NH Nieuws

Een wel heel 'bee-zarre' plek voor een zwerm bijen: onder een fietskratje bij hockeyclub H.C. Haarlem nestelden zich zo'n 3.000 geel-zwarte zoemers. 

Hoe indrukwekkend de massieve kluit bijen onder het fietskratje ook oogt, voor een ervaren imker als Pim Lemmers is het een peulenschil. Met twee blote handen en zonder enige bescherming tegen de duizenden angels schept Lemmers het bijenvolkje van onder de krat vandaan. 

Volkje, want hoe indrukwekkend het ook klinkt, Lemmers legt uit dat het om een kleine zwerm gaat. "Normaal gesproken haal ik zwermen van zo'n 6.000, 7.000 of wel 8.000 bijen weg."

Dikke honingmagen

Het gebrek aan bescherming heeft alles te maken met het feit dat de bijtjes onderweg waren. "Een bij die zwermt heeft voor drie dagen eten bij zich", vertelt de imker tegen NH. "Hun met eten gevulde, dikke honingmagen zitten hun angels in de weg. Daarom kan ik ze rustig op deze manier weghalen. Een hongerige zwerm is andere koek: die kunnen prikken."

Lemmers heeft het vandaag ontzettend druk. Nadat de fiets bij de hockeyclub vrij van bijen is gemaakt, is hij alweer onderweg naar een hockeygoal in Heemstede waar een ongewenste pluk bijen is neergedaald. Daarna is de 21e hole van een golfbaan in de Houtrakpolder aan de beurt: ook daar is een zwerm gespot.

Autoruiten en fietszadels

Dat er vandaag zo veel bijen zwermen, heeft onder andere te maken met het mooie weer vandaag, vertelt Lemmers. "Bijen zwermen als hun huis te klein is, dan verhuizen ze. Een deel van het volk vertrekt dan." Toch vindt ook hij het grote aantal meldingen van vandaag buitensporig.

"Het is heel bizar, zo veel meldingen. Nu vind ik deze zwerm in Haarlem wel heel leuk, want ik heb iets met bijenzwermen op gekke plekken zoals fietsen of auto's. Dat is echt het leukste om te doen: autoruiten of fietszadels."

Tekst gaat door onder de fotocarrousel.

In Nederland leeft nu nog maar 20 procent van de bijen die dertig jaar geleden rondvloog. Dat er nu ineens zo veel bijen rondzoemen, betekent niet dat we kunnen juichen. "Dit zijn zwermen uit volken die de winter hebben overleefd, het houdt helaas niet in dat het beter gaat met de bijenpopulatie," aldus Lemmers.

De bijen uit Haarlem krijgen een nieuw huis waar ze wél welkom zijn. Lemmers brengt ze naar collega-imkers van wie de bijenvolken de winter niet hebben overleefd. "Ik had net een vrouw aan de lijn die vroeg of ik haar alsjeblieft aan een nieuw volk kon helpen. Zo help je elkaar een beetje."

Veel geblaat in het Gooi op het zonovergoten schaapscheerdersfestival in Blaricum zaterdag. Jong en oud waren met veel belangstelling en in heel gemoedelijke sfeer getuige van het scheren (of is het knippen?) van de Drentse heideschapen in het Gooi.

Scheren of knippen

Zo druk als vorig jaar, het 90 jarige jubileumjaar met 6000 bezoekers, zal het niet worden maar een goede 1500 bezoekers komen vandaag kijken naar de ambachtelijke manier van schapen scheren. Er wordt vandaag niet met de elektrische tondeuse geschoren.

‘Scheren’ met de schaar is ook prettiger voor de schapen dan met de elektrische tondeuse.Met de schaar blijft er nog een klein laagje wol zitten, waardoor de schapen minder last hebben van de zon op hun huid. Op een dag als vandaag geen overbodige luxe.

Goois Natuurreservaat heeft twee kuddes met in totaal zo'n 400 schapen. Mirjam de Hiep, herder en schaapscheerder, legt uit dat het 'knippen' van de schapen rustiger is voor het dier. "Je moet wel oppassen dat je niet in de huid knipt en je moet het dier goed vasthouden natuurlijk", vertelt de Hiep over haar manier van scheren. De Hiep is begonnen met het scheren van schapen, om daarna pas herder te worden.

Erik Bijlsma, teammanager van het Nederlandse scheerteam, geeft aan dat het verschil tussen 'knippen' en scheren, is dat je de schaar net anders hanteert. Verwarrend, want met de schaar ‘scheer’ je dus ook.

Wereldtop

"Ik doe zo'n zes tot negen minuten over een schaap", zegt Bijlsma. "Meestal zo'n 45 tot 50 schapen per dag". In 2019 werd Bijlsma 18e van de 35 landen op het Wereld Kampioenschap scheren in Schotland. "We horen als Nederland wel bij de wereldtop van het scheren maar er zijn helaas geen wedstrijden in Nederland."

De prijs van wol begint, dankzij toenemende belangstelling voor natuurlijke materialen, weer toe te nemen. “Maar we gaven het soms weg aan scholen”, zegt Mirjam de Hiep, “die gebruiken het in de moestuin. Wol houdt namelijk goed vocht vast. Er worden ook korrels voor de tuin van gemaakt”. Op het terrein van het festival werden meerdere toepassingen van wol gedemonstreerd. Maar het begint meestal met de draad. Zo lieten ‘spinsters’ aan het spinnewiel zien hoe die draad gesponnen wordt.

Van acht tot tachtig

Scheren is van alle leeftijden zo bleek: er werd een bankje onthuld op het plein voor de schaapskooi voor Piet Kelderman. Met 82 jaar de oudste schaapscheerder van het Gooi. De huidige scheerders hebben van hem het vak geleerd. Met zijn acht jaar was ook de jongste scheerder aanwezig: onder toeziend oog van zijn vader, schoor Dries zijn schaap alsof hij nooit anders had gedaan.

Nadat de schapen hun 'jas' hadden uitgedaan, kregen de toeschouwers nog een demonstratie schapen hoeden. Een getrainde Border Collie luisterde, ondanks het vele rumoer en geblaat om hem heen, goed naar het gefluit van zijn baas. De fluitjes van de baas zijn commando`s en op die manier houdt de hond de kleine kudde geschoren schapen goed onder controle.

Kraampjes en workshops

Op het terrein naast de schaapscheerders konden bezoekers genieten van een marktje met biologische producten, stonden er foodtrucks en waren er diverse kraampjes met informatie over bijvoorbeeld de scouting, archeologie in het Gooi of over de Erfgooiers. Ook waren er een aantal workshops te volgen. Die natuurlijk veel over (de bewerking van) wol gingen.

Omdat scheren en knippen het thema was, bleek dat je als mens je ook kon laten knippen en scheren op het festivalterrein: er was ook een 'gewone' kapper aanwezig.

Voor kinderen was er genoeg te doen. Er was een verhalenverteller, kinderen konden onder begeleiding een herdersstaf maken en ze konden in de make-up gezet worden.

Wol wil wel weer, nu de belangstelling natuurlijke materialen en voor 'vegetarische' wollen vloerkleden is toegenomen. Dat wil zeggen dat het schaap dat de wol voor het vloerkleed heeft geleverd, nog steeds leeft.

Een paar jaar geleden had wol nog een negatieve inkoopprijs. Na de coronacrisis is de vraag naar creatieve producten en workshops toegenomen. Wol is daarom weer 'hot'.

De meeste jonge huisartsen staan niet te springen om een praktijk over te nemen. Want wie wil er nu eigenlijk een zwoegende praktijkhouder zijn? Toch zijn er artsen die deze stap durven te zetten. Zo ook Annemarie Lüchinger (43) uit Berkhout. Het heeft haar veel gebracht. "Tegen alle jonge huisartsen zou ik willen zeggen: doe het gewoon." 

Het aantal huisartsen met een eigen praktijk neemt al jaren af, vooral in dorpen en op het platteland. Het is niet meer aantrekkelijk en te duur. Vooral jonge huisartsen spelen met deze gedachten.

Toch zijn er huisartsen die deze stap durven te zetten. Zo ook Annemarie Lüchinger, een jonge huisarts in Berkhout. In haar eentje draagt ze de verantwoordelijkheid voor haar eigen praktijk, in een dorp dat bijna 3.000 bewoners telt.

Zo'n 2,5 jaar geleden nam ze die praktijk aan de Kerkebuurt over van het 'huisartsenechtpaar' Hanne Bergmeijer en Jan Sturris. Een stap waar ze nog steeds achterstaat. "Dit is het leukste vak ter wereld. Maar ik zie dat het enthousiasme om mij heen steeds minder wordt. Vooral bij jonge huisartsen."

Eigen regie

Ze wil dan ook dit hardnekkige 'taboe' doorbreken. Volgens Lüchinger levert het runnen van een eigen praktijk veel voordelen op. "Je neemt de regie in eigen handen omdat je zelf de eigenaar bent. Als alles goed geregeld is, wordt het werk steeds leuker. Ook heb ik in de tussentijd een leuk team opgebouwd, met assistentes, een praktijkmanager en praktijkondersteuners."

Sinds kort leidt ze ook een huisarts in opleiding op. "Je werft weer nieuw personeel voor de regio. Dat voor je kan waarnemen als je op vakantie wil of uiteindelijk een praktijk kan overnemen. Je krijgt ook de ruimte om jezelf te ontwikkelen. Naast mijn werk als huisarts ben ik ook een seksuoloog en verdiep ik mij ook in dermatologie. Zo kan ik meer dingen doen die ik interessant vind, zelf meer doen en hoef ik minder mensen door te verwijzen." 

Ouderwets dorpsdokter 

De keuze om voor West-Friesland te gaan, is een weloverwogen beslissing geweest. "Ik heb eerst anderhalf jaar in de praktijk in Avenhorn gewerkt. De West-Friese patiënt en onderlinge verbondenheid spreken mij zeer aan. Ik werk daarom veel liever in een dorp. Ik zie West-Friesland dan ook niet als een krimpregio."

Ze richt zich dan ook tot de twijfelaar. "Ik heb het toch maar gedaan, ben de uitdaging aangegaan. Tegen alle jonge huisartsen zou ik willen zeggen: doe het gewoon. Ik ben in al die jaren erg gegroeid: als mens, als leidinggevende en als huisarts. Die ervaring neem ik mee en kan ik overdragen." 

Het Beverwijkse Aagtenpark kleurt groen en wit. Tussen het nu nog hoge gras verstoppen zich maar liefst 650 schapen met een wel érg dikke vacht. Een opmerkelijk tafereel, maar niet voor lang. Schapenscheerders van het Nederlandse team zijn speciaal naar Beverwijk gekomen om de beestjes weer netjes te millimeteren. Dit alles als voorbereiding op het WK schapenscheren in Schotland.

De schapen zijn eigendom van herder Marleen de Bie. Ze heeft het scheren niet aan de grote klok gehangen, maar toch wel aangekondigd op Facebook. "Als we bezig zijn, zullen er toch weer veel mensen komen vragen wat we aan het doen zijn. Daar heb ik eigenlijk geen tijd voor. Er moeten 650 schapen geschoren worden."

WK

De schapenscheerders komen speciaal voor de schapen van Marleen. "Zij scheren tijdens het WK in Schotland een speciaal ras genaamd de Welsh Hill Speckled Face. Er zijn wel meer van dit soort schapen in Nederland, maar die komen allemaal hier vandaan omdat ik ze fok en niemand anders. Daarom willen ze hier trainen."

Bekend

Geheel onbekend is Marleens kudde nomadeschapen niet in de IJmond. De tijdelijk graasgebieden zijn te herkennen aan de afgezette stukken met schrikdraad. Haar schapen trekken zo van graasgebied naar graasgebied en zorgen ervoor dat de berenklauwpopulaties niet uit de klauwen lopen. "De dieren leveren prachtig werk", vertelt Marleen trots. 

"Als ik chagrijnig ben en ik zie hoe tevreden ze staan te knagen en de kauwen, dan word ik weer blij. Je hoort ze eigenlijk nooit mekkeren, tenzij ze iets van je willen, en dat is altijd eten. Schapen zijn niet zo gecompliceerd als mensen." Het is één van de redenen waarom ze zoveel liefde voor de dieren voelt."

Schaapachtige blikken

Maar het leven van een schapenherder gaat niet alleen over rozen. Ze heeft het druk, heel druk. "De organisatie is een enorme klus. Het is echt dé klus van het jaar. Vooral de planning is cruciaal, want als de schapen eenmaal geschoren zijn, kunnen ze niet meer terug de berenklauw in. En wat is het nu juist? Inderdaad, het groeiseizoen van de berenklauw. Je moet proberen de bloei van de plant voor te blijven, want als de berenklauw groot is, kunnen de net geschoren schapen er last van krijgen. Daarom heb ik ze veertien dagen voor het scheren overal in de berenklauw gedouwd en daarna weer verzameld. De hele organisatie en opbouw is de grootste uitdaging."

Hoewel Marleen zich nu in de piekperiode bevindt, is ze eigenlijk altijd druk bezig. "Het heeft er ook mee te maken dat ik niet goed nee kan zeggen. Gemeentes blijven maar vragen en vragen. En steeds meer. En dan denk ik: 'oh, heb ik niet genoeg schapen, dan moet ik meer schapen hebben'. Dus nu heb ik gewoon besloten dat ik niet meer dan 650 schapen houd. En gemeenteambtenaren moeten me dan ook niet schaapachtig aankijken." Scheren als topsport

De schapenherder maakt zich wel zorgen over hoe lang ze haar kudde nog gezond kan houden. "De EU heeft zijn zaakjes niet op orde, dus ik kan geen rammen importeren uit Wales. Daardoor zit ik enorm omhoog met m'n bloed. Je kan vaders en dochters niet tekeer met elkaar laten gaan, dan komen de problemen vanzelf."

Veel tijd om zich daar zorgen over te maken heeft Marleen niet, want er moeten 650 schapen geschoren worden. Gelukkig doen de scheerders dat. "Ik heb gisteren twee schapen geschoren en dat voel ik dan ook aan mijn hele lichaam. De scheerders zijn ervaren en doen het gewoon in anderhalve minuut. Bij mij duurt dat véél langer. Het is echt topsport." 

Voorbereiding op WK

Arjan Kaashoek is één van de vier scheerders van het team Bladeshearnl, dat Nederland zal vertegenwoordigen op het WK in Schotland. "Ik ben al acht jaar bezig met scheren. Ik begon eigenlijk als toeschouwer bij scheerwedstrijden en ben toen zelf gaan meedoen. Het is echt een sport waarvoor je veel moet oefenen, net als vandaag."

Het streven van Arjan is niet om met een gouden bokaal naar huis te gaan. "Wij zijn natuurlijk amateur-scheerders, terwijl veel deelnemers professionele scheerders zijn. Dus waarschijnlijk zullen we hen niet verslaan, maar het is leuk voor de ervaring. Wat ik echt leuk vind aan scheren is de uitdaging: proberen zo goed mogelijk te scheren, zonder te veel druk en in een mooi tempo. Als ik in wedstrijdmodus ben, kan ik een schaap in vijf minuten scheren, maar vandaag draait het vooral om oefenen en let ik meer op netheid."

Van 22 tot en met 25 juni zal het Nederlandse team ons land vertegenwoordigen in Schotland.

In de Amsterdamse Van Hilligaertstraat is een man vanochtend door een knijper van een vuilniswagen opgepakt toen hij daar op straat lag te slapen. Volgens een wijkagent lag de man tussen twee opgestapelde matrassen, waardoor medewerkers van de opruimingsdienst hem niet zagen liggen.

Volgens de politie liet de man 'van zich horen' toen hij door de knijper opgepakt werd, waarna hij weer op de grond werd gelegd. Een wijkagent die ter plaatse was, zegt dat de man 'met de schrik vrij is gekomen.'

De man was bij kennis toen hij door de politie werd aangetroffen. Hij heeft vermoedelijk geen letsel opgelopen, maar is wel ter controle naar het ziekenhuis gebracht.

Een woordvoerder benadrukt dat de politie het voorval als een bedrijfsongeval beschouwt en alleen ter plaatse was om eerste hulp te verlenen.

"Ze zien er allerschattigst uit maar vergis je niet; Schotse Hooglanders zijn geen schoothondjes. Zeker niet als ze een kalf hebben." Met Rens de Boer bezoeken we in de Grafelijksduinen bij Den Helder één van de kuddes Hooglanders die hij in verschillende natuurgebieden heeft rondlopen. 

Als we de runderen naderen gaat de kop van één van de koeien omhoog. "Zie je, zij heeft een kalf en is nu al waakzaam. Laten we maar wat extra afstand houden."

Rens de Boer leeft al zijn hele leven tussen de grote grazers. Zijn vader begon met het fokken van Hooglanders voor natuurgebieden en inmiddels leidt Rens het bedrijf Ekogrön. "De inzet van grote grazers heeft een hoge vlucht genomen sinds konijnen door ziekten zo goed als verdwenen zijn uit de duinen. Schapen, pony's, koeien en Hooglanders moeten nu gras en struiken kort houden zodat de duinen niet helemaal vol groeien met bos."

Tekst gaat verder na de foto.

Het is duidelijk te zien waar de Hooglanders hun werk hebben gedaan: het gras is er kort en overal hebben ze wat achtergelaten. "Die drollen zijn een bron van leven. Wij geven de dieren praktisch nooit antibiotica of zo en dat merk je aan hoe de natuur de koeiendrollen waardeert. Veel insecten leggen er hun eitjes in en dat is weer fijn voor vogels."

Een paar kauwen levert ter plekke het bewijs. Een drol wordt minutieus uit elkaar gepeuterd en regelmatig geniet een kauw van een fijne snack.

Tekst gaat door na de foto.

Terwijl we op ruime afstand, zeker 25 meter, naar de runderen staan te kijken, komen ze ineens vrij resoluut dichterbij. "Ik denk dat ze me hebben herkend", zegt Rens.

"In de winter voeren we ze soms een beetje bij. Alleen als het nodig is want we willen ze zo wild mogelijk houden en voorkomen dat ze mensen gaan associëren met eten. Dat kan tot problemen leiden, want zo schattig als ze eruit zien, deze dieren wegen toch een paar honderd kilo en als ze met elkaar gaan ravotten, wil je daar niet tussen staan."

Afstand houden dus, is het devies. Ook als de dieren op het pad liggen. "Je mag er altijd omheen lopen. Er heeft nog niemand een bekeuring gekregen omdat ie een stukje van het pad af was om zo ruim om wat Hooglanders heen te wandelen. En je kan altijd nog terug, hè? Zij wonen hier, wij zijn te gast."

"Ze zien er aller schattigst uit maar vergis je niet; Schotse Hooglanders zijn geen schoothondjes. Zeker niet als ze een kalf hebben." Met Rens de Boer bezoeken we in de Grafelijksduinen bij Den Helder één van de kuddes Hooglanders die hij in verschillende natuurgebieden heeft rondlopen. 

Als we de runderen naderen gaat de kop van één van de koeien omhoog. "Zie je, zij heeft een kalf en is nu al waakzaam. Laten we maar wat extra afstand houden."

Rens de Boer leeft al zijn hele leven tussen de grote grazers. Zijn vader begon met het fokken van Hooglanders voor natuurgebieden en inmiddels leidt Rens het bedrijf Ekogrön. "De inzet van grote grazers heeft een hoge vlucht genomen sinds konijnen door ziekten zo goed als verdwenen zijn uit de duinen. Schapen, pony's, koeien en Hooglanders moeten nu gras en struiken kort houden zodat de duinen niet helemaal vol groeien met bos."

Tekst gaat verder na de foto.

Het is duidelijk te zien waar de Hooglanders hun werk hebben gedaan: het gras is er kort en overal hebben ze wat achtergelaten. "Die drollen zijn een bron van leven. Wij geven de dieren praktisch nooit antibiotica of zo en dat merk je aan hoe de natuur de koeiendrollen waardeert. Veel insecten leggen er hun eitjes in en dat is weer fijn voor vogels."

Een paar kauwen levert ter plekke het bewijs. Een drol wordt minutieus uit elkaar gepeuterd en regelmatig geniet een kauw van een fijne snack.

Tekst gaat door na de foto.

Terwijl we op ruime afstand, zeker 25 meter, naar de runderen staan te kijken, komen ze ineens vrij resoluut dichterbij. "Ik denk dat ze me hebben herkend", zegt Rens.

"In de winter voeren we ze soms een beetje bij. Alleen als het nodig is want we willen ze zo wild mogelijk houden en voorkomen dat ze mensen gaan associëren met eten.  Dat kan tot problemen leiden want zo schattig als ze eruit zien, deze dieren wegen toch een paar honderd kilo en als ze met elkaar gaan ravotten, wil je daar niet tussen staan."

Afstand houden dus, is het devies. Ook als de dieren op het pad liggen. "Je mag er altijd omheen lopen. Er heeft nog niemand een bekeuring gekregen omdat ie een stukje van het pad af was om zo ruim om wat Hooglanders heen te wandelen. En je kan altijd nog terug, hè? Zij wonen hier, wij zijn te gast."

Wethouder Melanie van der Horst (Vervoer) zegt er alles aan te willen doen om ervoor te zorgen dat de Eurostar korter dan zeven maanden wegblijft uit Amsterdam. Ze wil samen met het ministerie, ProRail en NS onderzoeken in hoeverre dat mogelijk is: "Deze verbinding met Londen is cruciaal voor de stad", aldus de wethouder in een reactie aan AT5.

Door werkzaamheden aan de oostzijde van het Centraal Station is er geen plek voor de douanepost op perron 15. Op de Amstelpassage komt een nieuwe douanepost, maar die komt op zijn vroegst pas in het voorjaar van 2025. De werkzaamheden aan de oostzijde beginnen al in juli 2024.

Staatssecretaris Heijnen maakte gisteravond bekend dat Amsterdam daardoor minstens zeven en mogelijk zelfs elf maanden zonder directe treinverbinding naar Londen zit. En dat wekt verbazing bij Van der Horst: "Het is eigenlijk niet uit te leggen daar zo’n belangrijke treinverbinding zo lang wegvalt. Zeker nu we proberen de trein aantrekkelijker te maken om het aantal korte vluchten terug te dringen."

'Cruciaal'

Van der Horst zegt dus te proberen om de Eurostar sneller terug te laten keren: "Ik wil samen met het ministerie, ProRail en NS kijken of er nog manieren zijn om de tijd nog verder te verkorten, want deze verbinding met London is cruciaal voor onze stad.”

Vorig jaar juni maakte de wethouder zich nog weinig zorgen over het tijdelijk verdwijnen van de Eurostar. Staatssecretaris Heijnen meldde toen dat de trein mogelijk enkele jaren weg zou blijven, maar Van der Horst verwachtte toen dat het niet zo ver zou komen. "De belangen zijn van alle partijen eigenlijk heel groot", zei Van der Horst toen. "Iedereen wil er heel graag uitkomen, dus iedereen zit heel constructief in dit gesprek."

Teleurstelling

Die woorden roepen nu vragen op bij VVD-raadslid Daan Wijnants. "De wethouder was toen nog heel optimistisch, maar uiteindelijk is het dus niet gelukt. Ik vraag me af waar er in de tussentijd mis is gelopen, al begrijp ik dat niemand dit voor de lol vertraagt."

"Jammer", vindt Wijnants, "Want dit is natuurlijk slecht voor de transitie naar schoner vervoer. De treinverbinding naar Londen was juist één van de betere alternatieven."

In dat opzicht vindt ook Groenlinks-raadslid Zeeger Ernsting het nieuws teleurstellend. "We hebben net sinds een paar jaar een rechtstreekse verbinding."

"Die heftige douane-controle is ook altijd een hele toestand geweest, zegt Ernsting. Omdat het goed is voor de bereikbaarheid, heb je het er voor over, maar dan is het natuurlijk wel heel teleurstellend om te horen dat hij binnenkort een jaar niet rijdt. Ik ken de details niet, maar ik ga wel aan het college vragen hoe dit kan, want de gevolgen zijn groot."

Wethouder Melanie van der Horst (Vervoer) zegt er alles aan te willen doen om ervoor te zorgen dat de Eurostar korter dan zeven maanden wegblijft uit Amsterdam. Ze wil samen met het ministerie, ProRail en NS onderzoeken in hoeverre dat mogelijk is: "Deze verbinding met Londen is cruciaal voor de stad", aldus de wethouder in een reactie aan AT5.

Door werkzaamheden aan de oostzijde van het Centraal Station is er geen plek voor de douanepost op perron 15. Op de Amstelpassage komt een nieuwe douanepost, maar die komt op zijn vroegst pas in het voorjaar van 2025. De werkzaamheden aan de oostzijde beginnen al in juli 2024.

Staatssecretaris Heijnen maakte gisteravond bekend dat Amsterdam daardoor minstens zeven en mogelijk zelfs elf maanden zonder directe treinverbinding naar Londen zit. En dat wekt verbazing bij Van der Horst: "Het is eigenlijk niet uit te leggen daar zo’n belangrijke treinverbinding zo lang wegvalt. Zeker nu we proberen de trein aantrekkelijker te maken om het aantal korte vluchten terug te dringen."

'Cruciaal'

Van der Horst zegt dus te proberen om de Eurostar sneller terug te laten keren: "Ik wil samen met het ministerie, ProRail en NS kijken of er nog manieren zijn om de tijd nog verder te verkorten, want deze verbinding met London is cruciaal voor onze stad.”

Vorig jaar juni maakte de wethouder zich nog weinig zorgen over het tijdelijk verdwijnen van de Eurostar. Staatssecretaris Heijnen meldde toen dat de trein mogelijk enkele jaren weg zou blijven, maar Van der Horst verwachtte toen dat het niet zo ver zou komen. "De belangen zijn van alle partijen eigenlijk heel groot", zei Van der Horst toen. "Iedereen wil er heel graag uitkomen, dus iedereen zit heel constructief in dit gesprek."

Teleurstelling

Die woorden roepen nu vragen op bij VVD-raadslid Daan Wijnants. "De wethouder was toen nog heel optimistisch, maar uiteindelijk is het dus niet gelukt. Ik vraag me af waar er in de tussentijd mis is gelopen, al begrijp ik dat niemand dit voor de lol vertraagt."

"Jammer", vindt Wijnants, "Want dit is natuurlijk slecht voor de transitie naar schoner vervoer. De treinverbinding naar Londen was juist één van de betere alternatieven."

In dat opzicht vindt ook Groenlinks-raadslid Zeeger Ernsting het nieuws teleurstellend. "We hebben net sinds een paar jaar een rechtstreekse verbinding."

"Die heftige douane-controle is ook altijd een hele toestand geweest, zegt Ernsting. Omdat het goed is voor de bereikbaarheid, heb je het er voor over, maar dan is het natuurlijk wel heel teleurstellend om te horen dat hij binnenkort een jaar niet rijdt. Ik ken de details niet, maar ik ga wel aan het college vragen hoe dit kan, want de gevolgen zijn groot."

Voor wie de afgelopen week heeft genoten van de drie jongen in ooievaarsnest op het dak van het Dijklander Ziekenhuis in Purmerend, hebben we slecht nieuws. Eén van de drie kuikens heeft het niet gehaald. Dat meldt mediapartner Regio Purmerend vanmiddag.

Van de twee ooievaarsjongen die in het nest zijn overgebleven, oogt er eentje wat zwakker. Het is de vraag of deze het wel overleeft. Voor het andere, grotere jong lijken de vooruitzichten goed. Dit jong ziet er, volgens Regio Purmerend, energiek uit.

Concurrentie

Het voedsel van ooievaars bestaat de eerste twee tot drie weken meestal uit regenwormen en soms insecten. Dit wordt door in het nest gebraakt, waarna de jongen dit zelf moeten pakken en inslikken.

De sterkere jongen krijgen niet zelden meer voedsel te pakken, waardoor een zwakker jong door voedselgebrek kan verzwakken en sterven. Of dit ook in het nest op het Dijklander Ziekenhuis het geval is, is niet helemaal zeker.

De politie heeft vijf verdachten, waarvan vier minderjarig en een 18-jarige, uit de omgeving van Heerhugowaard aangehouden voor mogelijke betrokkenheid bij meerdere mishandelingen in Heerhugowaard. 

Het vijftal zou tussen 18 april en 15 mei van dit jaar in wisselende samenstelling zes mensen hebben mishandeld. 

Onder andere een 14-jarige jongen uit de gemeente Dijk en Waard werd hij door één van de verdachten op 15 mei van zijn fiets getrapt, en daarna door twee van hen geschopt en geslagen. De jongen raakte lichtgewond. Voor deze mishandeling riep de politie getuigen op om zich te melden.

Het politieonderzoek onder leiding van het Openbaar Ministerie (OM) is nog niet afgerond, de politie sluit niet uit dat er meerdere verdachten zullen worden aangehouden. Het vijftal is na hun aanhouding voorgeleid aan de rechter-commissaris. Die heeft geoordeeld dat ze het verdere verloop van het strafrechtelijk onderzoek onder bepaalde voorwaarden in vrijheid mogen afwachten.

Gelet op de leeftijd van de verdachten en het lopend onderzoek doen politie en OM geen verdere mededelingen. De slachtoffers van de mishandelingen zijn persoonlijk op de hoogte gesteld van het verloop van het onderzoek. 

Het belooft het stralend middelpunt te worden van het Oldtimerfestival in Bergen dit weekend: de oude Stofzuigerbus die vroeger tussen Camperduin, Bergen en Alkmaar reed. Helemaal af is de bus met het kenmerkende stofzuigermotorgeluid nog steeds niet. Inmiddels zit er zo'n 14.000 uur werk in de autobus die helemaal in originele staat hersteld wordt. "Hij is voor zo'n 80 procent klaar."

Glimmend staat de Stofzuiger in een Alkmaarse loods te stralen. Een handvol vrijwilligers is druk bezig de oude bus, die in 1971 uit het straatbeeld verdween, op orde te krijgen zodat-ie versleept kan worden naar het festivalterrein in Bergen.

Zelf rijden kan de Amerikaanse bus, die na de Tweede Wereldoorlog als onderdeel van de Marshallhulp naar Nederland kwam, nog niet. "De gereviseerde motor zit er in. Die doet 't, maar is nog niet afgestemd met de versnellingsbak", legt Bergenaar Gerard van den Bosch uit.

Samen met ongeveer tien anderen is hij inmiddels zeven jaar bezig de bus weer in oude luister te herstellen. Het blijkt een project te zijn dat 'ietsjes' langer duurt dan gehoopt, inmiddels hopen ze over een jaar toch wel klaar te zijn.

Tekst gaat verder onder video.

De bus is uniek, want in Europa is het de enige in zijn soort en is daarom ook opgenomen in het Nationaal Register Mobiel Erfgoed. In 2015 kwam de Stofzuiger na 40 jaar weer naar Bergen toe. De vorig jaar overleden oud-chauffeur Piet Mooij kroop toen nog trots achter het stuur.

"We hebben de bus voor het symbolische bedrag van 18,62 euro - de postcode van Bergen - overgenomen van de Stichting Veteranen Autobussen", vertelt Gerard. "De voorwaarde was wel dat wij hem weer in orde maken. Daar zijn we nu een flink eind mee."

Pronkstuk

En zondag wordt de voortgang van de restauratie van de Stofzuiger aan het publiek getoond op het vijfde Oldtimerfestival. "We hebben daar dan zo'n tweehonderd verschillende oude voertuigen, motoren en machines staan. Ook een flink aantal die op stoom gaan."

Voor het laatst was de bus in 2019 in Bergen te zien. Toen nog gestript en in de grondverf. "We zetten 'm centraal neer zodat iedereen goed kan kijken. Ja, de Stofzuiger is toch zeker wel het pronkstuk van het festival."

"En we willen met de opbrengst van de kaartverkoop de kas weer wat vullen om de bus af te kunnen maken", legt Gerard uit. "De restauratie kost ontzettend veel geld. We hebben door donaties en sponsoren al flinke bedragen op kunnen halen, maar de bodem is weer in zicht."

Suri-Change, dat de afgelopen weken in Amsterdam meerdere malen het doelwit werd van een explosie, looft 20.000 euro uit voor de tip die leidt naar de aanhouding van de daders. 

In totaal waren drie filialen van het bedrijf de afgelopen weken doelwit van explosies. Dat begon vorige week in de nacht van dinsdag op woensdag, toen geldwisselkantoren aan de Jan Evertsenstraat in Amsterdam-West, de Eerste van Swindenstraat in Amsterdam-Oost en de Bijlmerdreef in Amsterdam-Zuidoost schade opliepen.

Nadat er bij het pand in de Bijlmerdreef vorige week voor de tweede keer een explosie plaatsvond, besloot Burgemeester Halsema over te gaan tot sluiting. Daarmee werd niet voorkomen dat er eergisteren voor de derde keer een explosief afging.

Nadat er bij het pand aan de Bijlmerdreef vorige week opnieuw een explosie plaatsvond, gebeurde dat eergisteren voor de derde keer. Gisteren besloot woningcorporatie Rochedale daarom cameratoezicht in de omgeving te plaatsen.

Onderzoek OM

In een statement zegt Suri-Change 'geen idee' te hebben wie er achter de explosies zit. "Er bestaat geen verband deze incidenten en veronderstellingen over onderwereldconflicten, drugshandel of witwassen."

De Telegraaf schrijft dat Suri-Change de laatste maanden verwikkeld in een strafrechtelijk onderzoek naar het bedrijf. Volgens het OM worden ze verdacht van het op grote schaal ondergronds bankieren en het witwassen van crimineel geld.

Suri-Change erkent dat er een onderzoek naar hen speelt, maar geeft aan onschuldig te zijn. 

Op de kruising van de Van Nijenrodeweg en de Van Leijenberghlaan in Amsterdam-Buitenveldert zijn vannacht twee auto's op elkaar gebotst. Dat zorgde voor een flinke puinhoop op de weg. Een bestuurder is aangehouden nadat een blaastest uitwees dat hij mogelijk softdrugs had gebruikt.

De auto's raakten niet alleen elkaar: een auto eindigde tegen een stoplicht. Allebei de auto's raakten zwaar beschadigd. 

Volgens een woordvoerder van de politie is één van de inzittenden van een auto ter controle naar het ziekenhuis gebracht. "Die mocht daar snel weg, een andere inzittende van dezelfde auto had een wond aan het hoofd, maar die hoefde niet naar het ziekenhuis."

Positief op softdrugs

De bestuurder van de tweede auto is aangehouden omdat uit zijn blaastest bleek dat hij mogelijk softdrugs had gebruikt. "Daarna wordt onderzoek gedaan naar wat hij precies in zijn lichaam had, met welke hoeveelheden en of dat strafbaar is", legt de woordvoerder uit. 

Hoe het ongeluk heeft kunnen gebeuren is nog onduidelijk op dit moment

Als het aan uitbater Karin Mazereeuw van café 't Ankertje in Enkhuizen had gelegen, dan hadden haar gasten dit seizoen met mooi weer op het terras kunnen uitkijken over de gracht. En met een beetje wind, misschien in de luwte. Maar in plaats daarvan kijken ze deze zomer uit op dranghekken. Wel lijkt een mogelijke oplossing in zicht na gesprekken met de gemeente.  

Het is al jaren een heet hangijzer tussen uitbater Karin Mazereeuw van café 't Ankertje en de gemeente Enkhuizen. Ze bedenkt van alles om te zorgen dat haar personeel en gasten veilig en plezierig op haar terras kunnen zitten. Maar welke afscheiding ze bij het water ook verzint, goedkeuring van de gemeente krijgt ze niet. 

Af en toe misschien een beetje eigenwijs, plaatst Karin dit jaar toch weer een afscheiding bij het water. Als rugleuning van een verrijdbare bank. Maar zonder vergunning of goedkeuring van de gemeente. Een dwangsom hangt boven haar hoofd. Bij de rechter vecht ze het aan, maar de gemeente krijgt gelijk. Alles moet weg.

Een glazenafscheiding met bank heeft nu plaatsgemaakt voor dranghekken. En die blijven er voorlopig nog staan, vertelt Karin. Maar ze kijkt wel positief richting de toekomst.

Vast hekwerk

Afgelopen week heeft ze voor het eerst sinds lange tijd een gesprek gehad met wethouder Jan Franx. "Hij wil zich wel hard maken voor een vast hekwerk van maximaal één meter hoog. Dit was afgelopen jaren sowieso onbespreekbaar, dus het is een stap in de goede richting", vertelt ze.

"We hebben nog aangeboden om de schermen terug te plaatsen, maar dat we ze dan niet omhoog doen. Dit wil de gemeente niet, want de schermen zijn 1.10 meter en de gemeente wil pertinent maximaal 1.00 meter", vertelt Karin verder over het gesprek.

De gemeente lijkt de kaarten tegen de borst te houden en laat weinig los over hoe het gesprek was. "Wat ons betreft was dit een goed en constructief gesprek, waarin onder andere over de uitspraak van de rechtbank, de handhavingsprocedure en de mogelijkheden voor het terras is gesproken."

De komende maanden richt Karin zich op haar gasten. "Eerst maar weer eens centjes verdienen."

'No Art Festival? No Way'. Op alle mededelingenborden van de gemeente Amsterdam in het Flevopark in Oost hangen de protestposters van de 'Vrienden van het Flevopark'. Ze zijn fel tegen de komst van het Internationale No Art Festival, een groot feest met kunst en dj's over drie weken, midden in het broedseizoen. De vergunning is al een poosje terug aangevraagd en stadsdeel Oost kan er ieder moment een klap op geven.

Reinout Koperdraat en Rens van der Linden van 'Vrienden van het Flevopark' snappen er helemaal niets van: een groot festival in het Flevopark midden in het broedseizoen. Reinout: "Het is een megalomaan, massaal commercieel festijn waar 15.000 bezoekers op afkomen. Parken zijn daar niet voor bedoeld. Het is echt ooit een denkfout van de gemeente geweest om parken te gaan bestemmen voor megalomane grote, commerciële festivals."

Wat de vrienden vooral stoort is de dat het festival midden het broedseizoen wordt gehouden. "Not done", zegt Rens. "Het is volstrekt onverantwoord als je kijkt naar de schade die het aan de flora en fauna kan aanrichten."

"Bovendien is dit Flevopark een natuurpark," vult Reinout aan. "De beroemde natuurbeschermer Jac. P. Thijsse heeft aan de wieg van het Flevopark gestaan. Hij heeft het ontwerp in de dertiger jaren gemaakt. Alleen daarom al zou de gemeente bij zinnen moeten komen en niet van dit soort festijnen op het park moeten loslaten. Parken zijn bedoeld voor de rust. Voor de Amsterdammer. "

De voorzitter van stadsdeel Oost Carolien de Heer snapt de bezwaren. "Ik ben het eigenlijk ook met ze eens. Ik vind het namelijk ook helemaal niet fijn, een groot festival midden in het broedseizoen. Ik heb alleen geen grond om de vergunning voor het festival te weigeren."

Locatieprofiel

En dat terwijl er in het locatieprofiel van het Flevopark - opgesteld door de gemeente Amsterdam - toch letterlijk staat: 'Geen grote evenementen tijdens het broedseizoen'. De Heer: "Ja, dat is een locatieprofiel. Maar we hebben ook de Wet Natuurbescherming. Dat is landelijke wetgeving. In die wet worden festivals niet verboden in het broedseizoen. Landelijke wetgeving gaat altijd boven plaatselijke wetgeving."

Wel moeten de organisatoren van het No Art Festival een hoop voorzorgsmaatregelen nemen. "De wet zegt dat je flora en fauna moet beschermen. Daar moet de organisator aan voldoen en die heeft dat ook gedaan. De organisatie heeft een onafhankelijk onderzoek laten doen naar alle flora en fauna in het park. En dat onderzoek is ook gecheckt door onze stadsecologen en akkoord bevonden. En daardoor heb ik geen weigeringsgrond meer."

Maximaal één groot evenement per jaar 

Verder staat in het locatieprofiel dat in het Flevopark maximaal één groot evenement - maximaal 15.000 bezoekers - per jaar gehouden mag worden en dat zo'n groot evenement maar één dag mag duren. Het No Art Festival is een meerdaags evenement. Toch ziet De Heer hier ook geen bezwaren. "Het No Art Festival wordt één dag klein gehouden - met minder dan 1500 bezoekers en zonder versterkte muziek - en één dag groot." Rens van Vrienden van het Flevopark is boos: "Via een truc hebben ze er twee dagen van gemaakt. Door een klein en een groot festival te combineren."

Op de vraag of het festival gewoon doorgaat antwoordt De Heer stellig ja. "De vergunning is nog niet verleend, maar ik ben dus wel van plan die te verlenen." Alleen burgemeester Femke Halsema kan er nog voor gaan liggen. "Uiteindelijk is de burgemeester altijd de eindbaas ja."

De Vrienden van het Flevopark stonden gisteren dan ook bij de Stopera om Halsema tijdens een commissievergadering te overtuigen. Maar de burgemeester was ziek en dus niet aanwezig. Toch geven ze niet op, zegt Van der Linden: "We gaan alles doen om te zorgen dat het niet doorgaat."

Mogelijk verbod in de toekomst

Carolien de Heer benadrukt: "Ik ben eigenlijk ook heel blij dat de Vrienden van het Flevopark dit aan de orde stellen, want er is natuurlijk wel een tegenstelling tussen ons locatieprofiel en de landelijke wet. Dat is natuurlijk helemaal niet goed. Dus ik ga kijken of we in de toekomst kunnen voorkomen dat er grootschalige evenementen in het Flevopark plaatsvinden. Het liefst heb ik helemaal geen evenementen meer in het Flevopark. Dan hebben we deze discussie ook niet meer."

Een zeer grote brand heeft vanavond meerdere woningen van een appartementencomplex aan de Amsterdamse Joan Muyskenweg verwoest. Alle bewoners moesten worden geëvacueerd en worden vannacht ergens anders opgevangen. Het ergste vuur is uit, maar de brandweer is nog de hele nacht bezig met nablussen. Dit is wat we tot nu toe weten.

Rond de klok van 20.00 uur kwam er bij de brandweer een melding binnen over een brand in een appartementencomplex aan de Joan Muyskenweg, vlak naast de snelweg, in Amsterdam.

Toen bleek dat de brand enorm was, werd een halfuur later flink opgeschaald. De brand begon op de zevende etage. Volgens brandweer-woordvoerder Erik Platvoet kon het vuur snel om zich heen slaan en daardoor verspreiden naar het dak. "Door de forse wind is de brand tot ontbranding gekomen en sloegen de vlammen uit het dak."

Bewoners geëvacueerd

"Forse brand is gevaarlijk. Daarom hebben we vooral ingezet op de veiligheid van de bewoners, die zijn opgevangen in een naastgelegen hotel", stelt Platvoet.

Bewoners vertellen tegen NH dat de schrik er goed in zit. 

Tekst loopt onder de video door.

Geen gewonden, wel bewoners gecontroleerd

Er zijn als gevolg van de brand en de evacuatieoperatie geen mensen gewond geraakt. Wel moesten meerdere bewoners van het appartementencomplex door ambulancepersoneel worden gecontroleerd, omdat ze rook hadden ingeademd.

Er hoefde niemand mee naar het ziekenhuis. 

Vanwege de brand was ook de naastgelegen snelweg langere tijd gesloten, onder meer vanwege de dikke rookpluimen. Veel mensen op sociale media zeggen dat ze tot ver buiten Amsterdam de rookwolken opgemerkt hebben.

Nog uren bezig met slopen en blussen

De brand is nog helemaal uit, de brandweer heeft het vuur wel 'zo goed als controle'. Door gaten in het plafond te maken, hopen ze de oorzaak van de brand te vinden. Het sein 'brand meester' kon om middernacht nog niet worden gegeven. 

Volgens de brandweer zijn er meerdere woningen op verschillende verdiepingen waar sprake is van brand-, rook- en waterschade. De brandweer stelt nog uren bezig te zijn met blus- en sloopwerkzaamheden. Geschat wordt dat ze nog de hele nacht bezig zijn.

Alle bewoners slapen vannacht elders

Alle bewoners van het appartementencomplex worden vannacht ergens anders onder gebracht.

Dat geldt ook voor bewoners van appartementen waar geen schade is: ook zij moeten hun huis uit, onder meer omdat het hele gebouw zonder stroom zit. 

De zaalvoetbalsters van FC Marlène hebben de eerste landstitel in de historie veroverd. De ploeg van coach Dick van Stralen rekende in twee wedstrijden af met ZVG. Onlangs won de ploeg ook de beker en daarmee pakt de club uit Heerhugowaard de dubbel in het zaalvoetbal.

In de best-off-three-serie wist FC Marlène dat het aan de overwinning genoeg had om de titel binnen te slepen. Vorige week wonnen de Noord-Hollanders op bezoek in Gorinchem met 2-3 van de nummer twee uit de reguliere competitie. In eigen huis begon de ploeg heel zenuwachtig aan de wedstrijd en kwam dan ook op achterstand.

Richting de rust draaide Amy Visser het duel hoogstpersoonlijk om door twee treffers voor haar rekening te nemen: 2-1. Na de pauze pakte FC Marlène door en was opnieuw Visser trefzeker: 3-1. ZVG knokte zich terug in de strijd met de aansluitingstreffer. De bezoekers gingen daarna alles of niets spelen met een extra veldspeelster. Daar maakte Visser in de counter slim gebruik van en maakte zodoende haar vierde treffer van de avond: 4-2.

FC Marlène zal volgend seizoen als landskampioen van Nederland deelnemen aan Europees voetbal.

Maandag volgt een reportage van het kampioenschap van FC Marlène op NH Sport.

Voor sommige mensen is het een groot verlangen: seks hebben in de buitenlucht. Tussen een duinpannetje of net langs het wandelpad, niets is te gek. Maar niet iedereen zit daar op te wachten. Zo komt er nu een officieel seksverbod in de vrouwenpolder in Zeeland, een populaire ontmoetingsplek. Hoe zit dat in de Noord-Hollandse duinen? Is het daar ook vaak een hitsige boel of valt dat nog mee? NH deed een rondje langs de boswachters.

De liefde bedrijven in bed? Dat kan volgens veel mensen spannender en dus zoeken ze hun toevlucht in de buitenlucht. Boswachters zeggen daar niet blij mee te zijn: Broedvogels kunnen in het broedseizoen worden gestoord en mensen zitten er niet op te wachten om mee te kijken.

Seksverbod nodig?

In Zeeland wordt het natuurgebied Oranjezon bij de duinen in Vrouwenpolder 'geteisterd' door seksoverlast en komt zelf met een seksverbod. De gemeente heeft borden geplaatst bij om duidelijk te maken dat het hebben van seks verboden is en dat er meteen boetes worden gegeven wanneer je dit wel doet.

Of het in Noord-Holland ook zo'n probleem is, vinden boswachters uit verschillende natuurgebieden niet, blijkt uit een rondvraag van NH. Bij het Noord-Hollands duinreservaat komt het niet veel voor, vertelt boswachter Wouter Bol: "We hebben niet veel last, maar soms vind je weleens condooms of ontstaat er overlast. Dan krijg je een melding en ga je er op af om er wat van te zeggen."

Bij de Helderse duinen komt het zelden voor vertelt de boswachter daar. "Soms gebeurt er wel eens iets op het naakstrand of in een duinpannetje." Het duingebied is vrij smal en erg kaal: "Dan zit je enorm in het zicht en het waait ook erg. Mijn collega trof laatst wel een stelletje aan die de daad wilden beginnen, maar dat is het dan ook wel."

Boete voor verstoren broedseizoen

"Als je mensen aanspreekt en bekeurd, zijn ze of heel genegeerd of zo exhibitionistisch dat ze het vlak naast het pad gaan doen en erom moeten lachen", vertelt Wouter Bol. Ze krijgen dan een boete voor buiten de paden te lopen en het verstoren van het broedseizoen. "Dat is een standaard bekeuring van 100 euro voor betreding van de toegangsvoorwaarde. Maar niet op het feit dat ze daar seks hebben, dat is zo ingewikkeld."

Een boswachter van Natuurbeheer PWN, hij wil liever niet met zijn naam genoemd worden, snapt dat het leuk en spannend is, maar dat het voor het broedseizoen niet de bedoeling is: "Een enkele keer kom je wel eens een stelletje tegen in de duinen. Ik stuur ze dan meestal naar de paden en vertel dat het niet de bedoeling is en dat er in de broedtijd vogels broeden."

In het Amsterdamse Bos worden er soms boetes gegeven, vertelt een boswachter: "Het gebeurt weleens dat ik een bekeuring geef voor schenningspleging, maar niet veel."

Ook in het Amsterdamse Bos worden er wel eens condooms aangetroffen of is er wat te zien: ''Meestal doen ze het op een afgelegen plek of rondom parkeerplaatsen. Laatst was er nog een stelletje op de camera te zien. Tja, dat gebeurt.''

Gênant

Boswachter van Natuurbeheer PWN maakt soms bijzondere taferelen mee: "Het is sowieso heel gênant om te zien en er dan ook daadwerkelijk wat van te zeggen. Ik spreek ze, hoe gênant ook, altijd aan en vertel dat het niet de bedoeling is. Soms hebben mensen de meest gekke reacties", vertelt hij.

"Meestal gaan ze weer naar het wandelpad, maar soms zeggen mensen dat ze het nog even willen afmaken. Die stuur ik dan wederom weer weg, maar gênant en bijzonder is het wel."

Een Ferrari met een prijskaartje van niet minder dan 4 ton is gisteren in de fik gevlogen op de Crailoseweg (N527) ter hoogte van de Langenhuizerweg in Huizen. Er raakte niemand gewond bij de brand, maar van de bolide is weinig meer over. 

De brandweer kreeg de melding van de autobrand om 11.45 uur binnen en ondanks dat ze er snel bij waren, mocht het niet meer baten. "De auto is echt helemaal uitgebrand", aldus een woordvoerder van de veiligheidsregio. Het gaat om een Ferrari 599 uit 2009 met een nieuwprijs van pak 'm beet 409.000 euro. 

Er is niemand gewond geraakt bij de brand. Hoe het vuur in de snelle sportauto is ontstaan, is nog niet duidelijk. Omdat het om een eenzijdig incident gaat, doet de brandweer geen verder onderzoek.