg van het ecoduct.

"De Poort van Egmond maakt het mogelijk om een ommetje rond Egmond te maken zonder dat je daarbij nog grote wegen of woonwijken doorkruist", legt Martijn van Schaik van PWN uit aan mediapartner Duinstreek Centraal.

"Het is de ultieme natuurbeleving om de hoek. Dieren kunnen er oversteken, plantensoorten ook. De locatie voor 'De Poort' is nu nog de grootste barrière in het Noord-Hollands Duinreservaat." PWN is dus enthousiast, maar in de Egmonden is niet iedereen enthousiast.

Op de plek waar dat ecoduct moet komen zijn de reacties gemengd. "Als je straks naar Egmond aan Zee gaat dan zie je die mooie poort. En als je onder die brug doorgaat en dan heb je een onwijs mooi dorp. Ik zie het wel zitten", stelt een buurtbewoner.

Een ander vindt dat het geld dat hier aan besteed gaat worden, ergens anders heen moet. "Je kan hier beter een mooi zwembad maken, want er is amper wat te doen. Bijvoorbeeld op het terrein van Egmondia." Ook ziet deze omwonende het nut niet in van een oversteekplaats voor de natuur: "Ik zie hier geen dieren oversteken."

Maar PWN heeft heel andere plannen met de locatie van voetbalvereniging Egmondia, die haar terrein na een fusie zal gaan verlaten. Daar moet volgens hen namelijk de 'Vlindervallei' komen: een natte duinvallei die geschikt is voor wandelingen, met genoeg schaduw voor de warme dagen. Volgens PWN kan de plek ook opvang bieden voor overtollig regenwater.

Tekst gaat verder onder foto.

Het vakantiepark 'Kustpark Egmond aan Zee' van Roompot zal de directe buur kunnen worden van de natuurbrug. Maar ook zij voorzien geen problemen. "Het ziet er mooi uit en als het goed is voor de natuur, prima", reageert Carolien Dekker van Roompot. "Wellicht dat het voor het verkeer van en naar ons tijdens de werkzaamheden iets onrustiger is. Dat is dan maar zo."

Hoe de mogelijke 'poort' eruit zal zien is volgens PWN nog niet bepaald; het ontwerp moet nog uitgewerkt worden. "Uiteraard mag het ecoduct geen belemmering worden voor het verkeer. De doorrijhoogte zal richting de vier meter gaan", aldus Martijn van Schaik.

Egmonders hoeven zich met die hoogte in elk geval geen zorgen te maken over of het bekende reuzenrad nog wel naar het dorp kan komen. "Als de brug voldoet aan de doorrijhoogte van vier meter is dat voor ons geen probleem", stelt Jan Vallentgoed, eigenaar van het reuzenrad dat de afgelopen zomers aan de Egmondse Boulevard te vinden was. "We komen graag terug."

Bij de vestiging van Suri-Change aan de Bijlmerdreef in Amsterdam-Zuidoost is vannacht rond 3.30 uur weer een explosie afgegaan. Het pand van het geldwisselkantoor was al twee keer eerder doelwit van een explosie. 

De politie laat weten dat er geen gewonden zijn gevallen door de klap. Het pand is door de klap opnieuw beschadigd geraakt. De recherche doet onderzoek bij het geldwisselkantoor en is op zoek naar getuigen.  

Op 24 mei gingen er explosieven af bij drie vestigingen van Suri-Change aan de Jan Evertsenstraat in Amsterdam-West, de Eerste Swindenstraat in Amsterdam-Oost en deze vestiging aan de Bijlmerdreef. Op 26 mei was het bij dit pand weer raak. 

Het geldwisselkantoor werd na de eerste explosie gesloten door burgemeester Halsema. Inmiddels heeft zijn alle vestigingen van Suri-Change gesloten vanwege de kans op herhaling. Niet alleen in Amsterdam, maar ook bij panden van dezelfde ondernemer in Den Haag en Rotterdam vonden er incidenten plaats. 

Ingo ziet hoe zijn net 15-jarige dochter via haar vriendje betrokken raakt bij illegale handel van wiet, vapes en sigaretten. En hij komt erachter dat het een wijdverbreid probleem is onder jongeren op Wieringen. Om te zorgen dat andere ouders de signalen herkennen, deelt hij het verhaal op Facebook. "Niet denken: mijn kind gebeurt het niet. Dat dachten wij ook."

Het speelt nu zo’n drie maanden, denkt hij. Maar zeker weet hij het niet: "Ze vertelt ons niets."

Voor Ingo en zijn vrouw waren de eerste signalen dat hun dochter vaker lessen oversloeg op school. "Op een gegeven moment kreeg ze een vriendje: we wisten niet wie, hij is hier ook nooit thuis geweest. Toen hoorden we dat het een verkeerd jongetje is, die zit in het drugsmilieu. 'Wat verkoopt hij dan', vroeg ik mijn dochter. Ze zei: 'vapes (e-sigaretten, red.), wietlollies'. Ik zei: 'dat is illegale handel, willen wij niets mee te maken hebben'."

"Op een gegeven moment vonden wij vapes in haar slaapkamer verstopt. En nieuwe spulletjes, zoals kettinkjes. Ze loog toen we vroegen hoe ze eraan kwam. We wisten dat het niet klopte. Het ging van kwaad tot erger."

"We hebben wel eens gehad als ze van school kwam, dan stak ze haar band lek. En dan 's avonds laat belde ze: 'ja, ik kan niet thuiskomen want mijn band is lek.' Ik had die net geplakt. Die had ze zelf lek geprikt om maar niet naar huis te hoeven. Uiteindelijk heeft mijn vrouw haar opgehaald. Toen bleek ze al aardig wat drank op te hebben."

"Laatst mocht ze naar de kermis in Hippolytushoef, ze zou op tijd thuiskomen. Om 22.30 uur was ze er inderdaad, dus wij maakten ons geen zorgen meer. Tot we de volgende dag op de camera zagen dat ze een kwartier later uit het raam geklommen was. De dag erna gebeurde het weer en konden we haar niet vinden: via een drugsdealertje uiteindelijk vonden we haar."

Ingo is een echte Wieringer en kent veel mensen dankzij zijn horecazaak. In de afgelopen twee weken ontdekte Ingo steeds meer van het netwerk van dealers in de omgeving. "Pas dan hoor je hoe heftig het is. Van niets weet ik nu bijna alles en zelfs de mensen bij naam."

Zo komt hij erachter dat er veel gedeald wordt door jongeren, bijvoorbeeld rond school in Wieringerwerf en bij het ijsbaantje in Den Oever. "Het is niet zo moeilijk om ze op het spoor te komen. Er zijn zoveel ouders die op mijn zoektocht reageren, die allang bezig zijn in deze wereld, maar niet doordringen bij politie of op school. Er gebeurt niks: ze kunnen niks. Er zijn zoveel videobeelden van buren met daarop jongetjes die aan het dealen zijn, maar de politie kan er niks mee. Ze moeten op heterdaad betrapt worden."

Een woordvoerder van de politie reageert niet op de specifieke situatie rond Wieringen en de Wieringermeer, maar herkent het bredere probleem wel: "Dat jeugd verdovende middelen gebruikt is geen geheim. Waar wij vaak tegenaan lopen is dat mensen daar onderling wel over praten, maar dat ze dat niet doen met namen en rugnummers."

"Er wordt wel veel over gesproken, maar die info blijft om allerlei redenen binnenskamers. Dit gaat over kinderen van 13, 14 jaar. Daar hebben scholen en andere hulpverleningsinstanties ook een rol in. Het is heel Nederland breed, elke dag in het nieuws."

Hij vervolgt: "Ik wil mensen graag oproepen: deel deze informatie met je wijkagent of de politie, dan kunnen we daar allicht wat mee doen."

Voor Ingo en zijn vrouw was de maat vol nadat hun dochter 's nachts weggeglipt was. Hij nam haar mee om een rondje te rijden en reed in een keer door naar Zweden, waar het gezin een vakantiehuisje heeft. Even weg uit de Nederlandse omgeving.

"Je ziet gedragsveranderingen in je kind: het is je kind niet meer. We gaven haar op een gegeven moment straf en dat interesseerde haar niet meer. Ze lachte je in je gezicht gewoon uit. Dat waren de eerste tekenen die je oppikte dat er iets niet klopt. Vroeger als je straf gaf dan huilde ze, nu is ze bikkelhard."

"We zijn een week weggeweest, ik heb haar ondervraagd en met haar gesproken", vertelt hij. "Toen we in Zweden waren, was het heel leuk: het was de dochter die ze altijd is. Heel lief. We hebben samen gekookt. Toen we weer terug naar Nederland reden, veranderde ze weer. Ik maakte me zorgen over als ze weer terug moest naar school."

Ondertussen schakelt Ingo's vrouw in Nederland allerlei instanties en hulpverleners in. Direct na het weekend hebben ze verschillende gesprekken: ze zitten er bovenop.

Het is voor Ingo niet makkelijk om het verhaal op Facebook en in de media te delen, maar hij doet het om bewustzijn te creëren. "Voor ons gezin: wij komen er wel doorheen, wij redden het wel. Als het niet werkt moeten we het rigoureus gaan aanpakken, dat is ook geen probleem. Dan verhuis ik met mijn dochter naar Zweden. De ogen van andere ouders moeten geopend worden. Niet denken: mijn kind gebeurt het niet. Dat dachten wij ook."

"Ja, de school is zich er bewust van. Mijn vrouw is er heen geweest, gesproken met de mentor. Ze weten van het probleem, maar ze kunnen niks. Maar dat kan best, vind ik: beveiliging op school, ga ze maar fouilleren. Er zitten minstens twee dealertjes per klas op zo’n school." 

Tekst gaat door onder de afbeelding. 

Hij vervolgt: "De afgelopen 48 uur sinds de Facebookpost waren een rollercoaster. Ik krijg reacties van ouders van kinderen in hetzelfde groepje: op dezelfde school. Die ouders maken zich ook zorgen."

Na een lang Pinksterweekend begint deze week de school weer. "Voor ons even spannend hoe dat af gaat lopen, wat ze gaat doen. Gelukkig heeft ze Magister (een online roosterprogramma, red.). Je kan precies zien wanneer ze lesuitval heeft, of op school komt."

"We zitten er bovenop. Het is het beste voor je kind: je moet wel. Je moet niet denken: laat maar, het komt wel goed."

Ingo ziet hoe zijn net 15-jarige dochter via haar vriendje betrokken raakt bij illegale handel van wiet, vapes en sigaretten. En hij komt erachter dat het een wijdverbreid probleem is onder jongeren op Wieringen. Om te zorgen dat andere ouders de signalen herkennen, deelt hij het verhaal op Facebook. "Niet denken: mijn kind gebeurt het niet. Dat dachten wij ook."

Het speelt nu zo’n drie maanden, denkt hij. Maar zeker weet hij het niet: "Ze vertelt ons niets."

Voor Ingo en zijn vrouw waren de eerste signalen dat hun dochter vaker lessen oversloeg op school. "Op een gegeven moment kreeg ze een vriendje: we wisten niet wie, hij is hier ook nooit thuis geweest. Toen hoorden we dat het een verkeerd jongetje is, die zit in het drugsmilieu. 'Wat verkoopt hij dan', vroeg ik mijn dochter. Ze zei: 'vapes (e-sigaretten, red.), wietlollies'. Ik zei: 'dat is illegale handel, willen wij niets mee te maken hebben'.

"Op een gegeven moment vonden wij vapes in haar slaapkamer verstopt. En nieuwe spulletjes, zoals kettinkjes. Ze loog toen we vroegen hoe ze eraan kwam. We wisten dat het niet klopte. Het ging van kwaad tot erger."

"We hebben wel eens gehad als ze van school kwam, dan stak ze haar band lek. En dan 's avonds laat belde ze: 'ja, ik kan niet thuiskomen want mijn band is lek.' Ik had die net geplakt. Die had ze zelf lek geprikt om maar niet naar huis te hoeven. Uiteindelijk heeft mijn vrouw haar opgehaald. Toen bleek ze al aardig wat drank op te hebben."

"Laatst mocht ze naar de kermis in Hippolytushoef, ze zou op tijd thuiskomen. Om 22.30 uur was ze er inderdaad, dus wij maakten ons geen zorgen meer. Tot we de volgende dag op de camera zagen dat ze een kwartier later uit het raam geklommen was. De dag erna gebeurde het weer en konden we haar niet vinden: via een drugsdealertje uiteindelijk vonden we haar."

Ingo is een echte Wieringer en kent veel mensen dankzij zijn horecazaak. In de afgelopen twee weken ontdekte Ingo steeds meer van het netwerk van dealers in de omgeving. "Pas dan hoor je hoe heftig het is. Van niets weet ik nu bijna alles en zelfs de mensen bij naam."

Zo komt hij erachter dat er veel gedeald wordt door jongeren, bijvoorbeeld rond school in Wieringerwerf en bij het ijsbaantje in Den Oever. "Het is niet zo moeilijk om ze op het spoor te komen. Er zijn zoveel ouders die op mijn zoektocht reageren, die allang bezig zijn in deze wereld, maar niet doordringen bij politie of op school. Er gebeurt niks: ze kunnen niks. Er zijn zoveel videobeelden van buren met daarop jongetjes die aan het dealen zijn, maar de politie kan er niks mee. Ze moeten op heterdaad betrapt worden."

Een woordvoerder van de politie reageert niet op de specifieke situatie rond Wieringen en de Wieringermeer, maar herkent het bredere probleem wel: "Dat jeugd verdovende middelen gebruikt is geen geheim. Waar wij vaak tegenaan lopen is dat mensen daar onderling wel over praten, maar dat ze dat niet doen met namen en rugnummers."

"Er wordt wel veel over gesproken, maar die info blijft om allerlei redenen binnenskamers. Dit gaat over kinderen van 13, 14 jaar. Daar hebben scholen en andere hulpverleningsinstanties ook een rol in. Het is heel Nederland breed, elke dag in het nieuws."

Hij vervolgt: "Ik wil mensen graag oproepen: deel deze informatie met je wijkagent of de politie, dan kunnen we daar allicht wat mee doen."

Voor Ingo en zijn vrouw was de maat vol nadat hun dochter 's nachts weggeglipt was. Hij nam haar mee om een rondje te rijden en reed in een keer door naar Zweden, waar het gezin een vakantiehuisje heeft. Even weg uit de Nederlandse omgeving.

"Je ziet gedragsveranderingen in je kind: het is je kind niet meer. We gaven haar op een gegeven moment straf en dat interesseerde haar niet meer. Ze lachte je in je gezicht gewoon uit. Dat waren de eerste tekenen die je oppikte dat er iets niet klopt. Vroeger als je straf gaf dan huilde ze, nu is ze bikkelhard."

"We zijn een week weggeweest, ik heb haar ondervraagd en met haar gesproken", vertelt hij. "Toen we in Zweden waren, was het heel leuk: het was de dochter die ze altijd is. Heel lief. We hebben samen gekookt. Toen we weer terug naar Nederland reden, veranderde ze weer. Ik maakte me zorgen over als ze weer terug moest naar school."

Ondertussen schakelt Ingo's vrouw in Nederland allerlei instanties en hulpverleners in. Direct na het weekend hebben ze verschillende gesprekken: ze zitten er bovenop.

Het is voor Ingo niet makkelijk om het verhaal op Facebook en in de media te delen, maar hij doet het om bewustzijn te creëren. "Voor ons gezin: wij komen er wel doorheen, wij redden het wel. Als het niet werkt moeten we het rigoureus gaan aanpakken, dat is ook geen probleem. Dan verhuis ik met mijn dochter naar Zweden. De ogen van andere ouders moeten geopend worden. Niet denken: mijn kind gebeurt het niet. Dat dachten wij ook."

"Ja de school is er bewust van. Mijn vrouw is er heen geweest, gesproken met de mentor. Ze weten van het probleem maar ze kunnen niks. Maar dat kan best, vind ik: beveiliging op school, ga ze maar fouilleren. Er zitten minstens twee dealertjes per klas op zo’n school." 

Hij vervolgt: "De afgelopen 48 uur sinds de Facebookpost waren een rollercoaster. Ik krijg reacties van ouders van kinderen in hetzelfde groepje: op dezelfde school. Die ouders maken zich ook zorgen."

Na een lang Pinksterweekend begint deze week de school weer. "Voor ons even spannend hoe dat af gaat lopen, wat ze gaat doen. Gelukkig heeft ze Magister (een online roosterprogramma, red.). Je kan precies zien wanneer ze lesuitval heeft, of op school komt."

"We zitten er bovenop. Het is het beste voor je kind: je moet wel. Je moet niet denken: laat maar, het komt wel goed."

Om duizenden arbeidsmigranten in de toekomst een onderdak te kunnen bieden, werden er 19 'voorkeurslocaties' in kaart gebracht. Toch komt het inrichten van deze locaties moeizaam op gang. Na een half jaar heeft er maar één initiatiefnemer 'concrete interesse' getoond. Hoe staat de vlag erbij in West-Friesland?

De verwachting is dat het aantal arbeidsmigranten in West-Friesland de komende jaren verder zal toenemen. Tot 2030 moeten er duizenden 'logiesplekken' vervuld worden. Alleen het huisvesten is nog een groot probleem. 

Met die gedachte in het achterhoofd, werden er huisvestingslocaties in kaart gebracht. De zoektocht draaide om het vinden van tien tot twintig geschikte locaties, en met succes. 

In december vorig jaar bracht onderzoeksbureau Sweco, in opdracht van de zeven gemeenten in West-Friesland, een rapport naar buiten waarin 19 ’voorkeurszoekgebieden’ werden aangewezen als geschikte locatie. Hier kunnen arbeidsmigranten tijdelijk gehuisvest worden, en elke locatie biedt genoeg ruimte voor 300 mensen.

De bal ligt volgens de gemeenten nu bij de initiatiefnemers. Hoewel er inmiddels een half jaar is verstreken, heeft er maar één iemand 'concrete interesse' getoond. Vastgoedbedrijf Wokke Vastgoed B.V. uit Wieringerwerf heeft een plan ontwikkeld voor het voorkeursgebied tussen Wognum en Benningbroek. Het beslaat een gebied van zo’n 84.000 vierkante meter. 

"Het gaat in eerste instantie om een plek voor 300 arbeidsmigranten, in relatief kleine betaalbare flexwoningen van ongeveer 80 vierkante meter", aldus eigenaar Johan Wokke. Volgens hem is er ruimte om uit te breiden, mocht dat nodig zijn. "Hoe het plan zich verder ontwikkelt, hangt af van de politiek in Medemblik." 

De andere gemeenten hebben vooralsnog weinig succes. Dat het niet stormloopt, komt omdat er weinig tot geen interesse is. "Hoewel er gesprekken zijn gevoerd, heeft het nog niet geleid tot concrete plannen of ingediende verzoeken. Het heeft nog onvoldoende prioriteit", verklaart een woordvoerder van de gemeente Koggenland. 

In de gemeente Medemblik hangt de vlag er anders bij. Die heeft - naast het plan van Wokke Vastgoed B.V. - verscheidene ijzers in het vuur. "We hebben de afgelopen periode al een aantal interessante, oriënterende gesprekken gevoerd met initiatiefnemers", aldus wethouder Jeroen Broeders tegen NH. "Het is aan hen om nu met concrete plannen te komen, zodat wij deze kunnen beoordelen. Ook Wokke Vastgoed B.V. moet aan dat uitgangspunt voldoen."

De renovatie van landhuis Elswout op het gelijknamige landgoed in Overveen is klaar. Daarmee is ook het levenswerk van vastgoedontwikkelaar Luigi Prins voltooid. Hij heeft twintig jaar van zijn bestaan in de restauratie van het monument gestoken. "Het heeft op sommige momenten tegengezeten. Ik heb mijn twijfels gehad of doorgaan wel verstandig was. Maar als ik nu zie hoe het is geworden, kan ik alleen maar zeggen dat het de moeite waard is geweest."

Prins heeft een paar dagen voor de officiële opening een select gezelschap uitgenodigd om vast rond te kijken in het landhuis. De vraag hoeveel geld de renovatie hem heeft gekost, komt onverwacht snel, maar Prins heeft zijn  antwoord klaar: "Ik ga daar niks over zeggen. Ik wilde alleen maar dat het heel bijzonder zou worden. En dat is gelukt. Het is een gebouw van internationale allure." 

Tekst gaat verder onder de video. 

Prins zou een boek kunnen schrijven over alle tegenslag tijdens de restauratie, en misschien gaat hij dat nog wel eens doen ook. De gevolgen van de economische crisis, waardoor de bouw een tijdje kwam stil te liggen, zullen dan zeker een paar hoofdstukken omvatten. Een 'bijna-ramp' vorige maand tijdens het plaatsen van zonnepanelen, zal er evenmin in ontbreken.

Een kraan kantelde bij die werkzaamheden en beschadigde onder meer een aantal zuilen. "Het hele gebouw stond te schudden", zegt Prins, die er zelf niet bij was. "Iedereen was in paniek over hoe ik zou reageren. Ze hebben me moeten 'begeleiden', zeg maar... Wat een toestand. Het is echt puzzelen geweest om alle brokstukken weer aan elkaar te lijmen en op de juiste plaats te zetten. Er is echt toverwerk verricht."

De kraan had nooit hoeven komen als hij had besloten geen zonnepanelen te plaatsen. Dan was het ongeluk hem bespaard gebleven. "Maar ja, ik wilde nu eenmaal dat we het meest duurzame monument zouden neerzetten. Er zit ook overal zit dubbelglas."  

Prins zegt duurzaamheid belangrijk te vinden en heeft om die reden materialen en voorwerpen een tweede leven gegeven. Verder veel marmer, Chinees houtsnijwerk, mahoniehouten lambriseringen en sierlijke plafonds. Hij is er onder meer voor in China geweest. Niet voor niets. "Want nu is het precies geworden zoals ik het wilde hebben. De rotte kies heeft een gouden vulling gekregen", zegt perfectionist Prins. "Wat ik nu ga doen? Ik denk dat ik in een diep zwart gat val. Nee hoor, er is nog genoeg op te knappen in Haarlem en omgeving." 

De renovatie van landhuis Elswout op het gelijknamige landgoed in Overveen is klaar. Daarmee is ook het levenswerk van vastgoedontwikkelaar Luigi Prins voltooid. Hij heeft twintig jaar van zijn bestaan in de restauratie van het monument gestoken. "Het heeft op sommige momenten tegengezeten. Ik heb mijn twijfels gehad of doorgaan wel verstandig was. Maar als ik nu zie hoe het is geworden, kan ik alleen maar zeggen dat het de moeite waard is geweest."

Prins heeft een paar dagen voor de officiële opening een select gezelschap uitgenodigd om vast rond te kijken in het landhuis. De vraag hoeveel geld de renovatie hem heeft gekost, komt onverwacht snel, maar Prins heeft zijn  antwoord klaar: "Ik ga daar niks over zeggen. Ik wilde alleen maar dat het heel bijzonder zou worden. En dat is gelukt. Het is een gebouw van internationale allure." 

Tekst gaat verder onder de video. 

Prins zou een boek kunnen schrijven over alle tegenslag tijdens de restauratie, en misschien gaat hij dat nog wel eens doen ook. De gevolgen van de economische crisis, waardoor de bouw een tijdje kwam stil te liggen, zullen dan zeker een paar hoofdstukken omvatten. Een 'bijna-ramp' vorige maand tijdens het plaatsen van zonnepanelen, zal er evenmin in ontbreken.

Een kraan kantelde bij die werkzaamheden en beschadigde onder meer een aantal zuilen. "Het hele gebouw stond te schudden", zegt Prins, die er zelf niet bij was. "Iedereen was in paniek over hoe ik zou reageren. Ze hebben me moeten 'begeleiden', zeg maar... Wat een toestand. Het is echt puzzelen geweest om alle brokstukken weer aan elkaar te lijmen en op de juiste plaats te zetten. Er is echt toverwerk verricht."

De kraan had nooit hoeven komen als hij had besloten geen zonnepanelen te plaatsen. Dan was het ongeluk hem bespaard gebleven. "Maar ja, ik wilde nu eenmaal dat we het meest duurzame monument zouden neerzetten. Er zit ook overal zit dubbelglas."  

Prins zegt duurzaamheid belangrijk te vinden en heeft om die reden materialen en voorwerpen een tweede leven gegeven. Verder veel marmer, Chinees houtsnijwerk, mahoniehouten lambriseringen en sierlijke plafonds. Hij is er onder meer voor in China geweest. Niet voor niets. "Want nu is het precies geworden zoals ik het wilde hebben", zegt perfectionist Prins. "Wat ik nu ga doen? Ik denk dat ik in een diep zwart gat val. Nee hoor, er is nog genoeg op te knappen in Haarlem en omgeving." 

Een auto is woensdagavond rond kwart voor elf langs de N247 in Broek in Waterland een sloot ingereden. Toen agenten arriveerden was er niemand in de auto te bekennen.

Volgens omstanders trof de politie op de N247 tussen 't Schouw en Broek in Waterland een grote ravage aan. Drie lantaarnpalen waren uit de grond gereden en even verderop lag een auto in de greppel, met de neus in de sloot. 

De politie heeft even later in het dorp iemand aangehouden voor het verlaten van de plaats van het ongeluk. Er zouden nog twee andere inzittenden zijn weggerend. Daar zoekt de politie nog naar. Of de drie personen gewond zijn geraakt is niet bekend.

Op de beruchte Aalsmeerse rotonde van de Burgemeester Kasteleinweg en de Dorpsstraat is rond 19.00 uur het zoveelste ongeluk gebeurd. Dit keer botste een maaltijdbezorger die op de fiets reed op een lijnbus van Connexxion. 

Dit gebeurde toen de bus de rotonde verliet. Bussen gaan op deze rotonde recht door het midden. Verkeerslichten waarschuwen overig verkeer als er een bus aankomt. In de voorruit van de bus zit door de botsing een flinke deuk, maar de maaltijdbezorger is niet gewond geraakt. Dat laat een woordvoerder van de politie aan NH weten.

Een verslaggever ter plaatse zag na het ongeluk ongeveer twintig geschrokken passagiers uit de bus stappen. De bus kan niet meer verder rijden en de politie heeft de weg kort afgezet, 'maar we waren vooral even aanwezig ter bemiddeling', aldus de woordvoerder. 

Precies een week geleden gebeurde op de rotonde ook een ongeluk waar een lijnbus bij betrokken was. Toen schepte de bus een auto van de weg. Een week dáárvoor raakte een fietser gewond na een botsing met een lijnbus. NH zette de ongelukken van de afgelopen maanden op een rijtje in onderstaande tijdlijn.

Tekst gaat verder onder afbeelding

Monique de Haas, die naast de rotonde woont, is 'weer heel erg geschrokken', laat ze aan NH weten. Ze is zo gewend geraakt aan de ongelukken dat ze de geluiden meteen herkent en opspringt. Ook vandaag stond ze weer bij de rotonde. "Ik ben blij dat die jongen geen letsel heeft, maar hij was wel heel erg ontdaan." Monique bouwt een dossier op van alle ongelukken die er gebeuren in de hoop dat de gemeente maatregelen neemt. 

Tekst gaat verder onder video. 

Naast buurtbewoners trok ook busmaatschappij Connexxion bij de gemeente Aalsmeer over de veiligheid van de rotondes aan de bel. "Aanleiding was dat chauffeurs bij ons hebben gemeld dat er zich regelmatig gevaarlijke situaties voordoen", liet een woordvoerder toen weten. De chauffeurs krijgen sindsdien de aanwijzing mee om er extra voorzichtig te rijden, maar het blijft dus misgaan. 

Tekst gaat verder

Er is inmiddels wel een gesprek geweest tussen Vervoerregio Amsterdam, de gemeente, de provincie en de politie. De gemeente laat aan NH weten dat deze week een voorstel voor verbeteringen aan het college van Burgemeester en Wethouders wordt voorgelegd.

De gemeente vertelde eerder te denken aan oplossingen als drempels en verkeerslichten die pas op groen springen als de bus voldoende vaart heeft geminderd. Een derde mogelijkheid is het opheffen van de busstrook op de rotondes en de bus met het verkeer mee over de rotondes laten rijden.  

Rondom station Hilversum en aan de Hilversumseweg in Laren zijn weer volop wegwerkzaamheden. Om al het verkeer in goede banen te leiden, worden onder andere verkeersregelaars ingezet. Zij krijgen regelmatig te maken met agressieve weggebruikers. "Je moet dit werk aankunnen. Maar zolang je iedereen met een lach benadert, krijg je die ook terug", zeggen ze nuchter. 

Al vroeg in de morgen staat verkeersregelaar Abdel op de Hilversumseweg in Laren. Zijn taak: aangeven dat mensen die vanuit Laren komen, een omweg moeten maken. De meesten doen een raampje open: "Meneer, wat is hier de bedoeling?" 

Goedgehumeurd stapt Abdel op de weggebruikers af. Hij legt vriendelijk uit via welke weg ze kunnen rijden, om bij hun bestemming te komen. "Ik ben me er heel erg van bewust dat als ik ze net zo agressief benader, het uit de hand kan lopen. Ik blijf altijd aardig. Het helpt misschien ook wel dat ik het werk gewoon heel leuk vind."

Verkeersregelaar Machiel, die op de Schapenkamp in Hilversum staat, is minstens zo positief over zijn baan. Dat is bijzonder: hij heeft het namelijk flink voor de kiezen gehad. Zeven jaar geleden is hij tijdens zij werk aangereden toen hij schoolkinderen voor liet gaan. 

Een paar uur later werd hij wakker in het ziekenhuis. "Toen ik wakker werd was het eerste wat ik dacht: hoe gaat het met de kinderen? Zo werkt dat, als je dit werk doet." De persoon die hem aanreed bleek 'een onderwereld-type' te zijn, die iemand moest waarschuwen voor een kogel.

Machiel moest zes jaar revalideren. "Maar ik sta er weer. Ik ben er sterker uitgekomen. Als iemand mij nu met het k-woord uitscheldt, doet het me niks. Ik ga met iedereen altijd rustig het gesprek aan. Als ze zo boos blijven is dat niet mijn probleem. Ze moeten uiteindelijk toch doen wat ik zeg."

Roberto - eveneens verkeersregelaar in Hilversum - geniet ook volop van zijn werk. "Er zijn wel eens agressieve mensen, ja. Maar dan doe ik gewoon een stapje achteruit. Het heeft geen zin om boos terug te worden. Soms zeg ik: meneer of mevrouw, wat wilt u dat ik doe? Meestal zijn ze dan wel stil."

Veruit de meeste mensen zijn gewoon aardig, vindt Roberto. "Sommigen komen dan langs om even iets lekkers te brengen, koekjes of wat te drinken. Dan word ik gewoon extra blij. Dat overstijgt alle negativiteit die we soms ook meemaken."

Over twee jaar moet Roberto met pensioen, maar: "Zolang mijn benen het nog doen ga ik hiermee door. Ik vind het prachtig."

Medemblik doet een bijzondere proef met het inspecteren van kademuren in de haven. Namelijk met een onderwaterdrone. Dit soort inspecties zijn normaal gesproken lastig uit te voeren en dus wordt er vandaag op drie plekken gekeken of dit een oplossing kan zijn. 

Uitgerust met een camera én een sonar, gaat de drone te water. Wie een vliegende drone voor ogen heeft, heeft het mis. "Het is ontstaan van uit de ROV, Remotely Operated Vehicle, en dat werd in de offshore gebruikt. De manier waarop we technieken samenvoegen en een complete analyse maken, dat is behoorlijk innovatief", legt Karst Beens van H2O-Drones uit. 

Rechtstreeks kan er vanuit het commandocentrum op de kant meegekeken worden wat er onder het ogenschijnlijk rustige wateroppervlak te zien is. "Normaal gesproken doen duikers het werk maar dat kan gevaar met zich meebrengen en het zicht is vele malen beperkter." De onderwaterdrone kan tot 300 meter diep en tot 40 meter vooruit kijken. Het kan zo makkelijk grote oppervlaktes overzien en of er spullen liggen die er niet thuis horen. 

Op drie plekken vindt er een inspectie plaats. Zo zit er een verborgen duiker achter een damwand en op het Achterom wordt gekeken naar de staat van de kademuren en de betonnen liggers op de bodem die in 1978 zijn aangelegd. 

Ook kijkt de drone of er mogelijk een voorwerp op de bodem van de Oosterhaven ligt, na een melding van de havenmeester. Beens: "We komen van alles tegen wat gevaarlijk kan zijn voor schepen. Door het in kaart te brengen, kan beslist worden om het wel of niet weg te halen."

 Zo kijkt hij in de Oosterhaven niet alleen naar de kademuurconstructie, maar ook naar de melding die hij heeft gekregen van de havenmeester dat er mogelijk een voorwerp ligt.

Benno van Kampen, specialist water bij de Gemeente Medemblik draagt zorg voor de circa zes kilometer kademuur die de gemeente heeft. "We zijn aan het uitproberen wat er mogelijk is. Je moet regelmatig inspecteren of de kademuren niet voorover leunen of er scheuren in komen."

En dat kan op verschillende manieren. "Je hebt visuele inspecties, meettechnieken of droogleggen. Maar dat is veel ingrijpender dan met een onderwaterdrone." Er wordt gewerkt aan een nieuw protocol voor de kademuur inspecties. Nu is het afwachten op de resultaten, en of er verder onderzoek nodig is. 

Het seizoen van zon, zee, strand en een drankje is in volle gang. Strandpaviljoens doen er alles aan om hun gasten zo snel mogelijk te voorzien. Waar er vorig jaar nog een groot personeelstekort was en je geduld op het terras op de proef werd gesteld, lijkt het tij nu te zijn gekeerd door een professionelere aanpak. Sommige strandpaviljoens moeten zelfs vaak 'nee' verkopen aan sollicitanten.

Trendwatcher Gijsbregt Brouwer merkt dat het personeelstekort langzaam wegebt in de horeca. "Het probleem is er nog steeds, maar alarmerend is het niet meer", legt hij uit. 

Sinds vorig jaar merkt hij een grote omslag in de aanpak om personeelstekort aan te pakken: "Werken in de horeca is altijd gezellig, maar het heeft niet de beste reputatie. Sinds vorig jaar hebben ze hard gewerkt om het personeelsbeleid professioneler aan te pakken. We zien zelfs Amerikaanse toestanden waar de beste werknemer van de maand wordt beloond met een mooie vakantie op kosten van de baas. En grote zaken werken zelfs met een HR-manager die op zoek gaat naar het beste personeel." Het is een serieuze zaak geworden om niet met handjes tekort te komen.

Strandpaviljoen Rapa Nui uit Zandvoort leidt zelf haar personeel op en merkt dat dat een groot verschil maakt. "Nee, we herkennen het probleem niet van het personeelstekort. We zijn een van de weinigen die altijd nee moeten verkopen. Wat wij anders doen? Onze kracht zit in het zelf opleiden van mensen op een ongedwongen, relaxte manier. Dat werkt goed. Daarbij creëren we een leuke sfeer waardoor mensen elk jaar opnieuw terugkomen. Die mensen vertellen het weer aan hun vrienden die hier op hun beurt komen solliciteren. We zijn blij dat we het goed voor elkaar hebben en dat we daardoor nu op volle kracht kunnen draaien."

Dat goed personeel te paaien is met leuke extraatjes heeft strandpaviljoen Tent 6 uit Zandvoort goed begrepen. "Het is belangrijk om naast een marktconform salaris ook leuke extraatjes te bieden. Denk aan een fijne sfeer, wat heel belangrijk is, maar ook personeelsuitjes waardoor je elkaar ook naast het werk beter leert kennen. En niet onbelangrijk, je personeel moet weten dat je begrijpt wat hun werk inhoudt. Zo voelen ze zich beter begrepen en je kan het werk beter inschatten. Dit werkt voor ons waardoor we ook geen personeelstekort hebben."

Strandpaviljoens zijn anders dan andere horecazaken. Gijsbregt vertelt: "De horeca is een aparte wereld en dat zijn strandpaviljoens helemaal. Ze zijn nu nog meer in trek omdat jongeren na lang binnen zitten door COVID-19 of studeren graag een baantje buiten zoeken." 

"Twee trends vallen me op bij strandpaviljoens: ze worden steeds meer een restaurant, de keuken is enorm verrijkt", zegt Gijsbregt. "Waar je vroeger vooral een broodje kroket en een cola kon bestellen, kan je nu kiezen uit gerechten die top zijn. Dit vergt ook ander personeel dat ze aan willen trekken. Het tweede is dat ze zich richten tot een nichepubliek dat aangetrokken is tot bijvoorbeeld luxe of vegan. Door zich hiermee duidelijk in de markt te positioneren trekken ze het juiste personeel aan dat bij hen past. Het is goed om te zien dat de horeca door het personeelstekort van vorig jaar nu professioneler is geworden en dat ze daar de vruchten van plukken."

Het seizoen van zon, zee, strand en een drankje is in volle gang. Strandpaviljoens doen er alles aan om hun gasten zo snel mogelijk te voorzien. Waar er vorig jaar nog een groot personeelstekort was en je geduld op het terras op de proef werd gesteld, lijkt het tij nu te zijn gekeerd door een professionelere aanpak. Sommige strandpaviljoens moeten zelfs vaak 'nee' verkopen aan sollicitanten.

Trendwatcher Gijsbregt Brouwer merkt dat het personeelstekort langzaam wegebt in de horeca. "Het probleem is er nog steeds, maar alarmerend is het niet meer", legt hij uit. 

Sinds vorig jaar merkt hij een grote omslag in de aanpak om personeelstekort aan te pakken: "Werken in de horeca is altijd gezellig, maar het heeft niet de beste reputatie. Sinds vorig jaar hebben ze hard gewerkt om het personeelsbeleid professioneler aan te pakken. We zien zelfs Amerikaanse toestanden waar de beste werknemer van de maand wordt beloond met een mooie vakantie op kosten van de baas. En grote zaken werken zelfs met een HR-manager die op zoek gaat naar het beste personeel." Het is een serieuze zaak geworden om niet met handjes tekort te komen.

Strandpaviljoen Rapa Nui uit Zandvoort leidt zelf haar personeel op en merkt dat dat een groot verschil maakt. "Nee, we herkennen het probleem niet van het personeelstekort. We zijn een van de weinigen die altijd nee moeten verkopen. Wat wij anders doen? Onze kracht zit in het zelf opleiden van mensen op een ongedwongen, relaxte manier. Dat werkt goed. Daarbij creëren we een leuke sfeer waardoor mensen elk jaar opnieuw terugkomen. Die mensen vertellen het weer aan hun vrienden die hier op hun beurt komen solliciteren. We zijn blij dat we het goed voor elkaar hebben en dat we daardoor nu op volle kracht kunnen draaien."

Dat goed personeel te paaien is met leuke extraatjes heeft strandpaviljoen Tent 6 uit Zandvoort goed begrepen. "Het is belangrijk om naast een marktconform salaris ook leuke extraatjes te bieden. Denk aan een fijne sfeer, wat heel belangrijk is, maar ook personeelsuitjes waardoor je elkaar ook naast het werk beter leert kennen. En niet onbelangrijk, je personeel moet weten dat je begrijpt wat hun werk inhoudt. Zo voelen ze zich beter begrepen en je kan het werk beter inschatten. Dit werkt voor ons waardoor we ook geen personeelstekort hebben."

Strandpaviljoens zijn anders dan andere horecazaken. Gijsbregt vertelt: "De horeca is een aparte wereld en dat zijn strandpaviljoens helemaal. Ze zijn nu nog meer in trek omdat jongeren na lang binnen zitten door COVID-19 of studeren graag een baantje buiten zoeken." 

"Twee trends vallen me op bij strandpaviljoens: ze worden steeds meer een restaurant, de keuken is enorm verrijkt", zegt Gijsbregt. "Waar je vroeger vooral een broodje kroket en een cola kon bestellen, kan je nu kiezen uit gerechten die top zijn. Dit vergt ook ander personeel dat ze aan willen trekken. Het tweede is dat ze zich richten tot een nichepubliek dat aangetrokken is tot bijvoorbeeld luxe of vegan. Door zich hiermee duidelijk in de markt te positioneren trekken ze het juiste personeel aan dat bij hen past. Het is goed om te zien dat de horeca door het personeelstekort van vorig jaar nu professioneler is geworden en dat ze daar de vruchten van plukken."

Met een flinke zwaai slaat Nick L. uit Aalten boos de deur van de rechtszaal achter zich dicht. De 41-jarige ex-chauffeur heeft net te horen gekregen dat hij twee weken de cel in moet en een boete van 500 euro moet betalen. L. ramde met een decorstuk van een kermisattractie het spoorviaduct boven de N242 bij Heerhugowaard. Zijn rijbewijs bleek al eerder te zijn ingenomen. "Ik had beter na moeten denken."

Zonder advocaat zat L. vanmorgen in het beklaagdenbankje bij de rechtbank in Alkmaar. Die is volgens hem niet op komen dagen. De rechtszaal is gevuld met nieuwsgierige studenten die weleens willen weten hoe het er bij de politierechter aan toegaat. "Wilt u wel een advocaat?", vraagt de rechter. "Ik weet dat ik fout zit dus wat heeft een advocaat voor zin?", vertelt L. schuldbewust. "Laten we maar doorgaan."

Op de heenweg wist L. wel dat zijn vrachtwagen hoger was dan vier meter, maar door de laadvloer van zijn vrachtwagen te laten zakken, paste hij net onder het spoorviaduct bij de N242. "Er staat wel vier meter op het verkeersbord maar in werkelijkheid is het altijd net tien centimeter hoger. Als je heel rustig rijdt, kom je wel onderdoor, ik heb daarom de gok gewaagd."

Die gok ging op de terugweg op 22 juni 2022 compleet fout. De vrachtwagen, met daarop een gigantische octopus die een wereldbol omklemd, raakt het spoorviaduct. Het treinverkeer moet daardoor tijdelijk worden stilgelegd. Nadat medewerkers van ProRail hebben geconstateerd dat de brug nog veilig is, kunnen de treinen weer rijden.

Er komen ook enkele brokstukken van de kermisattractie op de weg terecht. "Was u zich ervan bewust dat dit gevaarlijk is voor het verkeer?", vraagt de rechter. "Jazeker, de baas vertelde aan de telefoon dat ik weg moest rijden maar dat heb ik bewust niet gedaan. Ik heb mijn wagen meteen aan de kant gezet."

Het is niet de eerste keer dat een vrachtwagen zich klem rijdt bij het spoorviaduct in Heerhugowaard. Het viaduct is een ware plaag voor vrachtwagenchauffeurs die kennelijk hun hoogte niet goed in kunnen schatten.

Twee maanden voor het ongeluk met de kermisattractie ramde een vrachtwagen met een klokkenspel nog het viaduct. De provincie Noord-Holland gaat onderzoeken hoe de verkeerssituatie daar verbeterd kan worden (zie kader onder artikel). 

"Het is een onveilige verkeerssituatie daar", verdedigt L. zich bij de rechter. "Ik ben niet de enige." Veel mag het verweer echter niet baten. De chauffeur reed namelijk rond zonder geldig rijbewijs. Dat was in 2018 al in beslag genomen. En het was ook niet de eerste keer dat hij betrapt werd zonder de juiste papieren.

Ook reed hij al eens met teveel alcohol op in het verkeer. "Er is sprake van recidive, meneer is herhaaldelijk veroordeeld maar lijkt zich er niks van aan te trekken", aldus de officier van justitie die vond dat de ex-chauffeur een straf van zes weken achter slot en grendel verdiende.

Waarom hij toch steeds weer achter het stuur kruipt zonder rijbewijs komt volgens Nick L. door de baas van de kermis. "Als je niet rijdt en weigert, krijg je allerlei ziektes over je heen", vertelt L. "De baas verklaarde later ook nog dat hij mij nooit opdracht heeft gegeven voor deze klus. Ik werk daar nu dus ook niet meer."

De rechter veroordeelt de man uiteindelijk tot twee weken gevangenisstraf, ook moet hij een boete van 500 euro betalen. "U wist dat u niet mocht rijden en dat de vrachtwagen te hoog was maar deed dat toch. Het was ook niet de eerste keer. Dit zijn ernstige feiten, dit had uiteindelijk veel erger af kunnen lopen." 

Het spoorviaduct boven de N242 bij Heerhugowaard is berucht vanwege de vele ongelukken. Deze vrachtwagenchauffeur vergiste zich in 2019 ook lelijk in de hoogte van zijn lading

De waterkwaliteit van het Spaarne en de Haarlemse grachten ligt onder de loep. Dit keer is het voor de organisatie van de Swim to Fight Cancer spannender dan ooit tevoren wat de uitslag van het laboratorium onderzoek donderdag zal zijn. Vorig jaar nog bleek twee dagen voor het evenement teveel blauwalgen en andere bacteriën in het water op de zwemroute te zitten. Adviseur waterkwaliteit Wouter Balster van het Hoogheemraadschap Rijnland weet hoe en waarop wordt gelet. 

Al drie weken lang nemen onderzoekers van het Wateronderzoek- en adviesbureau Aquon op zes plekken monsters langs de route van de Swim to Fight Cancer, dat zondag plaatsvindt. Bij de Catherijnebrug over het Spaarne, de Begijnebrug in de Bakenessergracht, de Korte Veerstraat, de steiger bij de Vissersbocht en de Jansbrug op de Nieuwe Gracht. 

Vorig jaar was het een bittere pil voor de organisatie van de Swim, waarmee geld ingezameld wordt voor onderzoek naar kanker. "Onze grootste vrees is werkelijkheid geworden", zei voorzitter Dick Kol toen hij het evenement aflaste omdat er een explosie aan blauwalgen werd geconstateerd. Dat was op 16 september, twee dagen voordat de zwemmers het water in zouden springen. 

Tekst gaat door onder de kaart

Het Hoogheemraadschap Rijnland komt morgen met het definitieve advies. En daarbij wordt niet over één nacht ijs gegaan, legt waterkwaliteitsexpert Wouter Balster uit. 

"Blauwalgen. Dat zijn kleine cellen die toxisch stofjes kunnen uitscheiden. Zwemmers worden dan ziek of krijgen huidklachten." Maar Balster heeft nog een boosdoener op het vizier: "Poepbacteriën, zoals E-coli. Die kan in het water terecht komen door uitwerpselen van vogels of van koeien. Van die laatste dieren hebben we natuurlijk niet veel last in Haarlem. Maar het kan ook uit het riool komen, als er bijvoorbeeld veel neerslag is en het riool overloopt."

De uitwerpselen van vogels roept wel een vervolgvraag op. Hoe zit dat met de heersende vogelgriep? Kan dat nog via  vogelpoep in het water verspreid worden?  "Dat is nog lastig vast te stellen", zegt Wouter Balster. "Maar als er veel vogels zijn, dan is er ook veel vogelpoep en dan overschrijd je de norm en krijg je toch een negatief advies."

"Het advies dat wij van het Hoogheemraadschap over de waterkwaliteit geven, gaat volgens een protocol van het STOWA, het kenniscentrum voor de waterschappen. Op verschillende locaties nemen we watermonsters. Dat wordt niet zomaar uit het water geschept, maar door gecertificeerde monsternemers op zo'n 30 centimeter waterdiepte." En volgens Balster moet het ook niet in een hoekje met veel afval genomen worden. "Het moet wel representatief zijn voor het water waarin gezwommen wordt." In het laboratorium van Aquon in Leiden worden dan analyses verricht. 

Tekst gaat door onder de foto

"We hebben zwemwaternormen die ook gehanteerd worden bij vaste zwemlocaties in de natuur. En dan mogen er bijvoorbeeld niet meer dan 400 kolonies van de poepbacteriën aangetroffen worden."

Balster probeert niet al te technisch te worden. In het Blauwalgenprotocol van het RIVM wordt twee risiconiveaus gebruikt, waarbij een waarschuwing of een negatief zwemadvies wordt afgevaardigd. "Het besluit om de Swim door te laten gaan ligt wel bij de organisatie van het evenement. Het Hoogheemraadschap Rijnland geeft puur een advies over de zwemwaterkwaliteit."

Vorig jaar zou de Swim to Fight Cancer in september plaatsvinden. Het water was in de zomer flink opgewarmd en dan krijgen op meerdere zwemlocaties in de natuur bacteriën vrij spel. "Nu is het nog niet zo warm geweest en dat is dus een positieve ontwikkeling. Maar het zou best wel kunnen."

Toch denkt de waterkwaliteitsexpert Balster niet dat het water in een stad nu al een broeinest is voor algen en bacteriën. "Grotere wateren met veel doorstroming vinden de blauwalgen niet zo fijn. De kans dat de normen dan overschreden worden is erg klein. Maar door een paar warme dagen kan de blauwalgpopulatie in het water wel snel groeien."

De temperatuur van het water is ook van belang of de mens er goed in gedijt. Zwembond KNZB vindt dat er niet gezwommen kan worden in water met een temperatuur onder de 16 graden. Vrijwilligers van de organisatie van de Haarlemse editie van de Swim houden dan ook met enige regelmaat de thermometer in het water van het Spaarne. "We zien dat het water koel blijft, zo tussen de 17 en 19 graden. Maar het zal volgens mij niet snel daaronder komen."

"Tot nu toe hebben we geen reden om aan te nemen dat de waterkwaliteit slecht is, maar de metingen moeten dat uitwijzen. Het blijft lastig te voorspellen." Dat de watermonsters al een paar weken lang worden genomen, geeft volgens Wouter Balster aan dat er een gunstige uitgangspositie is. "Het is een soort vinger aan de pols. En hadden we al wat gesignaleerd, dan konden wij ons peilbeheer bekijken en de organisatie uitzoeken of er alternatieve mogelijkheden in het zwemparcours waren." 

Het advies van het Hoogheemraadschap Rijnland is dus niet dwingend. Maar de organisatie van de Swim to Fight Cancer zal het zonder meer opvolgen, laat Milanne Theunissen weten. "Je kan het niet maken als het zwemadvies negatief is en dat dan mensen ziek worden. Dat kan echt niet."

KLM en vijf vakbonden zijn razend vanwege het eindoordeel van de zogenoemde staatsagent over de miljardensteun die de maatschappij kreeg in de coronacrisis. De staatagent, die door het ministerie van Financiën was aangesteld om te controleren of KLM zich wel aan de voorwaarden hield, maakt korte metten met het bedrijf. Volgens KLM en de bonden zuigt de staatsagent enkele conclusies uit zijn duim.

Staatsagent Jeroen Kremers stelt dat KLM zich niet voldoende aan de voorwaarden heeft gehouden voor het steunpakket van 3,4 miljard euro, zoals besparen op personeelskosten en afzien van het uitkeren van winstdeling aan het personeel. Kremers oordeelt ook dat de maatschappij afspraken over belastingvoordelen voor piloten aan haar laars lapt.

KLM heeft de leningen inmiddels terugbetaald, maar dat gaat voor de staatsagent niet ver genoeg. Volgens Kremers zou KLM onterecht ontvangen staatssteun ook moeten terugbetalen. Hij vindt dat eerlijk tegenover andere bedrijven 'die wel de voorwaarden van overheidssteun respecteren.' Ook vindt Kremers dat de overheid een gang naar de rechter moet overwegen.

Vijf vakbonden, waaronder die van de piloten, het cabinepersoneel en technici, hebben woest gereageerd op het eindoordeel en beschuldigen Kremers van het spreiden van onjuistheden en persoonlijke meningen. Volgens de bonden heeft het personeel fors ingeleverd en zijn alle besparingen in de coronacrisis gehaald.

"Deze vijfde en laatste rapportage leest als een ware kruistocht tegen KLM en haar werknemers. De staatsagent gaat daarmee volledig buiten zijn boekje", laten de bonden in een gezamenlijke verklaring weten.

KLM noemt het rapport een 'mengeling van feiten'. De maatschappij verbaast zich bijvoorbeeld over voorbarige uitspraken van Kremers over kostenbesparingen van dit jaar, maar waarvan de uitkomst nog niet vaststaat.

Net als de bonden benadrukt KLM dat er aan de kostenbesparingen zouden zijn voldaan. De kritiek op belastingvoordelen voor de piloten noemt de maatschappij onterecht. "Ook richt de staatsagent zijn pijlen op onze vliegers. Wij staan voor alle KLM’ers, maken afspraken met de vakbonden over voorwaarden en nemen dan ook afstand van de opmerkingen van de staatsagent in de rapportage."

Morgen debatteert de Tweede Kamer met minister Kaag van Financiën over het eindoordeel.

Goed nieuws voor de bewoners van de Johannes Geradtsweg: de gemeente Hilversum ziet toch af van een fiets- en voetgangersbrug plus opstelstrook over het spoor op deze drukke verkeersader. Waar de omwonenden al aangaven dat dit geen oplossing zou zijn voor het verkeersprobleem concludeert nu ook de gemeente dat het geen verbetering is voor de doorstroming. Hiermee houdt Hilversum ook nog eens de nodige euro's op zak. 

Vandaag heeft burgemeester en wethouders besloten het idee van een fiets- en voetgangersbrug en het verlengen van de rechtsafstrook met 140 meter richting het Mediapark af te schieten. In eerste instantie leek dit de vier coalitiepartijen juist een goed idee. Hart voor Hilversum, VVD, CDA en GroenLinks hadden deze maatregel tot onvrede van de buurt opgenomen in hun akkoord.

Maar uit nader onderzoek blijkt deze verkeersmaatregel niet het gewenste effect te heeft.  Vooral in de ochtendspits zou er nog steeds sprake zijn van flinke belemmering van het autoverkeer op de Johannes Geradtsweg, zo wijst verdere verdieping uit. 

Daar komt nog eens bij dat Hilversum flink in de buidel had moeten tasten om het viaduct te verbreden. Waar in eerste instantie was uitgegaan van een prijskaartje van net iets meer dan 3 miljoen euro blijken de kosten inmiddels gestegen te zijn naar dik 7,5 miljoen euro. Dat is het Hilversumse college te gortig. Deze stijging is onder andere te wijten aan de coronapandemie en de oorlog in de Oekraïne, luidt de uitleg van de gemeente. 

Nu de fietsbrug niet dé oplossing blijkt te zijn die het college gedacht had, gaat de zoektocht naar een geschikte maatregel onverdroten voort. Dat laat wethouder Bart Heller weten. "Wij blijven vastbesloten om de doorstroming op de buitenring te verbeteren", zegt de GroenLinks-bestuurder. "Het Uitvoeringsprogramma Mobiliteit dat we voor de zomer voorleggen aan de gemeenteraad zal ook een shortlist bevatten van mogelijke maatregelen om de doorstroming op de Johannes Geradtsweg en de Diependaalselaan te verbeteren."

De gemeente zal ook wel verder moeten nadenken over een passende oplossing, want dat eisen de bewoners van de Johannes Geradtsweg. Al vele jaren geven zij aan gek te worden van de vele duizenden auto's die Hilversum in- en uitrijden en voor hun huis langsgaan. In de ochtend- en avondspits staat het er sowieso altijd vast. Iedere dag zitten ze in de dampen van de uitlaatgassen en meer. 

Met het besluit van de politiek om de kleine spoorbomen te gaan sluiten, zijn de bewoners nog steviger in het verweer gekomen. Die sluiting betekent voor hen nog meer verkeer door hun straat, terwijl de taks al al lang bereikt is. Wethouders en ambtenaren hebben pittige gesprekken gevoerd met elkaar over wat voor maatregelen er dan moeten komen. Vooralsnog hebben de partijen elkaar niet gevonden.

In november klom een delegatie van de bewoners in de pen omdat ze boos was. Dat het college een plan aan het maken was voor een fietsbrug inclusief langere opstelstrook zonder dat de bewoners hierin gekend waren, schoot hen compleet in het verkeerde keelgat. Een van de eisen was dan ook dat dit voorstel direct van tafel ging. Dat is niet meteen geworden, maar na onderzoek heeft Hilversum dik een half jaar later toch de stekker uit dit project getrokken.

Goed nieuws voor de bewoners van de Johannes Geradtsweg: de gemeente Hilversum ziet toch af van een fiets- en voetgangersbrug plus opstelstrook over het spoor op deze drukke verkeersader. Waar de omwonenden al aangaven dat dit geen oplossing zou zijn voor het verkeersprobleem concludeert nu ook de gemeente dat het geen verbetering is voor de doorstroming. Hiermee houdt Hilversum ook nog eens de nodige euro's op zak. 

Vandaag heeft burgemeester en wethouders besloten het idee van een fiets- en voetgangersbrug en het verlengen van de rechtsafstrook met 140 meter richting het Mediapark af te schieten. In eerste instantie leek dit de vier coalitiepartijen juist een goed idee. Hart voor Hilversum, VVD, CDA en GroenLinks hadden deze maatregel tot onvrede van de buurt opgenomen in hun akkoord.

Maar uit nader onderzoek blijkt deze verkeersmaatregel niet het gewenste effect te heeft.  Vooral in de ochtendspits zou er nog steeds sprake zijn van flinke belemmering van het autoverkeer op de Johannes Geradtsweg, zo wijst verdere verdieping uit. 

Daar komt nog eens bij dat Hilversum flink in de buidel had moeten tasten om het viaduct te verbreden. Waar in eerste instantie was uitgegaan van een prijskaartje van net iets meer dan 3 miljoen euro blijken de kosten inmiddels gestegen te zijn naar dik 7,5 miljoen euro. Dat is het Hilversumse college te gortig. Deze stijging is onder andere te wijten aan de coronapandemie en de oorlog in de Oekraïne, luidt de uitleg van de gemeente. 

Nu de fietsbrug niet dé oplossing blijkt te zijn die het college gedacht had, gaat de zoektocht naar een geschikte maatregel onverdroten voort. Dat laat wethouder Bart Heller weten. "Wij blijven vastbesloten om de doorstroming op de buitenring te verbeteren", zegt de GroenLinks-bestuurder. "Het Uitvoeringsprogramma Mobiliteit dat we voor de zomer voorleggen aan de gemeenteraad zal ook een shortlist bevatten van mogelijke maatregelen om de doorstroming op de Johannes Geradtsweg en de Diependaalselaan te verbeteren."

De gemeente zal ook wel verder moeten nadenken over een passende oplossing, want dat eisen de bewoners van de Johannes Geradtsweg. Al vele jaren geven zij aan gek te worden van de vele duizenden auto's die Hilversum in- en uitrijden en voor hun huis langsgaan. In de ochtend- en avondspits staat het er sowieso altijd vast. Iedere dag zitten ze in de dampen van de uitlaatgassen en meer. 

Met het besluit van de politiek om de kleine spoorbomen te gaan sluiten, zijn de bewoners nog steviger in het verweer gekomen. Die sluiting betekent voor hen nog meer verkeer door hun straat, terwijl de taks al al lang bereikt is. Wethouders en ambtenaren hebben pittige gesprekken gevoerd met elkaar over wat voor maatregelen er dan moeten komen. Vooralsnog hebben de partijen elkaar niet gevonden.

In november klom een delegatie van de bewoners in de pen omdat ze boos was. Dat het college een plan aan het maken was voor een fietsbrug inclusief langere opstelstrook zonder dat de bewoners hierin gekend waren, schoot hen compleet in het verkeerde keelgat. Een van de eisen was dan ook dat dit voorstel direct van tafel ging. Dat is niet meteen geworden, maar na onderzoek heeft Hilversum dik een half jaar later toch de stekker uit dit project getrokken.