NH Nieuws

De man die in januari is opgepakt voor het bewaren van ruim 2000 kilo aan de drug ketamine in zijn schuur in Muiderberg staat vanmiddag voor de rechter. Na een anonieme tip deed de politie een inval in zijn woning. Daarbij werd een recordhoeveelheid van deze partydrugs aangetroffen en werd de man aangehouden.

De politie deed op 4 januari een inval in de woning aan de Googweg in Muiderberg. Veel wilde de politie nog niet kwijt over deze inval, maar later werd duidelijk waar het om ging.

In de schuur achter de woning werd een enorme hoeveelheid aan de drug ketamine aangetroffen. Het ging om maar liefst 2163 kilo, met een straatwaarde van 55 miljoen euro. Een recordvangst in Nederland. Het bleef niet alleen bij de partydrug ketamine. Ook werd er 513 gram hennep, 4942 gram fenethylamine en 11 gram lsd aangetroffen bij de inval. 

Tijdens deze inval werd de 54-jarige Naarder aangehouden. Vanmiddag moet hij zich voor het eerst verantwoorden voor de rechter in Lelystad. 

Het nieuws over de recordvangst ketamine ging als een lopend vuurtje rond in het kleine Muiderberg. NH nam eerder een kijkje bij de woning. Bekijk de onderstaande reportage.

Een fietsenmaker vinden die je fatbike wil repareren blijkt niet zo gemakkelijk. Een rondgang van NH leert dat diverse fietsenmakers uit de provincie de elektrische fietsen niet willen repareren. Ze vinden de fatbikes te gevaarlijk. "Ik wil niet dat er iets met mijn klanten gebeurt."

De fatbikes zijn mateloos populair onder jongeren. De speciale, elektrische fietsen zijn relatief goedkoop en zijn gemakkelijk op te voeren. Ze zijn in de mode, merken ze ook bij Bosstad Tweewielers XL in Hoofddorp. "We hebben het megadruk", vertelt medewerker Ricardo Troost. "Tegenwoordig vooral met fatbikes. Die zijn vaak na drie- of vierhonderd kilometer al aan nieuwe remblokjes en banden toe." Volgens de fietsenmaker komt dat vooral door de enorme snelheid die de fietsen bereiken. "Ze rijden heel hard en remmen heel laat."

En juist daardoor willen andere fietsenmakers hun handen niet branden aan de fatbikes. Ze vinden ze te gevaarlijk, vertelt Cesar te Nijenhuis van Harry Wielersport uit Naarden. "Ik blijf ervan weg, we staan er totaal niet achter."

Hij legt uit dat alle fietsen die zij verkopen of repareren voldoen aan de Europese veiligheidsnormen. Die schrijven voor dat elektrische fietsen maximaal 25 kilometer per uur mogen rijden, met een afwijking van tien procent. "Terwijl die fatbikes vaak niet eens een begrenzer hebben. Die gaan verschrikkelijk hard met een 800 of 1000 watt-motor."

Een e-bike, elektrische bakfiets of fatbike mag maar 250 watt aan vermogen hebben. Daardoor zijn de bestuurders van de pijlsnelle fatbikes zonder begrenzer meteen niet meer verzekerd als ze een ongeluk krijgen. Te Nijenhuis: "Ik wil niet dat er iets met mijn klanten gebeurt. Daarom blijf ik er ver van weg. We repareren alles, behalve fatbikes."

Ook bij Beekhoven Bikes in Amsterdam-Noord kun je niet met je fatbike terecht. "Dat hebben we ook nooit gedaan, want die markt is verstoord door het opvoeren en de jeugd die erop rijdt", zegt Jeffrey Beekhoven. "We willen voorkomen dat die jeugd hier langskomt en vraagt of wij er een gashendeltje op willen draaien of dat wij hun fatbike kunnen opvoeren."

Daarnaast speelt mee dat de kwaliteit van de fatbikes vaak niet om over naar huis te schrijven is. Volgens Beekhoven gaan ze erg snel kapot.  

Maar het kan ook anders. "Er zijn sinds een tijdje een paar merken die wel inzetten op 'legale' fatbikes", aldus Te Nijenhuis van Harry Wielersport. "Alleen die willen de mensen niet."

Dat ondervindt Paul van Bikes and Boards uit Amsterdam-IJburg aan den lijve. Zij verkopen sinds kort fatbikes van het merk Ruff Cycles, alleen loopt de verkoop nog niet denderend. "Want die hebben geen illegale gashendeltjes. De jeugd gaat liever voor die van AliExpress, die zijn een stuk goedkoper."

Een fatbike van het merk dat ze bij Bikes and Boards verkopen, kost al gauw drieduizend euro. Op AliExpress kan je ze al krijgen voor achthonderd. "Die zijn ook makkelijk op te voeren. Nee, wij raken die goedkope ook niet aan. Ik schroef er nog geen bel op."

Wie de komende maanden 's ochtends over de Plesmanweg rijdt, zal in een file belanden. De grote verkeersader van Beverwijk krijgt een make-over die in totaal een half jaar zal duren. Vervelend, zeker als je op tijd wil komen op het werk of de kinderen naar de buitenschoolse opvang brengt. Maar een oplossing is voorhanden om aan het fileleed te ontkomen. 

Als Lia Sloot (68) dinsdag een verdacht telefoontje krijgt, weet ze de direct hoe laat het is: ze heeft een oplichter aan de lijn. De Zwanenburgse besluit te doen alsof ze niets doorheeft en een poging te wagen de oplichter in de val te lokken. Met succes, want enkele uren later wordt zijn compagnon in haar woonkamer opgepakt. NH ging bij haar langs voor haar verhaal, én een reconstructie van haar gehaaide list. "Dat heb ik toch maar even gedaan."  

Omdat ze meerdere dorpsgenoten kent die zijn opgelicht door zogenaamde bankmedewerkers, gaan dinsdagmiddag alle alarmbellen af. Ze besluit het spelletje mee te spelen, in de hoop dat de oplichter iemand naar haar woning stuurt om haar pinpas of waardevolle eigendommen op te halen. En in de hoop dat ze wraak kan nemen. 

"Er zijn verdachte dingen gebeurd op uw rekening, er is geprobeerd drieduizend euro over te schrijven", herhaalt ze de woorden van de oplichter. "Dat hebben we gelukkig kunnen terughalen, maar er zijn ook verdachte bestellingen gedaan." 

Alleen Lia zelf kan die verdachte bestellingen ongedaan maken, beweert de oplichter. Hij sommeert haar om op haar computer in te loggen bij haar bank. De gewiekste dame doet alsof ze zijn aanwijzingen opvolgt, maar blijft 'gewoon lekker' in haar luie stoel zitten. "Ik zei: ik weet het niet hoor, maar ik krijg m'n computer niet aan. Hij doet het niet." 

Als Lia haar laptop na talloze tips van de oplichter zogenaamd nog steeds niet aan de praat heeft gekregen, besluit de 'bankmedewerker' een handige collega langs te sturen om haar te 'helpen'. In afwachting van zijn komst, houdt de oplichter Lia aan de lijn. 

Ze vertelt de oplichter dat ze even naar het toilet moet, maar belt ondertussen in de keuken met haar mobiel fluisterend de politie. Direct worden er twee agenten naar haar adres gestuurd om de zogenaamde bankmedewerker op te wachten. 

Nadat de politiemensen een telefoon met lopende stemrecorder in haar woonkamer hadden geplaatst, verstopten ze zich een verdieping hoger. "Een stond boven op de overloop en één in de slaapkamer", vertelt Lia waar de politiemensen zich schuil hielden. 

Ruim een uur nadat de oplichter de komst van de specialist heeft aangekondigd, staat hij voor haar deur. Ze laat hem binnen en zet haar computer aan, die het dan op 'magische wijze' weer doet. De 'specialist' gaat aan Lia's tafel zitten en vraagt om haar reader waarmee ze bij haar bank inlogt.

Ze doet alsof dat apparaatje in de keuken ligt, en seint daar de agenten in, die vanaf de trap hebben meegeluisterd. Als Lia haar woonkamer weer inloopt, komen de agenten tevoorschijn. "Jullie hebben het verkeerde huis uitgekozen", bitst Lia tegen de oplichter, waarna hij wordt aangehouden. Hij blijkt 16 jaar oud. "Hij was helemaal beduusd."  

Achteraf heeft Lia, die zichzelf als een koele kikker omschrijft, uitgebreid aangifte bij de politie gedaan. "Pas toen voelde ik de spanning", vertelt ze.

De politie bevestigt dat de bewoonster 'zo scherp is geweest' om de politie in te schakelen. Om ook de bellende oplichter te kunnen oppakken, zet de politie het onderzoek voort. In totaal heeft ze ruim twee uur met de zogenaamde bankmedewerker aan de lijn gehangen. "Maar de bank belt niet", zegt Lia gedecideerd voor de camera van NH.

"Medewerkers van de bank en de politie zullen nooit waardevolle spullen bij mensen komen ophalen", benadrukt de woordvoerder. 

Voor Juul, Puck en Liz (alle drie 13) is het een drukke week. Sinds afgelopen dinsdag zijn ze na school elke dag druk bezig met hun mozaïek voor de Bloemendagen in Anna Paulowna en Breezand. De traditie die ooit is begonnen bij hun ouders, wordt door de meiden al een aantal jaar met veel plezier overgenomen. 

Anna Paulowna en Breezand staan vanaf komende zaterdag in bloei door kunstwerken die inwoners zelf hebben gemaakt. Maar zo'n kunstwerk van hyacinten staat niet zomaar, daar zit uren werk in. En niet alleen volwassenen, maar ook kinderen doen met veel enthousiasme mee. Juul, Puck en Liz zijn sinds dinsdagmiddag druk in de weer. 

Ze moeten het de eerste dagen zonder hun zieke vriendin Eline doen, maar de meiden gaan vliegend van start. De taken zijn goed verdeeld en binnen no time zitten de eerste 'konten' van de hyacinten op het bord.

De meiden, die vorig jaar nog werden gekroond tot kampioenen in de categorie Jeugd, kregen meedoen aan de Bloemendagen met de paplepel ingegoten. "Mijn ouders deden het al toen ik nog een heel klein baby'tje was. Want toen lag ik hier gewoon een beetje te liggen en gingen zij prikken", vertelt Juul. 

Tekst gaat door onder de foto

Met deze jarenlange ervaring proberen de meiden ook dit jaar weer in de prijzen te vallen. Hun mozaïek van dit jaar staat in het teken van een kunstwerk van de Engelse kunstenaar Banksy. Met veel precisie wordt er door de 'konten' van de hyacinten een naaldje geprikt, die vervolgens op het bord terechtkomt.

Het is elke dag na school even hard werken om het mozaïek af te krijgen, maar de meiden vinden het vooral gezellig met elkaar. "Ja tuurlijk, want het gaat ook om het plezier", vertelt Juul. 

Voor Juul, Puck en Eline (alle drie 13) is het een drukke week. Sinds afgelopen dinsdag zijn ze na school elke dag druk bezig met hun mozaïek voor de Bloemendagen in Anna Paulowna en Breezand. De traditie die ooit is begonnen bij hun ouders, wordt door de meiden al een aantal jaar met veel plezier overgenomen. 

Anna Paulowna en Breezand staan vanaf komende zaterdag in bloei door kunstwerken die inwoners zelf hebben gemaakt. Maar zo'n kunstwerk van hyacinten staat niet zomaar, daar zit uren werk in. En niet alleen volwassenen, maar ook kinderen doen met veel enthousiasme mee. Juul, Puck en Eline zijn sinds dinsdagmiddag druk in de weer. 

Ze moeten het de eerste dagen zonder hun zieke vriendin Liz doen, maar de meiden gaan vliegend van start. De taken zijn goed verdeeld en binnen no time zitten de eerste 'konten' van de hyacinten op het bord.

De meiden, die vorig jaar nog werden gekroond tot kampioenen in de categorie Jeugd, kregen meedoen aan de Bloemendagen met de paplepel ingegoten. "Mijn ouders deden het al toen ik nog een heel klein baby'tje was. Want toen lag ik hier gewoon een beetje te liggen en gingen zij prikken", vertelt Juul. 

Tekst gaat door onder de foto

Met deze jarenlange ervaring proberen de meiden ook dit jaar weer in de prijzen te vallen. Hun mozaïek van dit jaar staat in het teken van een kunstwerk van de Engelse kunstenaar Banksy. Met veel precisie wordt er door de 'konten' van de hyacinten een naaldje geprikt, die vervolgens op het bord terechtkomt.

Het is elke dag na school even hard werken om het mozaïek af te krijgen, maar de meiden vinden het vooral gezellig met elkaar. "Ja tuurlijk, want het gaat ook om het plezier", vertelt Juul. 

Door gêne of onwetendheid bereikt Voedselbank Langedijk een heleboel mensen niet die wel hulp kunnen gebruiken. "Iedereen die er recht op heeft willen wij helpen. Maar wij denken dat twee derde niet bij ons komt shoppen, en dat is echt heel veel." Met een open dag morgen hopen ze de drempel voor nieuwkomers te verlagen.

"We hebben nog niet eerder een open dag gehouden", begint voorzitter Gerrit Struik in de radio-uitzending van NH Helpt. "Dus we hopen dat het werkt. Vooral omdat veel mensen de weg naar ons niet weten te vinden, terwijl ze er wel voor in aanmerking komen."

"We denken dat dat door schaamte komt of mensen kennen ons niet." Tijdens de open dag zijn er rondleidingen en wordt er informatie verstrekt. "Op woensdagen delen wij eten uit en kunnen mensen boven ook terecht in onze kledingbank. Per keer krijg je voor ongeveer vier dagen voedsel mee."

Dat kan een hoop schelen als je maar weinig te besteden hebt. "Je komt in aanmerking als klant als je als eenpersoonshuishoudens na aftrek van al je vaste lasten niet meer dan 330 euro per maand te besteden hebt. Voor een gezin met vier personen is dat 660 euro."

Maar naast voedsel en kleding biedt de voedselbank ook begeleiding. "Want na twee jaar moet je op eigen benen staan. Na die periode mag je niet meer aankloppen bij een voedselbank. Dus wij helpen mensen ook om dat voor elkaar te krijgen", legt Gerrit uit.

Een van die zogenoemde budgetcoaches is vrijwilliger Carla Danenberg. Ze voert intakegesprekken met nieuwe klanten en benadrukt vooral de zelfredzaamheid. "Ons motto is niet voor niks 'geen pakket zonder traject'. Het is de bedoeling dat mensen het uiteindelijk weer zelf gaan redden", vertelt ze aan mediapartner Streekstad Centraal.

Reden dat er zorgen leven dat een hoop mensen zichzelf te kort doen, is dat het aantal klanten van voedselbank na jaren stijging nu daalt. Dat zien ze ook in Langedijk, terwijl voor iedereen alle kosten stijgen op dit moment.

"Daarom willen we via de open dag zoveel mogelijk mensen bereiken", stelt Gerrit. "Al worden het zeventig of honderd nieuwe klanten meer: we zorgen dat er voor iedereen voldoende te shoppen is bij ons aan de Broekerwerf in Broek op Langedijk."

Het zit de huurders in Delftwijk in Haarlem-Noord niet lekker. Na de brand van vorige week in een flat aan de P.C. Boutenstraat komt een gevoel van ongerustheid weer naar boven. Met name het gebrek aan vluchtwegen en het hoge verloop van bewoners baart hen zorgen. “Ik voel mij hier steeds minder op m’n gemak.” 

De gebeurtenis van vorige week brengt oude gevoelens van onrust weer naar boven. Op donderdag was er brand in één van de appartementencomplexen aan de P.C. Boutenstraat. Twee bewoners moesten naar het ziekenhuis, een hond overleed. Ten oosten van de P.C. Boutenstraat staan nog vijf identieke flats, elk vier hoog, waar afgelopen jaren ook branden hebben gewoed.

Hans van Geijlswijk woont in één van die flats, in de Nico van Suchtelenstraat. Samen met enkele buurtgenoten vormt Hans een bewonerscommissie. “Ik heb al vijf branden in deze wijk meegemaakt”, vertelt hij. “Ik woon hier sinds 2012.” Al langer kaart hij zijn gevoel van onveiligheid aan bij de eigenaar van de flats: Pré Wonen. “Je gaat steeds weer denken wat er hier zou kunnen gebeuren.”

“Ik maak me het meest zorgen om de bewoners op de tweede en derde etage”, vertelt Hans tijdens een ronde door de buurt. “Dat komt doordat je in die woningen snel opgesloten zit. Er is geen galerij, alleen een trapportiek. Dus als er brand is in het portiek kan je geen kant op. Op de eerste etage kun je nog naar beneden springen. Op de vierde etage kan je vluchten via het dak. Maar op de tweede en derde verdieping moet je op het balkon wachten en maar hopen dat de brandweer er op tijd is om je te bevrijden.”

De balkons zijn gelegen aan een binnentuin. Aan de korte kanten is de binnentuin afgesloten met een hek. Dat is geen obstakel voor de brandweer, werd Hans verzekerd toen hij de situatie aankaartte. “Ze zeiden: die rijden zo het hek omver als het nodig is.” Tijdens de ronde door de buurt staan er voor het hek ook auto’s geparkeerd.

Tekst gaat verder onder de foto.

De situatie in Delftwijk is niet uniek. In heel Nederland staan flats uit de jaren ‘50 die net als hier in Haarlem geen brandtrap hebben. Voor complexen die nieuw gebouwd worden, gelden strengere regels. “Je kan ook met kleine verbeteringen de veiligheid al vergroten”, vindt Hans. “Bijvoorbeeld door rookmelders in de portieken te plaatsen.”

Als het aan hem ligt, dan ligt de verantwoordelijkheid niet alleen bij de woningbouwvereniging. “Ik wil niet alleen maar klagen. Ons aanspreekpunt van Pré Wonen doet hartstikke haar best. Waar het mij om gaat, is dat ook de bewoners een verantwoordelijkheid voelen. Maak hen alert op de gevaren. Pré Wonen zou bijvoorbeeld wel advies over brandveiligheid en vluchtwegen op het mededelingenbord kunnen hangen. Dat heb ik in 2020 al geadviseerd.”

Daar komt nog iets bij. Hans vraagt zich tijdens de ronde door de wijk hardop af of elke bewoner die verantwoordelijkheid wel wil en kan voelen. Dat gevoel wordt bevestigd door een andere bewoner die door de binnentuin loopt. “Iedereen moet goed kunnen wonen en een dak boven zijn hoofd hebben”, vindt deze mevrouw. “Maar je ziet toch dat hier steeds meer mensen met een rugzakje terechtkomen. Dan gebeurt het blijkbaar dat bewoners zelf brand stichten in hun appartement.”

Hans herkent die trend. “Er is niet veel contact tussen de bewoners. Pré Wonen heeft in het verleden wel geprobeerd er meer een sociaal geheel van te maken, maar dat is helaas niet gelukt. Mensen leven toch vooral langs elkaar heen, ook omdat er veel verloop is in de flats. Je hebt geen idee wat zich achter de voordeur afspeelt. En als je dan ziet dat er een bewoner terugkeert die al eerder brand heeft veroorzaakt, dan voel je je steeds minder op je gemak.”

Tekst gaat verder onder de foto. 

Pré Wonen laat in een reactie weten de onrust onder de bewoners te begrijpen, maar stelt dat er geen reden is tot zorg. "Deze flats voldoen aan de eisen vanuit het Besluit bouwwerken leefomgeving", meldt woordvoerder Saskia van Daalen. 

Volgens Pré Wonen is het doel van brandveiligheid vooral het vertragen van een brand. "Daarom zitten er rookmelders om mensen te waarschuwen en worden er brandwerende materialen gebruikt. Zodat bewoners in geval van brand tijd hebben om te vluchten. Als er brand is in een woning kan dat via het trappenhuis. Mocht dat niet mogelijk zijn, kan men via het balkon naar buiten en daar door de brandweer gered worden."

Op het moment van schrijven waren in de trappenhuizen van de complexen geen rookmelders zichtbaar.

Minder bezoekers, toegangssluizen waar iedereen gefouilleerd wordt en een verbod op vlaggen, borden en geluidsversterkende apparaten: de driehoek – burgemeester, politiecommissaris en hoofdofficier – neemt extra maatregelen om de Nationale Dodenherdenking op de Dam waardig te laten verlopen. Er bestaat namelijk een kans dat er spontane protestacties of verstoring, vanwege met name de oorlog tussen Israël en Hamas, plaatsvinden.

Alert en een beetje bezorgd, dat is burgemeester Femke Halsema nu er op 4 mei een Nationale Dodenherdenking op de Dam plaatsvindt in een gespannen samenleving. Een eenmansactie of georganiseerd protest zou zomaar de twee minuten stilte kunnen verstoren, is de analyse van de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid (NCTV) en de politie. Extra zorgen – in vergelijking met voorgaande jaren – voor terreur zijn er op dit moment niet.

Halsema: "Je merkt dat er een grote actiebereidheid is in Nederland en verontwaardiging over met name het conflict in Israël en Palestina. Wij zijn bezorgd dat het ook effect kan hebben op Dodenherdenking."

De driehoek neemt uitgebreide voorzorgsmaatregelen. Zo komen er toegangssluizen rondom de Dam waar gefouilleerd wordt, en worden er maar maximaal 10.000 mensen toegelaten, een halvering van het bezoekersaantal van de afgelopen jaren. Dit wordt gedaan om bij calamiteiten verdrukking te voorkomen. Bezoekers zullen in vakken worden geplaatst. Ook zijn vlaggen, borden en geluidsversterkende apparaten verboden om mee te nemen.

De driehoek geeft een duidelijke voorwaarschuwing: het helemaal voorkomen van wanordelijkheden is onmogelijk. "We doen er wel alles aan het te voorkomen en als het wel plaatsvindt zullen we zo snel mogelijk handhavend optreden. Wij wilden niet de stap zetten naar een besloten herdenking, daar is vanzelfsprekend wel over nagedacht", aldus Halsema.

Het eventuele optreden van de politie wordt balanceren op een dun koord: een verstoring zoals geschreeuw moet zo snel mogelijk worden beëindigd, maar het ingrijpen door agenten moet ergere ongeregeldheden voorkomen. Dus wat doe je bij grotere groepen die uit zijn op het verstoren van bijvoorbeeld de twee minuten stilte? Voor agenten wordt nog een handboek met richtlijnen uitgewerkt, zegt justitie.

"Ik ben gehouden aan wat de wet mij toestaat. Wij zien op dat gebied mogelijkheden om in te kunnen grijpen. Dan kunt u denken aan mensen aanhouden en van de Dam afhalen", legt René de Beukelaer, hoofdofficier van justitie in Amsterdam, uit.

Het Nationaal Comité 4 en 5 mei denkt nog na over hoe zij de 10.000 plekken gaan verdelen, om zo teleurgestelde mensen bij de toegangssluizen te voorkomen.

"Ik sta hier met een zeker gevoel van: dat dit nodig is, maar we doen dit juist om te beschermen wat we echt willen beschermen: een waardige Nationale Dodenherdenking op de Dam is het nodig dat we goed luisteren naar de veiligheidsdriehoek", aldus Wim van de Donk, voorzitter Nationaal Comité 4 en 5 mei.

Naast de Nationale Herdenking zijn er zoals elk jaar tientallen kleinere herdenkingen in de stad en vindt er voorafgaand aan de twee minuten stilte een stille tocht plaats, die eindigt op de Dam.

Dat die stille tocht ook daadwerkelijk in stilte plaatsvindt, is in eerste instantie een verantwoordelijkheid van het lokaal comité, vertelt Halsema. "Zij dringen er ook op aan te respecteren dat het een stille tocht en geen manifestatie is. De politie zal ook hier aanwezig en bij ongeregeldheden optreden."

Op dit moment is er één demonstratie bij de gemeente aangemeld. Welke boodschap zij willen verkondigen, is niet bekend. 

Halsema: "Er zijn 526.000 minuten in een jaar, dat zijn allemaal minuten waarin gedemonstreerd kan worden, maar respecteer de stilte van 4 mei. Dat is een moment waarop iedereen in Nederland terugdenkt aan de verschrikkelijkheden van de Tweede Wereldoorlog."

Fietsers die harder dan 20 kilometer per uur rijden mogen sinds vandaag in Amsterdam-West op de rijbaan rijden. Het gaat om een proef. Wethouder Melanie van der Horst van verkeer deed het vanochtend ook. "Het fietst hier gewoon heerlijk."

Van der Horst zegt dat sommige fietsers zich niet meer veilig voelen op het fietspad door bijvoorbeeld hard rijdende bakfietsen. Ook is dit fietspad vrij smal en rijden er regelmatig grote aantallen fietsers. "In de spits is het hier echt mega-druk", legt ze uit. "En mensen zitten elkaar echt enorm in de weg."

Met borden en deze blauwe vlakken wordt aangegeven waar de fietsers de rijbaan op mogen, maar druk is het daar vanochtend nog niet. "Als het druk is ga ik er wel rijden", zegt een fietser met een elektrische fiets.  Een meisje op een fatbike is minder enthousiast. "Als ik harder mag rijden ga ik het wel doen, ja. Maar als ik nog steeds 25 mag, dan blijf ik gewoon op het fietspad."

De proef duurt drie maanden en in die tijd bekijkt de gemeente hoeveel fietsers er de rijbaan op gaan, hoe ze daar met het andere verkeer mengen en vooral of het veiliger op het fietspad wordt. Ook wordt weggebruikers gevraagd naar hun ervaringen. 

"We denken allemaal dat het op deze manier veilig kan", zegt Van der Horst. "We hebben ook met duidelijke strepen en verf aangegeven dat het gebeurt. En dat is echt iets dat we moeten toetsen. Kan dit veilig genoeg? En dan kunnen we het op meerdere plekken in Amsterdam ook gaan doen. "

 Aan het eind van het jaar worden de resultaten bekend gemaakt.

Het lijkt erop dat de school voor Persoonlijk voortgezet onderwijs (Pvo) in Hoorn haar deuren moet sluiten. Het plan om de school voort te laten bestaan onder de vlag van het Atlas College is gestrand. Tot grote teleurstelling van personeel, leerlingen, ouders en het interim-bestuur. Meer dan 200 leerlingen moeten volgend schooljaar een nieuwe school zoeken.

In een gesprek met het Atlas College is eerder deze week gebleken dat er geen mogelijkheden op tafel liggen. De locatie in Hoorn van de landelijke onderwijsinstelling Scholen voor Persoonlijk voortgezet onderwijs (Pvo) ziet zichzelf nu genoodzaakt om de deuren te sluiten vanwege de leerlingenaantallen. Op deze school zitten momenteel ruim 200 kinderen, terwijl het volgens de ‘Wet Voortgezet Onderwijs’ 358 leerlingen (357,5 om heel precies te zijn) zouden moeten hebben.

Omdat er ook geen progressie zit in de aanwas van nieuwe leerlingen, ondanks door ouders georganiseerde open dagen, heeft het interim-bestuur besloten om de stekker er per 1 augustus uit te trekken. Hoewel de medezeggenschapsraad en ouderraadpleging officieel nog advies moeten uitbrengen, lijkt sluiting onvermijdelijk. "Het is een optelsom van diverse factoren waarom het Atlas College niet kan instappen om de school over te nemen", laat Pvo-woordvoerder Janneke Dijke weten.

Omdat het aantal leerlingen te laag is en blijft, staat de school financieel onder druk. Daarbij heeft de inspectie de onderwijskwaliteit als ‘zeer zwak’ beoordeeld. "Het risico om de school over te nemen is daardoor te groot voor een ander bestuur."

De teleurstelling is groot. Dijke: "Dit is heel zuur, verdrietig en jammer. Sluiting van een school wil je niet. Leerlingen zijn hier om een diploma te halen. Maar in deze situatie kunnen we niet anders. Ook voor de docenten is het een vervelende situatie. Ze kiezen een plek waar zij zich thuis voelen en het onderwijs kunnen geven dat bij hen past."

Voor de leerlingen en het personeel wordt gezocht naar een passende oplossing, benadrukt Dijke. Gezien de korte tijd tot aan de zomervakantie, is haast geboden. "Dat begrijpen wij maar al te goed. We zijn in gesprek met andere scholen in de regio om een overstap in goede banen te leiden."

Ouders van de leerlingen zijn inmiddels op de hoogte gebracht van de naderende sluiting. Ouders laten weten dat het besluit rauw op hun dak valt. "We zijn een beetje in shock", zegt een ouder. Ze voegt eraan toe dat leerlingen voor maandagavond een lijst moeten opstellen, waarop ze mogelijke keuzes voor een nieuwe school moeten opgeven. "Het is moeilijk om dit binnen zo'n korte tijd te doen. We weten niet welke lespakketten de scholen aanbieden en hoe zij bijvoorbeeld omgaan met (na)schoolse begeleiding." Volgens haar wordt er volgende week woensdag een informatieavond gehouden, waarbij diverse scholen uit de regio toelichting geven.

Een werkgroep van betrokken ouders is momenteel bezig om te bekijken wat ze nog kunnen betekenen om de school alsnog te kunnen behouden.

Een Alkmaarse zedendeliquent (73) lijkt weinig te hebben geleerd van een jarenlange tbs-behandeling voor een zedenmisdrijf. Slechts vier dagen nadat hij vorig jaar uit tbs was, is hij weer in de fout gegaan. Deze keer met twee broertjes van 11 en 13 jaar oud in de kleedkamer van het Heemskerkse zwembad De Waterakkers. Justitie eiste vandaag een nieuwe tbs-behandeling tegen hem. 

De zaak speelde vorig jaar februari. Vlak voor sluitingstijd van zwembad De Waterakkers in Heemskerk waren de verdachte en de twee jongens alleen in de ruime vierkante gemeenschappelijke mannenkleedkamer van De Waterakkers. Volgens de jongens heeft de man toen aan hun kruis gezeten en dingen gevraagd als "Weet je wat je hiermee kan?" Toen zou hij ook zijn eigen geslachtsdeel hebben laten zien.

Maar volgens de verdachte was het andersom: de jongens zouden hun geslachtsdeel aan hém hebben laten zien en hem vragen hebben gesteld. Er is één aanraking geweest, geeft hij toe: toen één van de jochies vroeg of de man zijn spierballen wilden voelen, heeft hij even in zijn biceps geknepen. 

De broertjes, allebei kwetsbaar met een laag IQ en een 'licht verstandelijke beperking', vertelden alles meteen tijdens het avondeten aan hun pleegmoeder, die de politie inschakelde. De week daarna herkenden de jongens de verdachte toen ze weer in het zwembad waren.

De verdachte is 73, ziet bijna niks meer en hoort ook niet goed. Hij keek tijdens de zitting van vandaag per ongeluk meestal de griffier aan en niet de rechter. Hij ontkent bij hoog en laag dat hij de jongens iets aangedaan heeft. "Ik ga niet bekennen wat ik niet heb gedaan. Ook al zou ik dan een lagere straf krijgen." 

Een lagere straf was het dan inderdaad waarschijnlijk geweest: nu ligt er een eis van tbs met dwangverpleging op tafel, een strenge vorm van begeleiding waar de 73-jarige van zijn levensdagen waarschijnlijk niet meer vanaf komt. Als hij wel had bekend, dan was er misschien een lichtere vorm van tbs geëist, zei de officier van justitie.

Ze eiste ook nog een gevangenisstraf, maar die heeft de hoogte van het voorarrest. De man zit al driekwart jaar gevangen.

De verdachte heeft de schijn nogal tegen vanwege zijn 'belaste verleden', zoals de rechter het noemde. De man zei vandaag zelf pedoseksueel te zijn. "Mijn geaardheid kan ik mezelf niet afnemen. Maar ik doe er niets meer mee", beloofde hij.

In 1989 is hij voor het eerst veroordeeld voor een zedendelict, in de jaren nul van deze eeuw kwam daar nog een veroordeling met tbs achteraan. In die zaken zou hij veel hebben geïnvesteerd in een vertrouwensband met zijn slachtoffers. Hij voerde dat vandaag aan als bewijs voor z'n onschuld: "De werkwijze is in dit geval totaal anders. Dat past niet bij mijn verleden."

De vorige tbs-straf eindigde op 8 februari 2023, vier dagen voordat de man zich met de twee jongens in de kleedkamer van De Waterakkers bevond.

De jongens en hun pleegmoeder waren vandaag niet in de rechtszaal. Het zou 'naar omstandigheden goed' met ze gaan. De rechter doet over twee weken uitspraak, op 2 mei om kwart voor één.

Het OM heeft tbs met dwangverpleging geëist tegen de 73-jarige verdachte van ontucht met twee broertjes van 13 en 11 jaar oud. Het zou op 12 februari van vorig jaar zijn gebeurd, in de kleedkamer van zwembad De Waterakkers in Heemskerk. Dat was maar vier dagen na het aflopen van de vorige jarenlange tbs-behandeling voor een ander zedenmisdrijf. Vandaag was de rechtszaak.

Vlak voor sluitingstijd van zwembad De Waterakkers in Heemskerk waren de verdachte en de twee jongens alleen in de ruime vierkante gemeenschappelijke mannenkleedkamer van De Waterakkers. Volgens de jongens heeft de man toen aan hun kruis gezeten en dingen gevraagd als "Weet je wat je hiermee kan?" Toen zou hij ook zijn eigen geslachtsdeel hebben laten zien.

Maar volgens de verdachte was het andersom: de jongens zouden hun geslachtsdeel aan hém hebben laten zien en hem vragen hebben gesteld. Er is één aanraking geweest, geeft hij toe: toen één van de jochies vroeg of de man zijn spierballen wilden voelen, heeft hij even in zijn biceps geknepen. 

De broertjes, allebei kwetsbaar met een laag IQ en een 'licht verstandelijke beperking', vertelden alles meteen tijdens het avondeten aan hun pleegmoeder, die de politie inschakelde. De week daarna herkenden de jongens de verdachte toen ze weer in het zwembad waren.

De verdachte is 73, ziet bijna niks meer en hoort ook niet goed. Hij keek tijdens de zitting van vandaag per ongeluk meestal de griffier aan en niet de rechter. Hij ontkent bij hoog en laag dat hij de jongens iets aangedaan heeft. "Ik ga niet bekennen wat ik niet heb gedaan. Ook al zou ik dan een lagere straf krijgen." 

Een lagere straf was het dan inderdaad waarschijnlijk geweest: nu ligt er een eis van tbs met dwangverpleging op tafel, een strenge vorm van begeleiding waar de 73-jarige van zijn levensdagen waarschijnlijk niet meer vanaf komt. Als hij wel had bekend, dan was er misschien een lichtere vorm van tbs geëist, zei de officier van justitie.

Ze eiste ook nog een gevangenisstraf, maar die heeft de hoogte van het voorarrest. De man zit al driekwart jaar gevangen.

De verdachte heeft de schijn nogal tegen vanwege zijn 'belaste verleden', zoals de rechter het noemde. De man zei vandaag zelf pedoseksueel te zijn. "Mijn geaardheid kan ik mezelf niet afnemen. Maar ik doe er niets meer mee", beloofde hij.

In 1989 is hij voor het eerst veroordeeld voor een zedendelict, in de jaren nul van deze eeuw kwam daar nog een veroordeling met tbs achteraan. In die zaken zou hij veel hebben geïnvesteerd in een vertrouwensband met zijn slachtoffers. Hij voerde dat vandaag aan als bewijs voor z'n onschuld: "De werkwijze is in dit geval totaal anders. Dat past niet bij mijn verleden."

De vorige tbs-straf eindigde op 8 februari 2023, vier dagen voordat de man zich met de twee jongens in de kleedkamer van De Waterakkers bevond.

De jongens en hun pleegmoeder waren vandaag niet in de rechtszaal. Het zou 'naar omstandigheden goed' met ze gaan. De rechter doet over twee weken uitspraak, op 2 mei om kwart voor één.

De Stichting tot Behoud van Brandweer Erfgoed heeft toch een tijdelijk onderdak gekregen van de gemeente Hilversum. Dat meldt de stichting. De groep redders van Hilversums brandweererfgoed dreigde vorig maand nog zonder onderdak te komen toen de gemeente aangaf het terrein te gaan saneren. 

De loods van de stichting staat midden op het MOB-complex, vlakbij het vliegveld van Hilversum. Meerdere loodsen in dit gebied worden binnenkort weggesaneerd, zodat een gebied 'terug kan worden gegeven aan de natuur'. Daaraan hangt een deadline in verband met een bijdrage van het Rijk, zo was de uitleg van de gemeente. Een andere plek voor onderdak van de stichting was er volgens de gemeente niet. Dus zouden drie historische brandweerwagens zomaar aan de straat komen te staan. 

Maar zover komt het voorlopig niet. De stichting laat namelijk weten dat ze van de gemeente tot uiterlijk eind juni volgend jaar gebruik mogen maken van de voormalige brandweergarage aan de Neuweg. "De auto's zijn dan dus weer even terug op het oorspronkelijke nest",  reageert de club opgelucht. 

Maar daarmee is de spreekwoordelijke brand nog niet meester. De zoektocht naar een permanent onderkomen is nog steeds bezig. 

Vorige maand ging NH langs bij de stichting. Bekijk de reportage hieronder. 

Verhalen uit de Tweede Wereldoorlog, verteld in de huizen waar het gebeurde. Komende zaterdag zijn bezoekers welkom in tweehonderd huizen door het hele land, waar nabestaanden en experts vertellen wat er zich in en rond dat huis afspeelde tijdens de oorlog. Zo vertelt Zaanse kinderboekenschrijver Hans Kuyper over Frans van Os. In 1943 zat Van Os, samen met Douwe Stoepboer, de Duitsers dwars op een inventieve manier.

De bezetter heeft op dat moment in eigen land een tekort aan arbeidskrachten in de fabrieken. Nederlandse mannen tussen de 18 en de 35 worden gedwongen tewerkgesteld. Daar wil het Zaanse verzet een stokje voor steken.

Frans van Os, oud-werknemer van het Gewestelijk Arbeidsbureau, neemt het initiatief om de administratie te vernietigen zodat het voor de Duitsers lastig wordt bij de juiste adressen aan te kloppen. Samen met Douwe Stoepboer steekt hij het gebouw in brand, terwijl anderen voor hen op de uitkijk staan.

"Dit is natuurlijk een plek die onherkenbaar veranderd is, maar hier stond het gebouw", vertelt Hans Kuyper al lopend over de Zaanse Oostzijde. Wijzend: "Het is werkelijk 50 meter van het huis van de brandweercommandant, hij had het bij wijze van spreken vanuit z'n huis kunnen blussen. Maar hij deed het niet." Een grote ravage bleef over.

Tekst loopt door onder de foto.

Het verhaal is hem al een lange tijd bekend, maar nog steeds klinkt er bewondering voor de verzetsmensen in zijn stem. "Ik kan me nauwelijks voorstellen hoeveel moed er nodig is om dat soort dingen te doen. Diep respect."

Bijzonder is dat Dorotée van Os, de dochter van Frans, zaterdag bij het huis van Hans Kuyper meer komt vertellen over de heldendaad van haar vader. "Ik heb besloten om het te doen om de herinnering aan de oorlog leven te houden en aandacht te vestigen op het moedige verzet. En het is ook een eerbetoon aan mijn vader."

Ze vervolgt: "Ik ben afgelopen maand 80 jaar geworden, dus ik ben een van de laatsten die het nog kan vertellen. Ik heb de verhalen nog gehoord van mijn moeder, mijn tantes en ooms. Hij heeft nooit een onderscheiding willen hebben, omdat hij vond dat het zijn plicht was. Hij heeft er zelf ook nooit over gesproken. Na de gebeurtenissen in de Zaanstreek is hij gevangengenomen. In Amersfoort en Vught heeft hij verschrikkelijke dingen meegemaakt."

Geïnteresseerden kunnen zaterdag vanaf 13.30 tot 14.30 uur en 15.00 tot 16.00 uur terecht op de Halstraat 7 in Zaandam. Kijk hier voor de andere locaties. 

Twee kinderen op een fiets zijn vanmiddag rond half vier aangereden door een auto op het kruispunt van de Kloosterlaan en het Spinozahof. De twee kinderen zijn naar het ziekenhuis gebracht. 

Het is nog onduidelijk hoe het ongeluk heeft kunnen gebeuren. De politie kan ook nog niet zeggen hoe de kinderen er aan toe zijn. 

De politie doet nog onderzoek. De weg blijft voorlopig dicht. 

Het is nog onzeker of en wanneer vogelasiel de Paddestoel in Den Helder weer open kan. Dat laat bestuurder Ben Reiff weten aan NH. Vorige week sloot de opvang plots de deuren, nadat de beheerder zich ziek meldde wegens overspannenheid. Voor nu nemen wildopvang De Bonte Piet en vogelopvang Ecomare de dieren uit de omgeving op. "We proberen de dierenambulance te ontlasten door ze zo min mogelijk naar Midwoud te laten rijden."

Het plan is om dieren tijdelijk in een loods van de Paddestoel op te vangen. Ben Reiff: "De dierenambulance heeft ook toegang tot onze loods waar geen dieren zitten. We willen dat ze daar de opgevangen dieren verzamelen, zodat ze ze pluksgewijs naar Midwoud kunnen brengen." De vogels worden er niet verzorgd, maar dat hoeft volgens Reiff ook niet. "Zolang er maar een bakje met water staat. Voer is niet noodzakelijk, ze kunnen een dagje zonder. Dieren die dringend hulp van een dierenarts nodig hebben, worden sowieso meteen weggebracht."

Dankzij deze oplossing zou de dierenambulance minder vaak heen en weer hoeven naar wildopvang de Bonte Piet. "Zo proberen we ze te ontlasten, en ook de kosten te drukken."

Hoe het nu verder moet, weet Reiff ook niet. "Met overspannenheid weet je nooit hoe lang het duurt voor iemand weer kan werken. Als je griep hebt, ben je vaak na twee weken wel weer beter. Maar dat is nu veel moeilijker te voorspellen. We proberen er het beste van te maken."

Ondertussen zijn letterlijk de stekkers eruit getrokken bij de noodlocatie van de Paddestoel aan de Handelskade in Den Helder. Reiff: "Het is een loods waar het binnen net zo koud is als buiten. We moesten deze winter flink stoken en kregen laatst dan ook een enorme naheffing."

Het kostenplaatje is ook iets waar de gemeente Den Helder tegenaan loopt. De gewenste nieuwbouw bij de Helderse Vallei valt alsmaar duurder uit en nu De Bonte Piet de dieren opvangt, heeft de Paddestoel te maken met dubbele kosten. Er moet worden betaald voor de opvang van de dieren elders én de huidige plek en het personeel moet worden doorbetaald.

Nu de beheerder wegens ziekte is uitgevallen en de Paddestoel stilligt, zou het voor een optie kunnen zijn om in afwachting van de nieuwbouw helemaal te stoppen. Ben Reiff: "Dan druk je wel de kosten, maar het is de vraag of jouw medewerkers later nog weer terugkomen."

Ondertussen lijkt de nieuwbouw dichterbij en verder weg te zijn dan ooit, geeft Reiff aan. "De vergunning vanuit de provincie lijkt eindelijk rond te komen. Maar de gemeente moet ook bezuinigen en denkt daarbij aan een lagere bijdrage voor de Paddestoel. Het kan toch niet zo zijn dat we straks een vergunning hebben en dat dan alsnog de stekker eruit wordt getrokken?"

Als dat zo is, hoeft het van hem niet meer. "Ik houd ons personeel jarenlang voor dat het goed komt en dat ze vertrouwen moeten houden. Maar als er nooit iets gebeurt, gaan ze ook denken: hij heeft mooie praatjes, maar er komt niks van terecht."

Reiff vervolgt: "Er wordt door de gemeente ook gedacht aan het uitstellen van de nieuwbouw. Een simpele berekening van mij laat zien dat dat alleen maar méér geld gaat kosten, in plaats van minder. Als de plannen worden uitgesteld, trek ik mijn handen er vanaf. Stop er dan maar helemaal mee. Maar ja, uiteindelijk zijn de dieren dan inderdaad de dupe."

Overigens pleit hij niet alleen voor steun van de gemeente of de provincie, maar ook van de landelijke overheid. "Er wordt wetgeving opgesteld - zo moeten beheerders van een wildopvang ten minste een hbo-opleiding hebben. Maar er komen nul centen bij."

Het is nog onzeker of en wanneer vogelasiel de Paddestoel in Den Helder weer open kan. Dat laat bestuurder Ben Reiff weten aan NH. Vorige week sloot de opvang plots de deuren, nadat de beheerder zich ziek meldde wegens overspannenheid. Voor nu nemen wildopvang De Bonte Piet en vogelopvang Ecomare de dieren uit de omgeving op. "We proberen de dierenambulance te ontlasten door ze zo min mogelijk naar Midwoud te laten rijden."

Het plan is om dieren tijdelijk in een loods van de Paddestoel op te vangen. Ben Reiff: "De dierenambulance heeft ook toegang tot onze loods waar geen dieren zitten. We willen dat ze daar de opgevangen dieren verzamelen, zodat ze ze pluksgewijs naar Midwoud kunnen brengen." De vogels worden er niet verzorgd, maar dat hoeft volgens Reiff ook niet. "Zolang er maar een bakje met water staat. Voer is niet noodzakelijk, ze kunnen een dagje zonder. Dieren die dringend hulp van een dierenarts nodig hebben, worden sowieso meteen weggebracht."

Dankzij deze oplossing zou de dierenambulance minder vaak heen en weer hoeven naar wildopvang de Bonte Piet. "Zo proberen we ze te ontlasten, en ook de kosten te drukken."

Hoe het nu verder moet, weet Reiff ook niet. "Met overspannenheid weet je nooit hoe lang het duurt voor iemand weer kan werken. Als je griep hebt, ben je vaak na twee weken wel weer beter. Maar dat is nu veel moeilijker te voorspellen. We proberen er het beste van te maken."

Ondertussen zijn letterlijk de stekkers eruit getrokken bij de noodlocatie van de Paddestoel aan de Handelskade in Den Helder. Reiff: "Het is een loods waar het binnen net zo koud is als buiten. We moesten deze winter flink stoken en kregen laatst dan ook een enorme naheffing."

Het kostenplaatje is ook iets waar de gemeente Den Helder tegenaan loopt. De gewenste nieuwbouw bij de Helderse Vallei valt alsmaar duurder uit en nu De Bonte Piet de dieren opvangt, heeft de Paddestoel te maken met dubbele kosten. Er moet worden betaald voor de opvang van de dieren elders én de huidige plek en het personeel moet worden doorbetaald.

Nu de beheerder wegens ziekte is uitgevallen en de Paddestoel stilligt, zou het voor een optie kunnen zijn om in afwachting van de nieuwbouw helemaal te stoppen. Ben Reiff: "Dan druk je wel de kosten, maar het is de vraag of jouw medewerkers later nog weer terugkomen."

Ondertussen lijkt de nieuwbouw dichterbij en verder weg te zijn dan ooit, geeft Reiff aan. "De vergunning vanuit de provincie lijkt eindelijk rond te komen. Maar de gemeente moet ook bezuinigen en denkt daarbij aan een lagere bijdrage voor de Paddestoel. Het kan toch niet zo zijn dat we straks een vergunning hebben en dat dan alsnog de stekker eruit wordt getrokken?"

Als dat zo is, hoeft het van hem niet meer. "Ik houd ons personeel jarenlang voor dat het goed komt en dat ze vertrouwen moeten houden. Maar als er nooit iets gebeurt, gaan ze ook denken: hij heeft mooie praatjes, maar er komt niks van terecht."

Reiff vervolgt: "Er wordt door de gemeente ook gedacht aan het uitstellen van de nieuwbouw. Een simpele berekening van mij laat zien dat dat alleen maar méér geld gaat kosten, in plaats van minder. Als de plannen worden uitgesteld, trek ik mijn handen er vanaf. Stop er dan maar helemaal mee. Maar ja, uiteindelijk zijn de dieren dan inderdaad de dupe."

Overigens pleit hij niet alleen voor steun van de gemeente of de provincie, maar ook van de landelijke overheid. "Er wordt wetgeving opgesteld - zo moeten beheerders van een wildopvang ten minste een hbo-opleiding hebben. Maar er komen nul centen bij."

Muziekliefhebbers kijken weer reikhalzend uit naar Recordstore Day. Komende zaterdag 20 april vindt de 15e editie plaats van het evenement om de platenzaak en platenlabels te promoten. Met 250 optredens in platenzaken en 400 bijzondere cd en vinylreleases. In Noord-Holland kun je bandjes bekijken en luisteren in 12 platenzaken. 

Het gaat goed met de muziekindustrie. Maar platenwinkels hebben het al jaren moeilijk, want de muziekliefhebber luistert de liedjes de laatste 15 jaar voornamelijk via streamingsdiensten als Spotify. De streamingsdiensten hebben dan ook een marktaandeel van maar liefst 80 procent van de totale omzet.

Maar sinds een aantal jaar beleeft vinyl een grote comeback. Vinyl heeft de cd de laatste jaren ruim ingehaald. Goed nieuws voor de platenwinkel zou je zeggen. Maar vinyl is nu weer zo populair dat de grondstofprijs voor het maken van de vinylplaten enorm gestegen is. En daarom betaalt de consument nu voor een album geen 22 euro meer, maar een prijs boven de 30 euro voor een nieuw album. Maar goed, je moet wat overhebben voor je hobby.  

Om de gang naar de platenzaak te stimuleren werd Record Store Day uitgevonden. In 2008 in de VS en in Nederland in 2010 voor het eerst. Op deze Dag van de Platenzaak worden er instore concerten georganiseerd en komen er speciale uitgaven van albums en singels uit. Ook wordt er ieder jaar een RSD-ambassadeur aangesteld. In het verleden waren dat bijvoorbeeld Tim Knol, Spinvis en Froukje.

Zaterdag 20 april verschijnt een recordaantal van 34 releases van eigen bodem. Zo brengt oud RSD-ambassadeur Typhoon zijn laatste album Twintig uit op vinyl. Van André van Duin komen de eerste twee veel gezochte single He he ik heet André en Stoelen, stoelen uit 1965 uit.  

Alle nummers zijn opnieuw gemastered van de originele tapes. Ook Avond van Boudewijn de Groot komt opnieuw op singel uit. En Sophie Straat brengt een maxi-single uit van haar ruim dertien minuten durende nummer Gebroken Spiegels met het Metropole Orkest.

Aan Recordstore Day vertelt Sophie: “Ik was niet van plan om deze EP fysiek uit te brengen. Ik heb nooit zin om daarop te wachten. Als iets af is, wil ik het gewoon uitbrengen!” Straat vertelt ook dat ze wat onzeker was over de hoesfoto van Gebroken Spiegels. “Daarop ben ik naakt. Ik voelde me heel kwetsbaar en was bang voor de reacties, maar die vielen gelukkig mee. Sterker nog: ik was aangenaam verrast!”

Het idee erachter was niet om haar eigen lichaam te seksualiseren, maar juist het tegendeel: “Ik wil aantonen dat het gewoon een lichaam is. Ik denk dat je ook ziet dat de foto is gemaakt door een vrouw; hij is totaal niet sexy.” 

In 12 platenzaken in Noord Holland zijn er zaterdag optredens van bands en artiesten. Zo zullen in platenzaak Concerto in Amsterdam onder andere Van Dik Hout, Meis en Wies optreden. De Nederlandstalige indieband Wies komt op RSD ook met een speciale uitgave van hun laatste album Alles Anders. Op RSD Records, het eigen label van Record Store Day Nederland, komt het live album Niets Hetzelfde uit.

De feestelijke afsluiting van Record Store Day vindt plaats in het Patronaat in Haarlem. De bands POM, M.Lucky en Fiep. Deze bands waren alle drie al eerder te zien in het programma Culture Club van NH.

Wat ook bijzonder is, is dat Fiep in samenwerking met RSD ook haar debuutalbum Birthday Party uitbrengt. De plaat wordt uitgebracht in de lievelingskleur van zangeres Veerle van Fiep, oranje. In beperkte oplage van 300 exemplaren. Voor de liefhebbers. 

Een bedrijfspand in de Waalderpolder in Haarlem is met spoed gesloten nadat er een aanzienlijke hoeveelheid drugs in het pand werd aangetroffen. Dat heeft burgemeester Jos Wienen besloten, laat de gemeente Haarlem weten.

Het pand, gelegen aan de Jan de Krimpenweg, werd gebruikt als distributielocatie voor drugsdealers. Om het pand uit het drugscircuit te halen, is besloten om met spoed het gebouw te sluiten. 

Burgemeester Wienen merkt het drugspand aan als 'ernstige verstoring van de openbare 
orde'.