NH Nieuws

Geen zin in een bezoekje aan een meubelboulevard? Dan kan je natuurlijk voor een frisse neus de natuur in. Houd dan wel rekening met ondergelopen paden door de hoge waterstanden, na alle regen van de laatste maanden. In de duinen heb je laarzen op veel plekken zeker nog nodig. De bossen in Heiloo zijn beter begaanbaar: "Trek wel schoenen aan die modderig mogen worden", is de tip van de boswachter.

Schoorl

In de Schoorlse Duinen is het antwoord op de vraag of je laarzen aan moet, kort en bondig: 'ja'. "Doe dat maar wel. Zeker rondom het Vogelmeer staat nog een hoop water op de paden", licht boswachter Samuelle van Deutekom van Staatsbosbeheer toe. "Maar we hebben 'drogevoetenpaden' uitgestippeld. Dus er is nog genoeg te wandelen en fietsen."

In het duingebied hangen bordjes die tekst en uitleg geven over het hoge water. "En ook in het Buitencentrum kan je je vooraf laten informeren. Blijf hoe dan ook op de paden, want anders vertrap je kwetsbare planten en verstoor je de dieren tijdens hun broedseizoen."

"Gebruik je gezond verstand", vat ze het samen. Ondertussen wordt het volgens Samuelle wel steeds minder nat in de duinen. "Het gaat de goede kant op: er groeit veel en die planten nemen veel water op. De gaspeldoorn bijvoorbeeld, die bloeit nu mooi."

Wandelaars genieten ook van de natte duinen, merkte onze verslaggever:

Tekst gaat verder onder video.

Heiloo

"Het is aardig opgedroogd op landgoed Nijenburg", vertelt boswachter Mariska van de Leij van Natuurmonumenten. Ook in het Heilooërbos, onderdeel van het landgoed, is het volgens haar goed toeven. "Er zijn nauwelijks nog plassen en de paden zijn goed begaanbaar. Ook omdat we die ophogen."

De afgelopen maanden was de aanblik wel anders, herinnert de boswachter zich. "De bekende zichtas vanaf het landgoed richting de duinen, leek eerder meer op een kanaal, ondanks dat het bos op een strandwal ligt.” Maar kom niet op je paasbest. “Laarzen zijn nu niet meer nodig; trek wel schoenen aan die modderig mogen worden."

"Het landgoed staat nu vol met bloeiende stinzenplanten", tipt Mariska nog. "Verder adviseer ik mensen ook eens de Kennemerstraatweg over te steken naar het huis Nijenburg. Doe dat wel voorzichtig, want het is een drukke weg, maar daar liggen ook prachtige tuinen die minder druk bezocht worden."

Tekst gaat verder onder foto.

Castricum, Bakkum, Egmond en Bergen

Ook in het Noord-Hollands Duinreservaat, tussen Castricum en Bergen, zijn laarzen geen overbodige luxe. "Maar ik zeg er gelijk bij: de hoge waterstanden zijn erg lokaal", licht Dick Groenendijk van natuurbeheerder PWN toe. "Er zullen wandelaars en fietsers zijn die geen plas tegenkomen en denken: waar heb je het over?"

"We hadden hier te maken met de hoogste waterstand in meer dan honderd jaar, met plassen van wel 30 centimeter. De afgelopen week is het water zo'n 10 centimeter gezakt. Maar er zijn dus nog steeds paden afgesloten. We houden op de website bij waar dat is. Erg nat is het bijvoorbeeld bij de Kruisberg bij Castricum."

"Maar van al dit water gaan de planten en dieren tot ver in de zomer plezier hebben", belooft Dick. "En ondanks de plassen is het er met Pasen al zo mooi: de bosbodem is geel bedekt met speenkruid en misschien tref je de zeldzame sleutelbloem. Maar gebruik ook je oren: de tjiftjaf zingt in de bossen en in het open duin de boomleeuwerik."

De meermaals veroordeelde malafide Muidense dakdekker Gerrit Jan ter H. blijft slachtoffers maken met zijn oplichtingspraktijken. Er hangt hem al tijden een celstraf van meer dan drie jaar boven het hoofd. Daar lijkt hij niet van onder de indruk: samen met zeker een van zijn zoons blijkt hij weer voor tienduizenden euro's aan slachtoffers te hebben gemaakt. Een van zijn slachtoffers heeft voor zeker dertigduizend euro aan kosten gemaakt en wordt nog steeds door hem achtervolgd.

Dakdekker Gerrit Jan ter H. is een veelpleger. De afgelopen jaren regende het aangiftes tegen hem, zijn zoons en zijn bedrijven. Steevast bedondert hij nietsvermoedende klanten door afspraken te maken over werkzaamheden aan het dak, klanten offertes te sturen, aanbetalingen te eisen en vervolgens maandenlang niets meer van zich te laten horen.

Als klanten dan 'geluk' hebben dat de dakdekkers toch een keer komen opdagen, doen ze hun werk zo slecht dat de ravage alleen maar groter wordt. Veel klanten bleven met een kostenpost van tienduizenden euro's en een gesloopt dak achter. 

Daar kan de Amsterdamse Josefien* over meepraten. Haar dak moest opnieuw bedekt worden en alsof het zo moest zijn zag ze de dakdekkers bij de overburen aan het werk. "Ik dacht: 'Oh, dat is handig'. Die kennen het dak al en weten precies wat ze moeten doen. Ik vroeg meteen of ze ook twee dakkoepels konden plaatsen. Het was allemaal geen probleem. Het klonk allemaal goed en ik ben met ze in zee gegaan. Ze zeiden dat ze een paar dagen later al konden beginnen." 

Dat bleek een verkeerde keuze. Josefien kreeg al snel een gepeperde offerte. De dakdekkers wilden alleen aan de slag gaan als ze vooraf vast de helft van de kosten zou betalen en bij aanvang van de werkzaamheden nog eens een kwart. "Dat klonk allemaal heel logisch. Ze moesten tenslotte ook hun spullen kopen. Ik had nog geen enkele argwaan, maar had ik maar beter geweten", vertelt ze. 

Ze was al snel meer dan tienduizend euro armer, zonder dat haar dak überhaupt was aangeraakt. 

Wat Josefien op dat moment nog niet wist, is dat Gerrit Jan ter H., die samenwerkt met zijn zoons, bekend staat als een notoire oplichter.

Vier veroordelingen

Vader Ter H. werd al vier keer veroordeeld voor oplichting en zat ook al eerder vast. De laatste rechtszaak dateert van twee jaar geleden, toen hij door de rechtbank werd veroordeeld tot twee jaar cel en een beroepsverbod van vijf jaar. Daarbovenop moest hij nog eens tien maanden extra de gevangenis is, vanwege een eerdere voorwaardelijke straf. 

Ter H. was het oneens met deze veroordeling en tekende hoger beroep aan. Het gerechtshof bleek streng voor de malafide Muider en veroordeelde hem afgelopen maand zelfs zwaarder dan geëist door justitie. Ter H. moet voor 31 maanden de cel in en moet ook de voorwaardelijke straf van 10 maanden uitzitten, wat hem uiteindelijk een straf van 3,5 jaar oplevert. Daar komt bij dat hij vijf jaar lang het beroep van dakdekker niet mag uitoefenen of een bouwbedrijf mag leiden. 

Ondanks deze zware veroordeling loopt Ter H. nog altijd vrij rond en is gewoon weer aan het werk gegaan. Dat komt doordat hij ook tegen na zijn veroordeling van afgelopen maand in beroep is gegaan. Tot er een definitieve uitspraak is, hoeft hij de cel niet in. 

Door met oplichten

Tot dat moment geldt ook het beroepsverbod niet. Dat is nu precies het probleem. Hij kan zijn werk uitvoeren zonder dat iemand ook maar weet waar de Muidense dakdekkers zich zoal mee bezig houden. Dat hij al een paar keer zwaar bestraft is door de rechter en in de cel, blijkt hem niet tegen te houden om door te gaan met oplichten.

Het meest saillante detail: nog geen week na zijn laatste veroordeling werd het bedrijf opgericht waarmee gewoon door werd gegaan met het oplichten van klanten, zo blijkt uit onderzoek van NH. Ter H. en zijn zoons opereren nu onder M. Dakwerken B.V. en L. Dakwerken B.V.**

Josefien ontdekte vrij snel dat ze met de verkeerde in zee was gegaan. "Tot de dag dat de dakdekkers zouden gaan beginnen, was ik me van geen kwaad bewust. Ook toen Gerrit de eerste keer de klus moest afzeggen, ging er nog geen belletje rinkelen. Het klonk allemaal geloofwaardig. Slecht weer, een kapotte kraan, een speciale frees die nodig was en gehuurd moest worden. Er was steeds iets waardoor hij niet kon beginnen." 

Er volgden zo tientallen afspraken voor de werkzaamheden, waar de dakdekkers maar niet bij kwamen opdagen. "Toen kreeg ik voor het eerst argwaan. Later ben ik gaan opzoeken met wie ik eigenlijk in zee was gegaan. Ik ben me kapot geschrokken. Gerrit en zijn bedrijf hebben de afgelopen jaren tientallen mensen voor vele tienduizenden euro's opgelicht door werk niet te doen, maar wel dikke facturen te sturen en hun klanten onder druk te zetten om die te betalen. Ik wist toen dat het mis was en dat ik naar mijn geld, al met al zo'n 18.000 euro, wel kon fluiten." 

Grote ravage

Slechts drie keer kwamen Gerrit en zijn zoons wel opdagen om te werken aan het dak van Josefien. Toen begon het grootste probleem echt: in razend tempo werd één grote ravage aangericht.

Tekst gaat door onder de foto's.

"Ze zijn zonder dat ze weten wat ze aan het doen waren gewoon maar gaan zagen in het dak", vertelt ze. "Voor ik het wist was het één grote bende en had ik een dak vol gaten. Er kwamen ook scheuren en lekkages. Toen kreeg ik door dat het amateurs zijn, het hele dak was instabiel geworden. We hebben zelf alles moeten stutten en de lekkages moeten verhelpen. Toen ik er naar vroeg, schroefden ze simpelweg een schroefje in het plafond en zeiden ze dat het zo veilig was", vertelt ze. 

Tienduizenden euro's schade

Josefien vertrouwde het niet en riep er een expert bij. Die concludeerde al snel dat haar dak instabiel was geworden. Daarnaast bleek dat de geplaatste dakkoepels helemaal niet geschikt waren voor woningen, maar alleen voor schuren. "Ik heb een ander bedrijf de schade laten herstellen. Dat heeft me nog eens 14.000 euro gekost, maar nu is alles weer in orde gelukkig." 

Ze heeft verhaal proberen te halen bij het bedrijf van Gerrit en zijn zoons, maar er kwam geen reactie. Ze besloot met een aangetekende brief overeenkomst te ontbinden en een groot gedeelte van haar aanbetaling terug te vorderen. Daar kreeg ze pas veel later een reactie op. Er volgde een dwangsom van de dakdekkers voor 'geleden schade'. Tot op de dag van vandaag wordt ze onder druk gezet om te betalen. Dat weigert ze. 

Veel meer slachtoffers

Josefien is allesbehalve het enige slachtoffer van Gerrit ter H., zijn zoons en hun bedrijven. Zo ging onlangs ook haar buurman in zee met de dakdekkers. Hij betaalde voor een flinke klus 4.000 euro aan, kreeg wel spullen geleverd, maar hoorde daarna niets meer. Ook bij hem kwamen ze nooit meer opdagen.

"Ze hoeven ook niet meer te komen", vertelt de buurman stellig nadat hij weet wat de dakdekkers zijn buurvrouw hebben aangedaan. Al beseft hij dat ook hij naar zijn geld wel kan fluiten. 

Eerder werd het Bussumse Denksportcentrum al slachtoffer van de praktijken van Ter H. Het verhaal past perfect in het plaatje van al zijn andere oplichtingen. "Hij was bij de buren aan het werk en zag dat op ons dak ook onderhoud nodig was", vertelt toenmalig manager Kees Flink, die verbaasd reageert als hij hoort dat Ter H. nog vrij rondloopt en niet al ‘wat jaartjes vastzit.

"We waren enthousiast na zijn praatje, hebben opdracht gegeven om aan de slag te gaan. Toen moesten we een paar keer een aanbetaling doen en hebben we hem nooit meer gezien. Steeds kwam er een nieuw smoesje, maar uiteindelijk is er nooit iets gebeurd. We kwamen er achter dat hij een notoire oplichter is. Toen hebben we alle banden verbroken", voegt hij eraan toe. 

Lange lijst aan aangiftes

En zo is de lijst met aangiftes tegen de Muidense dakdekkers ellenlang. Een Amsterdamse politiewoordvoerder bevestigt de aangifte van Josefien, maar stelt ook dat ze niet de enige is. Er zijn meer aangiftes, uit Amsterdam, maar vooral uit 't Gooi, Utrecht en Flevoland. Hoe het nu verdergaat na deze aangiftes is nog onduidelijk. De politiewoordvoerder kan er vanwege privacy niet meer over kwijt. Wel wordt andere gedupeerden aangeraden om ook aangifte te doen.

De kans is aannemelijk dat ook de Hoge Raad oordeelt dat Gerrit ter H. voor langere tijd achter de tralies verdwijnt, met de veroordelingen door de rechtbank en het gerechtshof in het achterhoofd. Er moet wel heel veel aan te merken zijn op een strafproces wil de Hoge Raad ingrijpen. De grote vraag is nu alleen wanneer er duidelijkheid komt en of de oplichtingspraktijken daarmee daadwerkelijk ophouden.

Josefien hoopt met haar verhaal en haar aangifte vooral andere mensen te waarschuwen. "Deze man en zijn zoons moeten gestopt worden. Mensen moeten weten wat deze mensen aanrichten. Blijf er bij weg." 

Dakdekker wuift oplichting weg

Gevraagd naar de nieuwe oplichtingskwesties, wuift dakdekker Gerrit ter H. alle klachten weg. "Deze mensen kunnen zeggen wat ze willen, maar ik heb ze niet opgelicht. Ik heb een goedlopend bedrijf met meerdere tevreden klanten en een goede omzet, ik heb er niks aan om mensen op te lichten", zegt hij. Wel zegt hij sinds zijn eerdere juridische kwesties geen werk voor particulieren meer te doen, maar alleen voor 'grote bedrijven'. 

Geconfronteerd met de klachten van Josefien stelt Ter H. dat zijn bedrijf daar niet voor verantwoordelijk is. "Dat is M. Dakwerken BV, ik ben L. Dakwerken BV", probeert hij de schuld weg te schuiven.

Lang aandringen

Ter H. gaat er aan voorbij dat eerstgenoemde bedrijf niet zomaar een ander bedrijf is, maar het bedrijf van zijn zoon Mitchel. Als hij daarmee geconfronteerd wordt, reageert hij daar pas na lang aandringen op en stelt nogmaals met het werk van zijn zoon niets te maken te hebben. Hij zou slechts ingehuurd zijn voor een specifiek deel van de klus. Verder hebben beide bedrijven volgens hem niets met elkaar te maken. 

Toch lijkt Ter H. ook daar de waarheid te verdraaien. M. Dakwerken BV staat op naam van zijn zoon, maar dat de twee bedrijven afzonderlijk opereren lijkt een te makkelijk verweer.

Op facturen en aanmaningen die Josefien onze redactie laat zien van M. Dakwerken BV staat nota bene het adres van Ter H. in Muiden. "Gerrit had duidelijk de leiding en bepaalde alles, telefonisch had ik vrijwel altijd contact met hem. Alleen als er offertes of facturen gemaakt moesten worden kwam zijn zoon in beeld", aldus Josefien. 

Overigens: ook al zou Ter H. alleen betrokken zijn bij L. Dakwerken BV, ook over dat bedrijf wemelt het online van de klachten. De klachten zijn vergelijkbaar met de klachten van Josefien, haar buurman en andere gedupeerden. 

Eerdere oplichtingen 'onzin' 

Dat Ter H. eerder veroordeeld is voor meerdere oplichtingskwesties doet hij af als een 'hetze tegen hem en zijn zoons'. "Die oplichtingen zijn klinkklare onzin", zegt hij stellig. "Ik heb genoeg bewijs dat ik niemand heb opgelicht, maar daar wil niemand naar kijken. Ik strijd tot het laatst om mijn gelijk te krijgen." 

Ter H. spreekt - overigens onterecht - over slechts enkele aangiftes terwijl hij verder louter tevreden klanten heeft. "Mensen die met mij in zee gaan, omdat ze weten dat ik goed werk lever en ook zien dat die klachten over oplichting onzin zijn. Ik draai een omzet van een paar ton. Dat krijg ik niet bij elkaar met wat oplichtingen." 

Zoon Mitchel is ook gevraagd om een reactie, maar wil niet inhoudelijk reageren. Datzelfde geldt voor Ter H.'s voormalig advocaat Jos Rijser, die hem in de rechtszaak bijstond. Behalve bevestigen dat Ter H. zijn cliënt was, wil hij verder niet op de zaak in gaan. 

Ter H.'s huidige advocaat, Menno van Gaalen, heeft ondanks meerdere contactverzoeken nog niet gereageerd. 

* Josefien is een gefingeerde naam. De echte naam is bekend bij de redactie.

** De namen van Ter H.’s bedrijven zijn geanonimiseerd vanwege privacy. Zowel de rechtbank als het gerechtshof hebben geoordeeld dat deze namen openbaar moeten worden gemaakt, evenals de volledige naam van Ter H. Omdat Ter H. in cassatie is gegaan, is dit nog niet van kracht. 

Vraag de gemiddelde IJmuidenaar naar een fietsroute die naar de overkant van het Noordzeekanaal leidt en de vissenkop weet er twee: met de pont of over de sluis. Maar Google Maps geeft nog een geheimzinnige optie, die tot vandaag doodliep. NH gaat op onderzoek uit.

Twee weken geleden verruilden leeuwenkoppel Remy en Luna de polder van Anna Paulowna voor het warme Zuid-Afrika. Inmiddels zijn ze helemaal gewend aan hun nieuwe verblijf, eten ze als leeuwen en zijn ze helemaal tot rust gekomen. Tijd om nog eens rustig terug te kijken hoe deze speciale reis voor hun verliep. Kijk hieronder naar het verslag van het avontuur die ze samen met hun verzorgers beleefden.

Meer ruimte voor minder geld: in veel plekken rondom Amsterdam kopen Amsterdammers een groot deel van de huizen op. Volendam is een uitzondering. Sinds eind vorige eeuw ging maar drie procent van de huizen naar een Amsterdamse koper, het laagste aandeel van alle plaatsen rondom de hoofdstad. Dat blijkt uit onderzoek van data-analysebedrijf Matrixian.

Hoe dat komt, durft Johan Visser niet met zekerheid te zeggen. Maar dat 'zijn' Volendam niet echt in trek is bij huizenzoekers buiten het dorp, staat volgens de makelaar en geboren Volendammer wel vast. "Veruit de meeste huizen die wij in Volendam verkopen, worden door Volendammers gekocht." Nergens anders in zijn werkgebied, ruwweg het deel van de provincie tussen Landsmeer en Hoorn, is die trend zo sterk te zien.

Natuurlijk heeft Visser wel een idee. "We hebben het beeld een gesloten gemeenschap te zijn." Hij moet lachen: zelf ziet hij dat heel anders. "Maar ja, ik bekijk dat door een Volendamse bril." Visser noemt het voorbeeld van een Britse koper, die een paar jaar geleden van Amsterdam naar Volendam verhuisde. "Al zijn vrienden zeiden: don't do it. Maar hij heeft het hier prima naar zijn zin." Je moet het ook gewoon ervaren, bedoelt Visser maar te zeggen.

Weinig populair

Vooralsnog is de Brit een uitzondering: er zijn relatief weinig nieuwkomers die vanuit Amsterdam naar Volendam komen. In een straal van 25 kilometer rondom de hoofdstad valt op hoe impopulair Volendam is onder de Amsterdamse huizenkoper. 

Sinds 1999 ging maar 3,1 procent van alle Volendamse koophuizen naar een Amsterdammer. Ter vergelijking: in het naburige Edam ging bijna 1 op de 5 huizen naar een koper uit de hoofdstad. En in Naarden bijna 1 op de 3. Dat blijkt uit cijfers van Matrixian, het data-analysebedrijf dat de huizenmarkt onderzoekt.

Wisselwerking

Stadsgids Kees Tol - geen familie van de gelijknamige tv-persoonlijkheid - denkt dat het een wisselwerking is tussen zijn dorp en mensen van buiten. "Je moet je hier aanpassen," zegt Tol. "Je moet niet denken dat je het anders kan aansturen." Het zijn, denkt Tol, de typische ongeschreven wetten die je vaker ziet in een hecht dorp met een sterk eigen karakter.

En daar zit ook een andere kant aan: huizen worden door verkopende Volendammers vaak gegund aan iemand uit het dorp. "Je weet wat er speelt in het dorp, je kent de mensen die zoeken naar een woning en hun situatie thuis. Dan komt de gunfactor bovendrijven." Recent ging een huis bij hem in de buurt naar een dorpsgenoot - ook al had de verkoper in kwestie voor het hoogste bod tienduizenden euro's meer kunnen ontvangen.

Wel ziet makelaar Visser dat er steeds iets meer Amsterdammers naar zijn woonplaats trekken. "Ik denk dat van alle bezichtigingen die ik in Volendam doe, zo'n 10 à 20 procent aan Amsterdammers is." Vorig jaar ging volgens Visser iets minder dan 7 procent van de huizen naar een koper uit Amsterdam. Ook vanuit andere plekken trekt hij meer kijkers. "De prijzen liggen hier lager dan in bijvoorbeeld Purmerend."

Wat Kees Tol betreft is dat helemaal prima. "Kom maar op, zou ik zeggen! Of je iets kan kopen is een tweede, maar ze zijn van harte welkom."

Ali Awadalla is 17 als hij samen met zijn oom Syrië verlaat vanwege de burgeroorlog. Na een lange reis waarbij hij door smokkelaars Europa wordt binnengebracht komt hij uiteindelijk aan in Nederland. Hij probeert zo snel mogelijk Nederlands te leren en te gaan studeren. Maar dat blijkt een weg te zijn met veel obstakels.

Nieuw in NH is een reeks portretten van gevluchte Syriërs die nu in Noord-Holland wonen. Deze nieuwe Noord-Hollanders vertellen over hun leven in Syrië, het oorlogsgeweld, de reis naar Europa en hoe ze hun weg hebben gevonden in Nederland. De portretten zijn gemaakt zijn door NH-journalist Mohammad Al Moussa en stagiair Nagham Alsahli, beiden ook zelf vanuit Syrië naar Nederland gevlucht.

FC Volendam heeft vanmiddag met 1-1 gelijkgespeeld op bezoek bij Almere City FC. Tot diep in de blessuretijd stonden de Noord-Hollanders met 1-0 achter, maar invaller Robert Mühren wist in de blessuretijd te scoren. 

FC Volendam moest het stellen zonder de geblesseerden Milan de Haan en Bilal Ould-Chikh. De thuisploeg leek de score te openen, maar de Noor Kornelius Hansen stond buitenspel. De Volendammers speelden in een aanvallende 4-3-3 opstelling, maar dat leverde in het begin van de wedstrijd geen kansen op.

Richting de rust was er dan toch wat te beleven. Volendam-spits Vivaldo Semedo schoot net over. Een paar minuten later was Volendam-keeper Mio Backhaus sterk. Met een mooie redding voorkwam hij een openingstreffer van Almere City FC. Met een brilstand op het scorebord zochten beide ploegen de kleedkamer op.

Tekst loopt door onder foto.

Aan het begin van de tweede helft kreeg de thuisploeg meerdere grote kansen vanuit een scrimmage. Wonder boven wonder ging de bal er niet in. In die tweede helft werd er door beide ploegen een tandje bijgeschakeld en gebeurde er veel meer dan in de eerste helft.

Prachtige kopbal

In de 62e minuut was Benaissa Benamar dicht bij de openingstreffer, maar Almere-keeper Radlinger voorkwam een treffer met een katachtige redding. In die fase van de wedstrijd rammelde FC Volendam behoorlijk op de deur, maar gescoord werd er niet. 

Tegen de verhouding in opende Almere City FC de score. Adi Nalic liep weg uit de rug van Benamar en knikte binnen. In het levendige laatste kwartier van de wedstrijd brak de wedstrijd volledig open. Het verzet van de Noord-Hollanders leek gebroken, want de thuisploeg werd regelmatig gevaarlijk. 

Tekst loopt verder onder de video.

Toch wist invaller Robert Mühren voor een punt te zorgen. Hij tikte in de 93e minuut binnen. Heel veel schiet FC Volendam niet op met het gelijkspel. Met vijftien punten uit zevenentwintig  duels blijven de de Noord-Hollanders laatste staan in de eredivisie. Met nog zeven duels te gaan is de afstand tot plek zestien zeven punten. De ploeg die aan het einde van de competitie op die plek eindigt, gaat promotie-degradatie wedstrijden spelen. 

Opstelling FC Volendam: Backhaus, Cox, Flint, Benamar (Plat/72), Buur; Le Roux, Maulun (Mühren/77), Mirani; Johnson (Karim/77), Vivaldo (Hoeve/46), Booth 

Eén van de grootste mysteriën als het om middeleeuwse kastelen gaat, is het kasteel van Wijdenes. We weten dat het heeft bestaan, maar de locatie en hoe het eruitzag is nog altijd onbekend. Het kasteel van graaf Floris de Vijfde werd eind 13e eeuw door de West-Friezen tot de grond toe afgebroken. 

In deze vijfdelige serie gaat erfgoedspecialist Marius Bruijn op zoektocht in het landschap naar de Verdwenen Kastelen van West-Friesland. Met animaties wekken we de kastelen tot leven en geven een impressie van hoe ze er ooit mogelijk uit hebben gezien. Want inmiddels weten we door nieuw onderzoek, steeds meer over de burchten van Floris en zijn rol in West-Friesland.

Mogelijk liggen de restanten van het kasteel op de bodem van de Zuiderzee, het huidige Markermeer. Onderzoekers van de Rijksdienst voor Cultureel Erfgoed hebben na tientallen jaren daar nieuwe vondsten ontdekt. 

Bekijk hier de impressie van het vroegere kasteel 'Huis te Wijdenes', animatie van Sander Wit, tekening Marius Bruijn: 

Metrostation Rokin en het gebied rondom de ingang is rond 20.15 uur weer vrijgegeven. Begin deze avond was er sprake van een 'verdachte situatie'. Het metrostation werd daarom ontruimd, de straten rond de ingang werden afgezet en het verkeer moest omrijden. Een politiehelikopter hield de situatie vanuit de lucht in de gaten. Later op de avond werd door de politie via Burgernet een signalement verspreid.

Even na 18.00 uur kreeg de politie een melding binnen dat er mogelijk explosieven aanwezig waren in het metrostation. "Daar reageren we natuurlijk meteen scherp op en daarom hebben we het station ontruimd", vertelt een woordvoerder van de politie. Hij kon nog niet zeggen of er daadwerkelijk iets is gevonden, alleen dat het station 'geschoond' is, waardoor de situatie weer veilig is. Ook kon de politie niet ingaan op wat voor mogelijke explosieven er dan zouden zijn.

Het Team Explosieven Veiligheid werd opgeroepen voor onderzoek. Zo'n team komt ter plaatse als er bijvoorbeeld sprake is van een explosief of een verdacht pakketje. Ook kwam de DSI (Dienst Speciale Interventies) ter plaatse. 

Verdachte
De politiewoordvoerder liet eerder vanavond weten aan AT5 weten dat het in ieder geval niet om een verdacht pakketje ging. In de melding op Burgernet schrijft de politie dat zij in verband met 'een verdachte situatie' op zoek zijn naar een man van ongeveer  1.75 meter lang. Hij heeft donker haar en de bovenzijde is geblondeerd. Ook zou de man een zwart/witte sjaal, een wit T-shirt en een zwarte pufferjas dragen. "Ziet u deze persoon lopen, benader deze dan niet zelf. Belt u met 112!", waarschuwde de politie. 

De Burgernetmelding staat nog uit. De recherche doet onderzoek naar het signalement van de verdachte. 

Op video's die AT5 tijdens de ontruiming binnenkreeg is te zien dat politieagenten de omgeving rond het station afzetten met politielint en iedereen vroeg de omgeving te verlaten. "Bedankt voor jullie medewerking, dit is voor jullie eigen veiligheid", riepen de agenten. 

Metro 52 reed tijdens de afzetting alleen tussen station Noord en Centraal Station. Ook werd de Blauwbrug afgezet door auto's van handhaving. Inmiddels rijdt metro 52 weer zijn eigen route. Ook rijden tram 4 en 14 weer normaal.

De man die afgelopen donderdag in het centrum van Amstelveen uit een lijnbus werd gehaald en aangehouden, mag zijn zaak in vrijheid afwachten. Na verhoor is de 67-jarige man uit Den Haag vrijgelaten. 

Dat zegt de Koninklijke Marechaussee (KMar) tegen NH. Hij wordt nog wel verdacht van bedreiging, benadrukt een woordvoerder, waarvoor hij zich later voor de rechter moet verantwoorden. 

De man riep donderdagmiddag rond 13.00 uur op Schiphol Plaza dat hij een bom bij zich droeg, zei de KMar eerder tegen NH. Kort daarna stapte hij op het busstation in Connexxion-bus 300, die via Amstelveen naar Amsterdam Bijlmer Arena zou rijden. Zover kwam de bus niet. De chauffeur van de bus, die vanaf Schiphol vanuit een politiehelikopter was gevolgd, kreeg op de Meander in Amstelveen de opdracht de bus stil te zetten. 

Ontruiming

Het nabijgelegen busstation werd ontruimd en de omgeving van de bus afgezet. Uiteindelijk is de man door leden van de Dienst Speciale Interventies uit de bus gehaald en aanegehouden. Ook de andere passagiers konden de bus veilig verlaten. Zij lieten weten dat de man zich al een groot gedeelte van de rit nerveus gedroeg.

Lees verder onder de video.

Het verdachte pakketje bevatte geen explosieven, zo werd al snel bekendgemaakt. De Koninklijke Marechaussee wil nog niet kwijt wat er wel in zat. Wanneer de verdachte voor de rechter moet verschijnen, is nog niet bekend. 

Tweede aanhouding

Wel zegt de woordvoerder dat een tweede aanhouding donderdagmiddag in een bus op het busstation voor Schiphol Plaza geen verband houdt met de aanhouding van de 67-jarige man. Een getuige liet NH weten dat er rond 13.30 uur 's middags op Schiphol nog iemand uit een bus werd gehaald en geboeid werd afgevoerd, maar dat gaat dus om een andere verdenking. 

Iedere woensdagochtend wordt er door een groep van zo’n 15 mensen hard getraind bij de Gooise Atletiekclub in Hilversum. Deze mensen gaan binnenkort meedoen aan de LoveLife Run; een hardloopevenement waarbij geld wordt opgehaald voor kankeronderzoek. Bijzonder aan dit event is dat een deel van de deelnemers zelf ook kanker heeft, of heeft gehad. 

“Iedereen die je hier ziet, is een winnaar”, zegt één van de deelnemers terwijl ze hardloopt over de atletiekbaan van GAC. Ze traint vandaag voor de vierde keer samen met een groep van 12 mensen voor de LoveLife Run, een hardloopevenement om geld op te halen voor kankeronderzoek. 

De deelnemer is zelf net kankervrij verklaard. Wel moet ze nog om de paar maanden op controle komen. “Het is natuurlijk geweldig dat ze niks meer zien, maar de rust is nog niet wedergekeerd. De kans dat het weer terugkomt, is reëel. Je staat daardoor toch anders in het leven. Dankbaarder, maar ook met meer spanning.”

Daarbij merkt ze dat haar conditie nog lang niet is wat het was. “Vroeger rende ik nog marathons, nu ben ik vanwege de behandelingen al moe na een paar minuten hardlopen.” Het is iets wat de rest van de groep ook herkent. “Chemokuren zijn een aanslag op je lichaam”, zegt een andere deelnemer. “De trap oplopen kan al een enorme opgave zijn.”

Belang van bewegen

Dat is de reden dat de LoveLife Run is gestart met dit evenement, want bewegen is ontzettend belangrijk. Misschien juist wel voor de mensen met kanker die zware behandelingen moeten ondergaan. “Ze kunnen altijd meer dan ze denken”, zegt Mirjam de Bakker van de LoveLife Run. “Tegen mensen met kanker wordt vaak gezegd 'doe rustig aan', maar het is juist belangrijk dat ze blijven bewegen. Niet alleen voor hun fysieke gezondheid, maar ook voor hun mentale welzijn.” 

Daarbij is het voor de deelnemers extra fijn om te trainen met een groep die in een soortgelijke situatie zit. Ook al is het een heel uiteenlopende club: De één is begin 20, de ander al grootouder. De één is net kankervrij verklaard en de ander is uitbehandeld. Het grootste deel is nu bezig met een behandeltraject en leeft nog in veel onzekerheid. “Het is een heel bijzondere groep, waar natuurlijk ook veel verdriet achter schuilt. Maar iedereen hier heeft een enorme vechtlust. We kunnen elkaar daar heel erg in vinden. Daarbij hebben we ook gewoon lol met elkaar - het is niet alleen maar narigheid. In tegendeel.”

Iedereen mag meedoen

De LoveLife Run vindt 26 mei plaats in Hilversum. Iedereen kan zich aanmelden. “Het is zeker niet alleen voor (oud-)kankerpatiënten”, wil De Bakker benadrukken. “Ook verpleegkundigen, artsen en naasten rennen mee. In principe mag iedereen meedoen.”

Wel zit er één voorwaarde aan de aanmelding, zegt De Bakker: “Het is natuurlijk wel mooi als iedereen die meedoet geld ophaalt voor het onderzoek. En degenen die liever niet meerennen, nodigen wij van harte uit om de alle bijzondere deelnemers op 26 mei aan te moedigen. Het belooft een hele mooie, indrukwekkende dag te worden.” 

De twee loodzware betonnen pijlers zijn succesvol op hun plek gehesen in het Binnenspuikanaal in IJmuiden. In totaal heeft het plaatsen van de twee pijlers ongeveer 30 uur geduurd. Via een timelapse hieronder is te zien hoe de massieve stukken beton op hun plek werden gezet. 

De pijlers, van elk 27,5 meter hoog, 8 meter breed én bijna 3000 ton zwaar zijn, maken deel uit van de Zoutdam, die zout water moet afvoeren naar de Noordzee om verdere verzilting van het Noordzeekanaal door het gebruik van Zeesluis IJmuiden te voorkomen.

Speciaal kraanschip

Eigenlijk zou de verplaatsing plaatsvinden op woensdag drie april, maar vanwege de slechte weersverwachting van die dag, besloot Rijkswaterstaat de operatie te vervroegen naar afgelopen weekend. Bij een operatie als deze is het belangrijk dat er weinig wind staat, er voldoende zicht is en dat het water in het Binnenspuikanaal niet te hard stroomt. 

Het kraanschip Gulliver dat 108 meter lang is, 48 meter breed en twee kranen heeft van 90 meter hoog werd gebruikt om de pijlers te hijsen.

Moestuin de Steker in Enkhuizen is misschien wel het allerleukste buurtinitiatief van heel Nederland, en dat terwijl ze nog maar een jaar bestaan. De moestuin was volgens organisatie Kern met Pit het leukste buurtinitiatief van Noord-Holland en nu gaan ze op voor de landstitel. 

Esther de Jong kwam vier jaar geleden aan de Steker wonen en zag hoe een speeltuin moest verdwijnen. "Toen bleef er een stukje braakliggend terrein over."

Esther vond dat er wel iets leuks met de grond kon gebeuren en gooide bij alle huizen rond het stukje een briefje in de bus. "Met daarop de vraag wat hun gedachte erover was", legt ze uit. "Wilden ze daar bijvoorbeeld buurtkonijnen of een moestuin?"

Het werd een moestuin. De buurt reageerde enthousiast op het idee en drie buurvrouwen wilden wel meehelpen met het opzetten van de tuin. "De organisatie Kern met Pit helpt het plan uit te werken en de aanvragen in te dienen bij de gemeente en zelf waren we ook al vrij ver", zegt Esther. Ze kregen akkoord van de gemeente en binnen een jaar was de moestuin er.  "Van de organisatie kregen we daarom 1.000 euro, vervolgens werden we verkozen tot buurtinitiatief van Noord-Holland." Daarmee won de moestuin 1.500 euro. Esther vertelt dat ze van het geld een waterpomp hebben aangeschaft, wat het onderhoudt een stuk makkelijker maakt.

Paaseieren zoeken

Maar wat maakt die moestuin dan zo leuk? "Het initiatief heeft de buurt een stuk hechter gemaakt", zegt Esther. "Dat was ook wel de doelstelling van de moestuin, om gezellig een praatje te maken." De vier gezinnen onderhouden de moestuin dagelijks en de rest van de straat kan aanhaken.

"Een van de buren verstopt ieder jaar paaseieren voor de kinderen. Wij hebben van het prijzengeld 100 paashazen gedoneerd." Er wordt al de hele dag druk gezocht. "Vanmorgen hebben we een buitje gehad, maar gelukkig valt het erg mee." 

Vorig jaar zorgde de moestuin al voor best wat lekkernijen uit eigen tuin. "Wortelkoekjes, courgettetaart, aardbeien en we hebben ook kruiden", noemt Esther op. Dit jaar pakken ze het iets anders aan. "We hebben drie stukjes tuin. In een van de stukjes komt een wensputje met allerlei plantjes eromheen die je kan gebruiken voor de thee. Op een ander stuk willen we de groenten en eetbare bloemen voor de kinderen."

Tekst gaat door onder de foto

 

Stemmen op de moestuin kan tot 10 april. Op 13 april reist het gezelschap af naar Amersfoort. Alle provincies hebben een eigen winnaar, van klimtorens tot kabouterpaden. "Iedereen krijgt een eigen kraampje", legt Esther uit. "Wij nemen wortelkoekjes en courgettetaart mee. Ook hebben we een receptenkaart mee over een dropplantje wat we hebben staan." Bezoekers kunnen daar nog stemmen, maar eigenlijk hoopt Esther dat de meeste stemmen dan al binnen zijn. "Als we de Gouden Pit winnen, organiseren we een buurtbarbecue." 

In de zomer van 1905 was het groot feest in Egmond aan den Hoef. Aanleiding was de opening van een tramlijn tussen Alkmaar en Egmond aan Zee. Het spoorbaantje zette het kustdorp op de kaart. Ineens was de zee goed bereikbaar vanuit alle windstreken. Voor veel reizigers die uitstapten was het trouwens de eerste keer dat ze de zee zagen. Onderweg moeten ze ook de 250 jaar oude Wimmenumer Molen in de polder bij Egmond aan den Hoef hebben zien draaien. 

Ooit kwamen er mensen om van hun zweetvoeten af te komen. De Willibrordusput in Heiloo. De put ligt al lange tijd droog, maar nu wil de plaatselijke Historische Vereniging de bron, geheel volgens de paasgedachte, weer tot leven wekken. De waterput zou volgens hen weer water moeten geven. De put ligt pal aan de beroemde Witte kerk en heeft onder meer dankzij de christelijke heilige Willibrord een opmerkelijke geschiedenis.

In bovenstaande video zie je onder meer hoe de geboorte van de waterput in Heiloo verbonden is met een legendarisch verhaal.

Aan de Douwe Brouwerweg in Enkhuizen is vannacht een kleine vrachtwagen volledig uitgebrand. De lading witgoed die erin stond, ging ook in vlammen op. Het onderzoek naar de oorzaak van de brand is nog in volle gang.

Rond 4.15 uur kreeg de politie melding dat er een kleine vrachtwagen in brand stond. "Ook twee andere voertuigen, die ernaast geparkeerd stonden, hebben schade opgelopen", zegt een woordvoerder van de politie. 

Het is nog onduidelijk wat de oorzaak van de brand is. "We houden rekening met meerdere scenario's. De forensische opsporing onderzoekt de oorzaak vandaag." De kans is aanwezig dat het om brandstichting gaat. "We zien over het algemeen dat autobranden rond dit tijdstip vaker worden aangestoken", legt de woordvoerder uit. 

Er is niemand aangehouden en er wordt op het moment ook niemand verdacht. "Vandaag wordt er buurtonderzoek gedaan. We hopen dat dat iets oplevert. We vragen mensen die iets hebben gezien om contact met ons op te nemen."

Precies twintig jaar geleden kreeg de spelersgroep van AZ op Eerste Paasdag een straftraining van trainer Co Adriaanse. "Deze training vergeet ik nooit meer", vertelt toenmalig keeper Theo Zwarthoed.

Na de onthutsende 2-0 nederlaag in 2004 tegen PEC Zwolle, liet Adriaanse zijn team op Eerste Paasdag opdraven voor een ludieke straftraining. "Ze zouden eigenlijk drie dagen vrij zijn, maar dat worden er twee", zei Adriaanse direct na de nederlaag.

En zo zat de AZ-selectie in 2004 niet aan het paasontbijt, maar stonden ze om 09.00 uur op het trainingsveld. "Dit is toch geen Pasen. Lekker trainen. Tsjonge jonge", aldus-speler Barry Opdam toen.

Een uur lang liet Adriaanse zijn spelers rennen en ploeteren op het trainingsveld. Oefeningen met de voetbal werden er niet gedaan. Wel de meeste bizarre oefeningen en als klap op de vuurpijl liet de trainer zijn selectie paaseieren zoeken. 

NH Sport was die dag als enige cameraploeg aanwezig en legde het hilarische beeld vast. Van Kenneth Perez tot Denny Landzaat en van Barry van Galen tot Theo Zwarthoed. De voetballers zochten naarstig naar paaseieren, maar uiteindelijk bleken die er helemaal niet te liggen. "Ik ging als een malle zoeken, want ik had een weekendje Parijs geboekt", vertelt Zwarthoed.

Elly Opdam (68) uit Haarlem heeft de smaak te pakken. Al enkele jaren heeft ze een uitgebreide straatbibliotheek voor haar huis staan. Sinds deze week is er een extra kast bijgekomen. Naast Elly’s boekenbieb is er nu ook Elly’s zadenbieb.

Nee, meer kastjes komen er écht niet bij. “Daar is gewoon geen ruimte voor”, legt Elly Opdam uit. Sinds deze week staat er een 'zadenbieb' voor haar huis in de Javastraat. Die staat bovenop een kastje met boeken. En daarnaast staat dan weer een ander kastje, speciaal voor kinderboeken. Ook stond er in het verleden nog een plantenbieb voor de deur. “Maar dat is na corona toch minder populair.”

Ongeschreven regel van de minibieb

De minibiebs zijn inmiddels een bekend verschijnsel in Haarlem. Elke buurt heeft er wel eentje, als het er niet meerdere zijn. De ongeschreven regel is dat iedereen er wat uit mag halen, zolang je er maar een boek voor terug zet. Elly ligt er niet wakker van als dat laatste niet gebeurt. “Ik heb nog een voorraad boeken in de gang staan. De kastjes zitten al zo vol. Ik moet maar weer eens opschonen.” 

Elly houdt zelf niks over aan haar bibliotheekjes. Of toch wel. Namelijk: gezelligheid. Daar is het haar vooral om te doen. “Ik woon hier al 48 jaar. Vroeger zaten we in de zomer voor ons huis en maakte je met iedereen een praatje. Nu is iedereen toch meer op zichzelf. Overdag is iedereen van huis. Zo ontstaat er toch nog een beetje contact voor je huis.”

Boomspiegel

Verbitterd is Elly niet. Integendeel. “Het is nou eenmaal zoals het gaat. Mensen moeten ook naar hun werk. Maar je wil de straat toch een beetje leuker maken.” Ze wijst naar een boom iets verderop in de straat. “Daar heb ik een boomspiegel gemaakt. Ik had gevraagd of iemand oude tennisballen had. Die heb ik door midden gezaagd en beschilderd. Nu zijn het paddenstoelen.”

Tekst gaat verder onder de foto.

Onbespoten groenten

De buurt reageert positief op Elly’s gezelligheid. Een voorbijganger houdt even halt op de stoep om de inhoud van de boekenkastjes te bestuderen. Ook het kastje met zaden is populair, merkt Elly al na enkele dagen. “Het is een trend, denk ik. Mensen zijn meer bezig met hun gezondheid en waar hun voedsel vandaan komt. Ik eet zelf ook zoveel mogelijk onbespoten groenten. Die kweek ik in de achtertuin.”

Elly moet bekennen dat de meeste zaadjes in de bieb ook uit eigen tuin afkomstig zijn. Ze hoopt op nieuwe toevoegingen vanuit de buurt. En dan het liefst ridderspoor. “Die heb ik zelf nog niet.”

Elly Opdam (68) uit Haarlem heeft de smaak te pakken. Al enkele jaren heeft ze een uitgebreide straatbibliotheek voor haar huis staan. Sinds deze week is er een extra kast bijgekomen. Naast Elly’s boekenbieb is er nu ook Elly’s zadenbieb.

Nee, meer kastjes komen er écht niet bij. “Daar is gewoon geen ruimte voor”, legt Elly Opdam uit. Sinds deze week staat er een 'zadenbieb' voor haar huis in de Javastraat. Die staat bovenop een kastje met boeken. En daarnaast staat dan weer een ander kastje, speciaal voor kinderboeken. Ook stond er in het verleden nog een plantenbieb voor de deur. “Maar dat is na corona toch minder populair.”

Ongeschreven regel van de minibieb

De minibiebs zijn inmiddels een bekend verschijnsel in Haarlem. Elke buurt heeft er wel eentje, als het er niet meerdere zijn. De ongeschreven regel is dat iedereen er wat uit mag halen, zolang je er maar een boek voor terug zet. Elly ligt er niet wakker van als dat laatste niet gebeurt. “Ik heb nog een voorraad boeken in de gang staan. De kastjes zitten al zo vol. Ik moet maar weer eens opschonen.” 

Elly houdt zelf niks over aan haar bibliotheekjes. Of toch wel. Namelijk: gezelligheid. Daar is het haar vooral om te doen. “Ik woon hier al 48 jaar. Vroeger zaten we in de zomer voor ons huis en maakte je met iedereen een praatje. Nu is iedereen toch meer op zichzelf. Overdag is iedereen van huis. Zo ontstaat er toch nog een beetje contact voor je huis.”

Boomspiegel

Verbitterd is Elly niet. Integendeel. “Het is nou eenmaal zoals het gaat. Mensen moeten ook naar hun werk. Maar je wil de straat toch een beetje leuker maken.” Ze wijst naar een boom iets verderop in de straat. “Daar heb ik een boomspiegel gemaakt. Ik had gevraagd of iemand oude tennisballen had. Die heb ik door midden gezaagd en beschilderd. Nu zijn het paddenstoelen.”

Tekst gaat verder onder de foto.

Onbespoten groenten

De buurt reageert positief op Elly’s gezelligheid. Een voorbijganger houdt even halt op de stoep om de inhoud van de boekenkastjes te bestuderen. Ook het kastje met zaden is populair, merkt Elly al na enkele dagen. “Het is een trend, denk ik. Mensen zijn meer bezig met hun gezondheid en waar hun voedsel vandaan komt. Ik eet zelf ook zoveel mogelijk onbespoten groenten. Die kweek ik in de achtertuin.”

Elly moet bekennen dat de meeste zaadjes in de bieb ook uit eigen tuin afkomstig zijn. Ze hoopt op nieuwe toevoegingen vanuit de buurt. En dan het liefst ridderspoor. “Die heb ik zelf nog niet.”

Lex Leenarts, oprichter van Modelbouwvereniging het Y' uit Spaarnwoude, kan zijn geluk niet op. Na een jaar lang sleutelen aan de 'snelheidsduivels' die maximaal met 8 kilometer per uur rijden, mogen de miniatuurtreinen dit weekend weer de rails op. "Het is eindelijk klaar en ik ben er klaar mee ook!"

In december 2022 ontving de vereniging een brief van de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit. De miniatuurtreinen van de club bleken niet te voldoen aan de veiligheidseisen die gelden voor attracties, vergelijkbaar met die voor kermisattracties. Er moest ruim negenduizend euro worden opgehoest om weer ritjes te mogen maken.

De vereniging is in het bezit van vijf treintjes met bij elkaar zo'n zeventien wagons, die stuk voor stuk voorzien moesten worden van remmen. De NVWA eiste dat alles voor 1 april 2023 gereed zou zijn. "Dat konden we nooit halen, dus gingen we dicht", legt Leenaarts uit.

Via een inzamelingsactie heeft de club het bedrag van ruim negenduizend euro bij elkaar weten te sprokkelen om alle wagons te voorzien van remblokken en een noodrem. Ook werden andere veiligheidsmaatregelen genomen, zoals het plaatsen van een meetbordje, het aanbrengen van witte lijnen rondom het spoor en het aanpakken van bosschages.

Leenaarts is opgelucht. "Vandaag gaan we voor het eerst sinds anderhalf jaar weer rijden, maar nog niet alles is klaar. Er zijn nog enkele details waar we geen tijd voor hebben gehad, zoals onderhoud", vertelt hij.

Sinds de brief van de NVWA op de mat lag, heeft Leenaarts bijna dagelijks gewerkt aan het regelen van al het papierwerk en het gereedmaken van de wagons voor de keuring. Hij blijft verbaasd dat de miniatuurtreinen als een attractie worden beschouwd. "De jongeren racen voorbij op hun elektrische fietsen en dan mogen wij niet met de treintjes? Die dingen gaan 8 kilometer per uur!"

Hij vervolgt: "Het is een uit de hand gelopen hobby. We zitten hier al 25 jaar en er is nog nooit iets fout gegaan. Ja, we ontsporen weleens, dan ligt er een takkie op het spoor, maar dat vinden die kinderen prachtig."

Klaar mee

Toch kan hij nu eindelijk opgelucht ademhalen dat het achter de rug is. "Het is nu klaar en ik ben er ook klaar mee. Alleen onze hoge baan is nog niet goedgekeurd. Maar we moeten met het bestuur nog overleggen of we die überhaupt willen laten keuren, dat kost ook weer 2500 euro en we hebben het afgelopen jaar geen inkomsten gehad."