NH Nieuws

Verwonderd kijkt ze om zich heen in de heringerichte Koepel in Haarlem. Hier liep schrijver Maria Kager als kind achter haar vader aan, de onderdirecteur van de voormalige gevangenis. Stalen deuren moesten toen door cipiers geopend worden. Nu wandelt ze er vrij naar binnen, samen met studenten, ondernemers en bioscoopbezoekers. 

Juist in de Boekenweek presenteert ze op deze plek haar debuutroman, waarin ze zich liet inspireren door haar wonderlijke jeugd. Maar waar ze vroeger kind aan huis was in de gevangenis, voelt het nu niet meer als thuis. "Ik heb wel het idee dat je nu nog voelt dat het een onprettige plek is geweest, dat er verdriet in de muren zit."

De blikken omhoog, wijzende vingers en telefoons en verrekijkers worden gericht. Stadspark de Alkmaarderhout heeft er duidelijk een attractie van formaat bij nu er lepelaars zijn gesignaleerd hoog in de bomen. "Echt heel vet dit."

Er zijn zeker zestien lepelaars neergestreken in de Alkmaarderhout. En dat is inderdaad een speciaal gezicht. De beesten lijken zich vooralsnog weinig aan te trekken van alle aandacht en zijn vooral met elkaar bezig. Niet zo vreemd, want het is broedseizoen.

"We hopen natuurlijk dat ze hier ook gaan broeden, dat zou helemaal bijzonder zijn", laat Patrick Hand, beheerder Groen & Ecologie van Stadswerk072, aan mediapartner Streekstad Centraal weten. "Ik hoop dat we met een week of twee broedactiviteit kunnen waarnemen."

Veel van de bezoekers van het stadspark zijn voor lepelaars gekomen. "Ik ben wel een beetje een vogelaar en speciaal hiervoor op de fiets gestapt", is een van de reacties. "Vroeger moest ik hier voor naar het Zwanenwater. Dan was je blij als je twee of drie Lepelaars zag", vertelt een ander.

Tekst gaat verder onder video.

Jeroen van Wetten van de Vogelwerkgroep Alkmaar hoopt vooral dat er rekening met de lepelaars wordt gehouden. "Kijk, dat er allemaal mensen onderdoor lopen maakt niet uit. Maar echte overlast zoals vuurwerk of een festival moet vermeden worden."

De lepelaar is één van de successen van de Vogelbescherming: rond 1970 waren er nog maar 170 broedparen in ons land, nu ruim 2.500. De laatste jaren blijft dat aantal stabiel.

Na ruim veertien uur hardlopen komt Jeroen van Veen over de finish. Hij heeft hiermee niet alleen de 120 van Texel gelopen, maar uiteindelijk ook twee miljoen euro opgehaald voor kankerpatiënten die in het Prinses Máxima Centrum behandeld worden. "Wat was het vreselijk zwaar. Maar ook ontzettend mooi." 

Het afgelopen jaar liep Jeroen iedere dag minstens 10 kilometer om geld in te zamelen voor het Prinses Máxima Centrum. De duurloop op Texel was de afsluiting van deze actie. 

Zelf verloor Jeroen zijn zoontje Kasper, die na ruim 1000 behandeldagen op 4-jarige leeftijd overleed aan een zeer agressieve hersentumor. De strijd van zijn zoon inspireerde hem om zich in te zetten voor kinderen met kanker. 

In de periode dat Kasper onder behandeling was startte Jeroen met hardlopen. Hij zocht naar een activiteit waarmee hij zich mentaal kon opladen. Dat leidde uiteindelijk tot z'n missie: een jaar lang dagelijks hardlopen om aandacht te vragen en geld in te zamelen voor onderzoek naar kinderkanker. 

De hardlopers moesten hagel, regen en veel wind doorstaan tijdens de tocht. Dat maakte het parcours enorm zwaar. Aan de 60 kilometer deden ongeveer duizend mensen mee. Daarnaast waagden 17 lopers (waaronder drie vrouwen) aan de langste afstand: 120 kilometer. 's Nachts om 3.30 uur gingen zij van start om twee keer de route om het eiland heen te lopen.

Omdat het gezin graag naar Texel komt, was het voor Jeroen vanzelfsprekend dat de afsluiting op het grootste Waddeneiland moest plaatsvinden. Hij liet zich op deze race per kilometer sponsoren. Een extra uitdaging omdat hij ook per kilometer de sponsor bedankte via social media.

De reacties langs het parcours waren hartverwarmend, vertelt hij. Zelfs deelnemers van de lange afstand die Jeroen passeerde noemde hem een held. Bij de finish viel Jeroen in de armen van zijn vrouw en hield hij zittend op de grond de cheque van ruim twee miljoen omhoog.

"Dit is echt niet normaal", zei hij na afloop. "Wat een steun van iedereen. Heel Nederland heeft met mij meegedaan. Ze duwden mij gewoon over deze finish. Ik moet huilen van geluk. Iedereen enorm bedankt. Ik ga ervan genieten. Het was een fantastisch jaar."

De champagnefles kon na afloop worden opengetrokken. "Dit is echt niet normaal, dit had ik nooit verwacht. Meer dan 50.000 mensen hebben gedoneerd. Zo zie je maar: in een onzekere wereld is werkelijk alles mogelijk."

De 120 kilometer loop werd gewonnen door Bram van Rijswijk uit Loon op Zand. "Dit was heel zwaar", stamelde hij na afloop. "Maar ik heb de race gelukkig goed ingedeeld." In de eerste 60 kilometer liep Bram met twee andere lopers in een groepje over het strand. Door het hoge tij moesten zij door het mulle zand lopen. "Het strand lag er slecht bij. Maar ik heb me daar toch kunnen sparen", zegt hij. De hardloper stond met een glimlach aan de finish. "De vorige keer was ik derde en nu toch gewonnen." 

Bram loopt twee ultra lange wedstrijden per jaar. Texel is daarbij favoriet. "Het is een prachtige wedstrijd. Het zijn geen korte rondjes en de elementen maken het juist zo prachtig hier. Maar dit jaar was echt vreselijk."

Voorlopig is hij nog niet van plan om te stoppen. "Ik ben 42 jaar, dus ik kan nog wel wat jaartjes mee."

Tim Tesselaar uit Den Helder won het hoofdnummer: de 60 kilometer race. "Een keer maar nooit weer", zei hij meteen na de finish. Tim had respect voor de jongens van de langste afstand. "120 kilometer, wat moet je dan in je hoofd halen? Ik vind 60 meer dan genoeg." Ondanks de zware omstandigheden, was hij ogenschijnlijk niet moe. "Na de vijftig kilometer voelde ik mij nog heel fit. Daarna ben ik er alleen vandoor gegaan."

De laatste vijf kilometer was met de wind op de kop. "Vooral die laatste kilometers waren echt zwaar. Je moet eigenlijk niet nadenken en doorlopen. Maar ik voelde mij de hele wedstrijd heel goed. We hadden een hele mooie groep. Ik wilde graag beneden de vier uur lopen. Maar met dit weer was dat niet mogelijk."

Wie de uitslag van RKAV Volendam - ODIN'59 ziet staan, zal zich ongetwijfeld afvragen of dat wel klopt. De 11-2 overwinning voor de Palingboeren in de derde divisie klopt als een zwerende vinger. Toch was de euforie na afloop gematigd, omdat RKAV Volendam onlangs assistent-trainer Ramon Visser verloor.

Het nieuws sloeg in als een bom in het vissersdorp. Visser (35) was langdurig ziek en overleed op 6 maart. Bij de thuiswedstrijd van FC Volendam tegen AZ kreeg hij een fraai eerbetoon en net als bij de amateurs van RKAV Volendam.

Ook rondom de wedstrijd van de amateurs van RKAV Volendam tegen ODIN'59 waren de gedachten bij Visser. "Een prachtige minuut stilte met honderden fakkels rondom het veld", zegt trainer Berry Smit in de radio-uitzending van NH Sport. En hoewel de wedstrijd met 11-2 werd gewonnen, was de feeststemming in de kleedkamer dubbel. Waar de kermiskraker 'Broodje Shoarma' geregeld uit de box klinkt, werd nu volgens Smit een 'hele zachte versie' gedraaid.

De wedstrijd kende een bijzonder verloop. ODIN kwam op voorsprong door een doelpunt van Kaj van Langelaar. De centrale verdediger moest in de 21e minuut echter op doel staan. Bij een 1-1 stand pakte keeper Sam Grapendaal een rode kaart en ODIN had geen reservekeeper tot hun beschikking. "Zij waren al blij dat ze één keeper konden optrommelen. Dat kan iedereen gebeuren. Dan speel je met de duivel", zegt Smit.

"Er zat maar één ding op: doelpunten maken", gaat Smit verder. Hij zag Jim Beers vier doelpunten achter zijn naam schrijven en de teller stokte uiteindelijk bij elf. Volgens Smit valt daar niets op af te dingen. "Als je de samenvatting bekijkt, had de eerste keeper ook niet alles gepakt. Balletje binnenkant paal, een bal via de onderkant lat en een in het hoekje. Het waren gewoon hele goede doelpunten. Al had er een echte keeper in het doel gestaan, die had deze ballen ook niet gepakt."

In de derde divisie strijdt RKAV Volendam met IJsselmeervogels, de oude club van Smit, om het kampioenschap. Na de 11-2 overwinning en het 0-0 gelijkspel van IJsselmeervogels tegen Harkemase Boys, gaan de Volendammers nu alleen aan kop. "Wij blijven in de underdogpositie, maar het is verschrikkelijk leuk."

Bekijk hieronder de samenvatting van de 11-2.

Initiatiefnemer Cees Baerts gelooft er heilig in: er komt een nieuw restaurant waar het personeel van het binnenkort sluitende Brownies & Downies Purmerend straks nieuw emplooi kan vinden. Om dit ambitieuze plan te bespreken, kwamen vanochtend tientallen betrokkenen bijeen, waaronder ook veel ouders wiens kinderen bij het restaurant werken.

Een kleine twee weken geleden werd duidelijk dat Brownies & Downies in Purmerend gaat sluiten. Volgens de stichting die het restaurant runt, is de vestiging verliesgevend en moet het plaatsmaken voor een andere buurtvoorziening.

Het nieuws zorgt bij het personeel voor grote onzekerheid. "Stress, heel veel stress", antwoordt personeelslid Sonja de Nie op de vraag wat die situatie met haar doet. "Helemaal geen fijn gevoel."

Nadat initiatiefnemer Cees Baerts vorige week lucht kreeg van de sluiting van Brownies & Downies besloot hij een oproep te doen op Facebook om meer klandizie te genereren en zo de zaak te redden.

 Toch bleek het besluit al vast te staan. Om die reden besloot Baerts het over een andere boeg te gooien: een nieuw restaurant beginnen waar het personeel straks terecht kan. "Ik ben ervan overtuigd", zegt Baerts zonder twijfel. "Dit gaat lukken. "

De vele ouders wiens kinderen werken bij het etablissement, hopen vurig dat de plannen gaan slagen. Als geen ander weten zij wat het werk betekent voor hun kind. "Als mensen dan zeggen: goh, wat doe je dat goed, dan zie je hoe ze groeien", vertelt Sandra de Nie, moeder van personeelslid Sonja.

"Het echt in de maatschappij mee kunnen doen, dat is geweldig." Iets dat Sonja zelf alleen maar kan beamen. "Heerlijk om mensen met trots te kunnen bedienen", vertelt ze stralend. "En ze naar huis te kunnen sturen met een glimlach."

Of de ambitieuze plannen ook daadwerkelijk van de grond gaan komen, moet de komende weken duidelijk worden. Initiatiefnemer Baerts heeft een rotsvast vertrouwen in een goede afloop.

"Er zijn vastgoedeigenaren die me bellen, aannemers die hun diensten aanbieden", zo somt hij een aantal reacties op die hij de afgelopen dagen ontving. "We kunnen landen op de achterkant van de maan. En dan zal ik niet een horeca-tentje uit de grond kunnen stampen in downtown Purmerend?! Kom op..."

Als de oorlog in Syrië uitbreekt gaat Tamim Allymoni slachtoffers helpen door onder meer voedsel uit te delen. Op een dag blijkt dat hij gevaar loopt om gearresteerd te worden en vlucht naar Turkije. Online ontmoet hij Rahaf en ze worden verliefd, maar bij elkaar komen en samen een leven opbouwen lijkt onmogelijk. Na drie jaar alleen online contact, en een online verloving, sluiten ze elkaar voor het eerst in de armen in Nederland. 

Nieuw in NH is een reeks portretten van gevluchte Syriërs die nu in Noord-Holland wonen. Deze nieuwe Noord-Hollanders vertellen over hun leven in Syrië, het oorlogsgeweld, de reis naar Europa en hoe ze hun weg hebben gevonden in Nederland. De portretten zijn gemaakt zijn door NH-journalist Mohammad Al Moussa en stagiair Nagham Alsahli, beiden ook zelf vanuit Syrië naar Nederland gevlucht.

De politie heeft vrijdagavond vier verdachten aangehouden in een drugsloods in Heerhugowaard. In het pand werd ruim 120 kilo coke aangetroffen. Een dag later is een Duitser op de A12 gearresteerd die een faciliterende rol zou hebben gespeeld bij de import.

Het gaat om twee Amsterdammers van 43 en 52 jaar, een 45-jarige persoon uit Costa Rica en een 39-jarige Colombiaan. Op het moment van de arrestatie waren zij allen in de loods aanwezig. Het viertal had op dat moment net 120 kilo coke uitgepakt uit een partij groente.

Een dag later, op zaterdagochtend, heeft de politie op de A12 in de omgeving van Zevenaar een 44-jarige Duitser aangehouden. De Duitser had volgens de politie een faciliterende rol bij de import van de aangetroffen hoeveelheid coke.

De vijf verdachten kwamen in beeld na een onderzoek naar aanleiding van de vondst van 245 kilo coke dat in oktober 2022 werd aangetroffen in de haven van Vlissingen. Deze hoeveelheid drugs zaten in een lading bananen uit Ecuador en had een straatwaarde van ongeveer 26,5 miljoen euro.

Naar aanleiding van de vondst in Zeeland is de Zeehavenpolitie in september 2023 onder leiding van het Openbaar Ministerie begonnen met een onderzoek naar de groep die hier achter zat. Dat onderzoek leidde naar deze vijf verdachten.

Alle verdachten zitten vast in een cellencomplex. Komende week worden ze voorgeleid bij de rechter-commissaris.

Molenaar Stan Baltus uit Limmen is tweede geworden op het Nederlands Kampioenschap bouwtimmeren bij Skills Heroes. Hij had niet verwacht de zilveren plak te winnen en is blij met het resultaat. Hij is nog blijer met alles wat hij de afgelopen maanden heeft geleerd, die kan hij zeker gebruiken bij de restauratie van de molen in Limmen. 

Stan is student aan het Regio College en deed mee in de categorie bouwtimmeren. In november kreeg hij te horen dat hij mee mocht doen en sindsdien heeft hij heel veel geoefend en geleerd. 

Per vakgebied strijden acht finalisten in Den Bosch om de nationale eer. Ze maakten allemaal een kapconstructie. "Ik had niet verwacht dat ik de tweede plaats zou halen", vertelt Stan blij. Hij heeft er twee dagen hard voor gewerkt. "Ik oefen pas sinds november voor het NK. Het timmeren 'lukt wel', maar het voorwerk is heel lastig. Van de acht stonden er uiteindelijk maar vier in elkaar. Ik had mijn werk precies een paar minuten voor de tijd op was af." 

Tekst gaat verder onder de foto's 

Stan restaureert de verwaarloosde molen De Mol in Limmen. Deze techniek kan hij daar ook toepassen.

"Zo'n kapconstructie maak je aan de hand van een tekening op ware grootte. Je maakt er wel de mooiste verbindingen mee", legt Stan uit. "Hoewel de constructie zelf er nu niet eens zo spectaculair uitziet, maar het zijn allemaal moeilijke hoeken."

Die mooie verbindingen komen goed van pas bij het renoveren van de molen. "Helemaal omdat zo'n molen allemaal scheve verbindingen heeft. Ik wil dit ook zeker door blijven oefenen", zegt de jonge molenaar enthousiast. "Als je dit onder de knie hebt kan je de mooiste constructies maken." 

Stan is blij met de tweede plaats en heeft een mooie zilveren medaille gekregen. "Het is bijzonder om meegedaan te hebben. De grootste prijs is alles wat ik geleerd heb de afgelopen tijd, dat is onwijs veel kennis." 

NH ging eerder langs om te kijken naar Stans voorbereiding. Tekst gaat verder. 

Naast Stan vielen er ook andere Noord-Hollanders in de prijs. Zo was er bij het onderdeel meubelmaken goud voor Jort Rommel uit Limmen.

Ryan Verburg uit Warmenhuizen won zilver op het onderdeel sanitaire- en verwarmingstechnicus, het brons ging daar naar Sem Volkerink uit Assendelft. 

Molenaar Stan Baltus uit Limmen is tweede geworden op het Nederlands Kampioenschap bouwtimmeren bij Skills Heroes. Hij had niet verwacht de zilveren plak te winnen en is blij met het resultaat. Hij is nog blijer met alles wat hij de afgelopen maanden heeft geleerd, die kan hij zeker gebruiken bij de restauratie van de molen in Limmen. 

Stan is student aan het Regio College en deed mee in de categorie bouwtimmeren. In november kreeg hij te horen dat hij mee mocht doen en sindsdien heeft hij heel veel geoefend en geleerd. 

Per vakgebied strijden acht finalisten in Den Bosch om de nationale eer. Ze maakten allemaal een kapconstructie. "Ik had niet verwacht dat ik de tweede plaats zou halen", vertelt Stan blij. Hij heeft er twee dagen hard voor gewerkt. "Ik oefen pas sinds november voor het NK. Het timmeren 'lukt wel', maar het voorwerk is heel lastig. Van de acht stonden er uiteindelijk maar vier in elkaar. Ik had mijn werk precies een paar minuten voor de tijd op was af." 

Tekst gaat verder onder de foto's 

Stan restaureert de verwaarloosde molen De Mol in Limmen. Deze techniek kan hij daar ook toepassen.

"Zo'n kapconstructie maak je aan de hand van een tekening op ware grootte. Je maakt er wel de mooiste verbindingen mee", legt Stan uit. "Hoewel de constructie zelf er nu niet eens zo spectaculair uitziet, maar het zijn allemaal moeilijke hoeken."

Die mooie verbindingen komen goed van pas bij het renoveren van de molen. "Helemaal omdat zo'n molen allemaal scheve verbindingen heeft. Ik wil dit ook zeker door blijven oefenen", zegt de jonge molenaar enthousiast. "Als je dit onder de knie hebt kan je de mooiste constructies maken." 

Stan is blij met de tweede plaats en heeft een mooie zilveren medaille gekregen. "Het is bijzonder om meegedaan te hebben. De grootste prijs is alles wat ik geleerd heb de afgelopen tijd, dat is onwijs veel kennis." 

NH ging eerder langs om te kijken naar Stans voorbereiding. Tekst gaat verder. 

Naast Stan vielen er ook andere Noord-Hollanders in de prijs. Zo was er bij het onderdeel meubelmaken goud voor Jort Rommel uit Limmen.

Ryan Verburg uit Warmenhuizen won zilver op het onderdeel sanitaire- en verwarmingstechnicus, het brons ging daar naar Sem Volkerink uit Assendelft. 

Ze zijn onmiskenbaar in het stadsbeeld, de knalrode fietsen die vaak door toeristen worden gebruikt om Amsterdam op te verkennen. De verhuurder van die tweewielers, Macbike, zit in financieel zwaar weer en heeft de medewerkers laten weten dat niet iedereen uitbetaald kan worden.

In een mail aan het personeel, die in handen is van AT5, is te lezen dat het MacBike niet is gelukt om iedereen op 20 maart uit te betalen. Wettelijk moet het loon op 25 maart uitbetaald worden, maar het Amsterdamse bedrijf vraagt werknemers die het kunnen missen, om daarvan af te zien. Het ingehouden loon zou dan in de eerste week van april alsnog uitbetaald worden.

Volgens directeur Bas Oosterhout hebben de financiële problemen voor een deel te maken met de vele regenval. "We hebben de afgelopen vijf maanden regen gehad. Vandaag is het weer niet droog. Die regen is echt funest, want als toerist ga je dan niet voor je lol op de fiets zitten."

Een ander probleem is de coronasteun die de belastingdienst nu met rente terugvraagt. "Dat is eigenlijk gewoon een ordinaire lening", zegt Oosterhout.

De directeur bekent dat de situatie op dit moment nijpend is. Toch is er volgens hem een stip op de horizon: het Paasweekend. Omdat dat ieder jaar het moment is waarop de toeristenstroom op gang begint te komen, hoopt hij dat het bedrijf het nog een paar dagen kan houden. "Eén mooi weekend en er is niets aan de hand", beweert Oosterhout.

Bij MacBike staan zo'n twintig werknemers op de loonlijst. Drie van hen hebben aangegeven dat ze nog wel even op hun salaris kunnen wachten. Dat ze uiteindelijk uitbetaald zullen worden, staat hoe dan ook vast, benadrukt Oosterhout. Mocht MacBike failliet gaan, dan neemt volgens hem het UWV de salarissen (inclusief het vakantiegeld en de vakantiedagen) van het bedrijf over. 

De 6-jarige Louay uit Loosdrecht is ernstig ziek. Hij heeft een extreem zeldzame aandoening waardoor hij vrijwel niks zelfstandig kan. Om toch nog met hem op pad te kunnen, is een speciaal busje nodig. Moeder Soraya van Haaften is daarom een doneeractie gestart en die gaat als een speer: ze haalde inmiddels al zo'n 16.000 euro op. Het is alleen nog lang niet voldoende.

Louay heeft de ziekte CDKL5. Het is extreem zeldzaam: wereldwijd is het van zo’n 500 kinderen bekend dat ze dit hebben. Het is een ernstige hersenziekte, waardoor Louay vaak epileptische aanvallen heeft, niet kan praten, eten, slikken en nauwelijks kan bewegen. Daarbij komt ook nog dat hij de ziekte van Hirsch Sprung heeft; hij kan hierdoor niet zelfstandig naar de wc.

Het komt erop neer dat hij de hele dag op de bank ligt of in zijn rolstoel zit. Omdat hij niet zelf kan eten, slikken en naar de wc kan, moeten zijn ouders Soraya van Haaften en Hosni Gam 24 uur per dag, 7 dagen per week zorg leveren. "We moeten alles voor hem doen, en dat is zwaar. Maar we doen het met alle liefde" vertelt Gam.

Toen hij werd geboren merkten Van Haaften en Gam al snel dat er iets mis was. Hij had spastische trekken. Gam: "In eerste instantie dachten de artsen dat het iets met zijn reflux was. Maar het werd erger en erger. Bij een bloedonderzoek kwamen ze erachter dat hij CDKL5 heeft. Dat zet je leven wel even op zijn kop."

Het betekende voor de ouders van Louay dat er altijd iemand moet zijn die voor hem kan zorgen. Ook is zijn levensverwachting heel onzeker. "Sommige kinderen leven al na een jaar niet meer", vertelt Gam. "Omdat ze niet zelf kunnen slikken, ontstaan er allemaal bacteriën in de longen. En dat kan heel gevaarlijk zijn."

Ook bij Louay ging het een keer bijna mis. Eén jaar geleden kwam hij op de IC terecht vanwege verstopte longen. "Ze zeiden in het ziekenhuis dat hij het niet zou gaan redden en dat we afscheid moesten nemen. We hadden de begrafenisondernemer al gebeld. Dat was echt verschrikkelijk. Wonder boven wonder werd hij weer beter. We zijn daar enorm dankbaar voor, we willen echt niet zonder hem."

Ondanks dat het soms zwaar is om altijd intensieve zorg te bieden, zijn de ouders van Louay vooral heel positief. Zo vertelt Van Haaften: "Hij geeft ons enorm veel liefde en dat maakt dat we heel blij met hem zijn. Ook zijn jongere zusje Ezra is dol op hem. Ze knuffelt hem de hele dag."

Het is alleen wel erg lastig om met hem op pad te gaan, aangezien Louay niet meer in het rolstoelbusje past waar ze altijd in reden. Van Haaften is daarom een doneeractie gestart, die al vaak is gedeeld op Facebook. "We hebben inmiddels al 16.000 euro opgehaald, daar zijn we super dankbaar voor." Ook de gemeente wil bijdrage aan het nieuwe busje.

Het is alleen nog lang niet genoeg. Van Haaften: "We hebben 60.000 euro nodig, dat is onwijs veel geld. Het busje moet namelijk helemaal op maat gemaakt worden voor hem. Ik hoop dat het lukt om het uiteindelijk allemaal op te halen, zodat we met Louay ook weer af en toe op pad kunnen gaan. Dat zou heel mooi zijn."

De 6-jarige Louay uit Loosdrecht is ernstig ziek. Hij heeft een extreem zeldzame aandoening waardoor hij vrijwel niks zelfstandig kan. Om toch nog met hem op pad te kunnen, is een speciaal busje nodig. Moeder Soraya van Haaften is daarom een doneeractie gestart en die gaat als een speer: ze haalde inmiddels al zo'n 16.000 euro op. Het is alleen nog lang niet voldoende.

Louay heeft de ziekte CDKL5. Het is extreem zeldzaam: wereldwijd is het van zo’n 500 kinderen bekend dat ze dit hebben. Het is een ernstige hersenziekte, waardoor Louay vaak epileptische aanvallen heeft, niet kan praten, eten, slikken en nauwelijks kan bewegen. Daarbij komt ook nog dat hij de ziekte van Hirsch Sprung heeft; hij kan hierdoor niet zelfstandig naar de wc.

Het komt erop neer dat hij de hele dag op de bank ligt of in zijn rolstoel zit. Omdat hij niet zelf kan eten, slikken en naar de wc kan, moeten zijn ouders Soraya van Haaften en Hosni Gam 24 uur per dag, 7 dagen per week zorg leveren. "We moeten alles voor hem doen, en dat is zwaar. Maar we doen het met alle liefde" vertelt Gam.

Toen hij werd geboren merkten Van Haaften en Gam al snel dat er iets mis was. Hij had spastische trekken. Gam: "In eerste instantie dachten de artsen dat het iets met zijn reflux was. Maar het werd erger en erger. Bij een bloedonderzoek kwamen ze erachter dat hij CDKL5 heeft. Dat zet je leven wel even op zijn kop."

Het betekende voor de ouders van Louay dat er altijd iemand moet zijn die voor hem kan zorgen. Ook is zijn levensverwachting heel onzeker. "Sommige kinderen leven al na een jaar niet meer", vertelt Gam. "Omdat ze niet zelf kunnen slikken, ontstaan er allemaal bacteriën in de longen. En dat kan heel gevaarlijk zijn."

Ook bij Louay ging het een keer bijna mis. Eén jaar geleden kwam hij op de IC terecht vanwege verstopte longen. "Ze zeiden in het ziekenhuis dat hij het niet zou gaan redden en dat we afscheid moesten nemen. We hadden de begrafenisondernemer al gebeld. Dat was echt verschrikkelijk. Wonder boven wonder werd hij weer beter. We zijn daar enorm dankbaar voor, we willen echt niet zonder hem."

Ondanks dat het soms zwaar is om altijd intensieve zorg te bieden, zijn de ouders van Louay vooral heel positief. Zo vertelt Van Haaften: "Hij geeft ons enorm veel liefde en dat maakt dat we heel blij met hem zijn. Ook zijn jongere zusje Ezra is dol op hem. Ze knuffelt hem de hele dag."

Het is alleen wel erg lastig om met hem op pad te gaan, aangezien Louay niet meer in het rolstoelbusje past waar ze altijd in reden. Van Haaften is daarom een doneeractie gestart, die al vaak is gedeeld op Facebook. "We hebben inmiddels al 16.000 euro opgehaald, daar zijn we super dankbaar voor." Ook de gemeente wil bijdrage aan het nieuwe busje.

Het is alleen nog lang niet genoeg. Van Haaften: "We hebben 60.000 euro nodig, dat is onwijs veel geld. Het busje moet namelijk helemaal op maat gemaakt worden voor hem. Ik hoop dat het lukt om het uiteindelijk allemaal op te halen, zodat we met Louay ook weer af en toe op pad kunnen gaan. Dat zou heel mooi zijn."

De brand in een oude judoschool aan de A.J. van der Moolenstraat in Zandvoort is geblust. Door rookontwikkeling moesten meerdere woningen tijdelijk worden ontruimd. Deze bewoners kunnen naar verwachting aan het eind van de dag weer terug naar huis. 

De brand brak rond 12.50 uur uit in het pand. Al snel werden er meerdere blusvoertuigen ingezet. Volgens een woordvoerder van de veiligheidsregio is het een moeilijk brand geweest om te blussen. "De brandweer is wel even naar binnen geweest, maar het was te warm. Om die reden moesten ze de brand van buitenaf blussen." 

Door het vuur kwam veel rook vrij en moesten zes woningen worden ontruimd. "Deze bewoners zijn bij kennissen opgevangen. Wij verwachten dat ze later vandaag weer terug kunnen naar hun woning."

De veiligheidsregio vermoedt dat er sprake is van brandstichting. Zodra de brand uit is zal de politie onderzoeken of dat zo is. Ook wordt dan onderzocht hoe groot de schade is.

In het gebouw zat tot een aantal jaar geleden een dependance van de Haarlemse judoschool Kenamju. Zij zijn verhuisd. Voor zover bekend staat de gymzaal nu leeg.

Op foto's is te zien dat er bouwmateriaal en steigers in de buurt van het pand staan. "Het lijkt erop dat het gebouw verbouwd werd", laat de woordvoerder weten. "Maar op het moment van de brand was niemand aanwezig."

De brand in een oude judoschool aan de A.J. van der Moolenstraat in Zandvoort is onder controle. De brandweer is bezig met nablussen. De bewoners van de woningen die ontruimd moesten worden kunnen vermoedelijk later vandaag weer terug naar huis. 

De brand brak rond 12.50 uur uit in het pand. Al snel werden er meerdere blusvoertuigen ingezet. Volgens een woordvoerder van de veiligheidsregio is het een moeilijk brand geweest om te blussen. "De brandweer is wel even naar binnen geweest, maar het was te warm. Om die reden moesten ze de brand van buitenaf blussen." 

Door het vuur kwam veel rook vrij en moesten zes woningen worden ontruimd. "Deze bewoners zijn bij kennissen opgevangen. Wij verwachten dat ze later vandaag weer terug kunnen naar hun woning."

De veiligheidsregio vermoedt dat er sprake is van brandstichting. Zodra de brand uit is zal de politie onderzoeken of dat zo is. Ook wordt dan onderzocht hoe groot de schade is.

In het gebouw zat tot een aantal jaar geleden een dependance van de Haarlemse judoschool Kenamju. Zij zijn verhuisd. Voor zover bekend staat de gymzaal nu leeg.

Op foto's is te zien dat er bouwmateriaal en steigers in de buurt van het pand staan. "Het lijkt erop dat het gebouw verbouwd werd", laat de woordvoerder weten. "Maar op het moment van de brand was niemand aanwezig."

Er woedt een grote brand in een oude judoschool aan de A.J. van der Moolenstraat in Zandvoort. De brandweer heeft zes woningen in de buurt ontruimd. 

De brand brak rond 12.50 uur uit en al snel werden er meer voertuigen opgeroepen, waardoor er brandweerwagens uit de hele omgeving naar Zandvoort zijn gekomen. "De brand is nog niet onder controle", zegt de woordvoerder van de veiligheidsregio om 13.45 tegen NH. 

Het is volgens hem een moeilijke brand om te blussen. "De brandweer is wel even naar binnen geweest, maar het is te warm. Ze zijn de brand nu van buitenaf aan het blussen." Er komt ondertussen veel rook vrij en de omliggende woningen zijn daarom ontruimd. "Er is tot nu toe geen gevaar voor overslag op woningen, omdat de brand niet uitslaand is." 

De woordvoerder weet nog niet hoe de brand is ontstaan. Voor zover hij weet is er niemand binnen en is er niemand gewond geraakt. Hij kan niet inschatten hoelang de brandweer zal duren voor de brand onder controle is. 

Tekst gaat door onder de foto's 

In het gebouw zat tot een aantal jaar geleden een dependance van de Haarlemse judoschool Kenamju. Zij zijn verhuisd en voor zover bekend staat de gymzaal nu leeg.

Op foto's is te zien dat er bouwmateriaal en steigers in de buurt van het pand staan. "Het lijkt erop dat het gebouw verbouwd werd", laat de woordvoerder weten. "Maar op dit moment was er niemand aanwezig."

Er woedt een grote brand in een oude judoschool aan de A.J. van der Moolenstraat in Zandvoort. De brandweer heeft verschillende woningen in de buurt ontruimd. 

De brand brak rond 12.50 uur uit en al snel werden er meer voertuigen opgeroepen, waardoor er brandweerwagens uit de hele omgeving naar Zandvoort zijn gekomen. "De brand is nog niet onder controle", zegt de woordvoerder van de veiligheidsregio om 13.45 tegen NH. 

Het is volgens hem een moeilijke brand om te blussen. "De brandweer is wel even naar binnen geweest, maar het is te warm. Ze zijn de brand nu van buitenaf aan het blussen." Er komt ondertussen veel rook vrij en de omliggende woningen zijn daarom ontruimd. "Er is tot nu toe geen gevaar voor overslag op woningen, omdat de brand niet uitslaand is." 

De woordvoerder weet nog niet hoe de brand is ontstaan. Voor zover hij weet is er niemand binnen en is er niemand gewond geraakt. Hij kan niet inschatten hoelang de brandweer zal duren voor de brand onder controle is. 

Tekst gaat door onder de foto's 

In het gebouw zat tot een aantal jaar geleden een dependance van de Haarlemse judoschool Kenamju. Zij zijn verhuisd en voor zover bekend staat de gymzaal nu leeg.

Op foto's is te zien dat er bouwmateriaal en steigers in de buurt staan, dit lijkt volgens de woordvoerder te horen bij renovatie van woningen. Voor zover hij kan zien, wordt er niet aan de gymzaal gewerkt. 

Conservator Jesse is deze keer afgestapt in Bergen voor een kijkje in park Meerwijk, de beroemde villawijk uit 1918. Hier is door de ontwerpers over de allerkleinste details nagedacht. Ook stapt Jesse in de wereld van Jan Ponstijn, een van de kunstenaars van de Bergense School. Het door Ponstijn zelf gebouwde huis met atelier is nog altijd in originele staat en wordt bewoond door de kleindochter van de kunstenaar. 

De schelpenteldag in Wijk aan Zee trok gisteren niet alleen mensen uit Noord-Holland aan, maar ook van buiten de provincie kwamen mensen speciaal schelpen rapen voor wetenschappelijk onderzoek naar het Noordzeegebied. 

Praten over straatintimidatie, armoede of over hoe je op het rechte pad blijft. In de podcastserie van de jongerenwerkers van Straatgeluid in Alkmaar wordt geen onderwerp geschuwd. En vooral: ze praten mét jongeren en niet over. De eerste twee afleveringen zijn al enkele duizenden keren beluisterd. "Het zijn echt sterke gesprekken en dat is mooi om te zien", vinden jonge luisteraars.

In de huiskamer (jongerencentrum, red.) van Straatgeluid in de Alkmaarse wijk De Mare spreken we met de initiatiefnemer van de podcast Jerrol Lashley en twee tieners die de podcasts graag luisteren. Er staan nu twee afleveringen online op het eigen youtube-kanaal.

Jerrol, coördinator van de jongerenwerkers van Straatgeluid, is trots op wat ze bereiken met de opnames. "De eerste is al 3.000 keer geluisterd en deel twee gaat richting de 2.000. We geven jongeren in Alkmaar hiermee een stem. Dat was hoog tijd."

Volgens Jerrol wordt er maar al te vaak óver de jongeren gesproken en niet met. "We bieden ze een platform om te praten over sociale kwesties die hen aangaan. Alles wat impact heeft en belangrijk is in hun leefwereld, is bespreekbaar." De podcast geeft dus een inkijkje aan iedereen die wil weten wat er speelt onder de jeugd.

Maar ook de jonge luisteraars vinden de gesprekken boeiend. "Heel interessant en leerzaam. Er komen ook politieagenten in voor. Het zijn echt sterke gesprekken en dat is mooi om te zien", vertellen de Bojan Rebic en Djerzinyo Martina. De twee 15-jarigen komen nu zo'n twee jaar naar de huiskamer. "Het voelt als een tweede thuis. Ook mijn vrienden zie ik hier", vertelt Bojan.

Jongeren kunnen in de huiskamers chillen met elkaar, maar ook hun verhaal of probleem kwijt aan jongerenwerkers. Het doel van Straatgeluid is om jongeren positief te beïnvloeden. Ook de podcast draagt daar aan bij.

"De onderwerpen die we bespreken komen vanuit de jongeren zelf", legt Jerrol uit. "Die halen we online op en via onze jongerenwerkers." Zelf zouden Bojan en Djerzinyo ook wel mee willen werken aan de podcast. "Over hoe het is met racisme; daar heb ik ook wel mee te maken gehad", geeft Djerzinyo als voorbeeld.

Onderwerpen zijn er nog genoeg te bespreken volgens de jongerenwerkers. "Inclusie, discriminatie, seksualiteit, vapen, sociale media. Daarnaast bieden we in de podcasts ruimte aan muzikaal talent uit Alkmaar. Die combinatie van gesprekken en talentontwikkeling werkt. We gaan er dus zeker nog wel even mee door."

Praten over straatintimidatie, armoede of over hoe je op het rechte pad blijft. In de podcastserie van de jongerenwerkers van Straatgeluid in Alkmaar wordt geen onderwerp geschuwd. En vooral: ze praten mét jongeren en niet over. De eerste twee afleveringen zijn al enkele duizenden keren beluisterd. "Het zijn echt sterke gesprekken en dat is mooi om te zien", vinden jonge luisteraars.

In de huiskamer (jongerencentrum, red.) van Straatgeluid in de Alkmaarse wijk De Mare spreken we met de initiatiefnemer van de podcast Jerrol Lashley en twee tieners die de podcasts graag luisteren. Er staan nu twee afleveringen online op het eigen youtube-kanaal.

Jerrol, coördinator van de jongerenwerkers van Straatgeluid, is trots op wat ze bereiken met de opnames. "De eerste is al 3.000 keer geluisterd en deel twee gaat richting de 2.000. We geven jongeren in Alkmaar hiermee een stem. Dat was hoog tijd."

Volgens Jerrol wordt er maar al te vaak óver de jongeren gesproken en niet met. "We bieden ze een platform om te praten over sociale kwesties die hen aangaan. Alles wat impact heeft en belangrijk is in hun leefwereld, is bespreekbaar." De podcast geeft dus een inkijkje aan iedereen die wil weten wat er speelt onder de jeugd.

Maar ook de jonge luisteraars vinden de gesprekken boeiend. "Heel interessant en leerzaam. Er komen ook politieagenten in voor. Het zijn echt sterke gesprekken en dat is mooi om te zien", vertellen de Bojan Rebic en Djerzinyo Martina. De twee 15-jarigen komen nu zo'n twee jaar naar de huiskamer. "Het voelt als een tweede thuis. Ook mijn vrienden zie ik hier", vertelt Bojan.

Jongeren kunnen in de huiskamers chillen met elkaar, maar ook hun verhaal of probleem kwijt aan jongerenwerkers. Het doel van Straatgeluid is om jongeren positief te beïnvloeden. Ook de podcast draagt daar aan bij.

"De onderwerpen die we bespreken komen vanuit de jongeren zelf", legt Jerrol uit. "Die halen we online op en via onze jongerenwerkers." Zelf zouden Bojan en Djerzinyo ook wel mee willen werken aan de podcast. "Over hoe het is met racisme; daar heb ik ook wel mee te maken gehad", geeft Djerzinyo als voorbeeld.

Onderwerpen zijn er nog genoeg te bespreken volgens de jongerenwerkers. "Inclusie, discriminatie, seksualiteit, vapen, sociale media. Daarnaast bieden we in de podcasts ruimte aan muzikaal talent uit Alkmaar. Die combinatie van gesprekken en talentontwikkeling werkt. We gaan er dus zeker nog wel even mee door."